Merhaba hanımlar
Aslında buraya yazsam mı yazmasam mı çok düşündüm ama birine anlatmaya, içimi dökmeye, farklı bakış açısına ve tavsiyeye ihtiyacım var.
Sorunum etrafımda sorunlu ve negatif insanların olması...
Genelde derdi olanı dinler, elimden geldiğince de o kişinin derdine çare ararım. Çözüm yolları sunarım. Benim de kendimce dertlerim olsa da bunları kendi içimde çözmeye çalışırım, eğer çözemiyorsam bir kısmını paylaşırım anca o da en yakın gördüğüm bir kişiyedir
Insanlar nasılsın diye sormuyor, sorsa da formalite icabı. Sonra hemen dert anlatmaya başlıyor. Sunduğum çözümleri beğenmiyor, her şeye bir kulp takıyor ama rahatlıyor.
Bense tüm negatif yükü almış oluyorum ve şişiyorum!
Bazen kendi kendime "acaba psikologa mi gitsem" diye düşünmüyor da değilim ama başkasının dertlerine ben çare olamam ki. O kisiler de kendilerinde psikolojik sorun olduğunu kabul etmiyor fakat benden sınırsız bir anlayış bekliyorlar.
Örneğin az önce is yerinde biri ile tartıştım. Bu kisi geldiğinden beri iletişim konusunda sorun yaşadığını düşündüğüm biri. En sonunda patladım kızdım suçlu ben oldum. Sorun benim yanlışını söylemem ve bakın böyle olsa daha iyi olur diye öneride bulunmam. Ama kişi beni dinlemeden "doğru budur" deyip kestirip attı.
Gerçekten psikolojisi bozuk insanlara karşı ne yapılabilir, nasıl tavır sergilenmeli?
Herkesin yorumu benim için kıymetli ve umarım aranızda psikolog da vardır çünkü gerçekten bunaldım artık!
Aslında buraya yazsam mı yazmasam mı çok düşündüm ama birine anlatmaya, içimi dökmeye, farklı bakış açısına ve tavsiyeye ihtiyacım var.
Sorunum etrafımda sorunlu ve negatif insanların olması...
Genelde derdi olanı dinler, elimden geldiğince de o kişinin derdine çare ararım. Çözüm yolları sunarım. Benim de kendimce dertlerim olsa da bunları kendi içimde çözmeye çalışırım, eğer çözemiyorsam bir kısmını paylaşırım anca o da en yakın gördüğüm bir kişiyedir
Insanlar nasılsın diye sormuyor, sorsa da formalite icabı. Sonra hemen dert anlatmaya başlıyor. Sunduğum çözümleri beğenmiyor, her şeye bir kulp takıyor ama rahatlıyor.
Bense tüm negatif yükü almış oluyorum ve şişiyorum!
Bazen kendi kendime "acaba psikologa mi gitsem" diye düşünmüyor da değilim ama başkasının dertlerine ben çare olamam ki. O kisiler de kendilerinde psikolojik sorun olduğunu kabul etmiyor fakat benden sınırsız bir anlayış bekliyorlar.
Örneğin az önce is yerinde biri ile tartıştım. Bu kisi geldiğinden beri iletişim konusunda sorun yaşadığını düşündüğüm biri. En sonunda patladım kızdım suçlu ben oldum. Sorun benim yanlışını söylemem ve bakın böyle olsa daha iyi olur diye öneride bulunmam. Ama kişi beni dinlemeden "doğru budur" deyip kestirip attı.
Gerçekten psikolojisi bozuk insanlara karşı ne yapılabilir, nasıl tavır sergilenmeli?
Herkesin yorumu benim için kıymetli ve umarım aranızda psikolog da vardır çünkü gerçekten bunaldım artık!
