Nereden başlamalı hayatı düzene sokmaya?

iyi akşamlar.
Nefes alamadığımı hissettiğim bir dönemden geçiyorum. Üniversite son sınıf öğrencisiyim. Sınavlarım yaklaşıyor. Oldukça zor sayısal bir bölüm. Yapmam gereken tezim ve vermem gereken birbirinden zor ve fazlaca dersim var. Bu sene mezun olmak zorundayım ama elimden gelen ile çok başarılı olamıyorum. Mezun olup da bir işe girmem gerekiyor çünkü bursum kesilicek ve burssuz ne yapacağımı bilmiyorum 4 senedir ailemden pek maddiyat almadan bursumla idare etmeye çalışıyorum.


Onun dışında pek bir arkadaş çevrem yok hep sessiz sakin bi kaç kişiyle arkadaşlık kurdum ama pek görüşemiyoruz ders saatlerimizden dolayı. Bir sevgilim de yok destek çıkıp yaparsın bunları da halledersin diyecek. Kimle konuşmaya başlasam durduk yere konuşmayı kesiyorlar. Bir şeyler oluşamadan bitiyor hep. Kendi halinde iyi bir aile kızı olduğumu düşünüyorum insanlara karşı hata yapmamaya çalışırken onlar sürekli beni bırakıp akıllarına bile getirmiyorlar.

Kısacası zor dönemden geçerken destek gördüğüm kişi sayısı yok denecek kadar az. Mutlu çiftlere, sağlam dostluklara ve başarılı öğrencilere gıpta ile bakıyorum. Ama neye elimi atsam yarısında kaldı hep..

Yüzüm son zamanlarda gülmüyor, destek verici mesajlarınıza dualarınıza ihtiyacım var. İçinden geçirip güzel dileklerde bulunan herkese Allah daha iyisini versin
Arkadaş dost okulunu bitirmende sana hiç fayda sağlamaz. Sen derslerine asıl. Okulu bitirmek için çok uğraşman gereken bu durum asosyal olmakla daha kolay bir hal alır.
Sanmaki herkes ölümüne kanka.
Benim çok dostum arkadaşım vardı. Çok da iyi dert dinler gaza getiririm insanları. Onların söylediği bu. Hatta bir arkadaşım abartısız 5 6 yıl çaldı benden. Neden çaldı. Çünkü sabahlara kadar gelir hep aynı şeyleri anlatırdı. Bende dinlerdim. O tekrar anlatır bende hiç anlatmamış gibi tekrar karşılık verirdim. Sıkılırdım ama bu onun için terapi derdim. Ve böyle derdi olunca gelen derdini kendime dert ettiğim. Hergün arayıp bugün nasılsın dediğim insanların hayatları bir şekilde yoluna girmişken benim hayatımda birçok şey tepetaklak gitmeye başladı. İnsanlardan tek istedigim konuşmak sadece konuşmak uzuntumu ofkemi konusarak atmaktı ki sıkıldılar. Arayıp bugün nasılsın diye sorup kafalarını sisirmeme müsade etmeyip. Kendileri gibi hayatın tadını çıkaran sürekli yarın yada hafta sonu ne etkinlik yapsak derdinde kişilerle takılmaya başladılar. Evime gelmez arayıp sormaz oldular. Bende büyüdüm sayelerinde.
 
Şuan geleceği düşünmek için hiç uygun bi zaman değil. Tek odağınız haftaya olan sınavlar olsun. Bu şekilde cevabını bilmediğiniz sorular sizi iyice belirsizliğe ve doğal olarak umutsuzluğa iter. Şuandan itibaren kendinizi toplayın bi kahve yapıp şöyle derin bir nefes alın ve kendinize şunu söyleyin:şuan tek hedefim bu sınavları olabilecek en iyi şekilde atlatmak. Bunun dışında hiçbir şey düşünmeyin.
 
Valla panpacim derslerine asil oncelikle en onemlisi bu.

Uinversite arkadasliklari universiteden sonra surmuyor zaten herkes bir tarafa gidiyor.

Okulunu bitir, iyi bir ise gir, ondan sonra kafana gore flort edersin elbette:KK48:
 
Şuan geleceği düşünmek için hiç uygun bi zaman değil. Tek odağınız haftaya olan sınavlar olsun. Bu şekilde cevabını bilmediğiniz sorular sizi iyice belirsizliğe ve doğal olarak umutsuzluğa iter. Şuandan itibaren kendinizi toplayın bi kahve yapıp şöyle derin bir nefes alın ve kendinize şunu söyleyin:şuan tek hedefim bu sınavları olabilecek en iyi şekilde atlatmak. Bunun dışında hiçbir şey düşünmeyin.
Şimdi kendime bir kahve yaptım çok güzel yazmışsınız çok teşekkür ederim. Umarım beklediğimden daha iyi sonuçlar gelir
 
Back
X