Neye adım atsam mahvoluyor

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

Passifloraetkisi .!.:

Bunlar çok normal şeyler aslında kaygı düzeyin artmış gereksiz yere ve bu durum ara ara herkeste olur hayatın gayet normal

Genişletmek için tıkla...

Anlatan Kadinlar .!.:

Emin ol bu pandemi sürecince birçok insanın hayatı bu durumda. Seni motive etmek için 3 cümle kuracağım canım.
1) Kaybetmek yok sadece öğrenmek var. (Buna tecrübe de diyoruz )
2) Başarısızlık yok sadece fırsatlar var.
3) Problemler yok sadece çözümler var.
Kendine iyi davran

Genişletmek için tıkla...

Justalittlebityourheart .!.:

Başlığı okuyunca resmen ben dedim. Sizin yine bir tane olumlu olan bir şey varmış, özel hayatınız. Benim o da o kadar kötü ki. Arkadaşlar, iş, özel hayat, sosyal hayat... Mahvoldum artık, düşünüp durmaktan ağlamaktan.
Hayatınızda iyi olan şeylere sıkıca sarılın, ben öyle yapmaya çalışıyorum başka da bir şey gelmiyor elimden çünkü neye dokunsam kararıyor gibi hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...