Nişan konusu

Yine ben, herkese iyi gecelerrrr. Öncelikle tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim hepsi benim için bir altın niteliğinde. Ve gerçekten nokta atışı yapıyorsunuz. Keşke hepimizin aynı yerde toplanacağı bir kahve Grubu olsa da oturup konuşup dertleşsek dedim. Kendi arkadaşlarıma açamadığım konuları öyle güzel net ve gerektiğindr sertçe ifade etmişsiniz. Biraz gerçeklerle yüzleşsem de çok iyi oldu gerçekten.


1. Ben bu adamla neden bu kadar hızlı ve bir anda nişanlandım sorusu:
Aile yapılarımızdan dolayı sanırım. Annelerimizin tanışmasından sonra ben aile tanışması olmasını istememiştim ancak gelelim diyene de gelme denmiyor. Hadi ailelerimiz tanıştı, neden nişanı bir anda kabul ettik derseniz tamamen Toplum baskısı. Ben kendi ailemle de çok konuştum bırakın nişan olmasın biz birbirmizi tanıyalım dedim. Ailem de saygı duydular ama o süreçte buluşmamızın görüşmemizin uygun olmadığını, dışarıda görenin bizler hakkında ne düşüneceğini ne konuşacağını ifade ettiler. Onun ailesi de aynı fikirdeydi. Ama beni de kaybedemezlerdi. Görüşemediğim konusmadigim adamı nasıl tanıyacağım diyerekten nişan tarihini belirledim, eğer olmazsa zaten geriye dönebilecektim.

2. Kayınvalide ilk tanışmamız da o kadar sıcak ve o kadar tatlıydı ki içim gerçekten ona karşı ısınmıştı, o tartışmaya kadar karşılıklı olarak ne saygımı bozdum ne de bir sevgi eksikliği yaşattımmm evimize geldiler misafirperverliğimi eksik etmedim. Tartışmadan sonra dahi saygımı bozmadım, çünkü söylenen her sözcüğün gönülde kalıcı bir iz bıraktığını bilirim. Ama ne yazık ki o kendine hakim olamadı. ( Eklemeyi unutmuşum bir de kıyaslama yaptı. İlk geliniyle de beyaz eşya konusunda sıkıntı yaşamışlar ancak onlar bunların şartlarını kabul etmiş. Eşi de abi de Dr. Bir şekilde kendileri halletmişler yani) Fakat bunlar beni tanımaya gelirken benim yeni mezun ve sınava hazırlanan bir kız olduğumu biliyorlardı ve kıyaslamaya gerek yoktu. O günden sonra kayınvalideye karşı tamamen soğudum, içimde bir his kalmamıştı sadece saygı duyuyordum o kadar.

3. Ben bu adamda ne buldum da kabul ediyorum sorusu:
Gerçekten haklısınız bakınca ne saygı, ne de bir tip ne bir sohbet yeteneği ne de iyi bir kazanç yok dersiniz.
Ancak bana karşı gerçekten ilgisi, saygısı, bir dediğimi iki etmemesi inanilmaz hoşuma gidiyor. Ne yaptırmak istiyorsam onu yaptırabiliyorum. Hiç yormuyor, mesela alışverişe gideceksem işini yarıda bırakıp beni alışverişe götürüyor ya da hastaneye gideceksem o an en önemli kişi ben oluyorum, öncelik veriyor. Sinir desen yok kaç saat aç kaldı, işim vardı, bir kez olsun senin yüzünden aç kaldım demedi. Merhamet sahibi, gerçekten yolda bir ihtiyaç sahibini görse art niyet beslemeden bir şeyler yapar. Allah var aileme karşı ne açık bir şekilde ne de üstü örtük bir şekilde saygısızlık yapmadı. Arayıp sormaması eve gelmemesi durumunu ben utangaçlıktan dolayı düşünüyorum, fakat bununda bir bahane olamayacağını biliyorum. Avukat utangaç olur mu diyebilirsiniz ancak öyle bir yetiştirilmişler ki sanki "konuşan saygısız" algısı yaratmışlar, abisi de öyle. Bu durumun farkına varıp üzerine konuştum, kırmadan istersen bir profesyonelden yardım alabiliriz dedim. Bir başka erkek olsa sen bana deli mi diyosun deyip ateş püskürüp gürler ama bu öyle bir sakinlikle karşıladı ve kabul etti, 1 aylık psikolog serüvenimize devam ediyoruz. Kazancından ne olursa olsun bana harcamaktan çekinmez, cimri değil yani. Ne kadar imkanı varsa onu kullanmasını biliyor. Eee romantizm dersen o da az çok var. Ahlaklı ve kendini yetiştirmiş bir birey bakıldığında da. Bu devirde boyle birisini tekrardan bulabilir miyim diyerekten girdim bu yola. Belki zamanla değişebilir değişmez demiyorum ama bir insanın bu kadar iyi bir rol yapacağını düşünmüyorum.

4. Benim ailem özellikle annem ne diyor?
Hayatımdaki kişinin karakter olarak beni el üstünde tutacağını hatta gözümden yaş dahi akıtmaktan sakınacağından herhangi bir şüphesi yok ancak ekonomik olarak özellikle evin geçiminin benim üzerimden sağlanmasını kabullenemiyor destek ol, çalış ama ev geçimi bir erkeğe ait olsun der. Yanlış anlamayın benim annemde çalışıyor ve tek çalışanla geçim zorluğunun farkında. Tek korkusu evlendikten sonra onun tamamen çalışmayıp sadece benim çalışmamdan korkması. Bir evi var, kiraya vermişler bir de arabası. Acaba ona mı güveniyorlar şüphesi düşüyor anneme. Ancak bu durumun da elle tutulur Bir yani yok erkek dediğin taşın suyunu sıkar yine de o eve , parayı getirir. Beyaz yakalı olması hiiiç önemli değil bize göre yetrrr ki helalinden kazansın kazanalım düşüncesindeyiz (ama onlar ne kadar muhafazakar da olsalar gösterişe ve şana düşkünler. Oğullarım Dr avukat kızım öğretmen gelinlerim Dr öğretmen demesini biliyor KValide) .Benim ailem kararı tamamen bana bıraktı ne tercih yaparsam yapayım arkamdalar..
Ablasıyla - annesiyle ilişkisi
Ablasiyls Araları çok iyi. Hatta birkaç kez aramızda yaşanılanları ona anlattığını fark ettim bu durum biraz canımı sıktı. Acaba ileride özelimizi de anlatır mi diye düşünmedim değil. Ancak bende bir ablayım ve empati yaparak abarttığımı düşündüm. Ablası* 30 yaşındaki koskoca adama benim küçük kardeşim civcivim diyor, ( sizin civciv biraz kartlaşmış diyorum içimden) mıymıy mıçmıç davranıyor ama genel olarak birbirlerine karşı ailecek böyle davranıyorlar yani bir insan bir aile hiç mi kendi içinde samimi olmaz ne bileyim bazen rol mu kesiyorlar acaba diye de düşünüyorum. İnanılmaz rahat ve umursamazlar. Olur halleder geçeriz kafasındalar ne bir plan ne bir düzen hiçbir şey yok maalesef, dünya hayatına çok önem vermemek gerekiyormuş öyle diyorlar. Bizse tamamen planlı yaşayan belli düzenlere sahip insanlarız elbette kadere teslimiz, ancak zaten Kader bizi bulacak diye de çalışmayacak gelecek içinde adım atmayacak insanlar değiliz

6. Ben atanırsam o ne yapacak:
O da sınava çalışıyor ancak bence kazanması çok mümkün değil.... Kendisi de bunun farkında ona inanmadığımmdan değil de kendisi o şekilde ifade ettiğinden dolayı söylüyorum. Yoksa isteyen herkes her şeyi başarabilecek potansiyele sahip..


Peki ben ne yapacağım,:
Ben birçok şeyi düşünüyorum, genel olarak merhametli bir insanım Âh almaktan çok korkuyorum acaba bir gönlü kalbi yıkar miyim diye düşünüyorum ancak onun kalbi yıkılacakmış diye de kendi başıma dünyayı mı yıkacağım.
Toplum baskısından, el alem ne der düşüncesinden çok korkuyorum, ailemi bu süreçte yıpratmak düşüncesi beni çok üzüyor. Ancak kendimde belli bir belirsizliğin içinde savaşıyorum.... Gelecek kaygısı, yeni gelecek kişiyi tanıma fobisi, daha kötü çıkma ihtimali vs....

Aileni yıpratacağını düşünme. Bu devirde nişanı herkes atıyor. Çevrem nişan atanla dolu. Ah ile alakası yok senin kararın, geçerli nedenlerin var. Durduk yere yapsan ah olurdu. Evlenip mutsuz olsan ailen göbek mi atacak. O daha zor.
Atanma konusuna gelince diyelim ki atanamadın eş ailesinden göreceğin tavırları düşün. Seni sen olduğun için seven insanları hayatına al.

calikusucum .!.:

Ablasıyla - annesiyle ilişkisi
Ablasiyls Araları çok iyi. Hatta birkaç kez aramızda yaşanılanları ona anlattığını fark ettim bu durum biraz canımı sıktı. Acaba ileride özelimizi de anlatır mi diye düşünmedim değil. Ancak bende bir ablayım ve empati yaparak abarttığımı düşündüm. Ablası* 30 yaşındaki koskoca adama benim küçük kardeşim civcivim diyor, ( sizin civciv biraz kartlaşmış diyorum içimden) mıymıy mıçmıç davranıyor ama genel olarak birbirlerine karşı ailecek böyle davranıyorlar yani bir insan bir aile hiç mi kendi içinde samimi olmaz ne bileyim bazen rol mu kesiyorlar acaba diye de düşünüyorum. İnanılmaz rahat ve umursamazlar. Olur halleder geçeriz kafasındalar ne bir plan ne bir düzen hiçbir şey yok maalesef, dünya hayatına çok önem vermemek gerekiyormuş öyle diyorlar. Bizse tamamen planlı yaşayan belli düzenlere sahip insanlarız elbette kadere teslimiz, ancak zaten Kader bizi bulacak diye de çalışmayacak gelecek içinde adım atmayacak insanlar değiliz

Genişletmek için tıkla...

ayrılllll

Siz adama aşık mısınız,el ele tutunca bu elektrik alıyor musunuz,öpüştünüz mü ne bileyim adamın size bir heyecanı var mı??? Şirket ortaklığı gibi evlilik hissi oluştu bende şartlar uygun,iki taraf denk duygu yok herkes mesafeli sıradan , ortaklık için taraflar gereken şeyleri yapıyor fazlası yok vb....

Siz bu adamı sevmiyorsunuz ayrılın yazık hakkına girmeyin emin olun sevmediğiniz halde evlenirsen daha çok üzerinize.biseyler hissetseydiniz kafanızda bu düşünceler olmazdı

Sen bu adamı sevmiyorsun bence ayrilmalisin yazık hakkına girme emin ol sevmediğin halde evlenirsen daha çok üzersin.biseyler hissetseydin kafanda bu düşünceler olmazdı

Siz bu adama aşık değilsiniz, ilgisinden hoşlanmışsınız. Daha 6 ay olmuş, erkekler başlarda öyledir. Sizi ailesinden çok önemseyen bir erkek hayalinizdeki nişanı yapardı. Bir kez taviz vermişsiniz, devamı gelecektir. Ve ayrıca gerçekten hoşlanacağınız birisi çıkarsa karşınıza? İnşallah atanacaksınız, orada esprili, konuşkan, eli yüzü düzgün, size de ilgi duyan biriyle tanıştınız. Ne olacak? İki ayağınızı bir pabuça sokarak yaptırdıkları bu nişan yüzünden belki hayatınızın aşkını kaçıraksınız. Bence kendinize ve ailenize yazık etmeyin, ayrılın. Ailenin nişanı bu kadar aceleye getirmesi de ilginç. Bir arkadaşım eşinin daha önce bir evlilik geçirdiğini devletten bir evrak alırken öğrenmişti. Sonra adamdaki bazı şeylerden dolayı o da ayrılmıştı. Her şey olabilir yani.