- 30 Kasım 2010
- 348
- 4
- 68
- Konu Sahibi Prenses9130
- #1
Herkese Merhaba,biraz uzun olacak ama kusura bakmayın lütfen.
Nişanlıyım,evliliğe son iki ay kala sorunlar yaşamaya başladım.Nişandan önce ailesinin problemli olduğunu bile bile adım attım.Ama bana herşeyi anlatmamıştı,anlattıkları sorun olmayacaktı benim açımdan.Babası,ne istemeye gelirken ne de sonrasında hiç gelmedi.İstemeye gelirken; dayısı ,annesi,yengesi geldi.Nişanlım babasıyla arasındaki sorunları halledeceğine söz verdi.Ailem pek gönüllü olmasalarda ben istiyorum diye nişan yapıldı.Nişandan sonra,hiç inanmak istemesemde gerçek yüzünü gösterdi zamanla.Oysa ki,ben sadece onu o olduğu için kabullenmiştim.Maddi anlamda sıfırdı,bu haliyle kabullemdim.Yalan söyldi,beni hayal kırıklığına uğratacak kadar büyük bir yalan,affettim nişanı atmamak için.Artık eskisi gibi değildi bana olan ilgisi.İnat yapmaya başladı,laf iğneleme...Defalarca konuştum ama aynı.Olur olmaz şeyleri sorun yapmaya başladı.Soğudum,yüzünü bile görmek istemiyorum.Yalanlarını,yapmaya devam ettiği hatalarını ailemle paylaşmak istedim,ne kadar zor durumda olduğumu bilsinler diye ama anlatamıyorum.Anlamaları için illaki bana bişey mi olması gerekiyor?Onların tutumu;ya bu ,iş bozulursa,bu mantıkla hareket ettikleri için onun bile bile yaptığı hataları görmezden geliyorlar.Nişanı da atamıyorum.İkinci nişanım bu,ailem benim psikolojimin bozulmasından çok,çevredekiler ne der derdindeler.İlk nişanda, görücü usulu olduğu için anlaşamayacağımızı anladıklarında onay verdiler bitmesine,şimdi ise;' sen buldun,istedin,tanıyamadın mı 'gibi sözler...Çok yorgunum,çok pişmanım.Ama geri adım atamayacağımı,ileride çok daha mutsuz olacağımı,pişman olacağım, iyi biliyorum.Ben artık bunu düşünmekten,ne işime adapte olabiliyorum,ne de sabah uyandığımda dinlenmiş olarak kalkabiliyorum.Evlenince de aynı tavırları takınacak,hep çekecek miyim?İlerisi diye birşey düşünemez oldum,hayattan zaten beklentim kalmadı.
Lütfen,yorumlarına ihtiyacım var.Teşekkür Ederim.
Nişanlıyım,evliliğe son iki ay kala sorunlar yaşamaya başladım.Nişandan önce ailesinin problemli olduğunu bile bile adım attım.Ama bana herşeyi anlatmamıştı,anlattıkları sorun olmayacaktı benim açımdan.Babası,ne istemeye gelirken ne de sonrasında hiç gelmedi.İstemeye gelirken; dayısı ,annesi,yengesi geldi.Nişanlım babasıyla arasındaki sorunları halledeceğine söz verdi.Ailem pek gönüllü olmasalarda ben istiyorum diye nişan yapıldı.Nişandan sonra,hiç inanmak istemesemde gerçek yüzünü gösterdi zamanla.Oysa ki,ben sadece onu o olduğu için kabullenmiştim.Maddi anlamda sıfırdı,bu haliyle kabullemdim.Yalan söyldi,beni hayal kırıklığına uğratacak kadar büyük bir yalan,affettim nişanı atmamak için.Artık eskisi gibi değildi bana olan ilgisi.İnat yapmaya başladı,laf iğneleme...Defalarca konuştum ama aynı.Olur olmaz şeyleri sorun yapmaya başladı.Soğudum,yüzünü bile görmek istemiyorum.Yalanlarını,yapmaya devam ettiği hatalarını ailemle paylaşmak istedim,ne kadar zor durumda olduğumu bilsinler diye ama anlatamıyorum.Anlamaları için illaki bana bişey mi olması gerekiyor?Onların tutumu;ya bu ,iş bozulursa,bu mantıkla hareket ettikleri için onun bile bile yaptığı hataları görmezden geliyorlar.Nişanı da atamıyorum.İkinci nişanım bu,ailem benim psikolojimin bozulmasından çok,çevredekiler ne der derdindeler.İlk nişanda, görücü usulu olduğu için anlaşamayacağımızı anladıklarında onay verdiler bitmesine,şimdi ise;' sen buldun,istedin,tanıyamadın mı 'gibi sözler...Çok yorgunum,çok pişmanım.Ama geri adım atamayacağımı,ileride çok daha mutsuz olacağımı,pişman olacağım, iyi biliyorum.Ben artık bunu düşünmekten,ne işime adapte olabiliyorum,ne de sabah uyandığımda dinlenmiş olarak kalkabiliyorum.Evlenince de aynı tavırları takınacak,hep çekecek miyim?İlerisi diye birşey düşünemez oldum,hayattan zaten beklentim kalmadı.
Lütfen,yorumlarına ihtiyacım var.Teşekkür Ederim.
