Niye bu kadar değişiyorlar ?

elkelle .!.:

İnanki hakim oluyorum, çoğu zaman içimden telkin ediyorum kendimi normalde hazmedemiceğim tavırlara bir şey demediğim oluyor, ama bazen de patlıyorum ya. Ben dert çekmek stres olmak için evlenmedim diyorum. Çok şeyler geliyor söylenecek ama susuyorum. Korkuyorumda yani çünkü ben fevri bir insandım bu evlilikten önce ani kararlar verirdim. Evlilikte yapılmıyor malesef ama eski huyumun tekrar anlık gelmesi bile olayı çok farklı boyutlara taşıyabilir. Ne desem nasıl bir tavır takınsam napsam düzelir bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

pufpuff .!.:

eğer cidden evlenmeden önce kesinlikle böyle değildi diyebiliyorsan o zaman bi profesyonel yardım alabilirsiniz belki.. belkide gözardı edilen, bilinçaltı sorunlar korkular falan var eşinde.. bilemiyorum ki :26: ama yani böyle devam ederse mücadele etmek için bi sevginde kalmayacak gibi duruyor..

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Insan bazen kendi kendini doldurusa getiriyor inan...
Evlilik kolay birsey degil, iki farkli insani bir eve koy, iki farkli huyda, hadi yasayin hayati...
Boyle birsey iste evlilik, birbirinin huyunu Alana kadar elbette zaman gececek ve uyum sureci zaman alacak.
O yuzden sen yine fevri davranma, sakin olmaya calis...
Ama diger yandan da tabii ki rahatsiz oldugun durumlari esinle paylas.
Bir noktada basta nasil yon verirsen, o sekilde devam ediyor...
Fakat sinirle degil, tatli dille...

Annemin bir lafi vardir "erkege lafin di$isini soyleyeceksin'...
Hala bunu ben de beceremiyorum, fakat zamanla anliyor insan.
Fevrilikle birsey yaptiramiyorsun, tatli dille daha iyi oluyor hersey...
Sende zamanla huyunu aldikca, nasil konusulunca esinin duzgun tepkiler verdigini anlayacaksin...
Esin de ayni sekilde zamanla senin huyunu alacak...

Genişletmek için tıkla...

elkelle .!.:

Evet canım, en şiddetli kavgalarımızın bile sonunda bir kez sarılınca bütün sinirim öfkem gidiyor. Ama bu sorunu çözmek değil ki üstünü örtmek. Çok seviyorum eşimi, ama mantığı da ağır basan bir insanım ben. Hayattan zevk almak istiyorum hakkım değil mi sence ? Gel şuraya gidelim diyorum tamam diyor, totosunu kaldıramıyor ki gidelim. Hadi bunu yapalım diyorum. Yarın yaparız diyor ama o yarın hiç gelmiyor. Ben siinirlenip kalkar kendim yaparsam da tartışıyoruz. İdealleri uğruna hiç mücadele etmemesi, bu miskin hali de beni uzaklaştırıyor, gözümde ki gönlümde ki yeri kayboluyor ben istemeden :2:

Genişletmek için tıkla...

elkelle .!.:

Evet ondan da korkuyorum çünkü bende asabi biriyim. Profesyonel yardım konusuna yanaşacağını hiç sanmıyorum. Ama bu miskinliği için önerebilirim. Teşekkür ederim canım ...



Annenin söylediği şey çok güzelmiş tabi onu da yapabilmek lazım, ben sinirlenince tatlı dille konuşamıyorum, seçiyorum kelimelerimi ama yinede yumuşak olduğu söylenemez. HEr yolu deniyorum acaba hangisinde tepki verecek hangisinde başarılı olabileceğim diye. Şimdiye kadar 2 kez başarılı oldum oda 2 gün sürdü hükmü. Tembelliğe karşı bi antipatim vardır, başıma geldi.

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Senin yasadigin sorunun benzerini bir kadin paylasmisti burada, ona da bir baskasi soyle yorum yapmisti "esin sana uyum saglamiyorsa, sen de "ben arkadaslarimla bulusuyorum bu aksam, haberin olsun" dersin, o da "ben nolucam" derse "ister gel ister gelme sen bilirsin", ben bunu uyguluyorum esim tipis tipis geliyor" demisti....
Belki bu yontemi sende deneyebilirsin. Yeni evlisiniz ve biryerlere gitmek, gezmek hakkiniz tabii ki...

Benim esim de ayni evreden gecti. Hatta dun aksam yemekte esime dedim ki "ne renkli hayatimiz var, haftanin bir gunu senin annenlerde yemekteyiz, haftanin bir gunu benim annemlerde, cilginlar gibi egleniyoruz" dedim... Esim de birden durdu "gercekten dimi, cok ozur dilerim, nolur benim kusuruma bakma, tamam yarin aksam disarda yemek yiyoruz, sen dusun nereye gidelim, bende dusunucem" dedi... Kismetse bu aksam disarda yiyecegiz birseyler, dolasacagiz biraz.

Benim durum istisnai, hamileyim ve cok bir yere gidemiyorum malesef. SIKINTILI donemlerde gecirdigim icin... Ama tabii esimin isleri de gercekten cok yogun ve genelde yorgun geliyor, onu da hafta arasi cok yormak istemiyorum... Fakat sitemlerime artik eskisi kadar vurdumduymaz davranmiyor. Sitem edince biraz duzelme gosteriyor...

Benim de sana demek istedigim bu aslinda, zamanla oturacak birseyler, fakat senin de tabii ki bu duruma dur demen gerekiyor ki, esin de anlasin. Ona gore davranip, ona gore hareket edeceksin... Bir kizar, iki kizar, sonunda boyun egmeye baslar. Cunku hic bir erkek (ayni bizler gibi) huzursuz bir yuva istemez. Huzur icin de senin verdigin emek kadar, onun da emek vermesi sart. Bunu idrak etmeli...

Genişletmek için tıkla...

elkelle .!.:

Canım ben gezmeyi eğlenmeyi geçtim, onlardan da soğudum artık. İnan ki ot gibi bir insan olma yolunda hızlı adımlar atıyorum. Yiyip içelim yatalım bide malum gece hayatı olsun oh mis eşimin kafa bu işte. Zamanla bilmiyorum duyarlı olur mu evliliğin bunlardan ibaret olmadığını anlar mı ? Anladığı zaman hala herşey bugün ki gibi olur mu. Zaman gösterecek...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

simdi yeni evlisiniz diye size cok gelen giden de olmaz.
Olmadi ortak arkadaslarinizi eve davet edin haftasonlari.
Siz planlar yapin, esine de bildir "su gun su arkadasimiza gidiyoruz" diye.
Asosyallik sorun haline gelebilir. Benim esimde bu vardi baslarda.
Simdi ise tam tersi, benim bir arkadasim dogum yapti "onlara gitmemiz lazim, aradin mi sen onlari" diye bana soruyor, cunku artik o da anladi, hayat sadece ikimizden ibaret degil, etrafimizda insanlara ihtiyacimiz var. Sosyallik insani psikolojikman gelistiriyor, sosyallik bana gore cok onemli... Gezmek tozmak eglenmek degil sadece, ama herseyin yeri ayri... Bunlari esinle paylasmalisin bence.
Tek basina gecmez ki hayat...

Genişletmek için tıkla...

elkelle .!.:

Yaşadığımız yerde henüz bir arkadaş çevremiz yok, gidebileceğimiz bir yerde yok. Ama en azından bir hava almak adına yürüyüş yapılabilir değil mi ? Ben yürümeyi çok seven bir insanım ama evlendiğimden beri bir anda yürüdüğüm 100 metreyi geçmemiştir. Eve misafir gelmiyor dediğin gibi, ev zaten bildiğin bekar evi modunda, başlarda toplamaktan düzeltmekten bunalıma girmiştim, şimdi saldım önemsemiyorum. Hijyen olsunda dağınık olmasını takmıyorum, kendisi bilir. Ben kendimi yıpratmak için evlenmedim, mutlu olmak mutlu etmek için evlendim, ama mutsuz bir insanken karşımdakini mutlu etmek adına kendimi paralayamam değil mi ?

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Allah yardimcin olsun, daha ne diyebilirim bilmiyorum.
En iyisi esin ile konusarak birseyleri duzeltmeye calisman...
Sonucta insanlar konusa konusa, degil mi?

Genişletmek için tıkla...

elkelle .!.:

Amin, çok teşekkür ederim yorumların için. Konuşmaya devam etmekten başka yol yok zaten şuanlık

Genişletmek için tıkla...

hannesli .!.:

esınız calısmıyor mu? sureklı bırlıkteymıssınız gıbı bır ızlenım oldu bende..

ayrıca ınsan evde de keyıf yapabılır... hanı sız off cok sıkılıyorum modunda olursanız dklar gecmez ama soyle bır cıps tabagı hazırlyap bır fılm acıp ya da bır oyun oynayıp eglenebılırsınız..

ya da bır program yapın mesela bır aksam yuruyuse cıkılacak dıger gun alısverıse gıdılebılır..bır gun dsarda yensın ...dıger ıkı gun evde esının mac gunu olsun mesela. baska gun evde bırlıkte yemek hazırlayalın muhtesem bır sofra kurun mesela

hem onun hem senın ısteklerın olan bır program sonra esıne ver eklemek ıstedıgın yada hıc memnun olmadıgın ya da degıstırmek ıstedıgın gun varsa... soyle degıstırelım de ama tatlı dılle askım ben boyle bır sey yaptım gercekten mutsuz oluyorum degısıklık ıstıyorum bıraz deneyemez mıyı benım ıcın falan dıyerek gır kanına:)

Genişletmek için tıkla...