• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Niye vazgeçilmiyor ?

Mutluuu06

Popüler Üye
Pro Üye
8 Mart 2020
6.987
15.858
248
Burada bunu yazacağımı bilmezdim bir insan boğazına kadar değersizlik gördüğü halde niye vazgeçmez ,vazgeçemez , niye içindeki sevgi zannettiği şeyi bitiremez . Yaşı kaç olursa olsun niye boşa kürek çeker , niye bu kadar kendini üzer ve umursamaz olmaya çalışamaz ? Bunları ben niye yapamıyorum , niye hep üzülen,incinen ,kırılan benim 😔 32 yaşında olup kendini halen kırık bir kız çocuğu gibi hisseder ki .
Hiçbir yere sığmıyor yüreğim , tek istediğim şey şu hayatta birazcık sevgi ve şefkat . Niye yapamadım bu zamana dek ,niye vazgeçemedim ,niye yoksun kaldım şu kapıyı vurup çıkma konusunda . Hayatta ne kadar akıllı olursa olayım kendime bu iyiliği neden yapamadım ki ? Yetersizligim,sevgiye aç kalmam babasız büyümemden ötürü mü ,niye illa o beni sevsin ,değer versin istedim ki ? Buraya akıldan ziyade yeni anne olmuş ,lohusa bir kadın olarak yazıyorum bu yazdıklarım sendromdan ötürü değil zaten böyle idi herşey ama artık daha çok üzülüyorum . Keşke sözcüğünü sevmeyen insanlar neden keskelere düşüyor ki 😔 hayatta hep olgun oldum ,akıllı bir çocukluk, genç kız ergenlikte bile buyumustum hangi lise 2 öğrencisi babasının ölüm evraklarıni yaptırır ki ,hayatta herkese güçlü olup niye bir insana karşı zaafı olup eğilir ki . Tiksiniyorum kendimden , annemin laflarını dinlemedigim için en başından bu zamana kendimi bata çıka getirdigim için . Yazıklar olsun bana
 
Sevmekte bir yere kadar ya.
Ben ki aşırı duygusal,karşısındakine deli gibi bağlanan biriyim.
Ama benim bile bir sınırım var.
Bilmiyorum ne yaşadınız,karşınızdaki sizi ne kadar üzdü.
Ama bellki baya üzmüş.
Değer görmediğiniz yerde durup şu kısacık hayatı başkalarının ego malzemesi yapmaya gerek yok bence.
 
Burada bunu yazacağımı bilmezdim bir insan boğazına kadar değersizlik gördüğü halde niye vazgeçmez ,vazgeçemez , niye içindeki sevgi zannettiği şeyi bitiremez . Yaşı kaç olursa olsun niye boşa kürek çeker , niye bu kadar kendini üzer ve umursamaz olmaya çalışamaz ? Bunları ben niye yapamıyorum , niye hep üzülen,incinen ,kırılan benim 😔 32 yaşında olup kendini halen kırık bir kız çocuğu gibi hisseder ki .
Hiçbir yere sığmıyor yüreğim , tek istediğim şey şu hayatta birazcık sevgi ve şefkat . Niye yapamadım bu zamana dek ,niye vazgeçemedim ,niye yoksun kaldım şu kapıyı vurup çıkma konusunda . Hayatta ne kadar akıllı olursa olayım kendime bu iyiliği neden yapamadım ki ? Yetersizligim,sevgiye aç kalmam babasız büyümemden ötürü mü ,niye illa o beni sevsin ,değer versin istedim ki ? Buraya akıldan ziyade yeni anne olmuş ,lohusa bir kadın olarak yazıyorum bu yazdıklarım sendromdan ötürü değil zaten böyle idi herşey ama artık daha çok üzülüyorum . Keşke sözcüğünü sevmeyen insanlar neden keskelere düşüyor ki 😔 hayatta hep olgun oldum ,akıllı bir çocukluk, genç kız ergenlikte bile buyumustum hangi lise 2 öğrencisi babasının ölüm evraklarıni yaptırır ki ,hayatta herkese güçlü olup niye bir insana karşı zaafı olup eğilir ki . Tiksiniyorum kendimden , annemin laflarını dinlemedigim için en başından bu zamana kendimi bata çıka getirdigim için . Yazıklar olsun bana

Kendinizi hırpalamayın lütfen...
Bir cümleniz çok dikkatimi çektiği için özellikle gelip yazmak istedim.
"Sevgiye aç kalmam babasız büyümemden mi?" demişsiniz. Ben de henüz bebekken babamı kaybettim. İlgi ve sevgi konusunda ablam, annem ve tüm akrabalarım babasızlığı hissetmeyeyim diye hep üzerime titredi hayat boyu. O yüzden "baba ve sevgi" anlamında bağlantılı bir sorunumun olduğunu sanmıyordum. 6 7 sene önce de çok sevdiğim bir yakınımın vefatına aşırı üzüldüğüm için bir dönem psikoloğa gitmiştim. Seanslardan birinde kendimle ilgili "insanlar hep beni sevsin istiyorum, herhangi biri bile beni sevmese o kişi benim için önemsiz bile olsa üzülüyorum veya biri sebepsiz yere bana kötü davranınca çok içerliyorum" tarzı bilgiler vermiştim. Çok daha detaylı soru cevap şeklinde bir seanstı ama kabaca özetlemem gerekirse bu özelliğimin altında yatan sebep; hayatım boyunca hiç baba sevgisi tadmadan büyümüş olmam ve ailemin bunu hissetmeyeyim diye üzerime fazla düşmesiymiş... Bu konunun da üzerine yoğunlaşmıştık o dönem ve ben psikoloğumdan çok fayda gördüm. Hala herkesin beni sevmesini isterim ama en azından artık birinin bana kötü davranması veya beni sevmemesi beni üzmüyor.
Siz de bir yardım alsanız, belki zamanla bu sorunlarınızın üstesinden gelebilirsin.
 
Öncelikle bebeğiniz hayırlı olsun , sağlıkla büyütmenizi temenni ediyorum. Tam olarak sorununuz ne ? Lohusa depresyonu olabilirmi acaba ?
Çok teşekkür ederim ,🙏🏻karşımdaki eşim ve çok severek evlendim ama bence o değil sadece ben. insanların tek dediği şey o da sevmese evlenmezdi,illa evlilikte sevmis olarak mı oluyor . Evlendi diye değer vermiş mi oluyor sadece ? Ortada değere dair birşey yokken ve ben bildiğim halde niye halen onun için ağlıyorum , niye üzülüyorum , bende onun gibi olmak istiyorum onun kadar umursamaz olmak ya da kapıyı vurup çıkmak . Bir insanın eşi onu aldatmıyor diye , evine ocağına ekmek düzgün getirdiği için 4.4luk olmuyor . Sevgi herşeyin üstesinden gelir lafı bu kadar kâfi iken neden sevgiye dair birşey yok ,ben sevgiyi madden de hissetmek istiyorum ama ortada madden somut bişey yok . Bir saç oksanmasi ,bir seni seviyorum lafı ,sarılmak bu kadar zor olmamalı . Ben bunlardan zaten hep yoksundum ki babasız büyümek zaten beni yoksullastirdi ve halen aynı . İlla bir erkeğin kanadının altı mi diyeceksiniz belki ,ben zaten 8 senedir bu insanlayim ben öncesinde zaten sevgi nedir görmedim ve bilmedim ,tek istediğim güzel bir söz ,beni düşündüğüne dair bir kelime yahut somut bişey ,yeri gelince bir çiçek ,bir hediye hicbisey yapmıyorsa sarilsa ne kadar benim için güzel birşey olur ,ilaç olur bana ,beni dünyanın en mutlu insanı eder ama yok hiçbiri sabah akşam iş muhabbeti arkadaş gibiyim resmen başka bişey değil . Ben sadece gerçekten seviliyorsam sevildigimi hissetmek istiyorum ama hissedemiyorum ,bunları dile doktugum halde hiçbir zaman karşılığı olmuyor
Sevmekte bir yere kadar ya.
Ben ki aşırı duygusal,karşısındakine deli gibi bağlanan biriyim.
Ama benim bile bir sınırım var.
Bilmiyorum ne yaşadınız,karşınızdaki sizi ne kadar üzdü.
Ama bellki baya üzmüş.
Değer görmediğiniz yerde durup şu kısacık hayatı başkalarının ego malzemesi yapmaya gerek yok bence.
Bende sizin gibi düşünüyorum ama düşüncelerimi kendime yol olarak cizemiyorum yine aynı şekilde bu duruma üzüluyorum takmayayim diyorum ama elimde değil yapamıyorum.
Kendinizi hırpalamayın lütfen...
Bir cümleniz çok dikkatimi çektiği için özellikle gelip yazmak istedim.
"Sevgiye aç kalmam babasız büyümemden mi?" demişsiniz. Ben de henüz bebekken babamı kaybettim. İlgi ve sevgi konusunda ablam, annem ve tüm akrabalarım babasızlığı hissetmeyeyim diye hep üzerime titredi hayat boyu. O yüzden "baba ve sevgi" anlamında bağlantılı bir sorunumun olduğunu sanmıyordum. 6 7 sene önce de çok sevdiğim bir yakınımın vefatına aşırı üzüldüğüm için bir dönem psikoloğa gitmiştim. Seanslardan birinde kendimle ilgili "insanlar hep beni sevsin istiyorum, herhangi biri bile beni sevmese o kişi benim için önemsiz bile olsa üzülüyorum veya biri sebepsiz yere bana kötü davranınca çok içerliyorum" tarzı bilgiler vermiştim. Çok daha detaylı soru cevap şeklinde bir seanstı ama kabaca özetlemem gerekirse bu özelliğimin altında yatan sebep; hayatım boyunca hiç baba sevgisi tadmadan büyümüş olmam ve ailemin bunu hissetmeyeyim diye üzerime fazla düşmesiymiş... Bu konunun da üzerine yoğunlaşmıştık o dönem ve ben psikoloğumdan çok fayda gördüm. Hala herkesin beni sevmesini isterim ama en azından artık birinin bana kötü davranması veya beni sevmemesi beni üzmüyor.
Siz de bir yardım alsanız, belki zamanla bu sorunlarınızın üstesinden gelebilirsin.
Hakli olduğunuza o kadar eminim ki . Hep bir yerin insanı olma ,hep sevilme ama benim derdim örnek arkadaşlarım beni sevsin , bulunduğum ortamda sevileyim değil gerçekten önemli olan insanların sevmesi bu annem olur ,eşim olur . Ama eş kişisine gelince kendimi asalak gibi hissediyorum bu kafada biri olmadığım halde yoksunlugumu bir bu insanda hissediyorum . Hiç istemediğim bir haldeyim ,o kadar duygularını bastırarak büyüdüm ki bu durum beni kendimden utandırıyor nefret ediyorum bu halimden ama tutamıyorum da.
 
Burada bunu yazacağımı bilmezdim bir insan boğazına kadar değersizlik gördüğü halde niye vazgeçmez ,vazgeçemez , niye içindeki sevgi zannettiği şeyi bitiremez . Yaşı kaç olursa olsun niye boşa kürek çeker , niye bu kadar kendini üzer ve umursamaz olmaya çalışamaz ? Bunları ben niye yapamıyorum , niye hep üzülen,incinen ,kırılan benim 😔 32 yaşında olup kendini halen kırık bir kız çocuğu gibi hisseder ki .
Hiçbir yere sığmıyor yüreğim , tek istediğim şey şu hayatta birazcık sevgi ve şefkat . Niye yapamadım bu zamana dek ,niye vazgeçemedim ,niye yoksun kaldım şu kapıyı vurup çıkma konusunda . Hayatta ne kadar akıllı olursa olayım kendime bu iyiliği neden yapamadım ki ? Yetersizligim,sevgiye aç kalmam babasız büyümemden ötürü mü ,niye illa o beni sevsin ,değer versin istedim ki ? Buraya akıldan ziyade yeni anne olmuş ,lohusa bir kadın olarak yazıyorum bu yazdıklarım sendromdan ötürü değil zaten böyle idi herşey ama artık daha çok üzülüyorum . Keşke sözcüğünü sevmeyen insanlar neden keskelere düşüyor ki 😔 hayatta hep olgun oldum ,akıllı bir çocukluk, genç kız ergenlikte bile buyumustum hangi lise 2 öğrencisi babasının ölüm evraklarıni yaptırır ki ,hayatta herkese güçlü olup niye bir insana karşı zaafı olup eğilir ki . Tiksiniyorum kendimden , annemin laflarını dinlemedigim için en başından bu zamana kendimi bata çıka getirdigim için . Yazıklar olsun bana

M Mutluuu06 Baharım noldu?Seni en iyi ben anlarım.Bu akşam aynı duygularii hissetiricek seyler yaşadım.Ve şu kapıyı vurup çıkmak istedim.Neden hala yapamiorum ben de bilmiorum.Tek bildiğim artık çok bunaldigim.Dayanicak gücümün kalmadığı🙁

Ikinize de yazmak istedim ben. Yapılması gerekenin zaten farkındasınız. Umarım bunun için yeterli gücü toplarsınız. Şu an zor bir dönemdesiniz. En hayırlısı, en güzeli sizlerin olsun. 🍀🍀
 
Burada bunu yazacağımı bilmezdim bir insan boğazına kadar değersizlik gördüğü halde niye vazgeçmez ,vazgeçemez , niye içindeki sevgi zannettiği şeyi bitiremez . Yaşı kaç olursa olsun niye boşa kürek çeker , niye bu kadar kendini üzer ve umursamaz olmaya çalışamaz ? Bunları ben niye yapamıyorum , niye hep üzülen,incinen ,kırılan benim 😔 32 yaşında olup kendini halen kırık bir kız çocuğu gibi hisseder ki .
Hiçbir yere sığmıyor yüreğim , tek istediğim şey şu hayatta birazcık sevgi ve şefkat . Niye yapamadım bu zamana dek ,niye vazgeçemedim ,niye yoksun kaldım şu kapıyı vurup çıkma konusunda . Hayatta ne kadar akıllı olursa olayım kendime bu iyiliği neden yapamadım ki ? Yetersizligim,sevgiye aç kalmam babasız büyümemden ötürü mü ,niye illa o beni sevsin ,değer versin istedim ki ? Buraya akıldan ziyade yeni anne olmuş ,lohusa bir kadın olarak yazıyorum bu yazdıklarım sendromdan ötürü değil zaten böyle idi herşey ama artık daha çok üzülüyorum . Keşke sözcüğünü sevmeyen insanlar neden keskelere düşüyor ki 😔 hayatta hep olgun oldum ,akıllı bir çocukluk, genç kız ergenlikte bile buyumustum hangi lise 2 öğrencisi babasının ölüm evraklarıni yaptırır ki ,hayatta herkese güçlü olup niye bir insana karşı zaafı olup eğilir ki . Tiksiniyorum kendimden , annemin laflarını dinlemedigim için en başından bu zamana kendimi bata çıka getirdigim için . Yazıklar olsun bana

M Mutluuu06 Baharım noldu?Seni en iyi ben anlarım.Bu akşam aynı duygularii hissetiricek seyler yaşadım.Ve şu kapıyı vurup çıkmak istedim.Neden hala yapamiorum ben de bilmiorum.Tek bildiğim artık çok bunaldigim.Dayanicak gücümün kalmadığı🙁
Ben de merve merve gibi ikinize de yazmak istedim. Sizi hangi karar, hangi eyleminiz mutlu edecekse onu yapin. Bir yavru yetistirirken oncelikle kendi mutlulugunuzu dusunmek zorundasiniz 🌺
 
Cogumuzun hatasi cok sevdik mi dunyayi sevdigimizin etrafinda donduruyoruz. Sarip,sarmalayip, kendimizi unutup onun icin yasiyoruz. Ayni hatayi ben de yaptim. Kendimden once ve cok esimi dusundum. Onun mutlu olmasi icin kendimi parcaladim. Ama anladim ki bu buyuk bir hata. Esim ve ben onun iyiligi ve menfaati icin yasarken gordum ki ne ben ne de esim benim menfaatimi dusunmuyor. Biz onlari hayatimizin merkezine koyunca onlarin hicbir sey icin caba harcamasina gerek kalmiyor. Sonra sevgi dilenir hale geliyoruz. Ben kendime geldim artik herkesten cok kendimi seviyorum ve bunu esime hissettiriyorum. Kacan kovalanir arkadasim. Karsindaki seni kaybetmekten korkmali.
 
M Mutluuu06 Baharım noldu?Seni en iyi ben anlarım.Bu akşam aynı duygularii hissetiricek seyler yaşadım.Ve şu kapıyı vurup çıkmak istedim.Neden hala yapamiorum ben de bilmiorum.Tek bildiğim artık çok bunaldigim.Dayanicak gücümün kalmadığı🙁
Sence 😔 aynı şeyler aynı tuhaflıklar deryasının içinde bulunmam ,üzgünüm gerçekten ne kadar dayanırım orasını bilmiyorum biz kimseden çok zor birşey istemiyoruz çok normal ,herkes gibi sıradan insanlar gibi tek birşey istiyoruz o da anlaşılmak ,çok zor değil 😔 sende benimle aynısın biliyorum.
 
Ikinize de yazmak istedim ben. Yapılması gerekenin zaten farkındasınız. Umarım bunun için yeterli gücü toplarsınız. Şu an zor bir dönemdesiniz. En hayırlısı, en güzeli sizlerin olsun. 🍀🍀
Umarım mervem 🙏🏻 tek istediğim şey onun karşısında güçlü olmak 😔 kendimi bu kadar aciz bir erkeğin karşısında hissetmek istemiyorum ,susmak herseyin onun istediği gibi olsun hiç istemiyorum hiç .
 
Ben de merve merve gibi ikinize de yazmak istedim. Sizi hangi karar, hangi eyleminiz mutlu edecekse onu yapin. Bir yavru yetistirirken oncelikle kendi mutlulugunuzu dusunmek zorundasiniz 🌺
Cok teşekkür ederim kadın gibi kadın ♥️ senin gibi güçlü kadınların iradesi bizlerde de olmalı biliyorum,sanmayın ki bunu istemiyorum istiyorum hemde çok tek istediğim kafamı yerden kaldırıp birşeylere basbas bağırmak sonuç ne olursa olsun .
 
Cogumuzun hatasi cok sevdik mi dunyayi sevdigimizin etrafinda donduruyoruz. Sarip,sarmalayip, kendimizi unutup onun icin yasiyoruz. Ayni hatayi ben de yaptim. Kendimden once ve cok esimi dusundum. Onun mutlu olmasi icin kendimi parcaladim. Ama anladim ki bu buyuk bir hata. Esim ve ben onun iyiligi ve menfaati icin yasarken gordum ki ne ben ne de esim benim menfaatimi dusunmuyor. Biz onlari hayatimizin merkezine koyunca onlarin hicbir sey icin caba harcamasina gerek kalmiyor. Sonra sevgi dilenir hale geliyoruz. Ben kendime geldim artik herkesten cok kendimi seviyorum ve bunu esime hissettiriyorum. Kacan kovalanir arkadasim. Karsindaki seni kaybetmekten korkmali.
Benim şuan yaşadıklarımı özet geçmişsiniz ,tek istediğim biran önce sizin gibi sadece kendimi ve bebeğimi düşünmek ,kimseyi pohpohlamadan ettiği değer kadar karşılığını vermek 🙏🏻 hayatımın en zor dönemlerinde birindeyim çok yeni anneyim ve herşeye tek cevabım gözlerimden akan yaş. Bende yoruldum çok yoruldum .
Teşekkür ederim ♥️🙏🏻
 
Benim şuan yaşadıklarımı özet geçmişsiniz ,tek istediğim biran önce sizin gibi sadece kendimi ve bebeğimi düşünmek ,kimseyi pohpohlamadan ettiği değer kadar karşılığını vermek 🙏🏻 hayatımın en zor dönemlerinde birindeyim çok yeni anneyim ve herşeye tek cevabım gözlerimden akan yaş. Bende yoruldum çok yoruldum .
Teşekkür ederim ♥️🙏🏻
Eger imkan varsa mutlaka psikiyatra gidin. Depresyonda gibi bir haliniz var. Depresyon dipsiz bir kuyu gibidir. Tek basiniza ordan cikmaniz mumkun degil. Kendiniz icin bir sey yapmaya burdan baslayabilirsiniz. Devaminda cok daha saglikli düşünüp, saglikli kararlar alacaginizdan ve gücleneceginizden hic suphem yok. Tecrubeyle sabit...
 
M Mutluuu06 annem ve kızımla yaşamak istiyorum desem inanır mısın Baharim.Cok üzgünüm.Halim kalmadı artık😟
İnanıyorum sana, sen benden daha güçlüsün 😔 bende senin bu dediğin güç yok ,sanki ölmek gibi bişey onsuz yaşama düşüncesi bu halime kızmıyorum değil çok kızıyorum ama üzüluyorum belki bu kadar olağan davranmasına . Benimki bambaşka aptalca bir boyut bunu biliyorum. Belki de en çok acaba" beni sevmiyor mu ? " Düşüncesi beni harap ediyor çok güçsüzüm lanet olsun bana niye böyleyim niye bilmiyorum
 
Eger imkan varsa mutlaka psikiyatra gidin. Depresyonda gibi bir haliniz var. Depresyon dipsiz bir kuyu gibidir. Tek basiniza ordan cikmaniz mumkun degil. Kendiniz icin bir sey yapmaya burdan baslayabilirsiniz. Devaminda cok daha saglikli düşünüp, saglikli kararlar alacaginizdan ve gücleneceginizden hic suphem yok. Tecrubeyle sabit...
Bence depresyon değil bu ,başka birşey bir insanın bir insana bu denli saçma sapan bağlanmasına anlam veremedigim halde icinden kendimi kurtaramamak , bende karşı taraf gibi hissiz olmak istiyorum,bende değerin d sine bile yoksun bırakmak istiyorum ama yapmıyorum niye yapmıyorum bilmiyorum aptalım çok aptal
 
Çok teşekkür ederim ,🙏🏻karşımdaki eşim ve çok severek evlendim ama bence o değil sadece ben. insanların tek dediği şey o da sevmese evlenmezdi,illa evlilikte sevmis olarak mı oluyor . Evlendi diye değer vermiş mi oluyor sadece ? Ortada değere dair birşey yokken ve ben bildiğim halde niye halen onun için ağlıyorum , niye üzülüyorum , bende onun gibi olmak istiyorum onun kadar umursamaz olmak ya da kapıyı vurup çıkmak . Bir insanın eşi onu aldatmıyor diye , evine ocağına ekmek düzgün getirdiği için 4.4luk olmuyor . Sevgi herşeyin üstesinden gelir lafı bu kadar kâfi iken neden sevgiye dair birşey yok ,ben sevgiyi madden de hissetmek istiyorum ama ortada madden somut bişey yok . Bir saç oksanmasi ,bir seni seviyorum lafı ,sarılmak bu kadar zor olmamalı . Ben bunlardan zaten hep yoksundum ki babasız büyümek zaten beni yoksullastirdi ve halen aynı . İlla bir erkeğin kanadının altı mi diyeceksiniz belki ,ben zaten 8 senedir bu insanlayim ben öncesinde zaten sevgi nedir görmedim ve bilmedim ,tek istediğim güzel bir söz ,beni düşündüğüne dair bir kelime yahut somut bişey ,yeri gelince bir çiçek ,bir hediye hicbisey yapmıyorsa sarilsa ne kadar benim için güzel birşey olur ,ilaç olur bana ,beni dünyanın en mutlu insanı eder ama yok hiçbiri sabah akşam iş muhabbeti arkadaş gibiyim resmen başka bişey değil . Ben sadece gerçekten seviliyorsam sevildigimi hissetmek istiyorum ama hissedemiyorum ,bunları dile doktugum halde hiçbir zaman karşılığı olmuyor

Bende sizin gibi düşünüyorum ama düşüncelerimi kendime yol olarak cizemiyorum yine aynı şekilde bu duruma üzüluyorum takmayayim diyorum ama elimde değil yapamıyorum.

Hakli olduğunuza o kadar eminim ki . Hep bir yerin insanı olma ,hep sevilme ama benim derdim örnek arkadaşlarım beni sevsin , bulunduğum ortamda sevileyim değil gerçekten önemli olan insanların sevmesi bu annem olur ,eşim olur . Ama eş kişisine gelince kendimi asalak gibi hissediyorum bu kafada biri olmadığım halde yoksunlugumu bir bu insanda hissediyorum . Hiç istemediğim bir haldeyim ,o kadar duygularını bastırarak büyüdüm ki bu durum beni kendimden utandırıyor nefret ediyorum bu halimden ama tutamıyorum da.
Kendını tuketecegıne boşan
 
Bence depresyon değil bu ,başka birşey bir insanın bir insana bu denli saçma sapan bağlanmasına anlam veremedigim halde icinden kendimi kurtaramamak , bende karşı taraf gibi hissiz olmak istiyorum,bende değerin d sine bile yoksun bırakmak istiyorum ama yapmıyorum niye yapmıyorum bilmiyorum aptalım çok aptal
Depresyon degilse bile illaki vardir altinda yatan bir sebep. Bu sebebi bulmana yardimci olur, yol gosterir. Bir ilac yazar bögrünüzdeki o taştan (o taşın orda oldugundan adim gibi eminim) kurtulmanizi saglar. Etrafiniza daha seffaf bakmaniza vesile olur. O yasli gozlerin arkasindan neyi ne kadar duzgun gorebilirsiniz ki. Once kendiniz icin, sonra cocugunuz icin bunu yapmalisiniz. Bu bir bagimliliksa inanin onun bile caresi var.
 
Depresyon degilse bile illaki vardir altinda yatan bir sebep. Bu sebebi bulmana yardimci olur, yol gosterir. Bir ilac yazar bögrünüzdeki o taştan (o taşın orda oldugundan adim gibi eminim) kurtulmanizi saglar. Etrafiniza daha seffaf bakmaniza vesile olur. O yasli gozlerin arkasindan neyi ne kadar duzgun gorebilirsiniz ki. Once kendiniz icin, sonra cocugunuz icin bunu yapmalisiniz. Bu bir bagimliliksa inanin onun bile caresi var.
Haklısınız 🥺 tek istediğim çocuğuma iyi bir anne olup güzel bir hayat sunmak .çok teşekkür ederim gerçekten 🙏🏻♥️
 
Back
X