Eşimle hep problemli bir evliliğim vardı. Ama son bir kaç aydır artık neredeyse hep kusuz. Artık dayanamıyorum. Sinirlerim harap olmuş durumda. Ve 1.5 yaşında olan oğlum bir kaç gündür çok huysuz hasta falan. İcim yanıyor haline. Ben normalde ona karşı çok sabırlı bir anneyim ki epey sabrımı zorlar. Bu akşam uyumamak için öyle direndi ki. Ben de ruh halimden ve artık yatsa da biraz dinlensem diye galiba ona kötü davrandım. Yani yatağına hızlıca koydum. Kucağıma alırken hızlıca boyle sinirle aldım. Yeni uyudu şuan o kadar kötüyüm ki. Nasıl ona öyle davranirim ben. Gücüm ona yetiyor ya çünkü . Ondan çıkarıyorum mutsuzlugumun acısını. Ben napiyorum ya. Nasıl bir anneyim ben. Nolur kizin bana. Ağır birşeyler söyleyin kendime getirin beni. Daha önce bir kaç defa daha oldu böyle. Kendimden nefret ediyorum. Ben anne olmayı haketmiyorum.
