Nolur birisi yardım etsin, yada mesaj atsın

Bence de psikoloğa gitmelisin.Onlara öyle hikayeler geliyor ki senin yaşadığın sıradan bir gençlik sorunu olarak kalır.
Hiçbir şekilde seni eleştirme veya ayıplama gibi bir tavrı zaten sözkonusu olmaz.
O yüzden hiç çekinme ve zaman kaybetme.

Ben de aynı şeyleri yazacağım ama ne fayda...
Hataysa senin hatan,önce bunu kabul edip kendinle barışman lazım.
Kimse yakınlaştığı kişiyle hayat boyu beraber olma andı içmiyor.
Erkekler bu konuda daha rahatlar,o yüzden kızların kendilerini düşünüp ona göre karar vermeleri gerekiyor.

Kendi hatam olduğunu farkındayım. Kimseye bu konuda haklıyım diyemem zaten. Haklısın düsünüp karar vermek gerekiyor ama o sırada bunu düsünemiyosunuz, hayat sizin etrafınızda dönüyor her şey öyle gidecekmiş gibi bir şey söz konusu oluyor. Onlara göre tabiki bi kayıp yok, benim kendi acımdanda bi kaybım yok Allaha şükür. Ama bunun hesabını verme konusu tartışılamaz tabi ..
 
sevgılısıyle konusmakla tehdıt edın belkı sızı dınlemeye ıkna olur sonucta ortada namus meselesı var haksızmıyım?

ne dicek kıza?seni bi kız arasa sevgilin benle birlikte oldu haberin var mı dese ne dersin?ah canım pardon dur o zmn hemen ayrılıp sevgilini sana iade ediyim mi dersin?
 
ne dicek kıza?seni bi kız arasa sevgilin benle birlikte oldu haberin var mı dese ne dersin?ah canım pardon dur o zmn hemen ayrılıp sevgilini sana iade ediyim mi dersin?

Bunu bir seneye yakın onla olduğunu bildiğim halde yapmadım yapmamda. Böyle bi şey beni küçük düşürmekten baska bi işe yaramaz zaten.
 
Yaşanması gerekiyormuş yaşanmış.Neticede bu da bir derstir ve gelecekte daha dikkatli olmana vesile olur.
Hayatını bunun üzerine veya etrafında şekillendirme.Olmuş bitmiş,geçmişte kalmış.
Sürekli düşünüp bugününe taşırsan mutsuz olursun.
Bazen bazı şeylerin üzerini kapatmak gerekir.
 
bence de..onu neden hala aradığını anlamadım ama.

Kafamda bitiremiyorum. Hayatında ilk kez birine güvenip onun tüm bunları yapmasını kaldıramıyorum yani. Mantık ve ruh aynı anda ilerlemiyor. Mantıken evet önümde bi hayat var, beterin beteri var, yaptığın hatadan ders cıkar önüne bak diyorum. Ruhen aklımda neden bu şekilde oldu, böyle olmak zorundamıydı, kendine bu durumu yedirememe, hep böyle umutsuz sacma sapan sorular. Düsündükce de icinden cıkamıyosun tabi.
 
Ben bu durumdan zaten memnun değilim. Yasadıgım hiç bi şeyi geri alamıyorum en kötüsüde bu zaten. O anki akıl ve psikoloji ile bi cok seyi düsünemiyosunuz. Yoksa öyle birini hayatıma koymayı zaten düsünmem. Ama suanki hayatında olan kişinin hiç birşeyden haberi oldugunu sanmıyorum. Bunu söylemek zaten bana düsmez. Allah nasıl biliyosa öyle yapsın diyorum sadece ..

Haberi var veya yokk bundan kime ne ? O an sevdin yaşadın buda kimseyi ilgilendirmez asla. Neyden haberi olmalı kızın senin ile birlikte olduğunun mu ? Sana tecavüzmü etti bu adam ?

Memnun değilsen ve pişmansan hata der bir daha yapmazsın yok hala kaldıramıyorsan psikolojik destek alman en güzeli olacaktır.
 
Yaşanması gerekiyormuş yaşanmış.Neticede bu da bir derstir ve gelecekte daha dikkatli olmana vesile olur.
Hayatını bunun üzerine veya etrafında şekillendirme.Olmuş bitmiş,geçmişte kalmış.
Sürekli düşünüp bugününe taşırsan mutsuz olursun.
Bazen bazı şeylerin üzerini kapatmak gerekir.

Sanırım haklısınız.
Bunun hesabını verememe korkusu var tabi bide. O yüzden aynı olay etrafında dönüp duruyorum.
 
siz öyle ya da böyle isteyerek beraber olmuisunuz.tecrübesizlik gençlik vs her ne ise..
üstelik de anlaşamayıp ayrılmışsınız,nedir yani sizi bu adamın ilişkisini bozmaya iten anlayamadım ki??
hayatınıza bakın,üniversiteye başlamışsınız ne güzel ,ilk yılınız,gidin yeni arkadaşlar bulun,sosyalleşin,derse girin.
yani sırf bişeyler yaşadınız diye,sevmediğiniz adamla uğraşmka niye? adam ayrılıp size dönse ne oalcak yani???
 
Merhaba arkadaşlar.

Ben psikoloğa gitmekten gerçekten çekiniyorum. Normalde çekingen bi yapım var. Gidip birine bi şey anlatmakda zorlanıyorum. Böyle bi şeyi nasıl anlatırım bilmiyorum ama artık kendi kendimi yemekden sıkıldım.

Öncelikle üniversite birinci sınıf öğrencisiyim. Bundan 3 sene önce bi birlikteliğim oldu. Çocukluk aklı işte (hala büyümüş sayılmam). O an herşey tozpembe geliyor tabi. Bir sene kadar sürdü bu birlikteliğim. Aynı şehirde değildik ama bir araya gelince Birbirimize çok yakındık. Nasıl söylemem gerek bilmiyorum ama baya bi yakındık. Ve o benim güven problemi nedeni ile hayatımda güvendiğim ilk kişiydi. Sanırım bu yüzden fazla yakındım. Ondan ve benden kaynaklanan nedenlerden dolayı ayrıldık. İki sene geçti aradan, çok şey oldu. Haklıyım diyemiyorum ama onun benimle olup benden ayrılmasını kendim hazmedemediğim için ters davrandım. Şimdi baska bi birlikteliği var ve ben bunu gerçekten kaldıramıyorum. Konuşmaya calışsam bile telefonu yüzüme kapatıyor. Napmam gerek bilmiyorum. En önemlisi bu bende takıntı haline mi geldi bilmiyorum. Ama tüm bunları olan yakınlıklardan sonra gerçekten kaldıramıyorum. Yaptığınız hataları farkediyosunuz ama cok zaman geçtikten sonra. Ne yapmam gerektiği konusuda cevapsız tabi ..

psikolağa gitmeye hiç çekinme şahsen ben gitmek için can atanlardanım hiç kasma kendini içinde ne varsa anlat biz burada sana ne kadar yardımcı olabiliriz ki inan sana çook iyi gelecektir ve bana sorarsan eski sevgilini aramaya devam etme önüne bak belli artıkbu iş bitmiş kendini buna alıştırmaya çalış işte psikolog sana en çok burada yardımcı olacak atlatacaksın ben sana güveniyorum :34:
 
Haberi var veya yokk bundan kime ne ? O an sevdin yaşadın buda kimseyi ilgilendirmez asla. Neyden haberi olmalı kızın senin ile birlikte olduğunun mu ? Sana tecavüzmü etti bu adam ?

Memnun değilsen ve pişmansan hata der bir daha yapmazsın yok hala kaldıramıyorsan psikolojik destek alman en güzeli olacaktır.

Demek istediğimi farklı yöne cekiyosunuz. Neyse teşekkür ediyorum yorumunuz için.
 
Merhaba arkadaşlar.

Ben psikoloğa gitmekten gerçekten çekiniyorum. Normalde çekingen bi yapım var. Gidip birine bi şey anlatmakda zorlanıyorum. Böyle bi şeyi nasıl anlatırım bilmiyorum ama artık kendi kendimi yemekden sıkıldım.

Öncelikle üniversite birinci sınıf öğrencisiyim. Bundan 3 sene önce bi birlikteliğim oldu. Çocukluk aklı işte (hala büyümüş sayılmam). O an herşey tozpembe geliyor tabi. Bir sene kadar sürdü bu birlikteliğim. Aynı şehirde değildik ama bir araya gelince Birbirimize çok yakındık. Nasıl söylemem gerek bilmiyorum ama baya bi yakındık. Ve o benim güven problemi nedeni ile hayatımda güvendiğim ilk kişiydi. Sanırım bu yüzden fazla yakındım. Ondan ve benden kaynaklanan nedenlerden dolayı ayrıldık. İki sene geçti aradan, çok şey oldu. Haklıyım diyemiyorum ama onun benimle olup benden ayrılmasını kendim hazmedemediğim için ters davrandım. Şimdi baska bi birlikteliği var ve ben bunu gerçekten kaldıramıyorum. Konuşmaya calışsam bile telefonu yüzüme kapatıyor. Napmam gerek bilmiyorum. En önemlisi bu bende takıntı haline mi geldi bilmiyorum. Ama tüm bunları olan yakınlıklardan sonra gerçekten kaldıramıyorum. Yaptığınız hataları farkediyosunuz ama cok zaman geçtikten sonra. Ne yapmam gerektiği konusuda cevapsız tabi ..

yapman gereken onurlu, gururlu, okuyan, akıllı bir genç kadın olarak hayatına devam etmen.
Ayrılalı 2 sene olmuş, artık başka yollara gidiyorsunuz, yanınızda başka kişiler olacak.
Yaşananlar doğrusuyla yanlışıyla geride kaldı.
Bak o hayatına devam ediyor, sen de etmelisin..
 
kaç defa birlikte oldunuz ? ve daha lise yıllarındayke bunları yaşıyorsunuz..
üzüldüm gerçekten ama unutmaya çalış artık, mutlaka hayatına yenisi girecektir, tecrübe olsun sana diyelim artık
 
siz öyle ya da böyle isteyerek beraber olmuisunuz.tecrübesizlik gençlik vs her ne ise..
üstelik de anlaşamayıp ayrılmışsınız,nedir yani sizi bu adamın ilişkisini bozmaya iten anlayamadım ki??
hayatınıza bakın,üniversiteye başlamışsınız ne güzel ,ilk yılınız,gidin yeni arkadaşlar bulun,sosyalleşin,derse girin.
yani sırf bişeyler yaşadınız diye,sevmediğiniz adamla uğraşmka niye? adam ayrılıp size dönse ne oalcak yani???

İlişkisini bozmak istemiyorum zaten. Kafamdaki düşüncelerden kurtulmak maksadım. Bu saatten sonra bi şey olmıycagını ben kendimde farkındayım.
 
kaç defa birlikte oldunuz ? ve daha lise yıllarındayke bunları yaşıyorsunuz..
üzüldüm gerçekten ama unutmaya çalış artık, mutlaka hayatına yenisi girecektir, tecrübe olsun sana diyelim artık

Bu birliktelik ben kız olmamı engellicek türden bi birliktelik değil. Ve sadece bir defa olan bi şey. Tecrübe konusunda kesinlikle haklısınız.
 
yapman gereken onurlu, gururlu, okuyan, akıllı bir genç kadın olarak hayatına devam etmen.
Ayrılalı 2 sene olmuş, artık başka yollara gidiyorsunuz, yanınızda başka kişiler olacak.
Yaşananlar doğrusuyla yanlışıyla geride kaldı.
Bak o hayatına devam ediyor, sen de etmelisin..

Kesinlikle, düşünüp uygulayamamak var sadece.
 
Demek istediğimi farklı yöne cekiyosunuz. Neyse teşekkür ediyorum yorumunuz için.

Yorumunuzu yanlış algılayıp yanlış cevapladım öyle ise amacım farklı yöne çekmek değildi. Özür dilerim saygılar.
 
İlişkisini bozmak istemiyorum zaten. Kafamdaki düşüncelerden kurtulmak maksadım. Bu saatten sonra bi şey olmıycagını ben kendimde farkındayım.

o zaman dediğim gibi en güzeli,üniversite hayatına konsantre olmanız.ilerde bu yüzden daha büyük pişmanlık duyarsınız söyliyim. en güzel yıllarımı bi ilişkiye takılıp geçirdim diye:):)

ve ayrıca yaşananları kabul edip,hayatının sorumluluğunu eline almak da "büyümek" demektir.hatasıyla doğrusuyla siz yaşadınız ve kendinizi kabul edin..
 
Yorumunuzu yanlış algılayıp yanlış cevapladım öyle ise amacım farklı yöne çekmek değildi. Özür dilerim saygılar.

Kırıcı olmak istemedim kesinlikle, eğer öyle olduysa bende özür dilerim. Ben ailemle yasamıyorum. Hayatımda tek olan sey bu değil. Birine güvenmek benim için gerçekten kolay bi şey değil. Ve güvendiğin kişinin size karşı bunları yapması hiç katlanılabilir bi şey değil.

O kızın hayatını söylüyosunuz hakkınız yok diyosunuz, ben bunu zaten farkındayım. Ben bunu yapmak isteseydim duydugum ilk gün yapardım. Ama o kızın herhangi bi suçu yok bu konuda. Benim bunları söylemeye hiç hakkım yok zaten.

Benim sorunum tüm bunları bilmeme ragmen kafamdaki düsünceleri uzaklaştıramamak.
 
o zaman dediğim gibi en güzeli,üniversite hayatına konsantre olmanız.ilerde bu yüzden daha büyük pişmanlık duyarsınız söyliyim. en güzel yıllarımı bi ilişkiye takılıp geçirdim diye:):)

ve ayrıca yaşananları kabul edip,hayatının sorumluluğunu eline almak da "büyümek" demektir.hatasıyla doğrusuyla siz yaşadınız ve kendinizi kabul edin..

Bundan 2 , 3 sene sonra şimdiki aklım olsa kafaya takmazdım derim herhalde. Çünkü şuanda öyle diyorum şimdiki aklım olsa garantisi olmayan birine güvenmezdim diyorum. Ama olmuş la ölmüşe çözüm olmuyor tabi. Gerçekten teşekkür ediyorum.
 
Back
X