- 7 Ekim 2013
- 1.955
- 2.190
- 133
- 35
- Konu Sahibi 20_KELEBEK
-
- #1
Merhaba arkadaşlar bende uzun zamandır doğum hikayemi yazmak istiyordum. Sonuçta burada okuduğum bütün doğum hikayeleri insanı aşırı motive ediyor çok faydasını görüyorsun. 37 haftaya kadar çalıştım ve doğuma üç hafta kala izne çıktım. Bu dönemde artık iyice ağırlaştım. Doktoruma kontrole gidiyorum üç güne bir bebeğimin normal doğum pozisyonunu aldığını ve doğum için bekleyeceğimizi söylüyor. 38.haftaya girdiğimiz gün sabah eşimi işe gönderdim. Annem kahvaltıya gelecekti. Kahvaltıya başlamadan önce benden sıcacık bir çay bardağı kadar bir suyun geldiğini fark ettim. Anneee diye bağırdım suyum geldi. Annem emin misin diyor. Eminim anne su bu hemen doktorumu arıyorum. Hemen gel diyor. Eşimi arıyorum hadi gidiyoruz.diye Bu arada hafif hafif sancılar var bu sancılara alışığım zaman zaman son haftalarda doğuma hazırlık sancıları oluyordu ince ince geliyor sancı. Hemen bir duş aldım heyecan ve korku içimde ne olacağını bilmiyorum. Aylarca içimde taşıdığım miniğimle belkide bugün karşılaşacağız. Annem eşim ve ben gidiyoruz. Herkes bir şaşkın. Korkuyorum diyorum. Eşim ve annem cümlemi tamamlatmadan. Korkma yanındayız. Sadece bebeğimizi kucakladığımız anı düşün. Annem ise bol bol dua etti. Bende öyle hastane kontrolünde doktor açılma 3,5 cm dedi. 3,5 cme kadar olan ağrı tamamen dayanılır bir ağrıymış dedim sonrasını merak ediyorum açıkçası. 11,00 gibi hastaneye yatış yapıldı.Serumlar falan.Ağrılar sıklaşmaya başlıyor bu arada ama aman aman değil. Saat 12,00 de Hemşire seruma iğne vurdu. O ne suni sancımı yaptın dedim. Açılmanı hızlandıracak dedi. Suni sancı demedi ama suni sancı vurmuştu. Nolur hepsini açma serum yavaş yavaş gelsin diyorum. Korkuyorum. Ağrı geliyor hemen gidiyor. Gidince hiçbir yerim ağrımıyor. Böyle böyle saat 15,00 oldu ama ondan sonra asıl mesele başladı. Ağrılar sıklaştı açılmam 6 cm olmuştu. Bu arada bu süreçte ağrılarımı hiç yatarak karşılamadım sürekli ayakta idim. Nst cihazıyla birlikte yürüdüm ve çömelme hareketleri yaptım.Doğum hemşiresi bu konuda çok yardımcı oldu. Ağrı geldiğinde eşim sırtıma masaj yapıyordu ağrı 35-40 saniye sonra gidiyordu. Artık doğum iyice yaklaşmıştı ağrılar aralıksız bir şekilde geliyordu ve ben bağırıyordum. O an düşündüğüm tek şey bir an evvel doğum gerçekleşsin.Hala ayaktayım. Doğum odasına yürüyerek gittim. Kendim yattım Doktor başı görünüyor dedi. Çok az bir işimiz kaldı dedi. Bir anda ağrı kesildi. Doktorum ağrı geldiğinde ıkınacaksın dedi. Hafiften ağrı geliyordu doktor da ağrıyı cihazda takip ediyor. Geliyor ıkın dedi. Ağrı geçene kadar aralıksız ıkındım. Doğum anı o kadar acılı ve ağrılı olmuyor. Bir sonraki ağrıyı bekliyorum ve bu arada doktor ile konuşuyorum. Bir ağrı daha geliyor.Tüm gücümle uzunca bir ıkınma ile bebeğimin başı çıktı.ve doğum gerçekleşti. Bebek doğduğunda ne bir ağrı ne de bir acı hissettim. Sanki o ağrılar hiç olmamış gibiydi. Saat 16,00 da dünyalar güzeli minik Sılam doğdu. Bebek önce odaya götürüldü.Sonra da ben dikişten sonra ilk sorduğum bebeğimdi. Kucağıma verdiler uzunca bir süre mucize bir şeye ağladım. Ve eşimde benimle birlikte ağladı. Annem kayınvalidem herkes mutluluktan ağlıyordu. 2900 gr ve 48cm doğdu Sıla Normal doğum çok mucize birşey ve korkmayın sadece yaşadığınız doğuma hazırlık ağrılarının biraz fazlası ama o ağrıda zaten bebek doğuma yaklaştıkça çoğalıyor. SÜrekli değil ve dayanılabilir. Bu mucizeyi görmek hissetmek herşeye değer.