- Konu Sahibi sekreter18282
- #41
Ben epidural normal istiyorum kızlar. Aslında o da hiç kolay değil. Çünkü onda da belli bir açılma gerekiyor. Benim abimin eşi öyle doğum yaptı. Ağlamaktan gözlerim şişmişti haline. Gerçekten hiç kolay değil. Ama doğuma girdi, 10 dakika sonra bebiş geldi :))))). Sonrasında dikişleri iltihaplandı onun, baya sıkıntılıydı yani. O zaman ne diye anlatıyosun diyeceksiniz. Anlatıyorum çünkü onununla konuştuğumda, bin kere daha doğursam binini de normal doğururdum diyor. Çektiğin tüm acılar unutuluyormuş bebiş doğduğu anda.
Halamın kızı, öyle korkuyordu ki normal doğumdan kesin sezaryen diyordum. En ünlü doktoru buldu, en süper hastaneye gidiyordu. Dünyanın parasını saydı, prof prof gezdi . Sonra gece 3te bir sancı. :)))))))
Beylikdüzünden Avcılara zor yetişmişler. Sabah 6da bebeği kucağındaymış. Tabi ne prof, ne süper hastane, ne de sezaryen :))))))) Şapşal o kadar çok korkuyodu ki, doğum sırasında bile "uyutun beniiii, sezaryene alın" diye bağırıyomuş. Doktor da "bebek çıktı artık, ne sezaryeni" diye gülüyomuş :)))))
Annelerimiz, en azından benim annem 5 tane doğurmuş normal yolla, hepsi de tosuncuk. Ben keinlikle normal istiyorum, ama tabi daha o acıyı çekmedğim için böle konuşuyor da olabilirim. Ama çok kararlıyım. Oğluşumu normal doğuracam ve de kociş de öyle olsun, ben de yanında olayım diyo.
Son bir örnek daha, bir arkadaşım daha yeni doğum yaptı. 2 ay oldu. Normal istiyodu deli gibi. Sancısı gelmedi. Doktoru seminere gidecekti. Suni sancıyla doğur demiş. Bu da kabul etmiş. Sancıyı bi vermişler. Bizim hatun diyo ki: Ebru ölüyorum sandım, böyle bir sancı olamaz. Tabi, hiç hafiften başlamayınca sancıya, birden en şiddetlisini çekince, bizimki karar değiştirmiş :)))). Beni sezaryene alın diye bağırmaya başlamış. Şok oldum duyunca.
Yani hangimizin ne olacağı belli diil kızlar, hakkımızda hayırlısı neyse o olsun diyelim. Ben normal derim, dayanamam ya da bişi olur allah korusun sezaryen olurum. Öbürü sezaryen istiyodur, bebişi hızlı çıkar, pat diye doğuruverir. Bu işler şans işi biraz da. Sezaryen ya da normal doğum, inşallah bebişlerimiz sağlıklı olur ve de sonrasında çabucak iyileşiriz. Önemli olan da bu değil mi?????
Halamın kızı, öyle korkuyordu ki normal doğumdan kesin sezaryen diyordum. En ünlü doktoru buldu, en süper hastaneye gidiyordu. Dünyanın parasını saydı, prof prof gezdi . Sonra gece 3te bir sancı. :)))))))
Beylikdüzünden Avcılara zor yetişmişler. Sabah 6da bebeği kucağındaymış. Tabi ne prof, ne süper hastane, ne de sezaryen :))))))) Şapşal o kadar çok korkuyodu ki, doğum sırasında bile "uyutun beniiii, sezaryene alın" diye bağırıyomuş. Doktor da "bebek çıktı artık, ne sezaryeni" diye gülüyomuş :)))))
Annelerimiz, en azından benim annem 5 tane doğurmuş normal yolla, hepsi de tosuncuk. Ben keinlikle normal istiyorum, ama tabi daha o acıyı çekmedğim için böle konuşuyor da olabilirim. Ama çok kararlıyım. Oğluşumu normal doğuracam ve de kociş de öyle olsun, ben de yanında olayım diyo.
Son bir örnek daha, bir arkadaşım daha yeni doğum yaptı. 2 ay oldu. Normal istiyodu deli gibi. Sancısı gelmedi. Doktoru seminere gidecekti. Suni sancıyla doğur demiş. Bu da kabul etmiş. Sancıyı bi vermişler. Bizim hatun diyo ki: Ebru ölüyorum sandım, böyle bir sancı olamaz. Tabi, hiç hafiften başlamayınca sancıya, birden en şiddetlisini çekince, bizimki karar değiştirmiş :)))). Beni sezaryene alın diye bağırmaya başlamış. Şok oldum duyunca.
Yani hangimizin ne olacağı belli diil kızlar, hakkımızda hayırlısı neyse o olsun diyelim. Ben normal derim, dayanamam ya da bişi olur allah korusun sezaryen olurum. Öbürü sezaryen istiyodur, bebişi hızlı çıkar, pat diye doğuruverir. Bu işler şans işi biraz da. Sezaryen ya da normal doğum, inşallah bebişlerimiz sağlıklı olur ve de sonrasında çabucak iyileşiriz. Önemli olan da bu değil mi?????