O günleri çok özlüyorum

Gerçek dostun yerini gerçekten hiçkimse tutmuyormuş hiçbir arkadaş gelince onun yeri dolmuyormuş çok özledim seni dostum ama şimdi kimbilir nerelerdesin evlendinmi belki çocukların bile olmuştur hiçhaber alamadım senden seneler geçti ama aklıma hep düştün aralarda şimdi bu yazıyı okuyunca benimde çok sevdigim bir arkadaşım ama araya mesafe girip kopan dostlugumuz geldi :43: üzüntünü anlıyorum canım özlemini aynı duyguları yaşıyoruz :5:

Beni anlamana hem sevindim hem üzüldümm aslında canımm..şu an kimseyi kaybetmek istemiyorum öyle ki en önemsiz sıradan bir arkadaşlığı bile kızdığımda silemiyorumm,kırmak istemiyorumm..
 
Beni anlamana hem sevindim hem üzüldümm aslında canımm..şu an kimseyi kaybetmek istemiyorum öyle ki en önemsiz sıradan bir arkadaşlığı bile kızdığımda silemiyorumm,kırmak istemiyorumm..

Çok iyi anlıyorum seni canım insan istiyorki yanımda olsunlar arıyıp sorabilecegim arkadaşlarım olsun tabiki buzamanda nekadar arkadaş dost var gerçek orası meçhul kimseye sırtını dönmeye gelmiyor :25:
 
okudukça gözlerim doldu bayadır hatırlamıyomuşum onu yine aklıma geldi benimde kardeşim dediğim insan beni durup dururken ortada bıraktı gitti sevgilimden ayrıldığımda böle kötü olmamıştım dile kolay 13 yıl ilk okuldan beri canım olmuş yemeğimi evimi herşeyimi paylaşmışım onunla biz hep bir olmuşuz sevgilisinden ayrıldığında ben toparladım onu 3 ay onunla birlikte ağladım onu süsleyip püsleyip dışarı çıkardım ve o başka birini bulup onun isteği üzerine beni bi anda sildi hazmedemedim bu kadar benden olan birinin erkek arkadaşım senle görüşmemi istemiyo diye çekip gitti sonra nemi oldu 1 ay sürdü o uğruna kardeşim dediği insanı sildiği ilişki ve 1 ay sonra ağlaya ağlaya aradı beni o an destek oldum ama insanlık namına gerisi gelmedi açık açık dedimki ben bana yaptığını unutamıcam bunu kafana kakıp durursamda sen bana kızıcaksın o yüzden ben yokum o gündür görüşmüyoruz ama onu çok özlüyorum
 
yok evlenmeden önce kesmisti aramayı içine kapanık biri değildir kızdığında acıkca derdi...dertlendim bir an ama
hani olmaz diyorsun ya bence deme...ünv.yıllarında tanıstığm bir arkadasımla da biz küsmüstük diyemeyeceğim resmen ayrılmıstık çünkü haklısınz dostluk ask gibi..bir yıl hic görüsmedik ve aynen dediğin gibi araya giren kisiler vardı..kıskanclıklar bana onun hakkında söylenen kötü sözler, ona benim hakkımda vs..neler neler
daha da bakmam yüzüne dedim o da dedi ama yine hep özledik
ben bir yıl sonra mesaj attım seni seviyorum derken samimiyetin bu muydu nasl bir yıldır benden haber almadan yasıyorsun vs..bir sürü ağır bir mesajtı tüm duygularımı döktüm
o da ağır seyler yazdı vs..
dedim tamam artk asla olmaz..
bir hafta sonra mesaj attı birlikte yürüyüpte dizlerimizin ağrısını eve gidene kadar hissetmediğimiz ne güzel günlerimiz vardı demiş
duygulandım ağladım, ağladı...hala aynı noktada aynı duygularda birlesebiliyorsak neden birbirimize eziyet edelim dedik
su an bu olayın üzerinden üc yıl kadar gecti...görüsüyoruz:)soğuk değiliz eski samimiyetimiz devam ediyor.Yüzyüze görüsüyoruz imkan bulamayınca sürekli telefondan.
Ben o zaman samimi duygular varsa her sey gecip gidiyor diye düsünmüstüm.
Belki arkadasında sen gibi özlüyordur seni de diyemiyordur...birinin adım atması gerekiyor belki de..
Ama arkadasının ne yapacağını bilemediğimden kalbinin de kırılmasını isttemem
yine de güzel günler hatırına yasatmak lazım

Tatlım ne güzel hala görüşebiliyorsanız..bunların üzerine yıkılmamış ama eski samimiyette olmuyor dimi..kalbinde hep aynı kalıyor ama..
 
okudukça gözlerim doldu bayadır hatırlamıyomuşum onu yine aklıma geldi benimde kardeşim dediğim insan beni durup dururken ortada bıraktı gitti sevgilimden ayrıldığımda böle kötü olmamıştım dile kolay 13 yıl ilk okuldan beri canım olmuş yemeğimi evimi herşeyimi paylaşmışım onunla biz hep bir olmuşuz sevgilisinden ayrıldığında ben toparladım onu 3 ay onunla birlikte ağladım onu süsleyip püsleyip dışarı çıkardım ve o başka birini bulup onun isteği üzerine beni bi anda sildi hazmedemedim bu kadar benden olan birinin erkek arkadaşım senle görüşmemi istemiyo diye çekip gitti sonra nemi oldu 1 ay sürdü o uğruna kardeşim dediği insanı sildiği ilişki ve 1 ay sonra ağlaya ağlaya aradı beni o an destek oldum ama insanlık namına gerisi gelmedi açık açık dedimki ben bana yaptığını unutamıcam bunu kafana kakıp durursamda sen bana kızıcaksın o yüzden ben yokum o gündür görüşmüyoruz ama onu çok özlüyorum

Canımm aslında benzer şeyler var bizimkisinin içinde benim erkek arkadaşımda onunla görüşmemi yasaklamıştı ama ben yine de gizli gizli görüşüyordum ona da söylemedim bu durumu,sonrasında çok daha karışık şeyler var bu küçük bir parçası..belki bir gün barışırsınız canım belli mi olur..
 
Çok iyi anlıyorum seni canım insan istiyorki yanımda olsunlar arıyıp sorabilecegim arkadaşlarım olsun tabiki buzamanda nekadar arkadaş dost var gerçek orası meçhul kimseye sırtını dönmeye gelmiyor :25:

Her şey çıkar üzerine üniversitede bunu çok çok iyi anladımm,herkes değil tabi de geneli böyle canımm...
 
offfffffff içim burkuldu kızlar yazılanları okuyunca... biz 3 kişiydik biri ilkokul diğeriyle lisede tanıştık yediğimiz içtiğimiz ayrı gıtmedi kardeşten öte olduk ilk aşklarımız, hayal kırıklıklarımız, üniversiteye hazırlıktaki sıkıntılarımız, o sıvılceli zamanlarımız ,aynı evde kaldığımız günler , içimizden birinin kuyruğunu dik tutmak adına tum paramızı herşeyimizi ona düşünmeden verip eve dönerken tabana kuvvet dediğimiz günler.. birbirimizin omuzunda ağladığımız yıllar.. ve sebepsiz ayrılan 3 yol.. şu an lisedeki arkadasım ve ben evliyim diğeri nişanlı.. her fırsatta ikisinide aradım sordum gittim gördüm davet ettim ama bi yerden sonra insanlar bu kadar nasıl değişebiliyor bunu anlayamadım.. şimdi yılda bi filan bende toplanıyoruz konuşuyoruz anlatıyoruz herşey yolunda gorunuyo ama diğer görüşmeye kadar kimse kimsenin aklına gelmiyo ya da icabeten özel günlerde araşıyoruz konuşmalar yuzeysel ve samimiyetsiz... eğer bende olmasam diğer ikisi daha kopuklar birbirinden.. biri doğum yapıyo diğeri arama tenezzülünde bile bulunmuyo.. işte bu benim cok zoruma gıdıyo.. bu hale nasıl geldık diyorum.. bır kez kopunca kopuyo işte ne acı..
 
Tatlım ne güzel hala görüşebiliyorsanız..bunların üzerine yıkılmamış ama eski samimiyette olmuyor dimi..kalbinde hep aynı kalıyor ama..

eski samimiyetimiz var canım:)o yuzden anlattım
ama lisede tanıstığm arkadasımla görüsmyrz onun neden böyle yaptığını bilmiyorum....bahsettiğim baska biri eski samimiyetimizde var kalpte yerimiz mi sağlam sevgi unutturuyor mu bazı seyleri bilmiyorum ama bu yazıyı okumasam hatırlamıyorum bile o kötü günleri :) biz birazda dostuğumuzun imtihanı diye baktık olan bizi olgunlastırdı dedik karsılıklı affettik
 
okudukça gözlerim doldu bayadır hatırlamıyomuşum onu yine aklıma geldi benimde kardeşim dediğim insan beni durup dururken ortada bıraktı gitti sevgilimden ayrıldığımda böle kötü olmamıştım dile kolay 13 yıl ilk okuldan beri canım olmuş yemeğimi evimi herşeyimi paylaşmışım onunla biz hep bir olmuşuz sevgilisinden ayrıldığında ben toparladım onu 3 ay onunla birlikte ağladım onu süsleyip püsleyip dışarı çıkardım ve o başka birini bulup onun isteği üzerine beni bi anda sildi hazmedemedim bu kadar benden olan birinin erkek arkadaşım senle görüşmemi istemiyo diye çekip gitti sonra nemi oldu 1 ay sürdü o uğruna kardeşim dediği insanı sildiği ilişki ve 1 ay sonra ağlaya ağlaya aradı beni o an destek oldum ama insanlık namına gerisi gelmedi açık açık dedimki ben bana yaptığını unutamıcam bunu kafana kakıp durursamda sen bana kızıcaksın o yüzden ben yokum o gündür görüşmüyoruz ama onu çok özlüyorum
galiba aynı seyi yasıyoruz tek fark ben sebebini bilmiyorum ama sözlüsüyle alakalı olabilir diye düsünmüstüm yine de adamı tanımam etmem neden görüsmemizi istemesin...sebebi bilmemekte cok kötü...
böyle bir durumda toparlanmak zor olur ama iyi etmissiniz kötü gününde yanında olmakla
 
offfffffff içim burkuldu kızlar yazılanları okuyunca... biz 3 kişiydik biri ilkokul diğeriyle lisede tanıştık yediğimiz içtiğimiz ayrı gıtmedi kardeşten öte olduk ilk aşklarımız, hayal kırıklıklarımız, üniversiteye hazırlıktaki sıkıntılarımız, o sıvılceli zamanlarımız ,aynı evde kaldığımız günler , içimizden birinin kuyruğunu dik tutmak adına tum paramızı herşeyimizi ona düşünmeden verip eve dönerken tabana kuvvet dediğimiz günler.. birbirimizin omuzunda ağladığımız yıllar.. ve sebepsiz ayrılan 3 yol.. şu an lisedeki arkadasım ve ben evliyim diğeri nişanlı.. her fırsatta ikisinide aradım sordum gittim gördüm davet ettim ama bi yerden sonra insanlar bu kadar nasıl değişebiliyor bunu anlayamadım.. şimdi yılda bi filan bende toplanıyoruz konuşuyoruz anlatıyoruz herşey yolunda gorunuyo ama diğer görüşmeye kadar kimse kimsenin aklına gelmiyo ya da icabeten özel günlerde araşıyoruz konuşmalar yuzeysel ve samimiyetsiz... eğer bende olmasam diğer ikisi daha kopuklar birbirinden.. biri doğum yapıyo diğeri arama tenezzülünde bile bulunmuyo.. işte bu benim cok zoruma gıdıyo.. bu hale nasıl geldık diyorum.. bır kez kopunca kopuyo işte ne acı..

Ayrı sehirlerde mi yasıyorsunuz? maaleseef cok acı..ben de lisede cok sevdiğim üc arkadasmla bu sekilde görüsüyorum o kadar kopuk olmasakta arada aramalarımız olsa da her an lisedeki kadar bağlılık kalmıyor ama görüstüğümzde her sey eskisi gibi olabiliyor...böyle zamanlarda o güzel günleri özlüyor iste insan.
Belli bir zamandan sonra kurulan arkadaslıklarda aynı samimiyeti güzelliği yakalamakta zor oluyor
 
Ayrı sehirlerde mi yasıyorsunuz? maaleseef cok acı..ben de lisede cok sevdiğim üc arkadasmla bu sekilde görüsüyorum o kadar kopuk olmasakta arada aramalarımız olsa da her an lisedeki kadar bağlılık kalmıyor ama görüstüğümzde her sey eskisi gibi olabiliyor...böyle zamanlarda o güzel günleri özlüyor iste insan.
Belli bir zamandan sonra kurulan arkadaslıklarda aynı samimiyeti güzelliği yakalamakta zor oluyor
ı ne güzel siz normalde de konusuyomussunuz ben bı zamana kadar aradım fazla aranmayınca cok nadırlestırdım bende..cok haklısın ınsanın ılerki yaslarında dost edinmesi o frekansı tutturması zor oluyo nedense..evli olan arkadasımla farklı sehirlerdeyız diğeriyle aynı sehirde aynı mahallede oturuyoruz.. evet gorusunce konusuyor guluyoruz bende anlamıyorum kımse de durumu bozmuyor bu ne biçim iş normalde gorusmuyoruz ama su an eskisi gibi davranabiliyoruz e normalde neden kopuguz dıye.. bılmıyorum oncelikler mi degısıyor farklı telaşlar mı sarıyor bı yerden sonra ınsan alışıyo ama hatırladıkca zoruna gıdıyo.. su an tek bı dostum var onunla hıc kopmadık dershaneden o da.. ama herkesın yeri farklı oluyo işte ..
 
insanoğlu çiğ süt emmiş diye oşuna dememişler kii....benim de 11 yıllık çok yakın bi arkadaşım vardı 1. sınıftan lise son sınıfa kadar aynı sırada oturduk hep..çok iyidik ikimizde üniye gittik onun öncelikleri değiştii radım sonra cevap verdi gii meseleeer oldu bende tamamen bıraktım arayıp sormayı..şimdi tatillerde buluşuruz sdece yarıyıl ve yaz tatilinde öyle norma arkadaş gibi...ünide iiki tane çokk yakıın arkadaşım oldu gene bi tanesi ile çok yakın memleketlerde görev yapıyoruzz..bekarken çok güzel bi diyaloğuuz vardı onun hayatına birisi girdii ..oo en yükseğe onu koyduu amenna koyacak tabii ama dostuna da yer vermesi gerekidi.. beni hepp savsakladı nişanlandıktan sonraa..gene aradım sonra cevap verdii günler geçtii öyle cevap verdi ..bende bu duruma kaldıramam ben işim olsa dahii cevap veririm müsait değilim derimm kapatırızz ..kaç kere dedim meşgule alma aç müsait değilim de ben anlayış gösteririm diyee.. yapmadıı benden bu kadar dedimm çekildimm kenaraa..bana sen de nişanlan sende hep onunlaonun ailesiyle vakit geçireceksin çok vaktin kalmayacak derdi..bende nişanlandım hatta aileler de aynı ilçdee..ama ben onun gibi yapmıyorum ..bağımı koparmadıımm buu insanın ahlakına bağlı..şimdi ne olduu arada arar ben eskisi gibi aramıyorum o vakit bulunca sıkıntısı bazen sevinci olunca arıyo paylaşıyo..çook şükür kii diğer yakın arkadaşımla bağım çookk iiyyii.. o da evlendii ama benimle bağı kopmadıı müsait değilim deyip teli kapatırızz ikimizde bunu çok iyi anlarız..benim istediğimde buu iştee..bu arkadaşııma sıkıca sarıldımm kopacağımızı znnetmiyorumm..inşALLAH TA Kopmayızzzzz...ALLAH IM HERKESE Bİ TANE YAKIN BİR DOST NASİP ETSİİNN...
 
aileden sonra en önemli gördüğüm şeydir dostluk bu hayatta..
derler ya hani, herkes gider ardına bile bakmaz ama dostun yanında kalır diye, aynen öyle..

kaybedilen dostluklar hep acı verir insana.. unutulmaz.. asla yeri dolmaz..
ama hatırladıkça hüzünlenir insan.. sanırım hepimizin hayatında var böyleleri, merak ettiklerimiz keşke böyle olmasaydı dediğimiz..

benimde var.. liseden kalma benimkide, tam 13 yıl oldu haber almıyorum, napıyo ne ediyo bilmiyorum.. zaten ayrı şehirlerdeyiz ama bikez olsun konuşmak görüşmek isterdim açıkçası..

ne olursa olsun, yaşarken kaybetmemeye bakın dostlarınızı.. dost bildiklerinizi.. insan yalnız kalınca daha bi anlıyo çünkü..
 
ben insanlara guvenimi ilkokul arkadasimin beni sadece kullanmaya calistigini anladigimda kaybettim ne yazik ki. cok klise bir hikaye ama sen ona hic dusunmeden herseyini sunarsin, o da sadece almaya calisir, birsey istediginde mutlaka bir bahanesi olur, yillarca farkedemezsin, cunku bunu dusunmezsin bile. ta ki karsilikli birseyler istenene kadar. o, yeni evli oldugun donemde gelip evine kalmak ister, sen de ondan gelirken memleketten birseyler getirmesini istersin, bir anda artik gelmek istemez, bulundugun yerin baska bolgesine gider tatili icin, niye acaba diye dusunursun, sonra butun o yillarca seni nasil somurmeye calistigi, o ilkokuldaki, ortaokuldaki safliktan nasil bir canavara donustugu aklina gelir, sogursun, umidini kaybedersin.
 
Back
X