Üzülmeyin lütfen,sizi okuyunca ablam geldi aklıma.
Ablam gümrükçüydü ve eşi öğretmendi.evlendikleri günden beri ablamın cebinde 5lira olmazdı.Kocası olacak adam ablamın tüm kartlarını almıştı.
Yanımıza gelirdi,kocası sadece biletini alırdı.Cebinde belki 20lirası olurdu.Hiç sevmedi ablamı.
Ablacağızım evlendi evleneli tek başına yaşadı denebilir.adam gece 3te gelir eve,sabah okula rakı kokusuyla miniklere ders vermeye giderdi.üstü kapalı 5sene boyunca git evden istersen,aç dava istersen dedi dedi dedi.
Ablam,birçok bayanın düştüğü hataya düşüp,belki çocuk olursadüzelir niyetiyle bir bebek yaptı.
Bebekleri daha 1yaşını doldurmuştu,evdeki kavgalar kesilmeyince,ablam bebeğine bir kıyafet bile alamadığını görmeye başlayınca,ve aslında evladının sevgisi,o ayyaş kocanın sevgisini bastırınca,ablam boşandı.
Şimdi kendine bir ev aldı,çocuğuna istediği gibi kıyafetler alıyor,içinde kalmış ya.her iş dönüşü mutlaka oyuncak alır.
Bana geçenlerde tıpkı sizin dediğinz gibi dedi..ben nasıl bukadar kördüm,neden ilk senemede bırakmadım onu..
ama merak etmeyin,huzur bulacaksanız.Allah yardımcınız olsun.