Neden boyle devam etsin. Elbet o da buyuyecek, kendi sorumluluklarini alacak, size alan birakacak. Benim 2 oglum var, buyuk 3,5 kucuk 1,5 yasinda. Buyuk oglumda ne zorluklar yasadim, kolikti, surekli aglardi, kimseye gidemezdim, kimse gelemezdi, hic uyumadigim gunler olurdu, aglama sesinden kafayi yerdim, odaya girip yastiklari yumruklardim, psikolojim gercekten çökmüştü. 15 aylik oldugunda tekrar hamile oldugumu ogrendim. Hic beklemiyordum. Cok zor bir hamilelik yasadim, hem oglumla hem kendimle ugrasmak zorundaydim. Esim yogun calisiyordu. Yardimci oluyordu ama 24 saat nobetci oldugu gunler oluyordu. Buyuk oglumda o kadar sacma sapan seyler yasadik ki. Tam kolik bitti dedik gece teroru basladi. Gecenin yarisi kendi kendine uyanip dakikalarca ciglik cigliga aglardi. Asla bizi duymazdi. Ben bu arada kendime hic bakamadim, hamileyken kanim 8e dustu, basurum surekli kaniyordu, agriyordu.... son dort yildir dogru duzgun uyudugum gece sayilidir. Ama zamanla duzeliyor biliyor musun? En azindan buyuk oglum artik sabaha kadar uyuyor. Kucuk en azindan abisi gibi kolik değildi, gece teroru yasamadik cok şükür. Bir de gece uykulari duzelse belki her sey daha rahat olur. Belki her seyi dort dortluk yapamiyorum, surekli etkinlik, tv telefondan uzak tutmak falan cok da basarili degilim ama en azindan ikisi birbirine arkadas oluyor. hem kavga ediyorlar hem oyun oynuyorlar. Ben cok yiprandim ama bunun suclusu onlar degil. Kendim istedim, ikinci belki planli degildi ama sonucta ben dunyaya getirdim. Bu surecte hem kvden hem kendi annemden mumkun oldugunca destek aldim. Calistigim icin çocuklara ikisi dönüşümlü bakiyorlar. Sizin anneniz ya da kv yardimci olmuyor mu?