O Resme Bakıp Ağlamak İstiyorum...

sssemaaa

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Temmuz 2011
900
0
46
İstanbul
Kulağımda güzel bir müzik var, Funda Arar, ağlasam duymaz.

Aklımda anılarım var, lise yıllarıma, üniversite yıllarıma dair, az önce, yine bilgisayar başında olmamın yardımıyla, üniversite yıllarımın geçtiği semtin fotoğraflarına baktım, istemsiz bi şekilde gözlerim doldu, sonra fotonun birini kaydettim, müziği yeniden başlattım ve ağladım, ağlamaktan korkmadan ağladım, ağlamak isteyerek ağladım, hatta belki de sadistçe, ağlamaktan zevk alarak ağladım.

O günlerimi çok özledim,yazmak istedim, paylaşmak istedim...
 
Hep derdim ki bir an önce bitsin şu okul şu lise kurtulalım.. Mezun olanlarda deme öyle özleniyor derdi. İtiraz ederdim. Ama gerçkten özleniyormuş çok şaşırdım kendime..
 
bazen efkar basıyor insanı işte....
zaman zaman olur bu.
içindekini doya doya yaşamalı insan anı yaşamalı, biz duygusal varlıklarız sonra söyleyemediklerimize,yaşayamadıklarımıza daha çok yanarız...
 
Son düzenleme:
Hep derdim ki bir an önce bitsin şu okul şu lise kurtulalım.. Mezun olanlarda deme öyle özleniyor derdi. İtiraz ederdim. Ama gerçkten özleniyormuş çok şaşırdım kendime..

Ben de aynı,
Özellikle lisede çok isyankardım ama üniversitede kıymetini bildim açıkçası,
Bugünkü sıkıntılarıma baktım, bi de o günkü sıkıntılarıma, çok özlediğimi hissettim, oralarda gezmeyi, ders çalışmayı, ders çalışmamayı:))
Yaşarken kıymetini çok daha iyi bilmek lazım..
 
ne kadar gereksiz şeylere takılmışız mesela dimi. daha keskin kenarlarımızın olduğu yıllar...
bazen bir kokunun bize hatırlattıkları... bazen bir foto ya da dolapta karşımıza çıkan eski bir kıyafetin patt diye alıp götürdüğü yerler...
ezginin günlüğü ve aşk bitti, eseri...
ben lise aşkımla evliyim, beraber okuduk. yani özlem duyduğum kişi yok ama niyese yıllar denen şey bi yanını acıtıyor insanın, eksiltiyor. bir arkadaşımla eski fotolara bakarken şöyle demiştik, evet çok yaşlanmadık daha ama o yılların tazeliği, hayat doluluğu da yok artık. eski fotolardaki göz parıltısı nasıl kalır ki bugüne?
 

Efkar, sıkıntı, pişmanlıklar,üzüntüler
Gerksiz yere kırılmalarımız, gereksiz yere kırdıklarımız
Kıymet bilemediklerimiz.
Kaybettiğim dostlarım, şu an sabrettiklerimin yanında, hiç uğruna kaybettiğim insanlar..
Eski bi dostum var o fotolarda hep aklımda.
Şu an yanımda olmayan, ama anılarımda hala canlı
 

bende çok duygusalım be yapma böle bende lise fotomu görüm ünvle ilgili bi fotomu görüm hemen bı tuhaf oluyom ya niye bu kadar duygusalım...şuan işte olmasam bende bi müzık açar ağlardımm sana eşlik ederdim:)))
 

O göz parıltısı gelemiyor bizimle, zaman akıp giderken onu da götürüyor.
Başka şeylerle meşgul oluyor kafamız, eğlence yerine bize yük olan küçük sorumluluklar yerine çok daha ağır yükler biniyor omuzumuza
Koku...Anıların en güçlü taşıyıcısı, algıda en hızlı seçilen farklılık, eşimle ilk dönemlerimizden bir parfümüm var, arada sıkarım, özellikle arada sıkarım, aynı heyecanı duymak için, duyarım da...
Off çok efkarlandım ben bugün
 

Olsun sen de yazarak eşlik edersin canım.
Ben çok duygusal değilim hatta sert mizaçlıyım bile diyebilirim ama bugün nedense böyle oldum
Karlı ya hava, ordan okul tatilleri geldi aklıma, ordan oraya bağlantı kura kura vurdum dibe:))
 

evet o kokuyu ben de saklıyorum ve arada kullanıyorum, onu bilmiyorum ama bana yarıyor.
 
üniversite zamanlarımdan kalan bir resim vardı karlı bir günde çekilmişiz, şimdi bakmak isterdim ama resimlerim annemde hala... her birimiz bir yerlerdeyiz şimdi. kimimiz evli kimimiz bekar. annem hep arkadaşlarına önem ver, akrabadan daha ileri olur yeri gelince, der. gerçekten öyle. kalbini kırdıklarım, benim kalbimi kıranlar var. ama hala çok sevdiğim görüştüğüm ve beni mutlu kılan arkadaşlarım var. tabi yıllar bizden geçerken onlardan da geçiyor.
 
okuldan sıkıldık bir an önce calısıp para kazanmak ıstedık şu okullar bir bıtse dedık ama halbukı en guzel dönemlerımz o dönemlermıs ders calısmaktan baska bir sorumluluk yoktu ne guzel....şimdiki aklım olsa okurdum okuyabıldıgım yere kadar hala gec degıl ama artık sorumluluklarım agır evlıyım yogun calısıyorum...
 
keşke geri dönebilsem
üniversiteyi düşünmek istemiyorum bugünlerde üniv. yıllarımı düşünmek bana onu hatırlatıyor sadece çünkü onunla geçti o yıllar
bu konu bana ağır duygusallık yasak bana aşk şarkıları çok uzak ağlamayacağım hayırrrrr
 

Ben de yüksek lisansımı eşimle evlenirken bırakmak zorunda kalmıştım.
Şu anda da çalışmıyorum, boşlukta hissediyorum kendimi çalışmayınca, okumayınca.
İş bulmak istiyorum en yakın zamanda, kendimi yararlı hissedemiyorum böyle...
 

Ah be canım, inşallah kendini toparlarsın yakın zamanda.
Aşk acısı çok zor,ama onsuz da olmuyor malesef.
 
derin bi iç çektirdin kız sabah sabah.ben bir yıl öncesini bile özlüyorum.çocukluk yıllarımı.herşeyi.şimdi çok güzel bir arkadaş ortamım var kıymetini bilerek yaşayayım diyorum.bugünler bitecek ve onlarla ayrılacağız ben şimdiden özlüyorum onları.
 
cicili bicili hayat dolubir kızdım deliler gibi sevdiğim erkek arkadaşım la evlenmekti tek hayalim nasıl anlatılırki kelimelerle tıkandım şimdi baharda açan çiçekler içimde açardı sanki yağan karlar kadar beyazdı duygularım bitmesini istediğim yıllar size öyle hasretimki bir yarım kalmış okuduğum şehire bu yaz dayanmayıp hasretine eşimden rica ettim götürdü beni aynı kaldırımlarda gezdim aynı ağaca dokundum geride kalan yarımı aradım şehrin bütün sokaklarında ama öyle dağılmıştım ki yoktum hiç bir yerde ve en acısıda o tazecik kız değildim artık tek derdi sevdiğyle evlenmek olan ben değildim artık ve bir fotoğraf değilde yüzlerce fotoğrafının hafızamda kaldığı o şehirde artık sevdiğim insan eşimle evlenip el ele gezerken daha sıkı tutudum ellerine çünkü gün gelecek bu günleride burnumu sızlatan kokusuyla keşkelerle anmamak için..........:2:
 

Kaç yaşındasın bilmiyorum ama kıymetini bil canım, ilerde çok arayacaksın, özellikle de evlendikten, kendi evinin sorumluluklarını sırtına aldığın zaman
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…