- 14 Ekim 2019
- 1.384
- 3.913
- 63
Arkadaşlar selam.
Ben 2 yıllık evliyim, bir bebeğim bir de kedim var
genel olarak mutluyum çok şükür ama genel olarak öfkemi kontrol etme problemim var.
Özellikle eşimle tartışırken öfkelenince çok kırıcı konuşuyorum hatta saygısızım evet, taşlayabilirsiniz. Ben de diğer insanlar gibi normal bir şekilde tartışabilmek istiyorum. Ama bu sorunu yaşayanlar bilir, öfkelenince içimde bir şey beni yırtıyor sanki patlamak istiyorum. Rahatlamak için ya bağırıyorum ya da kötü sözler söylüyorum. Gerçi bebeğim doğduğundan beri bağırma pek kalmadı uyanır vs diye ama bu sefer de saygısızca konuşuyorum. Daha da kötüsü bebeğim büyüyünce ona da bağırırım, kızarım diye korkuyorum.
Aslında terapi alacaktım bunun için ama araya korona girdi ve ben online terapi taraftarı değilim açıkçası. Ben de psikoloğum bu arada ama şu an bebekten dolayı çalışmıyorum.
Sorum şu, bu problemi yaşayıp aşan oldu mu? Tamam belki Budist rahipler gibi olamam bu saatten sonra ama öfkemi kontrol edebilmek istiyorum. Mesela bu konuyla ilgili okumalar yapan faydasını gören oldu mu? Varsa tavsiyeniz alırım. Terapi şu an alamam yüz yüze terapi tercih ediyorum çünkü. Terapi dışındaki önerilere açığım.
Not : çocukluğumdan beri var olan bir sorun bu, dönemsel değil yani, yıllardır yaşıyorum babamın eseri maalesef.
Ben 2 yıllık evliyim, bir bebeğim bir de kedim var

Özellikle eşimle tartışırken öfkelenince çok kırıcı konuşuyorum hatta saygısızım evet, taşlayabilirsiniz. Ben de diğer insanlar gibi normal bir şekilde tartışabilmek istiyorum. Ama bu sorunu yaşayanlar bilir, öfkelenince içimde bir şey beni yırtıyor sanki patlamak istiyorum. Rahatlamak için ya bağırıyorum ya da kötü sözler söylüyorum. Gerçi bebeğim doğduğundan beri bağırma pek kalmadı uyanır vs diye ama bu sefer de saygısızca konuşuyorum. Daha da kötüsü bebeğim büyüyünce ona da bağırırım, kızarım diye korkuyorum.

Aslında terapi alacaktım bunun için ama araya korona girdi ve ben online terapi taraftarı değilim açıkçası. Ben de psikoloğum bu arada ama şu an bebekten dolayı çalışmıyorum.
Sorum şu, bu problemi yaşayıp aşan oldu mu? Tamam belki Budist rahipler gibi olamam bu saatten sonra ama öfkemi kontrol edebilmek istiyorum. Mesela bu konuyla ilgili okumalar yapan faydasını gören oldu mu? Varsa tavsiyeniz alırım. Terapi şu an alamam yüz yüze terapi tercih ediyorum çünkü. Terapi dışındaki önerilere açığım.
Not : çocukluğumdan beri var olan bir sorun bu, dönemsel değil yani, yıllardır yaşıyorum babamın eseri maalesef.