- 23 Mayıs 2014
- 658
- 518
- 123
- Konu Sahibi goldstar535
- #1
Merhaba arkadaşlar
Ben oğluma karşı öfke kontrolsuzlugu yaşayan bir anneyim 2.5 yaşında bu güne kadar hiç vurmadim vurmam da ama çok bagiriyorum ve guzel meleğim benden çok korkuyo
özelikle son 1 aydır bu durum böyle her uyuttugumda yüzüne bakıp aglayasim geliyo söz veriyorum kendime sabırlı olucam diye ama olmuyo lanet olsun
oğlum asla kendi kendine oynamayan yanından 1 dk bile ayrılmayan bir çocuk odası var oyuncaktan yer kalmadı artık asla yalnız oynamaz ben hep oyun oynarım oynqmadigimda ağlar kiyamazdim 1 aydır öyle birşey oldu ki ben artık oynamak istemiyorum işlerim oluyo yoruluyorum aslında ondan tek istediğim yarım saat kendisi oynaması ama yok yapmiyo ben sabredip sabredip bir anda öyle bir bagiriyorum ki çocuk şok oluyo korkuyo ve tutup kolundan odasina koyuyorum burdan çıkmak yok falan bagiriyorum agliyo agliyo agliyo bugün babamı istiyom diye ağladı normalde babasina hiç düşgün değildir eve gelince bile sen git der babası da hiç ilgilenmez zaten ben de ağladım öyle diyince pismanliktan geberiyorum suan ama kendime engel olamıyorum sakin olamıyorum bi anda oluyo bagirmalarim 3 dk sonra pişman oluyorum o küçücük bedeniyle ağlarken bile bana sarılmak istiyo sarılıyorum ama kendimi affedemiyorum
Ben oğluma karşı öfke kontrolsuzlugu yaşayan bir anneyim 2.5 yaşında bu güne kadar hiç vurmadim vurmam da ama çok bagiriyorum ve guzel meleğim benden çok korkuyo