merak ettiğim bir konu var arkadaşlar, tecrübelerinizden yararlanmak isterim. Etrafınızda veya bizzat kendinizde ciddi boyutta öfke kontrolü problemi olup da bunu yenmeyi başaran örnekler keşfettiniz mi?
Ruhsal bir sorun bu net ama bazı ruhsal sorunların kalıcı çözümleri olmayabiliyor. Çok yakın bir arkadaşımın üç senelik ilişkisinde erkek arkadası giderek artan boyutlarda bu sorunu yaşıyor. Bizim kız da ne ayrılabiliyor ne de bu adama güvenip vuslata erdirebiliyor.
Bugun bizim kız çok gözyaşı döktü yanımda ve ben çok çaresiz hissettim kendimi.. Normalde gercekten düzgün bir çocuk, kızı da sevdiğini zannediyorum ama en ufak bir sorunda yaşadığı öfke patlamaları; yeter bitsin ayrılalım tarzı söylemlere ulaşmaya başlamış hatta en son kıza hakaret de etmeye başlamış bu esnada.. Aradan birkaç saat geçip sakinleşince hep özürler, kendine sövmeler..
Anlayamadım gitti valla
Not: yardım almaya ikna olmuyor küçük bey
Cok rahat bunları söyleyebilen biriyim ben de .. Lakin şurda kararsız kalıyorum. Grip olunca insanın aksırıp tıksırması gibi bir hastalık olarak mı kabul etmeli bu durumu ve buna göre mücadele et mi demeli arkadasa yoksa.. Ya dünyaya bir kez geliniyor ne çekiyorsun bas tekmeyi mi?Eşime söylerim her zaman annem beni bu dünyaya milletin kahrını çekeyim diye getirmedi.herkes insan olsun orta yolu bulsun. Eşimin kahrını çekmiyorsam sevgilininkini hiç çekmezdim.
Ağır bi vaka demektirCok rahat bunları söyleyebilen biriyim ben de .. Lakin şurda kararsız kalıyorum. Grip olunca insanın aksırıp tıksırması gibi bir hastalık olarak mı kabul etmeli bu durumu ve buna göre mücadele et mi demeli arkadasa yoksa.. Ya dünyaya bir kez geliniyor ne çekiyorsun bas tekmeyi mi?
Bir de çocukluğu zor geçmiş beyfendinin belki bu yüzden de acaba düzelebilir mi diyorum.
Aynen böyle işliyor süreç korkum son adım olan şiddetin gerçekleşmesi ..Cathy, bu ciddi bir sorun ya.
Benim kendi çevremden gözlemlediğim bu durumun katlanarak arttığı yönünde, yani ilk başta sadece bağırma bir süre sonra hakarete bir süre sonra da şiddete evriliyor.
Eğer uzman yardımı almayı kabul etmiyorsa, arkadaşın yol yakınken ayrılsın bence. Ben kendiliğinden düzelen görmedim çünkü.
Peki doktora gitmeden onun hasta olup olmadığını nerden biliyorsunuz. Belki genel karakteri böyledir ki tahminim bu yönde. Çünkü çocukluğu problemli olan insanlar şiddet yanlısı oluyor genelde. Bu davranış katlanarak devam ediyor.Cok rahat bunları söyleyebilen biriyim ben de .. Lakin şurda kararsız kalıyorum. Grip olunca insanın aksırıp tıksırması gibi bir hastalık olarak mı kabul etmeli bu durumu ve buna göre mücadele et mi demeli arkadasa yoksa.. Ya dünyaya bir kez geliniyor ne çekiyorsun bas tekmeyi mi?
Bir de çocukluğu zor geçmiş beyfendinin belki bu yüzden de acaba düzelebilir mi diyorum.
Bunları da düşünüyorum evet.. Kabul ediyormuş aslında rahatsızlığını ama yardım alırsa düzeleceğine inanmıyormuş beyfendiye bak.Özellikle son cümleye istinaden kesinlikle kendine yazık etmemesini öneriyorum.
Dünyaya bir kez geliniyor, elde olmayan sorunlarda sevenler birbirine destek olur ama profesyonel yardım almayı kabul etmeyenlerin birbirine rahatlıkla cinayet dahil fiziksel zarar verebildiği bir memlekette hiçbir kadının öfke kontrolü problemi yaşayan bir adamla birlikteliğini tasvip etmem.
Bir de o ne güzel dünya öyle, kurtulmanın en makul çaresini kabul etme, sonrasında özürler dilemenin rahatlığıyla hakaretler et, ayrılmaktan dem vur, karşındakini bugün ruhen ilerde bedensel olarak paramparça et...
Çocuğun bu özgürlüğü ve kemiksiz dili kızın psikolojisini bozacak bu kez onun yardım alması gerekecek.
İlişki birken iki, mutlu ve huzurlu olmak için yaşanır, iyiyken herkes iyi, kriz anlarında kendine hakim olamayan birine tahammül etmeye razı olmanın mantıklı bir açıklaması olamaz, buna kimse aşk da diyemez, çocuk kızın onda biri kadar sevse bunun tıbbi olarak çaresine bakar,sevdiğine zarar vermez ama o kolayına kaçıp zavallı kızı stres topu yapmış resmen çünkü böylesi daha zahmetsiz ve çocuk açısından vazgeçilmezlik vesikası, ego pompası.
Kendi isteği ile almalı. Kendisi bunun bir sorun olduğunu kabullenmeden düzelmesi imkansız değilse de zor bence.Aynen böyle işliyor süreç korkum son adım olan şiddetin gerçekleşmesi ..
Yardım alsa sence düzelir mi?
Tabi net teşhis koyamayız da anlatılan da anladığım bu oldu. Arkadasım da aynısını söyledi. Bu arada ben sayısız kere gördüm, oturduk yedik içtik. Bizim yanımızda şeker gibi adam.Peki doktora gitmeden onun hasta olup olmadığını nerden biliyorsunuz. Belki genel karakteri böyledir ki tahminim bu yönde. Çünkü çocukluğu problemli olan insanlar şiddet yanlısı oluyor genelde. Bu davranış katlanarak devam ediyor.
Bunları da düşünüyorum evet.. Kabul ediyormuş aslında rahatsızlığını ama yardım alırsa düzeleceğine inanmıyormuş beyfendiye bak.
Nasılsa stresini alan, istediği gibi kahrını çektirdiği biri var hayatında..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?