- 6 Ekim 2016
- 660
- 959
- 103
- Konu Sahibi derin_elvinnn
-
- #1
Terapi almadım. Bulunduğum yerde düzgün ve güvenilir bir psikolog yok.il merkezine gitmem lazım, onda da işten izin alma ondan da önemlisi 2 küçük çocuğumun sorumluluğu. Fırsatım yok açıkçası, iş zamanları dışında yada haftasonu bir öfke terapisi almaya.
Çocuklarım da tüm zor süreçleri benimle birlikte yaşadılar. Çok hareketliler, düzgün bir aile ortamı yaşayamadılar, baba ilgisi, sevgisi, otoritesi görmediler. Esas onlar için çok üzülüyorum.
Tahammülsüz, sinirli bir anneyle yetişsinler istemiyorum. Her sabah söz veriyorum kendime bugün sakin olucam, neler yaşadım kurtuldum şükredicem. Ama bir bakıyorum yine aynı tepkileri veriyorum otomatik olarak.
Çocukluğum da travmalarla dolu. Sonrasında yanlış kişiler... İçimde yıllardır bastırılmış öfke şimdi patlıyor işte.
kendini ve eskiyi affettt...ama gerçekten affettt...geriye bir sünger çek, bembeyaz bir sayfa aç...anı yaşa...birgün çocukların yuvadan ayrılcak...bugünlerini çoook özleyeceksin....geçmiş geçmişte kaldı değiştiremessin....gelecek belli değil, bugünü yaşa...kendin mutlu değilsen bile, çocuklarını mutlu etmek hedefin olsun...Terapi almadım. Bulunduğum yerde düzgün ve güvenilir bir psikolog yok.il merkezine gitmem lazım, onda da işten izin alma ondan da önemlisi 2 küçük çocuğumun sorumluluğu. Fırsatım yok açıkçası, iş zamanları dışında yada haftasonu bir öfke terapisi almaya.
Çocuklarım da tüm zor süreçleri benimle birlikte yaşadılar. Çok hareketliler, düzgün bir aile ortamı yaşayamadılar, baba ilgisi, sevgisi, otoritesi görmediler. Esas onlar için çok üzülüyorum.
Tahammülsüz, sinirli bir anneyle yetişsinler istemiyorum. Her sabah söz veriyorum kendime bugün sakin olucam, neler yaşadım kurtuldum şükredicem. Ama bir bakıyorum yine aynı tepkileri veriyorum otomatik olarak.
Çocukluğum da travmalarla dolu. Sonrasında yanlış kişiler... İçimde yıllardır bastırılmış öfke şimdi patlıyor işte.
bakış açını değiştirmediğin sürece ilaçlar sadece uyuşturur...slmlar arkadaşlar. Çok zor şeyler yaşadım hala hayat mücadeleme devam ediyorum. Aldatılma sonucu boşanma, ardından bir evlilik daha şiddet, mutsuzluk... o da su an bitme aşamasında dava açtım.
Yaşadıklarımdan o kadar dolmuşum ki artık...Tahammülsüz, sinirli bir insana dönüştüm. Öfkelendiğimde yatışamıyorum, yakıp yıkmak istiyorum herşeyi. Kendime zarar veriyorum biliyorum ama elimde değil. Psikiyatriste gittim ilaç verdi bir süre kullandım bir fayda görmedim bıraktım onu da. Biliyorum şükretmem, dua etmem lazım. Allahım affetsin. Ama gerçekten çıldırma noktasına geliyorum artık.
Bunu yaşayıp çözüm bulanınız var mı? Nolur birşeyler söyleyin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?