Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum.
Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum.
Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum.
öncelikle denediğim yöntemlerde bahsedeyim arkadaşlar. ilk olarak beynimde buna karar verdim. gerçi tam manası ile öfkeden kurtulmuş değilim ama en zından buna karar vermekte önemli. daha sonra konun aslında sadece öfke olmadığını hayatta pek çok şeyi hızlı yaşadığımı farkettim. genel olarak kontrolsüz bir hız giirnce hayatıma buna acele diyorum, öfkelenmektede acele ettiğimi gördüm. acele ettiğim şeylerde kednimi frenlemeye karat verdim. namazı çok çabuk kılarım, sonunda da tesbih çekmeden kalkarım. buna son vermeye çalışıyom. namazdan sonra özellikle oturup tesbih çekip dua etmeye karar verdim. tam manası ile başarmış sayılmam ama gayret ediyom. özellikle sabah namazından sonra 100 kere ya sabr çekiyorum. namazda önce " allahım Ya Sabr ismi şerifinin hakkına bana , günahlara karşı, ibadette devamlılığa karşı, gururuma kibirime karşı, nefsimizn isteklerine karşı, öfkeme, sinirime karşı sabır ver" diyorum.
manevi açıdan bunun önemli olduğu kanaatine vardım.
sonra çocuklarımın çocuk olduğunu, bunu yapmalarının gayet normal olduğunu, bu günleri bir daha yaşayamayacaklarını, öfkelenip onlara hayatı zindan etmektense onlarla bu güzelliği paylaşmam gerekdiğini, çocuklarımın her güzelliği benimle yaşamaları, beni hep mutlu günlerde hatırlamaları için onlara öfkelenmem gerektiğini tekrarladım kendime. böyle böyle yaklaşık 20 gündür onlara karşı aşırı bir sinirim olmuyor.
Sen kendini namazla sakinleştirmişsin ne güzel...
Allah daim etsin.
Ben kendi açımdan ya sabır çekmeyi deneyebilirim.
Bazen de susp kendi kendime sakinleşmeyi deniyorum.
Yoksa migrenim azıyor...
Gene de bunun kesin çözümü olmalı...
Hem karşımdakini hem kendimi kırmaktan hoşlanmıyorum çünkü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?