öfkeli arkadaşlar öfke kontrolü için birbirimize yardımcı olalım mı?

DatluCadu

5 dakkaya hazırım
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2006
22.576
769
413
45
zapdedemediğim bir öfkem var. bi anda gözüm dönüyo kendime hakim olamıyorum özellikle çocuklara sonra kendime kötü davranıyorum. sonrasında malum sonsuz vicdan azabı ve pişmanlık. genelede duygusal açıdan dolu olduğum zamnlarda oluyor bu. çocuklarda çok üsteleyince patlayacak hale geliyorum. dün gece bununla ciddi manada mücadele etmeye karar verdim. öfke kontrolü seminerleri var ancak bulunduğum şehirde maalesef böyle bir uygulama yok. her psikiyatr yada psikologda bu konuda yardımcı olmuyo bende kendi başımın çaresine bakmaya bu konuda dini telkine başlamaya kkarar verdim. öncelikle allahu tealanın "El-Sabr" ismine başvurdum. bu konuda benim gibi muzdarip olanlar varsa burada buluşup birbirimize deneyimlerimiz, tekniklerimiz hakkında bilgi verelim. öfke ile birlikte mücadele edelim. keskin sike küpüne zarar demiş atalar.

not: bayram sonrasına kadar yokum. ama bayramdan sonra bu topiği daha sık ziyarete edecem.
 
Son düzenleme:
bende öfkemı asla kontrol edemem

bıde ışın en korkunç tarafı

bağrırım sayarım söverım

sonra pışman olmam asla özür dılemem :50:



erkek arkadaşım yardımcı oluyorda bu huyumdan vazgeçmeye çalışıyorum

ınşallah başarılı olurum :18:
 
Bende bu durumdan şikayetçiyim ve şuandada böyle olduğum için erkek arkadaşımla aramız bozuk.
Oda sinirli bende çok sinirli bi yapıya sahibim sinirlendiğim an dinlemem bağırırım çağırırım vurarım kırarım sonradanda sakinleşince keşke daha sakin davransaydım bütün bunlar bu kadar büyümezdi derim...
 
$30.webp
"Öfke Kontrolü ve Yönetimi Terapisi:
Öfke, kişinin içinde bulunduğu sıkışmışlık hissi içinde, uğradığı haksızlığa karşı verdiği duygusal tepki halidir. Öfke oldukça sağlıklı bir duygudur. Fakat önemli olan öfkeyi doğru şekilde, doğru kişiye, doğru miktarda, kontrollü bir şekilde ulaştırabilmektir.
Kontrol edilemeyen öfke, bizi baştan aşağıya gerdiği gibi son derece negatif bir enerjiyle çevremize ve kendimize bakmamıza neden olur. Negatif bakış açıları da, zincirleme bir şekilde negatif uyaranları görmemize neden olur. Çünkü alıcılarımız güzel ya da iyi olanı değil de, kötü ya da çirkin, eksik olanı görmeye odaklanmıştır.

Öfke, bireyin planları, istek ve gereksinimleri engellendiğinde ve haksızlık, adaletsizlik ve kendi benliğine yönelik bir tehdit algıladığında yaşadığı en temel duygulardan biridir. Gündelik yaşamımızda bizi öfkelendiren pek çok şey olur.

•Yolda giderken, önümüzde yavaş yavaş ilerleyen birine, bizi yavaşlattığı için duyduğumuz öfke,
•Bizi anlamadığını düşündüğümüz birine karşı hissettiğimiz öfke,
•Hayatın içindeki dengesizliklere karşı hissettiğimiz öfke,
•Sorumluluğunu yerine getirmeyenlere karşı hissettiğimiz öfke,
•Başarıya ya da başarısızlığa karşı hissedilen öfke,
•Bize küfreden birine karşı hissettiğimiz öfke,
•Bizi kullandığını düşündüğümüz kişiye karşı hissettiğimiz öfke,
•Adaletsizliklere karşı hissettiğimiz öfke,
•Çocuğumuza zarar veren birine karşı hissettiğimiz öfke,
•İmkansızlıklardan dolayı hareket edemedeğimiz kendimize karşı öfke,
•Yapmak istediklerimizi eyleme dökemediğimizden dolayı cesaretsizliğimizden kaynaklanan kendimize olan öfke,
•Bizim için birşeyler yapmasını beklerken, yapmayanlara karşı hissettiğimiz öfke,
•Ailemizi çıkmaza düşüren durumlara karşı hissettiğimiz öfke,
•Çaresizliklere karşı hissettiğimiz öfke,
•Yardıma ihtiyacımız olduğu halde bizi yok sayanlara karşı hissettiğimiz öfke,
•Kötü niyetli olduğunu düşündüğümüz insanlara karşı öfke,
•Güvenimizi alt üst eden ve bize ya da çevremizdekilere zarar veren insanlara karşı hissedilen öfke,
•Arkadaşlarımızla eğlenmemize izin vermeyen ebeveyinlerimize karşı hissettiğimiz öfke,
•Sorumsuzluklarıyla bizi çaresiz hissettiren çocuklarımıza ya da arkadaşlarımıza karşı hissettiğimiz öfke,
•Maaşımıza zam yapyanan patronumuza ya da yöneticimize karşı hissettiğimiz öfke,
•…. gibi.
Öfke çok güçlü bir duygudur ve kişi eğer öfkesini kontrol etmekte sıkıntı yaşıyorsa bu durum hem kendisine hem de çevresine oldukça büyük zararlar verir. Her ne kadar kendimizi haklı görsek de, yaşadığımız öfke bize ve çevremizdekilere zarar veriyorsa, burda kontrol edilmesi gereken birşeyler var demektir. Bu denli kontrol edilemeyecek düzeyde varlığını hissettiren öfkenin temeli, bilinçdüzeyinde değil ancak bilinaltı düzeyinin incelenmesiyle açıklanabilmektedir.

Öfke yönetimiyle ilgili sorun yaşayan bireyler genellikle, öfke patlamalarından sonra büyük suçluluk duygusu, utanma hali ve kendinden uzaklaşma, kendini sevmeme gibi kendini, kendi kendine cezalandırma psikolojisine girerler. Kırdığı kalpleri onarmak için telafi girişimlerinde bulunurlar. Fakat bu durum çevresindekiler tarafından “dengesiz kişilik” olarak algılandığı için, öfke yönetimiyle ilgili sorun yaşayan kişinin sağının solunun belli olmayacağı düşüncesiyle, onun yanındayken tedirgin hissetmelerine ve kendilerini korumak için uzak durmalarına neden olur.

Öfke yönetimiyle ilgili sorun yaşayan kişiler genelde çevrelerindekilerden gerekli ve yeterli tepkiyi almadıkları sürece kendilerini haklı görürler. Bu nedenle de değiştirilmesi ya da iyileştirilmesi gereken bir davranış olduğunu düşünmezler. Tepkiler artmaya başlayıp, insanların kendisinden uzaklaşmaya başladığını görünce, hissettiği öfkenin kendisine psikolojik zarar verdiği gibi, fizyolojik zarar da verdiğini görmeye başladığında psikolojik destek alma ihtiyacı hisseder." (alıntıdır)
 
bende tam tarıf ettıgınız öfkeden vardı halada var bam tellerimin incerinde
Bir gun 5 gun kusur aramayacaksın,herşeyi takmayacaksın,yaşlıysa yaşlılıktan çocuksa cocuklutan dedim. ve o 5 gunu saymama fırsat kalmadan psikolojımde kendimde toparlandım. tabıki söylenilen kadar basit deil ama etkisi cok büyüktü hayatıma bu kararın
 
Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum. :32:
 
Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum. :32:

evet ya haksızlıga hiç gelemiyorum sonunda da kendimi kontrol edemiyorum psikologa gitmeyi bile düşündüm
 
Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum. :32:

evet ya haksızlıga hiç gelemiyorum sonunda da kendimi kontrol edemiyorum psikologa gitmeyi bile düşündüm:2:
 
Ben çok çabuk sinirlenirim hele ki haksızlık karşısında... Hiç dayanamam...
Bunlara rağmen, bu konuda kendimi frenlemeyi öğrenmeye varım.
Ama siz yoksunuz. :26:
Gerçi sinsi olup biriktirip biriktirip kusmaktansa anlık sinirime can kurban da, öyle sinsilere mahal vermemek için sakinlemek lazım diyorum. :32:

evet ya haksızlıga hiç gelemiyorum sonunda da kendimi kontrol edemiyorum psikologa gitmeyi bile düşündüm:2:
 
öncelikle denediğim yöntemlerde bahsedeyim arkadaşlar. ilk olarak beynimde buna karar verdim. gerçi tam manası ile öfkeden kurtulmuş değilim ama en zından buna karar vermekte önemli. daha sonra konun aslında sadece öfke olmadığını hayatta pek çok şeyi hızlı yaşadığımı farkettim. genel olarak kontrolsüz bir hız giirnce hayatıma buna acele diyorum, öfkelenmektede acele ettiğimi gördüm. acele ettiğim şeylerde kednimi frenlemeye karat verdim. namazı çok çabuk kılarım, sonunda da tesbih çekmeden kalkarım. buna son vermeye çalışıyom. namazdan sonra özellikle oturup tesbih çekip dua etmeye karar verdim. tam manası ile başarmış sayılmam ama gayret ediyom. özellikle sabah namazından sonra 100 kere ya sabr çekiyorum. namazda önce " allahım Ya Sabr ismi şerifinin hakkına bana , günahlara karşı, ibadette devamlılığa karşı, gururuma kibirime karşı, nefsimizn isteklerine karşı, öfkeme, sinirime karşı sabır ver" diyorum.
manevi açıdan bunun önemli olduğu kanaatine vardım.
sonra çocuklarımın çocuk olduğunu, bunu yapmalarının gayet normal olduğunu, bu günleri bir daha yaşayamayacaklarını, öfkelenip onlara hayatı zindan etmektense onlarla bu güzelliği paylaşmam gerekdiğini, çocuklarımın her güzelliği benimle yaşamaları, beni hep mutlu günlerde hatırlamaları için onlara öfkelenmem gerektiğini tekrarladım kendime. böyle böyle yaklaşık 20 gündür onlara karşı aşırı bir sinirim olmuyor.
 
öncelikle denediğim yöntemlerde bahsedeyim arkadaşlar. ilk olarak beynimde buna karar verdim. gerçi tam manası ile öfkeden kurtulmuş değilim ama en zından buna karar vermekte önemli. daha sonra konun aslında sadece öfke olmadığını hayatta pek çok şeyi hızlı yaşadığımı farkettim. genel olarak kontrolsüz bir hız giirnce hayatıma buna acele diyorum, öfkelenmektede acele ettiğimi gördüm. acele ettiğim şeylerde kednimi frenlemeye karat verdim. namazı çok çabuk kılarım, sonunda da tesbih çekmeden kalkarım. buna son vermeye çalışıyom. namazdan sonra özellikle oturup tesbih çekip dua etmeye karar verdim. tam manası ile başarmış sayılmam ama gayret ediyom. özellikle sabah namazından sonra 100 kere ya sabr çekiyorum. namazda önce " allahım Ya Sabr ismi şerifinin hakkına bana , günahlara karşı, ibadette devamlılığa karşı, gururuma kibirime karşı, nefsimizn isteklerine karşı, öfkeme, sinirime karşı sabır ver" diyorum.
manevi açıdan bunun önemli olduğu kanaatine vardım.
sonra çocuklarımın çocuk olduğunu, bunu yapmalarının gayet normal olduğunu, bu günleri bir daha yaşayamayacaklarını, öfkelenip onlara hayatı zindan etmektense onlarla bu güzelliği paylaşmam gerekdiğini, çocuklarımın her güzelliği benimle yaşamaları, beni hep mutlu günlerde hatırlamaları için onlara öfkelenmem gerektiğini tekrarladım kendime. böyle böyle yaklaşık 20 gündür onlara karşı aşırı bir sinirim olmuyor.

Sen kendini namazla sakinleştirmişsin ne güzel...
Allah daim etsin.
Ben kendi açımdan ya sabır çekmeyi deneyebilirim.
Bazen de susp kendi kendime sakinleşmeyi deniyorum.
Yoksa migrenim azıyor...
Gene de bunun kesin çözümü olmalı...
Hem karşımdakini hem kendimi kırmaktan hoşlanmıyorum çünkü.
 

Sen kendini namazla sakinleştirmişsin ne güzel...
Allah daim etsin.
Ben kendi açımdan ya sabır çekmeyi deneyebilirim.
Bazen de susp kendi kendime sakinleşmeyi deniyorum.
Yoksa migrenim azıyor...
Gene de bunun kesin çözümü olmalı...
Hem karşımdakini hem kendimi kırmaktan hoşlanmıyorum çünkü.

öfke kontorlü terapileri var. eğer bulunduğun şehirde bu şekilde tedavi uygulayan bir hastane var ise orası ile görüşebilrisn. susup kendi kendine sakinleşmek içine atmaksa güzel bir şey değil. daha doğrusu çözüm değil. çözüm haklı olduğumuz bir konuyu bağırmadan karşı tarafa anatabilmek. çünkü bağırdığımıza haksız duruma düşüyoruz.
 
huhh bende öyleyim çok fena bi öfkem var kendimi kontrol altına alamıyorum. bi anlık sinirle herşeyi tek kalemde silebilecek duruma geliyorum ... zamanla atlatacağım ama :)
 
Back
X