Hala olanları hazmedemiyorum olmuyor affedemiyorum hiçkimseyi
5 yıllık emeğimi sevgimi hayallerimi yokettiler .. Kendimi affedemiyorum bu kadar kör olduğum için bu kadar aptal olduğum için.. 5 yıllık erkek arkadaşımı nişanlımı tanıyamadığımı hissedince, onun hiçbirşey yapmadan pes ettiğini görünce iyice dibe çöküyorum.. Ailesinin bu kadar kötü insanlar olduklarını düşündükçe nefret ediyorum.. İnanamıyorum hala olanlara.. Her gün takvime bakınca sinirleniyorum 9 gün kalmalıydı hayallerime ama şu an hiçbirşey hissedemiyorum hala boşluktayım.. Geçer mi bu kızgınlık öfke hayal kırıklığı.. Hiçkimseye beddua etmiyorum ama içten içe o kadar öfkeliyim ki .. Geçsin istiyorum artık ağır geliyor bu hisler bu öfke .. Herşeyin bir anda yerle bir olmasını hazmedemiyorum..
