öfkenizi nasıl yeniyorsunuz?

cunkuneden

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2021
1.466
2.316
83
herkese tekrar selam... daha önce birkaç kez konu açmıştım bir kez daha fikirlerinize ihtiyacım var..
biten bir ilişki düşünün, ama aniden... öyle ki ne kırgınlıklarımı ne de karşı tarafın ekskliklerini, benden sakladıklarını, ne düşündüğümü ne hissettiğimi bir deftere yazmak zorunda kaldım.. karşı taraf 2 ay kadar sonra aradı etti ama cevap vermedim, bazı şeylerin de konuşulması çözülmesi için belirli bir süre var, her neyse o iş zaten bitti güvenim yok ama...
hayatın akışındayım, işe gidiyor, yoga yapıyor, yüz yogası ile ilgileniyor, ailemle arkadaşlarımla vakit geçiriyorum ama her sabah içimde bir öfke ile uyanıyorum. ona neden bunu söylemedim, neden hatalarını yüzüne vurmadım,, diye.. içimden ona hakaret ederken buluyorum hatta bazen kendimi.. en son aramalarına cevap verip de bunları söyleseydim en azından diyorum, sonra değer mi ya da anlar mı? hadi söyledin sana ne faydası olacaktı diyorum..
bu da dert mi demeyin lütfen, yalnızca nasıl başa çıktığınız konusunda fikir verirsiniz belki dedim.. :) cevaplar için şimdiden teşekkürler..
 
herkese tekrar selam... daha önce birkaç kez konu açmıştım bir kez daha fikirlerinize ihtiyacım var..
biten bir ilişki düşünün, ama aniden... öyle ki ne kırgınlıklarımı ne de karşı tarafın ekskliklerini, benden sakladıklarını, ne düşündüğümü ne hissettiğimi bir deftere yazmak zorunda kaldım.. karşı taraf 2 ay kadar sonra aradı etti ama cevap vermedim, bazı şeylerin de konuşulması çözülmesi için belirli bir süre var, her neyse o iş zaten bitti güvenim yok ama...
hayatın akışındayım, işe gidiyor, yoga yapıyor, yüz yogası ile ilgileniyor, ailemle arkadaşlarımla vakit geçiriyorum ama her sabah içimde bir öfke ile uyanıyorum. ona neden bunu söylemedim, neden hatalarını yüzüne vurmadım,, diye.. içimden ona hakaret ederken buluyorum hatta bazen kendimi.. en son aramalarına cevap verip de bunları söyleseydim en azından diyorum, sonra değer mi ya da anlar mı? hadi söyledin sana ne faydası olacaktı diyorum..
bu da dert mi demeyin lütfen, yalnızca nasıl başa çıktığınız konusunda fikir verirsiniz belki dedim.. :) cevaplar için şimdiden teşekkürler..
O kişiyi önemsemeyi bırakana kadar geçmiyor bu hırs bence. İçinizde kalanları söyleseniz bile yine yeterli gelmeyecek.
 
valla ben genelde söylerim karşı tarafa, içimde kalmaz ama genelde o an söylerim, zaman geçtikten sonra değil. benim de başımdan içimde öfke barındıran bişeyler geçti. bi kopuş tartışması anında söyledim, hakaret ya da küfür falan yok ama öfkemi döktüm ona, 2 mesajda toplamıştım. ama sadece bu kadarını yaptım başka da bişey yapmadım. öfkem günden güne azaldı. mesele hala aklımın bir köşesinde var, ben de hayata devam ediyorum hatta yeni insanlarla da tanıştım yani onun üzerine bi 4-5 kişiyle tanışmışlığım var. ha onlarla da bişey olmadı şimdi yalnızım ama en azından kendimi kapatmamıştım. belki de bu öfke ben kendimi kapamadığım için azaldı. açıkçası onun bundan yaklaşık 1 ay önce benim instagramdaki engelimi kaldırması yine içimdeki öfkeyi körükledi, ne amaçla neden kalkar o engel diye düşündüm birkaç gün ama sonra bıraktım düşünmeyi. ve ben kendisini engellemedim fırsat bu fırsat deyip. neden, niçin bunlar beni ilgilendirmiyor. ben olsam o sözleri duyduktan sonra açmam o engeli ama kimsenin de içini bilemem. o yüzden artık ona öfkeli değilim, zaman içinde dağılıyor. içine kapanma, kalbini ve kendini kapatma. üzücü şeyleri hepimiz yaşıyoruz, geçip gidiyorlar. ona yazmak, onunla iletişime geçmek onun egosunu okşar. hala beni düşünüyor der. söylemenin de faydası olmaz bence. yazarak içini dökmek seni rahatlatıyorsa buna devam et derim.
 
Bu bir dert, kuzum
Çünkü insanın enerjisini emer.

Ama kilit soru şu ki
Ne değişecek, karşı taraf anlayacak mı???

Ben cevaplayayım anlamayacak ve onun hayatından sessiz sedasız gidişindeki (asaletine gölge düşecek)

Kendini söylenirken bulmaya devam et, belli bir süre sonra geçecek.....
 
Bence hayatimizi etkileyen enerjimizi sömüren bi dert yani. Herkesin derdi kendi dayanma gücüne göre.
Konusmak, içini asıl muhatabına dökmek rahatlatirdi bence hafiflerdin, illa barışmak gerekmiyo. Ha bide bu tarz olaylarda relax biri degilsen icinde kalanlarda bitmek bilmiyo. Ki deger verip üzülen birisin bence.
Bir süre sonra kendi icinde bu olayi salmadan affetmeden geçmeyebilir, zamanla azalir..
 
cevaplar için teşekkürler... evet yüzleşmemek en iyisi sanırım sessizlik en etkili ve asil cvp gibi duruyor... zaten anlayan kişi sessizlikten de çok anlam çıkartır ama öylesi derin insanlar artık yok sanırım :)
 
Eğer ben hakliysam sessiz sedasiz köşeme çekilmeyi tercih ediyorum. Ölü taklidi yapıyorum tabiri caizse profil fotosu sosyal medya paylasimi durum hicbirsey yok . Tabi kendi kendimi yiyip bitiriyorum ama karşı tarafa bunu hissettirmiyorum
 
Farz et ki söylemek istediklerini söyledin, hatalarını yüzüne vurdun, hakaret ettin. Yine bir şey kalıyor unuttuğun; keşke şunu da söyleseydim, bu niye aklıma gelmedi o anda söyleyemedim... Her seferinde keşke arasaydım mı diyeceksin?

Bak 2 ay sonra aramış ve kendini tutup cevap bile vermemişsin. Biz sanıyoruz ki, geri dönüp ağzımıza gelenleri sayarsak, hakaret edersek bu kişi yaptıklarından veya söylediklerinden utanır. Ben ne biçim biriymişim neler yapmışım öyle, dur hemen telafi edeyim demiyorlar. Onlar için çoktan geçmiş bitmiş oluyor. Mail veya mesaj yazsan bıkkınlık içinde okur hatta belki okumadan silerler.
 
Karşı taraf seninle iletişime geçmeye çalıştığında umursamamak ve bir an evvel lafını bitirsin gideyim modunda kısa cevaplar vermek karşıyı acayip kudurtuyor benden söylemesi. Paragraf döşeyerek içinizi dökmek de bir çözüm ama muhatap kendini önemli ve değerli hissediyor böyle bir tutum karşısında.
 
içinizdekileri döktüğünüzde anlayacak biri mi yoksa kendini daha mı önemser? Bunun ayrımını yapmanızı öneririm anlamaz, bir şey değişmez diyorsanız kendinizi hiç yormayın. zamanla nasıl olsa bu duygularınızda azalarak bitecek.
 
ilişki biterken de fırsatım oldu ama hep sessiz kalmayı seçtim, o zaman da içimde çok şey vardı ama bu konuda asıl sebep sanırım karşı tarafın anlayamacağı düşüncesi.. iyi etmişim madem, herkes hemfikir sessizliğin en iyi cevap olduğu konusunda...
 
Karşı taraf seninle iletişime geçmeye çalıştığında umursamamak ve bir an evvel lafını bitirsin gideyim modunda kısa cevaplar vermek karşıyı acayip kudurtuyor benden söylemesi. Paragraf döşeyerek içinizi dökmek de bir çözüm ama muhatap kendini önemli ve değerli hissediyor böyle bir tutum karşısında.
Bu gerçeği biraz geçde olsa bende farkettim. Keşke uzun uzun içimi döküp rahatlasam diyorum ama ne kadar uzun konuşursam konu o kadar etkisini yitiriyormuş karşıdaki için...
 
Anlamiyorlar bacim anlasalar bu halde olmazdık. Söylüyorum yine beni kötülüyor bana iftira atiyor .boşanıyorum adam yine sen kötü bi annesin beni oğlumdan aldin diyor.bosanma sebebi ney siddet bana e cocuga sen düşün adamlardaki boş kafayı Bosver
 
Belkide önce kendinizi affetmeniz gerekiyor.
Bu yasadkiklariniz tüm bunlari hakettiginiz anlamina gelmiyor. Anlatsanizda derdinizi ne ise yarar ki? Evet haklisin seni üzdüm mü diyecek? Yada onu geri isteyecekmisiniz? Geri gelsede daha mi iyi olacak?

Söyle düsünün:

Yolda yürürken size bir araba carpti. Ve yaralandiniz. Siz de hastaneye gidip acilen tedavi olmak yerine " nasil basima gelir? Nasil yapar?! " diye haykirmakla mesgulsünüz. Ama asil önemli olan sey, su an yaralarinzla ilgilenmek kendinizi iyilestirmek.
Niye nasil olduyla sonra gerekirse ilgilenirsiniz. Hakli veya haksiz önemi yok. Ruhunuz incinmis. Kendinize dönün merhem bulun. Sonrasindan belkide hic bi önemi kalmayacak ona halinizi anlatmaya calismanizin. Gerek de kalmayacak🤍


Belkide asil sorun kendinizle.... kendinize verdiginiz degerde. Sizin degeriniz eksilmedi de kaybolmadi da. O böyle davranip kendi karakterini ortaya koymus oldu. Affedin kdndinizi oldu gecti bitti. Sagliklisiniz, yeniden bir sayfa actiniz kendinize🤍 ve artik gecmisi degil gelecegi düsünün. Pozitif enerji salin evrene. Olumlamalar yapin. Göreceksiniz ki zamanla akliniza bile gelmeyecek artik....
Kendinize zaman verin. Acinizi yasayin ama kaybolmayin 🤍
 
Bu gerçeği biraz geçde olsa bende farkettim. Keşke uzun uzun içimi döküp rahatlasam diyorum ama ne kadar uzun konuşursam konu o kadar etkisini yitiriyormuş karşıdaki için...
Evet değil mi aynı şey bizim için de geçerli. Ne kadar kırgın ya da kızgıb olduğunu istersen iki gün anlat ama asla iletişime geçememek kadar net mesaj vermiyor karşıya
 
Belkide önce kendinizi affetmeniz gerekiyor.
Bu yasadkiklariniz tüm bunlari hakettiginiz anlamina gelmiyor. Anlatsanizda derdinizi ne ise yarar ki? Evet haklisin seni üzdüm mü diyecek? Yada onu geri isteyecekmisiniz? Geri gelsede daha mi iyi olacak?

Söyle düsünün:

Yolda yürürken size bir araba carpti. Ve yaralandiniz. Siz de hastaneye gidip acilen tedavi olmak yerine " nasil basima gelir? Nasil yapar?! " diye haykirmakla mesgulsünüz. Ama asil önemli olan sey, su an yaralarinzla ilgilenmek kendinizi iyilestirmek.
Niye nasil olduyla sonra gerekirse ilgilenirsiniz. Hakli veya haksiz önemi yok. Ruhunuz incinmis. Kendinize dönün merhem bulun. Sonrasindan belkide hic bi önemi kalmayacak ona halinizi anlatmaya calismanizin. Gerek de kalmayacak🤍


Belkide asil sorun kendinizle.... kendinize verdiginiz degerde. Sizin degeriniz eksilmedi de kaybolmadi da. O böyle davranip kendi karakterini ortaya koymus oldu. Affedin kdndinizi oldu gecti bitti. Sagliklisiniz, yeniden bir sayfa actiniz kendinize🤍 ve artik gecmisi degil gelecegi düsünün. Pozitif enerji salin evrene. Olumlamalar yapin. Göreceksiniz ki zamanla akliniza bile gelmeyecek artik....
Kendinize zaman verin. Acinizi yasayin ama kaybolmayin 🤍
İşte anlatmadan anlayan biri ya 🙃❣Evet bu süreçte bu ‘değersizlik’ hissi de çok belirgindi, çünkü zaten birçok konuda denk değildik ve ben bu yüzden bitti zaten ama karşı tarafın bu kadar çabuk vazgeçebileceğini kabullenemedim pel, kendime de çok kızdım ‘kendine değer veren biri ona şans dahi vermezdi, sana müstahak’ diye… sanırım doğru kendime de en az karşı taraf kadar kızgınım..
 
Back
X