- 1 Ekim 2007
- 715
- 2
- 44
-
- Konu Sahibi gxuxlxuxcxuxk
- #1
bilidiğim kadarı ile erkek çocukları herşeyi daha geç yaparmış ama böyle bir şeyi neden yapıyordur ki kendi yemek yemiyormu hiç mi isteği yok ben kendim yiyeyim diye belki de senin onu yedirmen daha çok hoşuna giriyordur...
Benimde büyük oglum (su an 11 yasinda) 5 yaslarina kadar evde ben yemek yediyordum. Kendisini yemek yemesi icin tesvik ettigim zamanlar inatlasip, tipki senin ki gibi ya yemek yemezdi, ya da 1-2 kasiktan sonra doydum diyerek kalkardi yemegin basindan...Bu arada oglum yarim gün yuvayada gidiyordu. Yuva yarim gün oldugu icin, ögle yemeklerini yuvada yemiyordu. Daha sonra tam gün yapinca otomatikman yuvada ögle yemeklerini yemesi gerekiyordu. Neticede, oglum diger arkadaslarinin yemeklerini kendi baslarina yediklerini görünce kendi kendine yemek yemeyi ögrendi. Yani, mizmizligi tamamen bana karsiymis :)
Biz annelerin, aman cocugum kendi kendine yerse, ac kalir. Kendini doyuramaz gibi düsünceleri yüzünden cocuklar naz yapiyorlar.
Endiselenme, her acidan saglikli bir cocuk eninde sonunda kendi kendine yemek yemeyi ögreniyor. Sadece, güzellikle anlat canim yapmasi gerekenleri, inatlasirsan, emin ol cocugun senden daha fazla inatlasir. Yuvaya gönderiyor musun? bilmiyorum ama eger göndermiyorsan, göndermeni tavsiye ederim. Cocuklar cogu zaman yuva kurallarina daha cabuk adapte oluyorlar ve ayni kurallari evde de uyguluyorlar.
Unutma canim, hayatta öyle anneler var ki, ömür boyu cocuklarini bir bebek gibi bakmak ve kollamak zorundalar.
Evet canım maalesef bizim yüzümüzden çocuklar yemiyor herşeyi onlara biz yedirip alıştırıyoruz.Bende aynı senin gibiyim maalesef.Ama şimdi anasınıfına verdim.Okulda yavaş yavaş alıştı en azından benim gözümün önünde aç kalmıyor.Okuldan almaya gittiğimdede tosta hamburgere saldırıyor.Ama hafta sonları yine aynıyız.Ama zorlamayınca yada önemsemeyince hem kendisi yiyor hem iştahı açılıyor.
ah canımın içi ah.bebekken inan çok rahattım.eline herseyi verirdim öyle dökülecek saçılacak diye hiçççççç aldırmadım.geçen sene felan azda olsa kendi yiyordu ama bu sene malleseff...dediğin gibi günlerce öğün sırası geldiğinde önüne yemek koyup yanından ayrıldım.ne yaptı bir bilsen...ağladı ağladı ben hiç oralı olmadım.ses kesildi kendi kendime dedimki yiyor herhelde yavaşça baktımki sandalyenin üstüne yatmış uyumuşşşşşşşşşşşş.anlayacağın denemediğim hiç ama hiç birsey kalmadı.....canım beni düşünmen hoşuma ğitti.saol arkadaşım çok şükür iyiyim .....canım benim, bildiğim kadarıyla bu durumlar malesef bizlerin yüzündn oluyor.daha küçük yaşlarda yani 1 yaş civarında onlara kendi başlarına yemek yemyi öğretmiyoruz.onlar kendileri yemek isteyince de izizn vermiyoruz,yok dökecekler,yok heryer berbat olacak diye.ama çok yanlış yapıyoruz.drçlar hep diyor bırakın ev batarsa batsın hiç önemli değil.izin verin diye ama biz dinlemiyoruz.canım benim önüne sevdiği şeyleri koy ve ilgilenme sadece yemesini söyle .biraz sabır ve kararlılık gerektiriyor.benim de bebeğim çok fazla yemiyor,hele üstüne düşünce hiç yemiyor.ama öğün atlayınca,aç kalınca bak nasıl yiyor.sen merak etme onun karnını tutması senin ilgini çekmek için,karnının ağrıdığından değil,umursama ve fazla yüz verme,kendini de yıpratma.anlayacağı şekilde,eğer acıktıysa senin ona yemek hazırlayacağını ama yedirmeyeceğini söyle.ve bu konuda kararlı ol.gerekirse yemeğini hazırladıktan sonra onu yanlız bırak.bugün 1 kaşık yer sonra 3 derken kendi kendine yemeye alışır.kolay gelsin,kendini de üzme.bak yeni kürtaj da olmuşsun,dikkat et biraz.öpüyorum,sevgiyle kal.a.sa.sa.s
:sm_confused::sm_confused:allah sabır versin canım okurken ben bile üzüldüm haline . benim oğlum 2.5 yasında ama herseyi kendi yemesede yiyebileceği şeylei bilerek masasına koyuorum yavas yavas ta olsa yiyebilior.bebekten de eline hep ekmek kabukları bisküvi galetalar verirdim.belkide onların faydası oldu bilemiorum ama yeme alışkanlığını edindi
senin işin cok zor annemden biliorum cünkü, ben ve kardesim aynıymısız senin oğlan gibi,9 yasına annem yedirdi bizi hepte ilenirdi cocuklarınızda sizin gibi olsunda benim cektiğimi görün diye.ama cok sükür bana benzemedi.seninde sabretmekten baska yapacağın bişi yok sanırım.bi zamanı vardır mutlaka ama az beslendiğini düsünüosanda dr adanısıp vitamin vermen gerekebilir...
canım küçükken bende eline herşey verdim yok dökülür diye hiö kaygım olmadı..eşim işi dolayısıyla biz çok ayrı kaldık.ayrı kaldığımı zzaman zarfındada ya annemlere yada kayınvalidemlere ğittim mecburen..(yalnız bırakmıyorlar çocukta küçük ya)oğlum gecen sene çok etkilendi sanırım.6-7 ay kadar ayrıydık..oğlumda babsına çok düşkün..bence çocuklar bu tip şeylerden çok etkileniyor.annemlere gidince oğlumun iştehı açılıyo..öyle seviniyorumki..deniz kenarı ne yiyeceğini şaşırıyo..ama kaynanamlarda 1 lokma yemez.ben artık peşinde koşuyorum..ya çok zor birsey.
canım ya cok ii anlıorum seni teyzemin torunuda 5 yaslarında ,anneme gidince bahcede yedirioruz cocukları ama o da fayda etmior benimki oturuor masaya ama o oturmuor.kesinlikle alıskanlıkla ilgili bundan sonra fazla zorlama ve yıpratma kendini biraz aklı erince zaten kendi yiyecek
bana ne attın anlamadım bilemedim....
bak simdi bi mesajini okudum,cokmu kotu anneyim diye yazmissin asla.asla asla sakin bi daha bunu yazma,soylermisin hangi anne kotu olabilirki hangi anne isterki cocugu ac kalsin hasta olsun,hicbir anne,oyuzden sakin kendini suclama inan oyle degil,cocuklar sadece inan sandigimizdan da uyaniklar ,bazen bizi kullanmasini cok iyi biliyorlar oyuzden seb sabret,inan gececek cunku bende artk sabrediyorum cunku baska caremiz yok ama kendimizi suclayark bi yere varamayiz baksana sadece sende osorun yok cogumuzda var demekki sorun sen de degil,allah buyuk bunuda sukredelim,okmi