En büyük hata, çocuklukta yapılıyor. Çocukların her istediği yapılır, her istediği alınırsa, anneye babaya karşı, her saygısızlığa boyun eğilinirse, büyüyünce işte böyle oluyor. İstedim ama sen almadın. Baştan çocukken, herhalde kendini yerden yere atıp, bağırdı çağırdı, şimdi yaptığıda esasinda aynısı. Saygısızlık. Sizde anne baba olarak susuyorsunuz. Eger ben sizin prensesinizin yaptığı saygısızlığın birazını bile yapsaydım, babam karşıma çıkardı.
Ben birdefa hayatımda, 18 yaşında anneme biraz kaba karşılık verdim, bana niye saat 8 de gelmedin, söz vermiştin dediğinde. Hemen babam karşıma çıktı ve, "senin o saygisiz konuştuğun kadın, kendini her gün sizin için kurban eden ve benim sevdiğim eşim. Birdaha böyle birşey duyarsam, dişlerini yerden toplarsın" dedi ve Birdaha ne ben ne kardeşlerim cesaret bulabildi, saygısızlığa. Hem de inandım babama, bizi hiç dögmeden, bağırmadan büyüttüğü halde.
Benim de oğlum var, evli ve 2 çocuk babası, katiyyen şimdiye kadar bir defa bile böyle birşey yaşamadım. Lütfen izim vermeyin. Bu saygısızlık son defa deyin, eger yine sinirlenip size birşeyler derse, birdahakine, bavulunu kapının dışında bulursun. O kadar.