3,5 yaşında bir oğlum var.2.5 ay önce bi oğlum daha oldu büyük oğlum çok değişti.istediginiyaptırana kadar yerlere yatıyo. çok huzursuz normalde kardeşini seviyo aa bebeğe ne yaparsam oda istiyo tekrar bez bağladı çıkarmıyo.bütün vaktimi neredeyse ona veriyorum ama beni zaman zaman zorluyo ortama girince rahat vermiyo psikolojim bozuldu.bağırıyorum sonra çok üzülüyorum neden böyle yapıyosun diyorum bilmiyorum anne seni sevviyorum bi daha yapmıcam diyo çok zeki ama gene aynı.yardım edin nasıl davranmalıyım:çok üzgünüm:
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Davranış Bozuklukları Oğlum çok değişti
- Konu Sahibi a1b2
- Başlangıç Tarihi
Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
arkadaşım;
yazını okuyunca işte benim 3 ay sonraki halim dedim benim korktuğum şey senin başına gelmiş nasıl yardımcı olurum bilmem
ben şimdiden bazı sitelerde kardeş kıskançlığı anne baba tutumu nasıl olmalı gibi konuları okuyorum ama yaşamadan nasıl davranacağımı bilemiyorum.
çocuklar genelde anneyi kaybetme korkusundan yaparlarmış bazende bu durumu kullanıp istediklerini yaptırmak için; büyük kardeşi ihmal etmeyin onunla birebir zamanlar geçirin kardeşi ile ilgili konularda söz ve sorumluluk verin, özelliklede babalara çok iş düşüyor deniliyor okuduğum yazılarda ve ekleniyor sabır sabır ama bunu birde birebir yaşayana sormak lazım diymi bazen nasıl sabırlı olacağını şaşırıyor insan.
benim oğlumda aslında uysal bir çocuk kardeşinin olacağınada bayağı alıştı ama biraz tersleşsek hemen karnıma vuruyor beni bu yolla bezdirmeye çalışıyor.
çok kolay gelsin arkadaşım kendinden nekadar çok fedakarlık ettiğini tahmin edebiliyorum :teselli:
yazını okuyunca işte benim 3 ay sonraki halim dedim benim korktuğum şey senin başına gelmiş nasıl yardımcı olurum bilmem
ben şimdiden bazı sitelerde kardeş kıskançlığı anne baba tutumu nasıl olmalı gibi konuları okuyorum ama yaşamadan nasıl davranacağımı bilemiyorum.
çocuklar genelde anneyi kaybetme korkusundan yaparlarmış bazende bu durumu kullanıp istediklerini yaptırmak için; büyük kardeşi ihmal etmeyin onunla birebir zamanlar geçirin kardeşi ile ilgili konularda söz ve sorumluluk verin, özelliklede babalara çok iş düşüyor deniliyor okuduğum yazılarda ve ekleniyor sabır sabır ama bunu birde birebir yaşayana sormak lazım diymi bazen nasıl sabırlı olacağını şaşırıyor insan.
benim oğlumda aslında uysal bir çocuk kardeşinin olacağınada bayağı alıştı ama biraz tersleşsek hemen karnıma vuruyor beni bu yolla bezdirmeye çalışıyor.
çok kolay gelsin arkadaşım kendinden nekadar çok fedakarlık ettiğini tahmin edebiliyorum :teselli:
sesime kulak verdiğin için çok teşekkür ederim inan moralim çok bozuk ve ağlıyorumjın .mesajın çok iyi geldi.benim oğlumda çok uysaldı çok değişti bazen bağırıyorum sonra çok üzülüyorum.bide özür dilerim annecim bi daha yapmıcam diyo bitiyorum o zaman.bazen kardeşinin canını yakıyo ben görünce özür diliyo öpeyim diyo dediğin gibi sabır gerekiyo ama ben ne kadar sabırlıyım bilmiyorum
:1no2:
:1no2:
- 12 Temmuz 2006
- 8.474
- 280
- 698
Yaptığınız yanlış. Niye bağırıyorsunuzki sabi çocuğa. Her ne kadar sabrınızı zorlasada, asla bağırmayın, vurmayın. Çünkü herkesten çok yaşıyor o bu değişimi. Ve yaşı daha çok küçük.
Oğlunuza asla abi vasfını yüklemeyin. Sen abisin, sen akıllısın, sen şöylesin sen büyüksün bak o daha çok küçük filan demeyin.Küçük oğlunuzun ne kadar sevgiye, şefkate ilgisi varsa büyük oğlunuzunda var, hiçbir fark yok arada, sadece aralarında 3.5 yaş var ikiside ana kuzusu daha.
Bu dönemde lütfen büyük oğlunuza daha çok ilgi gösterin, onu sevdiğinizi ondan asla vazgeçmediğinizi hissettirin çocuğa. O şimdi kendini bir kenara itilmiş hissediyordur. Onu sevmediğinizi, bir daha asla eskisi gibi olmayacağını düşünüyordur. Kardeşi bir nevi düşmandır artık.
Oğlunuza görevler verin kareşiyle ilgili. Kardeşiyle, oğlunuzla beraber ilgilenin. Mesela, altını değiştirirken, oğlum kardeşinin bezini getirirmisin, bak sende böyleydin küçükken, şimdi ise ne kadar da kocaman oldun, çok tatlısın, seni her zaman çok sevicem, sen benim birtanemsin, ben seni seviyim sende kardeşini sev olurmu" gibi şeyler söyleyerek onu onere edin.Ve mümkünse eğer küçük oğlunuzu besleyip altını değiştirdikten sonra varsa başkasının ilgilenmesini söyleyin, vaktinizi büyük oğlunuzla geçireek ona bu dönemi atlatmasında yardımcı olun.
Biz büyükler bile en ufak bir değişiklikte ne kadar kıskanç olabiliyoruz bazen, nerde kaldı çocuklar.
Çocuklarınızı sevgiyle büyütün:teselli:
Oğlunuza asla abi vasfını yüklemeyin. Sen abisin, sen akıllısın, sen şöylesin sen büyüksün bak o daha çok küçük filan demeyin.Küçük oğlunuzun ne kadar sevgiye, şefkate ilgisi varsa büyük oğlunuzunda var, hiçbir fark yok arada, sadece aralarında 3.5 yaş var ikiside ana kuzusu daha.
Bu dönemde lütfen büyük oğlunuza daha çok ilgi gösterin, onu sevdiğinizi ondan asla vazgeçmediğinizi hissettirin çocuğa. O şimdi kendini bir kenara itilmiş hissediyordur. Onu sevmediğinizi, bir daha asla eskisi gibi olmayacağını düşünüyordur. Kardeşi bir nevi düşmandır artık.
Oğlunuza görevler verin kareşiyle ilgili. Kardeşiyle, oğlunuzla beraber ilgilenin. Mesela, altını değiştirirken, oğlum kardeşinin bezini getirirmisin, bak sende böyleydin küçükken, şimdi ise ne kadar da kocaman oldun, çok tatlısın, seni her zaman çok sevicem, sen benim birtanemsin, ben seni seviyim sende kardeşini sev olurmu" gibi şeyler söyleyerek onu onere edin.Ve mümkünse eğer küçük oğlunuzu besleyip altını değiştirdikten sonra varsa başkasının ilgilenmesini söyleyin, vaktinizi büyük oğlunuzla geçireek ona bu dönemi atlatmasında yardımcı olun.
Biz büyükler bile en ufak bir değişiklikte ne kadar kıskanç olabiliyoruz bazen, nerde kaldı çocuklar.
Çocuklarınızı sevgiyle büyütün:teselli:
sevgili arkadaşım;
paylaştığın fikirlere katılmakla birlikte uyguluyorumda zaten ve a1b2 arkadaşında uyguladığını düşünüyorum.
evet yavrularımız birer sabi ve onlara asla sen büyüksün yükünü yüklememek gerektiğini biliyor ve yaşatıyorum.
yazının başını okuyunca sanki eli maşalı asabi sürekli bağırıp çağıran bir anneymişim gibi hissetim ama hayır değilim.
zaman zaman sabrım taşıyorda olsa oğlumla duygularımızı karşılıklı hissettirir ve konuşuruz ayrıca oğluma asla vurmadım. belki bizim yazdıklarımız seni yanlış bir kanıya düşürmüştür buna üzüldüm.
evladın varmı bilmiyorum ama eğer varsa anlıyor olman gerek.
elbetteki canımın içi yavrumu rabbimin bana lütfunu seviyor sevgiyle huzurlu bir aile ortamında büyütüyorum.
ilgin için teşekkürler
sevgili nilüfer beni anladığın için çok teşekkür ederim.elbette bende çocuğumu asla dövmedim dövmemde.bazen sabırsızlığım yüzünden sesimi yükseltmelerim oluyo.KUZUM yazdığı beni kötü hissettirdi ben kötü bir annemiyim sorusu beynimi zonklattı.ama bende farkındayım allahın emaneti yavrularımı benden daha çok düşünüp onların canlarının yanmaması için kendi canımı veririm.onları çok seviyorum sağol canım arkadaşım nilüfer
- 12 Temmuz 2006
- 8.474
- 280
- 698
Arkadaşım ne ilgisi var yazdıklarımın sizin kötü hissetmenizle. Ben genel konuştum. Aynı problemleri bende yaşadım çünkü. Ve hala devam ediyor bizim kardeş kıskançlığımız. Benim yaşadığım şeyleri, benim tecrübelerimi size aktardım sadece. yaptığınız yanlış dedim çünkü mesajınızda bazen bağırıyorum istemedende olsa diyorsunuz. Ben size tü kaka, ne biçim annesiniz mi dedim. Hiç alakası yok. Diyorum ya bende yaşadım sizin yaşadıklarınızı, bende yeri geldi bağırdım. Benim mesajımda vurgulamak istediğim kardeş kıskançlığında genel olarak yaşananlardır, neden üstünüze alınıyorsunuzki her ikinizde.
Ben yorum yaparken diğer arkadaşın yazdığı mesajı görmedim bile, senin mesajını okudum ve direkt cevapladım.
Mesajım sadece yapmanız gerekenlere yönelik bir mesajdır.
Sanırım insan anlamak istediği gibi anlıyor, aynı şeyleri yaşadığımdan yardımcı olmaktı amacım ama siz üstünüze alınarak alınganlık yapmışsınız.
kusura bakma kuzum zor dönemden geçiyorum alınganlık yapmış olabilirim.yurt dışında yaşıyoruz yanımda ne annem ne bir akrabam var.bir tek burda rahatlıyorum.sen kusuruma bakma,bebeğim daha 3 aylık yeni alışıyorum 2 çocuğa.dışarıda çok çıkamıyorum rahatlıyım.bunalımdayım bu aralar.tecrübeli biri olarak tavsiyelerini beklerim arkadaşım.
sevgili kuzum;
yazını ilk okuduğumda evet ani çıkış göstermiş ve alınganlık göstermiş olabailirim ama senin ard niyetle yazmadığını biliyorum burda hepimiz birbirimize yardımcı olmak için varız.
bu hamilelik döneminde insan bazen yanlış anlaşılmalara düşebiliyor.
amacım seni yargılamak değildi.iyi niyetin için teşekkür ederim.
a1b2 arkadaş gibi tecrübelerinden tavsiyeleri paylaşmanı beklerim.
yazını ilk okuduğumda evet ani çıkış göstermiş ve alınganlık göstermiş olabailirim ama senin ard niyetle yazmadığını biliyorum burda hepimiz birbirimize yardımcı olmak için varız.
bu hamilelik döneminde insan bazen yanlış anlaşılmalara düşebiliyor.
amacım seni yargılamak değildi.iyi niyetin için teşekkür ederim.
a1b2 arkadaş gibi tecrübelerinden tavsiyeleri paylaşmanı beklerim.
benim deoğlum çok uysal çok akllıyken kardeşi olunca çok değişti oğlum 5 yaşında kızım 10 aylık. ben de çok sinirleniyorum dayanamıyorum aslında çok sabırlıyken çok sabırsız olmuşum sonra kendime çok kızıyorum oğlumda özür diliyo ama tekrar yapıyo genelde yalnızız babmızda geç vakitte geldiği için açıkcası ilgilenemiyorum oğlumla vicdanen çok rahatsızım bana yol gösterin oğlumuda kızımıda çok seviyorum
