tam buna benzer bir konu açsam mı diye düşünüyordum, ama çocuğa kafayı taktı dersiniz diye çekiniyordum açıkçası :)
benim oğlum da inanılmaz duygusal ve çekingen.
bir de kendini korumuyor ki, şu aralar kreşteki en büyük problemimiz.
düşünün şiddet görüyor ama karşısındakine hiç bir tepki vermiyor.
bir kez sadece kendi oyuncağını vermemek için direnmiş, öğretmeni nasıl mutlu anlatıyor. diyor ki diğer çocukları engelliyorum ama x'i engellemiyorum hiç, hatta bazen izliyorum hemen müdahale etmiyorum, bu sefer kendini koruyacak mı acaba diye, genelde de anlatıyorum, işte sen de bağır falan diye diyor.
çocuklarımızın huyunu değiştiremeyiz, sadece acımasız dünyada kendilerini kaybetmemeleri için biraz cesaretlendirmeliyiz.
ama sizin gittiğiniz pedagogların tavrı bana çok enteresan geldi, ilaç yazıp göndermek, ne bileyim, bir çocuğa ilaç çok çok son seçenek olarak uygulanır yani. sizi yönlendirmesi gerekmez miydi?
dini eğitim alıyormuş sanırım oğlunuz, o konuda fikir değiştirmez misiniz?
oğlumun bir kitabını okulumuzdaki pedagoğa danışmıştım, kitapta şu tarz ifadeler vardı "Allah bizi yarattı" vs gibi, bu yaştaki çocuk için bu tarz ifadeler içeren kitapları önermediğini söylemişti. soyut kavramlar yaşına uygun olmayan sorular sormasına ve sonrasında anlayamadığı cevaplarla boğuşmasına yol açabilir tarzında konuşmuştu.
Muhafazakar pedagog Ahmet Güneş'i dinlerim, o da belirli yaş öncesi dini terimlerin öğretilmemesi gerektiğini söylüyor, özellikle kötü olan cehennem, cin vb terimlerin...