Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Konuna baktım arkadaşım Allah seninde yardımcın olsun,yaşadığın olay geçici merak etme.Ben ilk doğumu erken yapmıştım kızım 2 ay küvözde kalmıştı o kadar ağladım üzüldüm çocuğum çile çekiyo burada diye ama hastaneden çıkınca kayınvalidemde kaldık oranın stresiyle bende çocuğuma kızardım o ağlayınca doymayınca,sonra kendimden tiksinirdim vicdanım beni öldürürdü resmen ona kızdığımı hatırladıkça mahvolurdum.Yaşadığın ortam sağlıklı bir ortam olunca sende sağlıklı davranacaksın merak etmeYuh demekten baska bisey gelmiyor aklima! Arkadasim Allah sabir versin ikimizede. Dikkat ette sende sonunda depresyona girme benim gibi (son konuma bakabilirsin)
Şu an nerde olduğumu söyleyinde gülün,annesigildeyiz.Doğumdan sonra buraya geldik ramazan zor olur diye daha doğrusu eşimin ısrarıyla,dün ki tartışmada burda yaşandı,çocukları aldım gidecekken göndermediler şimdi çıkarsam bağları koparmaya yönelik olurmuş o hareketim,yalvardı yakardım eşim yok dedi,yine giderdimde ne anahtar var üstümde ne para ne araba,üzerine babam geldi,bi kaç gün sonra hakkınızı helal edin de çıkıp gidin evinize dedi.Şimdi bir odaya tıkıldım,dışarı çıkıp yemek nasıl yiyim su nasıl içiyim.Dün annemin getirdği vişne kompostosunu yedim,bi de süt yapar diye marketten aldığım aşurelik buğdayı haşlamıştım onu yedim kendi malım diye.akşam iftar masasına eşim zorla götürdü gözümden yaş damlaya damlaya iki lokma yedim boğazımdan geçiremedim sanki zehir yiyorum.Şu an neredesiniz?Kendi evinizde mi ?Ailenizin evinde misiniz?
2016da ki eşim gitti yerine başka adam geldi,onu seviyorum sevildiğimi de biliyorum.Temelimiz sarsıldığı için sorunlarımız devleşiyo.Beni geçmişte bir ateşin içine attılar o ateşte yanıyorum çıkamıyorum,unutmam lazım yaşadıklarımı böyle mutluluk olmuyo yuvamda ama unutamıyorum.Benim kayınvalidem önüme çay getirip bana gelinlik yapar 5dk sonra arkamdan deli bu der,bu kadının yaptığı hizmeti pişirdiği yemeği isteyemiyorum.Onun o suratını görmeye tahammül edemiyorumBen de bebeğinize konulacak isimde kayınvalide ve kayınpederin söz hakkı olmadığını savunan bir kadinimdir ama sizin 2016 ya ait konularinizi okudum.Siz bu ailenin bu denli cirkinlesebilecegini yaşamış ,deneyimlemissiniz.Esinizin annesinin sözünden asla cikamadigini ve evde ki her lafı ailesine taşıdığını biliyorsunuz.Ben ya bu diyardan gidin ya da bu deveyi gudun derim.
İstedikleri bu değil miydi?en son lanet olsun,bu isteksizliğimi bile isteye içiniz rahat ediyosa koyun kulağına okuyun kimlikte istemiyorum dedim
Bende 2.ogluma kp ismini koydm istemeyerek haketmedgni dúşünüyorum babaannesinin hatrı için 2.isimde koydm x efe diye hep efe dedm dogumdan once duvar süsü yaptm efe diye kapıya yazdm efe diye herkes efe dıyo artk isim sadece kimlikte kaldı boyle birsey yapabilirsnzselam arkadaşlar.12 gün önce ikinci çocuğumu oğlumu dünyaya getirdim ve hala isimsiz.çünkü eşimle anlaşamıyoruz.
İlk hamileliğimde eşimle ve ailesiyle çok büyük sorunlar yaşadım işitmediğim kalmadı aileme demedikleri kalmadı bunların üstüne 29.haftasında doğdu kızım.2ay küvözde kaldı.Çocuk doğunca eşim çok değişti artık ondan yana bir sorunum kalmadı,görüşmem dediğim ailesiylede görüşmeye başladım,bana iyi davranıyorlar çok hizmetkarlar yedirip içiriyolar ayağıma kadar getiriyolar ama annesi bi anda annemin ya da benim arkamdan köpürebiliyo,anasına böyle dedi anasına böyle yaptı gibi.ailemin adını dahi geçirmiyolar zaten,onlar olmasın biz bize böyle yaşayıp gidelim istiyolar.Annesi her defasında kızım için o benim,oğlanda eşimin diyo,sahiplenmesi de canımı sıkıyo zaten.İyiler mi kötüler mi anlayamıyorum vicdanımıda sızlatıyolar ama kin de tutturuyolar.Geçmişi zaten bi türlü tam manasıyla unutamadım.
Şimdi de benim çocukluğumdan beri hayalim olan erkek evlat isteğime kavuştum.Kızıma çok düşkünüm fakat hep bir oğlum olsun istedim ve ikinci çocuğa eşim çok sıcak bakmasada kızım 1,5 yaşında çünkü,ısrarlarımla kavuştum çok şükür Allah bana bir erkek çocuk nasip etti.Bu doğumumuda 37.haftamda gelişimi yavaşladığı için suni sancıyla yaptım.Tarifi zor acılar çektim.Şimdi eşim babasının ismini vermek istiyo.Babası yaşlanmışta,gözünün önünde yaşasın istiyormuşta,babasının çok desteği olmuş bu günlere gelmesinde de...
Yahu tamam baba bu tabi ki sana destek olacak bu güne getirecek,benim ki de baba benmki de yaşlı yani.O vefa borcunu ödesin diye mi doğum yapıyorum,büyütme zahmetine giriyorum.Hem neden oğlum onun babasının ismiyle sahipleniliyo hak mı bu,benim babamında torunu değil mi? Babası bana altınları ya da başka bir maddi şey taliçep etmeyeceksen boşanın o zaman diyen adamdı.Şu an pervane oluyo evet ama unutamıyorum ailemin yok sayıldığı saygı görmediği bir ortamda yaşanılanları tam manasıyla sineye çekemiyorum.Ne saçma süregelen bir adet bu nasıl bir megolamanlıktır.Bunları eşime söyledim beni kıskanç ilan etti,damarlarına kadar işlemiş kıskançlık diyo. Onu üzüyo olmakta beni çok üzüyo keşke kabul edebilsem ama yapamıyorum.Eşimle konuşmuyoruz sütüm desen azaldı ağlamaktan,ne yapıyım nasıl bir yol izliyim bilmiyorum,siz ne düşünüyorsunuz?
Git haber vermeden tarafsız bir isim bulup kimliğini çıkarttır bence. Bu ne ya. Ben olsam bana ne senin babandan sevmem bile sevmediğim insanın ismini mi koycam derim. Valla isterse kudursun sinirden umrumda değil derim bunu.selam arkadaşlar.12 gün önce ikinci çocuğumu oğlumu dünyaya getirdim ve hala isimsiz.çünkü eşimle anlaşamıyoruz.
İlk hamileliğimde eşimle ve ailesiyle çok büyük sorunlar yaşadım işitmediğim kalmadı aileme demedikleri kalmadı bunların üstüne 29.haftasında doğdu kızım.2ay küvözde kaldı.Çocuk doğunca eşim çok değişti artık ondan yana bir sorunum kalmadı,görüşmem dediğim ailesiylede görüşmeye başladım,bana iyi davranıyorlar çok hizmetkarlar yedirip içiriyolar ayağıma kadar getiriyolar ama annesi bi anda annemin ya da benim arkamdan köpürebiliyo,anasına böyle dedi anasına böyle yaptı gibi.ailemin adını dahi geçirmiyolar zaten,onlar olmasın biz bize böyle yaşayıp gidelim istiyolar.Annesi her defasında kızım için o benim,oğlanda eşimin diyo,sahiplenmesi de canımı sıkıyo zaten.İyiler mi kötüler mi anlayamıyorum vicdanımıda sızlatıyolar ama kin de tutturuyolar.Geçmişi zaten bi türlü tam manasıyla unutamadım.
Şimdi de benim çocukluğumdan beri hayalim olan erkek evlat isteğime kavuştum.Kızıma çok düşkünüm fakat hep bir oğlum olsun istedim ve ikinci çocuğa eşim çok sıcak bakmasada kızım 1,5 yaşında çünkü,ısrarlarımla kavuştum çok şükür Allah bana bir erkek çocuk nasip etti.Bu doğumumuda 37.haftamda gelişimi yavaşladığı için suni sancıyla yaptım.Tarifi zor acılar çektim.Şimdi eşim babasının ismini vermek istiyo.Babası yaşlanmışta,gözünün önünde yaşasın istiyormuşta,babasının çok desteği olmuş bu günlere gelmesinde de...
Yahu tamam baba bu tabi ki sana destek olacak bu güne getirecek,benim ki de baba benmki de yaşlı yani.O vefa borcunu ödesin diye mi doğum yapıyorum,büyütme zahmetine giriyorum.Hem neden oğlum onun babasının ismiyle sahipleniliyo hak mı bu,benim babamında torunu değil mi? Babası bana altınları ya da başka bir maddi şey taliçep etmeyeceksen boşanın o zaman diyen adamdı.Şu an pervane oluyo evet ama unutamıyorum ailemin yok sayıldığı saygı görmediği bir ortamda yaşanılanları tam manasıyla sineye çekemiyorum.Ne saçma süregelen bir adet bu nasıl bir megolamanlıktır.Bunları eşime söyledim beni kıskanç ilan etti,damarlarına kadar işlemiş kıskançlık diyo. Onu üzüyo olmakta beni çok üzüyo keşke kabul edebilsem ama yapamıyorum.Eşimle konuşmuyoruz sütüm desen azaldı ağlamaktan,ne yapıyım nasıl bir yol izliyim bilmiyorum,siz ne düşünüyorsunuz?