Oğluma Zor da olsa nasıl kavuştum..

missburc

Ben kalender mesrebim
Kayıtlı Üye
10 Ağustos 2015
3.482
5.435
78
Çarşamba sabahı, uyanıp biraz oturdum salonda, kahvaltı edecektik, sancım da var. Daha 37 haftalık olduğum için hiç aklıma doğuma dair bir şey gelmiyor. Broxton hicks sanıyorum. Nasıl uykuluyum, oturduğum yerde bir sıcaklık hissettim ama pek takmadım. Kahvaltı hazır olunca yerimden kalktım, baştan aşağı kanla kaplıyım.
Attığım çığlıktan kendim korktum, annem ambulans çağırdı ve hastaneye gittik. Daha suyum patlamadan şakır şakır kanıyorum, plasenta ayrılıyormuş, sancım da gerçek doğum sancısıymış.
Benim doğumum zaten planlı idi, acilen ameliyathaneye alındım, bebeğim doğdu.
Ama geçici solunum sıkıntısı yaşadığı için hemen küveze aldılar. Ben ilk başta öldüğünü sandım, o yüzden götürdüler dedim ama yaşıyordu şükür.
Doğum sonrası gayet rahattım ama, ertesi gün ayaktaydım. Şu an da gayet rahatım. Sezaryen korkunç diyorlardı, yalanmış resmen.
5 gün inatla hastaneden ayrılmadım, evladımın makinelere kablolara nasıl bağlı yattığını izledim, sütümü sağdım.
06.04.2016, hem en mutlu olduğum, hem hayatımda en korktuğum gündür...
Sonra oğlumu aldım, evimize gittim ve güzelce emzirdim, kokladım.
Şimdi meleğim 10 günlük, düşe kalka alışıyoruz birbirimize, şimdi vaftizine gün sayıyoruz.
Bir tutam saçı, boncuk gözleri, tombul elleriyle baktıkça mutluluktan ağladığım oğlum çok şükür kollarımda.
Allah'ım tüm bebekleri ve anneleri koru, esirge. Bebeklerimizi nazardan sakla, amin :nazar:
 
Son düzenleme:
Sağlık ve hayırlı evlat büyütmeyi nasip etsin allah geçmiş olsun
 
Back
X