Oğlumun halleri

ARtı oyun hamuru ve
üç yaş sonrası için trambolin.

Hocam bir şey sorucam :) üç yaş sonrasındayız biz ancak o kadar kontrolsüz hareket eden bir oğlum var ki, trambolin bizim için bir seçenek değil. Mesela dün iki dakika serbest bıraktım enerjisini atsın diye şu an gözü mosmor. Tabi ki düştü masaya çarptı gözünü. Yani evet fazla enerji yüklü lakin o enerjiyi de atamıyor sakatlanmadan. Bu sabah klozetin üstüne çıkıp "zıp zıp zıp" diyerek zıpladı ve düştü yine. Ne tarafa doğru delireyim bilemedim ben.
 
Ay aynından bende var malesef.
Kabus gibi geçiyor günlerim bazen.

Ama yapacak birşey yok.
Abisi var bizimkinin ve bakıyor abi takır takır istediğini söylüyor, keyfine göre hareket ediyor.
Ama o anlatamıyor!
Sinirlenmesi bundan.
Derdini anlatamadığından beni ve eşimi yiyor.

Ne versem istemiyor.
Ne istediğini anlatabiliyor ne de verdiklerimi kabul ediyor.

Ben çözümü istedikleri yönünde şöyle buldum.
Kucağıma alıyorum, isteyeceği şeyi parmakla gösterip bu bu bu diyor ama ne göstersem kabul etmiyor.
O zamanlarda kucağıma alıp istediği şeyin olduğu yönde onu ilerletiyorum.
O istediğini kendi eli ile alıyor.
Sonra hiç birşey yokmuş, dünyanın en sakin çocuğuymuş gibi davranıyor ya, tam delirmelik.
2 saniye önce çıldıran o değildi sanki.
 
2 yas sendromu der susarim.

Dipnot: Bizde de şuan durumlar ayni :kızgın:
 
Hocam bir şey sorucam :) üç yaş sonrasındayız biz ancak o kadar kontrolsüz hareket eden bir oğlum var ki, trambolin bizim için bir seçenek değil. Mesela dün iki dakika serbest bıraktım enerjisini atsın diye şu an gözü mosmor. Tabi ki düştü masaya çarptı gözünü. Yani evet fazla enerji yüklü lakin o enerjiyi de atamıyor sakatlanmadan. Bu sabah klozetin üstüne çıkıp "zıp zıp zıp" diyerek zıpladı ve düştü yine. Ne tarafa doğru delireyim bilemedim ben.
Trombolini salonun ortasına koyar,
etrafta da çarpacak eşya bırakmazsanız güvenle kullanabilirsiniz.
Artı tedbir olarak altına yumuşak,
kapitone tarzı bir örtü yayılabilir.
3,5 yaşındaki oldukça hareketli erkek yeğenim için öyle kullanıyoruz.
Hiperaktivite teşhisi almış çocuklarda daha dikkatli olmak lazım,haklısınız,
hoş onları trombolin keser mi?
Ondan da emin değilim.
 
Trombolini salonun ortasına koyar,
etrafta da çarpacak eşya bırakmazsanız güvenle kullanabilirsiniz.
Artı tedbir olarak altına yumuşak,
kapitone tarzı bir örtü yayılabilir.
3,5 yaşındaki oldukça hareketli erkek yeğenim için öyle kullanıyoruz.
Hiperaktivite teşhisi almış çocuklarda daha dikkatli olmak lazım,haklısınız,
hoş onları trombolin keser mi?
Ondan da emin değilim.

Beni hiperaktif çocuğun yanı sıra insanlar daha çok yoruyor efem. Bugün markette olmayacak bir şey için kendini yerlere attı. Toza toprağa bulandı asla vazgeçmedi inadından. Bu gibi durumlarda ben sakinleşmesini bekliyorum bir açıklama yaparak. Aksi halde hiçbir uyarı işe yaramıyor. Abartmıyorum tam altı kişi müdahale etti.

-anneni üzme kalk yerden.
-aaa ne ayıp koca çocuksun kirlendi her yerin.
-ayyy leş gibi oldu üstün kalk yerden.
-ay ama mikrop kapar bu çocuk neden kaldırmıyorsunuz?

En son bir kokoş teyzeye susamadım. "gerçekten sizin düşündüklerinizi düşünmediğimi mi sanıyorsunuz?" dedim. Cık cık yaparak gitti. Ben anlamıyorum arkadaş. Şu yaşa geldim daha hiç kimsenin çocuğuna müdahale etmedim. Şiddete tanık olmaıdğum sürece hiçbir duruma karışmadım. Lakin insanlar susmuyor. Sanki ben yeterince zorlanmıyormuşum gibi sürekli bir doğu yol gösterme çabası var. Geçen de biri parkta "ay ama bu çocuk çok hırçın. Ne yaparsa yapsın müdahale etmeyin" diyordu. Evet belki iyi niyetle yapılan müdahaleler bunlar ancak ben zaten sabırlı ve sakin kalabilmek için yoğun bir çaba sarf ediyorum ve ciddi manada tek kelime duymaya tahammülüm kalmıyor. Ben niye bu kadar konuştuysam yine. Çok yordu bugün beni sıpa. Adeta ergen gibi davranıyor son zamanlarda.
 
Beni hiperaktif çocuğun yanı sıra insanlar daha çok yoruyor efem. Bugün markette olmayacak bir şey için kendini yerlere attı. Toza toprağa bulandı asla vazgeçmedi inadından. Bu gibi durumlarda ben sakinleşmesini bekliyorum bir açıklama yaparak. Aksi halde hiçbir uyarı işe yaramıyor. Abartmıyorum tam altı kişi müdahale etti.

-anneni üzme kalk yerden.
-aaa ne ayıp koca çocuksun kirlendi her yerin.
-ayyy leş gibi oldu üstün kalk yerden.
-ay ama mikrop kapar bu çocuk neden kaldırmıyorsunuz?

En son bir kokoş teyzeye susamadım. "gerçekten sizin düşündüklerinizi düşünmediğimi mi sanıyorsunuz?" dedim. Cık cık yaparak gitti. Ben anlamıyorum arkadaş. Şu yaşa geldim daha hiç kimsenin çocuğuna müdahale etmedim. Şiddete tanık olmaıdğum sürece hiçbir duruma karışmadım. Lakin insanlar susmuyor. Sanki ben yeterince zorlanmıyormuşum gibi sürekli bir doğu yol gösterme çabası var. Geçen de biri parkta "ay ama bu çocuk çok hırçın. Ne yaparsa yapsın müdahale etmeyin" diyordu. Evet belki iyi niyetle yapılan müdahaleler bunlar ancak ben zaten sabırlı ve sakin kalabilmek için yoğun bir çaba sarf ediyorum ve ciddi manada tek kelime duymaya tahammülüm kalmıyor. Ben niye bu kadar konuştuysam yine. Çok yordu bugün beni sıpa. Adeta ergen gibi davranıyor son zamanlarda.
İdrakcim,bu tip müdahale ve yaklaşımlar bizim gibi kollektif toplumlara özgü.
Kollektif toplum olmanın olumlu yanları olduğu gibi böyle sıkıntılı ve olumsuz yanları da var.
İyi niyetli olmak,herkesin işine,evladına karışabileceğimiz anlamına gelmiyor tabii ki.
Bu tip müdahaleler sizi bunalttığında kibar olup susacağım diye baskılamayın kendinizi.
Uygun bir üslupla 'lütfen müdahale etmeyin' deyin bugünkü gibi.
Yoksa sabır taşı çatlar Allah muhafaza.
 
Back
X