Allah aşkına cocuklarınızı şu kadar sımartmayın ya. Hele su "minik kalbi tamir etmek" deyimini görünce kan beynime sıcrıyor. Biz öğretmenlerimizden azar da yedik, cetvel de. Sapasağlam bir nesil olduk.
Öğretmen kızdı, okula koş. Arkadaşıyla kavga etti "sen benim cocuğuma nasıl vurursun" diye diye bencil bir nesil yetiştiriyorsunuz.
Bir de "öğretmeninin sıkıntıları var" cümlesini dilerim o cocuk baska bir yerde kullanmaz.
Hay yaşa canım ya. Aynen senin gibi düşünüyorum . Babama öğretmen kızdı desek bir tokat da babam atardı. Bugün gayet öz güvenli, psikolojik problemi olmayan kendi ayakları üstünde duran bir birey oldum.
Lütfen çocuklarınızı bu kadar korumacı yetiştirmeyin hayat bu kadar güzel bir yer değil malesef. Sorunlarını çözmesini, zor durumlarla karşı karşıya kaldığında durum değerlendirmesi yapabilmesini sağlayın. Pratik zekası gelişşin, hayır demeyi öğrensin.
Şimdi konu sahibini ben de biraz hassas gördüm ama daha geçen bir konuda bizde annemizden terlik yedik masa altı cimdikleri yedik ama psikopat olmadık dediğimde ama olmaz dayakla eğitim olmaz, işte bir fiske bile vurulmaz asla ama asla dedi herkes. Yani bizim öğretmen tecrübelerimiz (ki ona kalırsa bizden önceki nesilin bir öğretmen hikayeleri vardır) çocuklarımız için bir kıstas olmalı mı?
Bir de her ne kadar konu sahibinin olayı büyütmemesi gerektiğini düşünsem de, işte öğretmen dövmemiş hakaret etmemiş savını ben kocan ne güzel dövmüyor sövmüyor neden şikayetçisin söylemine çok benzettim.
Bence olmalı, olmalı ki bencillikten gözünün önünü göremeyen, en güzel sperm ve yumurta birleşimi ödülü verdiğimiz cocuklarımız olmasın.
Öğretmeni o, elbette kulağını cekebilir. Hani önceden eti senin kemiği benim olayı vardı hatırlar mısın? Sonsuz güvenirdi ailelerimiz öğretmenlerimize.
Öğretmen küfür eden cocuğun kafasına vurdu diye okul basıp, bıcak ceken veliler oluyoruz giderek.
Bir de "minik kalbin tamiri" var.5 yasındaki cocuğun kalbi 10 dk da alınır, abartmaya gerenk yok.
Şöyle söyliyim geçen konuda sırf acaba haklı çıkar mıyım diye araştırmıştım ama cidden şiddet çocuk eğitiminde asla ama asla olmaması gereken bir şeymiş. sözel şiddet buna ne kadar dahil bilmiyorum tabi.
Ayrıca şöyle söyliyim hayatımda bir kere ceza aldım öğretmenimden. O da ilkokulda saatleri öğrenirkendi. Hala saati digital değilse bir çırpıda söyleyemem. Bir kaç saniyemi alır. Eskiden bu kadar kafa yormazdım ama acaba çocuk mu yapsam mı ki demeye başladığımdan itibaren okuduklarım ve takip ettiklerimden yola çıkarak diyebilirim ki çocuk eğitimi "ne olacak canııım bak bize sapasağlamız" diyecek kadar basit değil.
Cuma günü miniğim anaokulundan geldi. Annecim öğretmenim bana kızdı dedi. O kadar mahçup o kadar üzgün ki. Neden kızdı dedim. Bir konu vardı ben bilemedim sen yanlış yapıyorsun diye bana bağırdı dedi. Çok utanç verici idi dedi. İstersen gidip öğretmeninle konuşalım belki sen yanlış anlamışsındır. Bu ara öğretmenin sıkıntıları var, farkında olmadan sesini yükseltmiştir dedim. Hayır anne sakın konuşma daha çok utanırım dedi. Sizce bu konuda nasıl bir tavır sergilemeliyim, gidip öğretmeninle konuşmalı mıyım. Nasıl minik kalbi tamir edebilirim. Gidip konuşursam öğretmenin bunu mesele haline getirmesinden çekiniyorum. Zira 2 yıldır hiç böyle bişi yaşamadık. Öğretmenimizi çok severdik.15 gün önce öğretmeninle bir tartışma yaşamıştık, acaba diyorum acısını çocukatan mı çıkarıyor.
Şiddet elbette uygulayamaz, tekme tokat dalamaz cocuğa. Sonucta o cocuk. Ama kulak cekme ses yükseltme vs sırf bu yüzden okul basılmamalı. ben bireysel olarak hic dayak ve azar yemedim mesela ama sınıf topluca ceza aldığında elime cok cetvel yemişliğim var, bunu gülümseyerek hatırlarım.
Cocuğun psikolojisine bişi olmaz amaaan abartmayın da yanlış elbette ama minikkalbin tamiri icin cocuğun gözü önünde öğretmenden hesap sorulmamalı. Sessiz sakin çözülebilir bu iş.
Cuma günü miniğim anaokulundan geldi. Annecim öğretmenim bana kızdı dedi. O kadar mahçup o kadar üzgün ki. Neden kızdı dedim. Bir konu vardı ben bilemedim sen yanlış yapıyorsun diye bana bağırdı dedi. Çok utanç verici idi dedi. İstersen gidip öğretmeninle konuşalım belki sen yanlış anlamışsındır. Bu ara öğretmenin sıkıntıları var, farkında olmadan sesini yükseltmiştir dedim. Hayır anne sakın konuşma daha çok utanırım dedi. Sizce bu konuda nasıl bir tavır sergilemeliyim, gidip öğretmeninle konuşmalı mıyım. Nasıl minik kalbi tamir edebilirim. Gidip konuşursam öğretmenin bunu mesele haline getirmesinden çekiniyorum. Zira 2 yıldır hiç böyle bişi yaşamadık. Öğretmenimizi çok severdik.15 gün önce öğretmeninle bir tartışma yaşamıştık, acaba diyorum acısını çocukatan mı çıkarıyor.
Allah aşkına cocuklarınızı şu kadar sımartmayın ya. Hele su "minik kalbi tamir etmek" deyimini görünce kan beynime sıcrıyor. Biz öğretmenlerimizden azar da yedik, cetvel de. Sapasağlam bir nesil olduk.
Öğretmen kızdı, okula koş. Arkadaşıyla kavga etti "sen benim cocuğuma nasıl vurursun" diye diye bencil bir nesil yetiştiriyorsunuz.
Bir de "öğretmeninin sıkıntıları var" cümlesini dilerim o cocuk baska bir yerde kullanmaz.
Konu sahibinin ilk yazdığına yeniden baktım hesap sormaktan falan bahsetmemiş. Gidip konuşsam mı demiş. O ilk yorumdan okul basmaya nasıl gelindi anlamadım. Sessiz sakin çözümde hocası ile bir konuşmak da var mı bilmiyorum.
Bir de benim saatle ilgili cezam cetvelle hafifçe vurulmasıydı. Hiç de gülümseyerek hatırlamam ve hala saati söyleyemem.
Ve hala kulak çekmekten bir şey olmaz cümlesi burda eşi ile ilgili sorun yaşayan insanlara verilen züğürt tesellilerine benziyor. (Züğürt tesellisi çok amiyane oldu mümkün olan en kibar haliyle söylüyorum :)) Ben konu sahibini savunmuyorum ama burda bir anne konu açsaydı ve çocuğumun kulağını çektim ya da oklavanın ucuyla eline hafifçe vurdum (cetvel desem, elde cetvel bir anne ne yapıyor denilebilir) anneyi yerden yere vuracağını tahmin ettiğim insanların yazdıkları şaşırtıyor beni.
Valla sivrilmek gibi bir kaygım yok, gıcık oluyor ve bunu samimiyetle söyleyebiliyorsan eyvallah derim sana ancak cünkü acık sözlü düşmanı severim :)elmayra forumda fazla sivrisin ,acık gıcık olmuyor değilim ammanoktası noktasına katılıyorum sana
Konu sahibi okul basacak demedim basanlar var dedim. Ama senin kıyasın cok garip, evlat baska bişi koca baska bişi.
Hangimizin annesi kulağımızı cekmedi, totomuza vurmadı Allah aşkına. Ben mi cok gaddarım, siz mi cok hassasınız çözemedim vallahi.
Valla sivrilmek gibi bir kaygım yok, gıcık oluyor ve bunu samimiyetle söyleyebiliyorsan eyvallah derim sana ancak cünkü acık sözlü düşmanı severim :)
cogu yorumu okudum abartmamak gerek yazilmis. ögretmen degillim. egitimi de onlardan iyi bilecek degilim fakat bence sen yanlis yapiyorsun demesii anaokuluna giden bir cocuga; öz güven sorunu olusturmaz mi cocukta. eger cocuk bunu cok abartmazsa tamam da cok utanc vericiydi demis. eger gercekten aciklarsaniz sevinirim arkadaslar. cocugum yok ama cocuk egitimi hakkindaki konular ilgimi cekiyor. ilerde Allah nasip eder insallah saglikli cocuklar yetistiririm
geçen de bizim kız da (3 yaş grubu kreşte) öğretmeninin onu dövdüğünü anlattı. durmadım aradım öğretmenini "hocam bizim kız böyle birşey anlattı siz ne diyorsunuz" dedim, öğretmeni çok şaşırdı. öyle bir şey yok dedi. yüzleşebileceğini söyledi. belki çocuğumun ufak bi yalanıydı ama içimde şüphe kalmadı... bence ne olurda olsun bi konuşun öğretmeniyle.Cuma günü miniğim anaokulundan geldi. Annecim öğretmenim bana kızdı dedi. O kadar mahçup o kadar üzgün ki. Neden kızdı dedim. Bir konu vardı ben bilemedim sen yanlış yapıyorsun diye bana bağırdı dedi. Çok utanç verici idi dedi. İstersen gidip öğretmeninle konuşalım belki sen yanlış anlamışsındır. Bu ara öğretmenin sıkıntıları var, farkında olmadan sesini yükseltmiştir dedim. Hayır anne sakın konuşma daha çok utanırım dedi. Sizce bu konuda nasıl bir tavır sergilemeliyim, gidip öğretmeninle konuşmalı mıyım. Nasıl minik kalbi tamir edebilirim. Gidip konuşursam öğretmenin bunu mesele haline getirmesinden çekiniyorum. Zira 2 yıldır hiç böyle bişi yaşamadık. Öğretmenimizi çok severdik.15 gün önce öğretmeninle bir tartışma yaşamıştık, acaba diyorum acısını çocukatan mı çıkarıyor.
yorumunuzu okudum ve bir öğretmen olarak cevap verme gereği hissettim. öğretmenin sen yanlış yapıyorsun demesi gibi bir durum olabileceğini zannetmiyorum. bize her zaman şu öğretilir: çocuğu değil yanlış davranışa odaklanın. örneğin çocuk yalan söyledi. ona sen yalancısın demek yerine yalan söylemenin yanlış olduğu anlatılmalı. yani çocuğu yaftalamak yerine yaptığı yanlış gösterilmeli. bu da asla özgüveni zedeleyici değildir. eğer çocuğa sen şöylesin böylesin denirse çocuğun özgüveni zedelenir. umarım faydam olmuştur arkadaşım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?