Öğrencilerimin velileri beni çok kaygılandırıyor.

Devlette ogretmenim bizdede var boyle veliler genelde hic yuz vermiyorum.hersey kararinda guzel abartmasinlar.ozelde işler baska sirf para verdiler diye herseyi istiyorlar.Allah yardimciniz olsun
 
Kendinizi ifade etmeniz zor mu?
Diyemiyormusunuz çocuğunuzun sorumluluk bilinci oluştursun diye kendi giyinmesini istiyoruz evde sizde teşvik ederseniz işimiz daha kolaylaşır,kurumda işleyişimiz bu şekilde diye. Etiket konusunda da eşyalar karışıyor etiketlemezsek,başkasının eşyasını almasını istemezsiniz değil mi?
Yani bilemiyorum,herkesi memnun etmeniz inanın mümkün değil. Muhakkak birileri birşeylerden rahatsız olacak,sizin yapmanız gereken,kendinizden eminseniz,biz bu şekilde yapıyoruz,şu sebeple diyerek düzgun bir ifade ile söylemek.
Kızım anaokulundayken ilk gittiği okulda diş macunu ve fırçası istemişlerdi ayda 1 fırça değiştirip,macun bittikçe alıyorduk.
Sonra okul değiştirdik orada istemediler sordum kullanmayacakmısıniz diye. Biz hijyen açısından istemiyoruz,birbirlerinin fırçasıni alabilirler en basitinden,temiz tutup saklayabilmekte bir sorun bu sebeple okulda diş fırçalatmıyoruz demişlerdi. Hak vermiştim.
Size soru sorulabilir,talepler de olabilir ama herşeyin bir açıklaması var,yapın açıklamanızı geçin. Bu kadar strese girmeyin derim.


Mükemmelliyetçi bir yapıya sahibim ve işimi titizlikle yapıyorum, her şeyin en iyisi olsun istiyorum ve bunun için çabalıyorum. Bu kadar emek sarf ederken, ve gerçekten de ortaya iyi bir şey çıkarttığımda aksi bir geri dönüş olması durumunda evet, kendimi ifade etmekte çok zorlanıyorum çünkü haksızlık edildiğini düşünüyorum ve üzüntüm doğru iletişim kurmamı engelliyor.

İyi de burada şahsınıza bir şikayet yok ki neyini takıyorsunuz anlamadım

Evet kişisel olarak, birebir bir ad vererek yapılmış şikayet yok lakin benim yaptığım bir iş üzerine şikayet alınca, o işi ben yaptığım için otomatikman bana geldiğini hissediyorum. Şöyle bir örnek vereyim, okulun başladığı ilk haftalarda çocukların çantası, suluğu, iç ve dış ayakkabısı çok karıştı, kapıda öğrencileri karşılayan öğretmen her şeyi karıştırmıştı, ertesi gün nöbete beni koydular, ve düzensizlik olduğu için tüm öğrenciler ve veliler bir anda belli bir saatte okula yığıldı ve çantalar, hangi ayakkabı kimin, hangi öğrenci hangi sınıfın diye düşünüp ayrıca 10 tane daha arkamda bekleyen çocukla ilgilenmek zorundaydım ve bunları yaparken tektim. Ayakkabıları, çantaları ve sulukları karıştırmamak için üstlerine alelacele çocukların isimlerini yazmak durumunda kaldım, ve bunları yaparken veliler dışardan beni izliyorlardı (veliler asla çocukları bırakıp gitmiyor, içeri girene kadar kapıda çocuklarını izliyorlar, içerisi girse bile annesi-babası okulun kaldırımında okulu izliyor oluyor) ve hemen çocukların eşyaları kirletilmiş diye bir şikayet geldi. Ben de durumu müdire hanıma anlatıp, tek başıma yapamadığımı, öğrencileri seri bir biçimde almak ve eşyalarını karıştırmamak adına bu şekilde yazıp dolaplara koyduğumu, bir kişiyi daha desteğe istediğimi söyledim, nöbet sistemi anca o zaman değişti. Şu an ayakkabılar karışmıyor mesela, fakat ben çocukların eşyalarına dokunmuyorum artık.
 
Mesleğe sanıyorum yeni başladınız. Öğrenciler ile veliler arasında her zaman belli bir mesafe olmalı. Özel okulda paramızla satın aldık mantığı var maalesef. Kesin sınırlarınız olmalı, eğer gerçekten yorulmuş hissediyorsanız tatilinizde sinemaya vs gidebilirsiniz kafa dağıtmış olursunuz.

İşten çıktıktan sonra her gün istisnasız kafa dağıtmak için gidip kahve + sigara yapıyorum, anca o zaman rahatlıyorum fakat artık para dayanmıyor. Gün içindeki stresimi anca böyle atıyorum. Mesai saatleri içinde kendime ait zamanım olmadığı için işten çıkınca hemen kendime ait zaman yaratmalıyım diyorum ve kahve içmeye gidiyorum. Bu durumla ilgili de psikologdan yardım alıyorum, hatta bu kahve olayını ortadan kaldırmak için spora yazıldım. Her gün mekanda oturmaktansa gidip spora stres atayım diye bunu yaptım.
 
Yanlis anlamayin ama bu kadar çekingen davranirsaniz her firsatta sikayet ederler. Ozel okul, para veriyoruz diye iliğini kemigini sömürüyorlar insanin. 4 yil ozelde calismis biri olarak soyluyorum. Kendinize guvenin ve asla taviz vermeyin. O zaman sizden cekinirler.

Evet çok çekingen biriyim, işe ve paraya ihtiyacım var ve işimden olmaktan her daim korkmuşumdur. İstifa ederek ayrıldığım yerlerden bile çok sonralarında tekrardan teklifler geliyor, herkeste iyi izlenim yaratıyorum çünkü canımı dişime takarak çalışıyorum, çok atağımdır ama bazen bu kadar atak olmam beni iş tanımımın dışında iş yaptırmalarına da neden oluyor, neyse diyorum, paraya ihtiyacım var ve ödemem gereken bir KYK borcum var. Mesela velilerden o kadar çekiniyorum ki, iş çıkışı işle ilgim olmamasına rağmen dışarda bir veliyle denk geldiğimizde elimde sigara varsa bile atıyorum beni sigarayla görmesin diye. Halbuki o benim özel hayatım ve karışamazlar, fakat "Sizin öğretmeninizi sigara içerken gördüm, nasıl benim çocuğuma örnek olabilir?" de diyebilirler ve idare benim sigara içtiğimi bilmiyor (kurum sigaraya karşı ve ben gün içinde molalarımı içerde çay içirerek geçiriyorum bu sebeple sigara içtiğimi bilmiyorlar) ve bu kurumun kulağına gider diye bile çekiniyorum. Okuldan çıkıp uzaklaşınca ardı ardına içiyorum.
 
İşten çıktıktan sonra her gün istisnasız kafa dağıtmak için gidip kahve + sigara yapıyorum, anca o zaman rahatlıyorum fakat artık para dayanmıyor. Gün içindeki stresimi anca böyle atıyorum. Mesai saatleri içinde kendime ait zamanım olmadığı için işten çıkınca hemen kendime ait zaman yaratmalıyım diyorum ve kahve içmeye gidiyorum. Bu durumla ilgili de psikologdan yardım alıyorum, hatta bu kahve olayını ortadan kaldırmak için spora yazıldım. Her gün mekanda oturmaktansa gidip spora stres atayım diye bunu yaptım.
Bende spora başladım stres attırma özelliği var kesinlikle sporun.
 
Siz de bir okulda sorun yaşadınız diye tüm özel okulları kötüleyemezsiniz. Bugün özel okulda Veli toplantısına gittim. Gayet saygılılardı veliler öğretmenlere ve idarecilere karşı. Kreş anaokulu sizin çalıştığımız yer. Eminim adı duyulmadık kurumsal olmayan bir yerdir. Genelleme yapamazsınız. Bi daha önce devlette okuduk. Kaliteli bir okul değildi çok zorluk yaşadık ama harika devlet okulları da gördüm var. Tüm devlet okulları kötü diyebilir miyim? İyi okul kötü okul iyi öğretmen kötü öğretmen çalışkan saygılı öğrenci dersi umursamayan küfürbaz öğrenci var. Devlet özel heryerde varlar. Özel okul düşmanlığını bırakın artık.
Bir değil birden fazla kurumda çalıştım. Sadece anaokulunda çalışmadım. O kadar emin olmayın :) çalıştığım anaokulu hakkında, büyüksehirdeyim buranın sayılı anaokullarından biri. Siz bir kere toplantıya gitmissiniz ordan genelleme çıkartıyosunuz veliler hakkında, veliler zaten herkesin içinde o şekilde davranmiyo ki ikiniz kalınca ya da müdüre gidip yapiyolar yapicaklarini. Tahmin edersiniz ki benim bir sürü öğretmen arkadaşım var onlardanda öğrendiğim şeyler var. Kabul edelim ki şuan özel eğitim kurumlarının büyük çoğunluğu veli'nin parasını alıp çocuğunun başarılı olduğu yönünde ve ne kadar harika eğitim verdikleri yönünde boş reklam iceriyolar. Bu benim şahsi görüşüm. Özel okul düşmanlığı yaparsam ıssız kalırım zaten neden yapıyım :) çocuğum olsa da özele göndermek isterim hatta bende bı donem özel okulda okumus biriyim. İkisinin şartları ve egitimi çok farklı ama bu söylediklerimde deneyimlerim. İşin mutfagindan konuşuyorum.
 
Merhaba arkadaşlar, öncelikle nasılsınız?

Özel bir okulda çalışıyorum, çalışmaya başlayalı üzerinden neredeyse üç hafta geçmiş olacak ve bu haftalar içerisinde iş arkadaşlarım, iş ortamı ve öğrencilerimden çok çok memnun olduğumu belirtmek isterim, ancak... değerli velilerim beni inanılmaz kaygılandırıyor, iş içerisinde stres altındayım, kaygılıyım ve anksiyete sorunu ile boğuşmaktayım. Çok şikayet geliyor, hemen hemen her şeyden. Özellikle kaygılı olan velilerden. Nasıl bir yol izlemeliyim? Çok dikkat etsem dahi muhakkak bir şey geliyor. Kulağımı tıkayamıyorum. İşimi can-ı gönülden yapıyorum, ama bunlar beni bir daha öğretmenlik yapmamaya kadar itiyor. Tecrübeli herkesin yazmasını rica ederim. Teşekkür ederim.
Oluyor böyle malesef, mesleğin ilk yılındaki velilerimi sınıfa almıştım dersimi kontrol ediyorlardı😅 sonra zamanla oturttum. Öncelikle eleştiriyi bireysel algılamayabilirsin. O an söyleniyor, sonra unut gitsin hele iş saati bitti mi yeni bir kafaya atla hemen. İş işte kalsın. Ayrıca uyarıları eleştirileri her zaman kötü niyetle yapmıyorlar , bazıları cidden senin için çocuk ve okul için iyisi içim uğraşıyor kendinde fikrini söylüyor. O yüzden doğrusunu açıklarsın olur biter, kötü niyetle yapılan eleştiri de adı üstünde niyet kötü, ciddiye almaya gerek yok.
 
Mükemmelliyetçi bir yapıya sahibim ve işimi titizlikle yapıyorum, her şeyin en iyisi olsun istiyorum ve bunun için çabalıyorum. Bu kadar emek sarf ederken, ve gerçekten de ortaya iyi bir şey çıkarttığımda aksi bir geri dönüş olması durumunda evet, kendimi ifade etmekte çok zorlanıyorum çünkü haksızlık edildiğini düşünüyorum ve üzüntüm doğru iletişim kurmamı engelliyor.



Evet kişisel olarak, birebir bir ad vererek yapılmış şikayet yok lakin benim yaptığım bir iş üzerine şikayet alınca, o işi ben yaptığım için otomatikman bana geldiğini hissediyorum. Şöyle bir örnek vereyim, okulun başladığı ilk haftalarda çocukların çantası, suluğu, iç ve dış ayakkabısı çok karıştı, kapıda öğrencileri karşılayan öğretmen her şeyi karıştırmıştı, ertesi gün nöbete beni koydular, ve düzensizlik olduğu için tüm öğrenciler ve veliler bir anda belli bir saatte okula yığıldı ve çantalar, hangi ayakkabı kimin, hangi öğrenci hangi sınıfın diye düşünüp ayrıca 10 tane daha arkamda bekleyen çocukla ilgilenmek zorundaydım ve bunları yaparken tektim. Ayakkabıları, çantaları ve sulukları karıştırmamak için üstlerine alelacele çocukların isimlerini yazmak durumunda kaldım, ve bunları yaparken veliler dışardan beni izliyorlardı (veliler asla çocukları bırakıp gitmiyor, içeri girene kadar kapıda çocuklarını izliyorlar, içerisi girse bile annesi-babası okulun kaldırımında okulu izliyor oluyor) ve hemen çocukların eşyaları kirletilmiş diye bir şikayet geldi. Ben de durumu müdire hanıma anlatıp, tek başıma yapamadığımı, öğrencileri seri bir biçimde almak ve eşyalarını karıştırmamak adına bu şekilde yazıp dolaplara koyduğumu, bir kişiyi daha desteğe istediğimi söyledim, nöbet sistemi anca o zaman değişti. Şu an ayakkabılar karışmıyor mesela, fakat ben çocukların eşyalarına dokunmuyorum artık.
Ama her zaman veliler uyumsuz davranabilir ,memnuniyetsiz olabilir. Bazen sizin yapabileceğiniz birşey yoktur,kurumun uygulamasıdır,ondan da rahatsız olunabilir. Siz bunu engelleyemezsiniz isterseniz ağzınızla kuş tutun. Bunlar hep olacak şeyler. Hemen moral bozup yıpratmayın kendinizi.
Biri gelecek çocuğun 1 damla leke olmuş tişörtünü neden değiştirmediniz hatta neden kirlendi diyecek. Öteki yemek az yemiş doymamış ac geliyor,neden yedirmediniz diyecek. Olacak yani bunlar. Kızımın okul döneminde bunları veli grubuna yazan insanlar vardı. Öğretmene de söylüyorlardır eminim. Çok takılmamak gerek,herkesi memnun edemezsiniz. Siz elinizden geleni yapın. Gerisi bir şekilde hallolur. Yönetim şikayet durumunda arkanızda duruyorsa zaten sorun olmaz.
 
4 yaşındaki kızım özel bir okulda okul öncesi sınıfına başladı bu sene. Ögretmen tanışma toplantısında kendi kurallarından ve okulun kurallarından bahsetti. Genç ve oldukça güleryüzlü olmasına rağmen otoritesini hissettirdi. Mesela whatsup grubu kurmadı ve veliler ile bireysel olarak iletişime geçiyor. Fotoğraf, video, etkinlik gibi şeyler için dahi bir grup yok. Böylece veliler birbirlerinin telefonuna kolayca ulaşamıyorlar ve gruptan eften püften konular için -tabiri caizse- birbirlerini gazlamıyorlar. Bu durum çok hoşuma gitti çünkü 2 kuzenim özel eğitim kurumunda sınıf öğretmeni ve velilerin ne kadar yersiz şikayetleri, istekleri olduğunu onlardan biliyorum. Bence siz de alttan almayın ve gerekli cevabı kibarca ancak kendinizden emin olarak verin. Sınıfın idarecisi, yöneticisi sizsiniz. Veliler sizin idare biçiminize saygı duymalı. (Dayak, azar gibi extrem durumlar dışında tabi) Öğretmenlere sonsuz saygı duyan bu kuşak nasıl korkunç veliler haline geldi gerçekten anlayamıyorum.
 
her çocuğa ayrı etiket yapıyoruz mesela neden kişisel eşyaları kirletiyormuşuz gibi bir şikayet de geldi.
Böyle salak eleştirileri birtarafima takmam ben.
Hepimiz iş hayatında eleştiri almışizdir, eğer saçma bir şeyse,mantiksizsa ve sırf ego tatmini içeriyorsa ben ciddiye bile almam o eleştiriyi.
Ya da sinirli müşteri benden değil iş yerinden olan bir problem yüzünden bağırıp çağırdiysa (mesela ödemesi keyfi olarak birkaç hafta geciktiyse) neden 'bana bagirdi' diye üzüleyim ki? 'kadin hakli, muhasebe yine başka ödemeleri önüne koymus' diyorum içimden,bağıran kadının bana değil şirkete bagirdigini biliyorum. Canımı da sıkmıyorum, acil koduyla muhasebeye yaziyorum.
Ha,benim eksiğim yüzünden bir sorun olur, onda rahatsız olur üstüme alinirim bak. Mesela ilk girdigim zaman kimse bana excell yap,iyi olur demedi. Karman corman defterlere yazarak bir şeyler yapmaya çalıştım. Sonra bir yönetici notlarım düzgün değil diye laf söyledi. Hak verdim,iş çıkışı mesaiye kalıp birkaç günde çok detaylı bir excell hazirladim kendime,ayrılana kadar seneler boyunca aynı excelli kullandım..ama benle alakası olmayan bir konuda elestrii alsam hiç de sallamazdim,ne mesaiye kalacağım:)
Sen de kendinle ilgili bir konu varsa ciddiye al, okulla ya da egoyla ilgili bir konuysa salla gitsin. Çocuklarla uğraşıyorsun,en önemli şey motive ve guleryuzlu olman. Canını sikmalarina izin verme
 
Hiç özel okul (en azından kolej) deneyimim olmadığı için, bu tarz veli profilleri ile hiç karşılaşmadım. Daha çok evime yakın olan butik anaokullarında çalışıyorum ve önceki anaokulumun velileri çok iyimserdi, yeni başladığım bu kurumdaki veliler çok çok değişik, şans işte. Olabildiğince az iletişim kuruyorum, ne yazık ki. Halbuki çocukların olumlu-olumsuz tüm hallerini, gözlemlediklerimi velilere aktarmak ve çocuklarıyla ilgilendiğimi göstermek istiyorum mesela, bu her veliyi çok memnun eder diye düşünüyorum, ama mesela bir bilgi verdiğimde hemen onun olumsuz bir şeyini bulup "Öğretmenimiz neden böyle yaptı ki, neden böyle dedi ki?" gibi şeyler söylüyorlar, halbuki üslubuma da çok dikkat ederim.
Bugün 1. Sınıfa giden kızım anlatıyor “anne sınıfta x var istediği olmayınca ağlıyor, öğretmeni tehdit ediyor, öğretmene seni ısırırım diyor, babası şimdiye kadar hiç sesini bile yükseltmemiş” filan dedi.
Benim kızlarımdan biri için öğretmeni RAM merkezine götürmesini üstün zekalı olabileceğini söyledi mesela ben evde çocuğa çok bilmiş ve hazır cevap gözüyle bakıyordum ama öğretmeni aynı yaş grubundaki çocuklarla gözlemlediği için farklılığı benden daha iyi anlayabiliyor yani öğretmeni sorgulamak aklıma gelmedi aksi birşey demiş olsaydı da hemen tedbirimi almayı düşünürüm
 
Çok deşifre olmak istemiyorum lakin çocukların ayakkabılarını değiştirdikleri yerde çocuklar sıra ile iç dış ayakkabısı değiştiriyor mesela, neden çok bekliyormuş vb, yani bunu biz yaparsak çocuklar kişisel bakım ya da sorumluluk konusunda geri kalabilir diye düşünüyoruz ve bu sayede dolaplarını öğrenmelerini, aidiyet duygularını güçlendirmeye yönelik çalışma yapıyoruz. İkinci bir örnek de çocukların okul eşyaları konusunda oluyor, her çocuğa ayrı etiket yapıyoruz mesela neden kişisel eşyaları kirletiyormuşuz gibi bir şikayet de geldi.
Ayrı etiketlemeyi her öğretmen yapıyor bunda rahatsız olacak ne var, benim çocuklarımın ikisi de okuldan önce 3’er yıl anaokuluna gitti ham devlet hem özel kreş hemde özel okulun anasınıfına her yerde tüm eşyaları etiketlendi bu durumu sorun olarak görmek aklıma bile gelmedi
 
Şimdi şöyle, bu da işinizin bir parçası. Yani bunların üstesinden gelmek, doğru iletişim yolunu bulmak, doğru tavır ve tarzı sergileyerek özgüveninizden ödün vermemeyi öğrenmek de kariyer gelişiminizin bir parçasını oluşturuyor. Burda size kim ne derse desin siz doğru yolu kendi doğrularınız ve çevrenize göre kendiniz bulmalısınız. Kimi okulda hoca mesafeli durur, yönetim öğretmenini paspas ettirmez ve bu şekilde yürür. Kimi yerde ise arkanızda duran yoksa her yaptığınız eleştirilir paspas olursunuz. Bunun doğrusu ya da yanlışı yok sonuçta insanlarla uğraşıyosunuz ve taleplerin, şikayetlerin ardı arkası kesilmez. Kendinize belirli konular için belirli yöntemler bulup bu şekilde ilerlemelisiniz, her bir münferit olayı ayrı ayrı ölçüp biçip tartamazsınız bir sürü öğrenciniz var neticede.
 
Eğitim psikolojisinde değerli bir hocamız şöyle söylemişti: Öğretmen öğretmen gibi olmalı, öğrenci de öğrenci gibi. Öğretmenin telefonu öğrencide olmamalı. Velinin bir sorunu varsa okulun veli ilişkileri aracılığı ile çözmeli. Böyle öğretmenlerle enseye şaplak modunda olmayı bekleyen bir veli grubu malesef var. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Özel okullar kendilerini ticarethane, veliler de velinimet olarak gördükleri sürece bu saçma düzen kolay düzelmez. Bunlarla uğraşmak da aslında işinizin bir parçası değil. Öğretmen, öğretmenlik yapar ve zihni zaten fazlası ile yoruluyor. Bu çıkan çatlar sesler enerji vampirinden başka bir şey değil
 
İşten çıktıktan sonra her gün istisnasız kafa dağıtmak için gidip kahve + sigara yapıyorum, anca o zaman rahatlıyorum fakat artık para dayanmıyor. Gün içindeki stresimi anca böyle atıyorum. Mesai saatleri içinde kendime ait zamanım olmadığı için işten çıkınca hemen kendime ait zaman yaratmalıyım diyorum ve kahve içmeye gidiyorum. Bu durumla ilgili de psikologdan yardım alıyorum, hatta bu kahve olayını ortadan kaldırmak için spora yazıldım. Her gün mekanda oturmaktansa gidip spora stres atayım diye bunu yaptım.
ben çalıştığınız kurumları değil sizi sorunlu buldum.en ufak zorlukta hemen strese girmişsiniz hemen okulu suçlamışsınız velilere takmışsınız.devlette yok mu sanıyorsunuz tuhaf veliler?daha fazlası var özelden?siz orada kendinizi ezik hissediyorsunuz uyum sağlayamıyorsunuz ondan herşeyi kafanıza takmışsınız.gelin bizim okula görün.öğretmenler gayet vakur gayet kendine güvenli gayet de saygı görüyorlar veliler tarafından.
 
Hep derim özelde yıllar evvel 1 sene çalıştım bana mirası egzama oldu.Defalarca sinirden okulun kuytu köşe yerlerine geçip agladigim bilirim.Ne emeğini gören olur ne seni insan yerine koyan olur.Reklam reklam...
ben çareyi kpss ye çalışıp atanmakta buldum.Son 6 yıldır rahatım.Allah yardımcınız olsun
 
ben çalıştığınız kurumları değil sizi sorunlu buldum.en ufak zorlukta hemen strese girmişsiniz hemen okulu suçlamışsınız velilere takmışsınız.devlette yok mu sanıyorsunuz tuhaf veliler?daha fazlası var özelden?siz orada kendinizi ezik hissediyorsunuz uyum sağlayamıyorsunuz ondan herşeyi kafanıza takmışsınız.gelin bizim okula görün.öğretmenler gayet vakur gayet kendine güvenli gayet de saygı görüyorlar veliler tarafından.

Hiçbir zaman okulu suçlamadım ve arkamda olduklarını dile getirdim, aksini iddia etseydim kul hakkına girerdim, lakin tutumlarını samimi bulup inanmıyorum dedim, bu benim görüşüm. Iş arkadaşlarım, idarem, iş ortamım ve öğrenciler gerçekten çok iyi, fakat her sınıftan sorun yaratan çok veliler var. Mesela bir velinin "Bugün çocuğum ne öğrendi, mutlu muydu?" diye sormasındansa "Ayakkabısı neden pis, tişörtünü koydunuz mu, yedeğini okulda kaybetmeyin, suluklara bant yapıştırmayın çıkmıyor, herkes çocuğumun adını görüyor" gibi sebeplerle her gün gelmesine şaşırıyorum. Iş içinde uyum sağlamasam "Zaten işe de ayak uyduramadım" der istifa ederdim, lakin naif bir insan olmak ezik olduğum anlamına gelmiyor.
 
Hep derim özelde yıllar evvel 1 sene çalıştım bana mirası egzama oldu.Defalarca sinirden okulun kuytu köşe yerlerine geçip agladigim bilirim.Ne emeğini gören olur ne seni insan yerine koyan olur.Reklam reklam...
ben çareyi kpss ye çalışıp atanmakta buldum.Son 6 yıldır rahatım.Allah yardımcınız olsun

Bir dönem gelecek ve bir daha öğretmenlik yapmayı düşünmeyeceğim. Hakikaten zor. Çok verimli bir biçimde öğretiyorum fakat velilerin tutumu çocukların gözlerinde bizi çocuk bakıcısı yapıyor. Ben de muhtelemen sektör değiştireceğim ya da KPSS ile memurluk vs düşüneceğim.
 
Back
X