Benzerini yapan bir tanıdığım var. Reddetmek değil ama boşanmak onlarınki. İkisi de akademisyendi aslında, tanıdığım (ablam diyeyim) öğretim görevlisiydi, eşi de valla o zamanlar yar doç muydu, doçent miydi neydi ama öğretim görevlisinin bir tık üstündeydi diye hatırlıyorum. Neyse işte adam çok işkolikti, sürekli seminer, makaleler, çalışmalar vs derken artık evine ve evliliğine vakit ayıramaz duruma gelmişti. Sürekli bi yükselme arzusu, sürekli bu uğurda çok emek harcaması falan derken ablam en sonunda artık dayanamadığını söyledi ve boşandılar mesela. Tek sebep bu mudur ya da nedir bilemeyiz tabi ama en ağırlıklı sebep buydu.
Ama kariyer uğrunda işkolik olmak ille de akademisyenlikte olacak diye bişey yok, başka bir meslekte de, özelde ve kamuda da çok fazla yükselme çabası içinde olabilir insan.
