• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ögretmen sorunu

Bende bu yıl 1. Sınıfları okutuyorum. Normal hayatta iki kere söylediğimiz şeyi birisi anlamazsa içten hafif sinirleniriz ya hani. Düşün ki en az 20 kişilik bir sınıfta kimse sizi anlamıyor. Her öğrenciye belki 10 defa( en az) elinden tutup bir harfi yazdırıyorsunuz. 100 kere otur, sessiz olalım, tahtaya bakalım diye tekrarlıyorsunuz. Ben akşam eve geldiğimde 2 saate yakın odama kapanıp kimseyle tek kelime konuşmadan kendimi sakinleştiriyorum. 1. Sınıfın ilk bir ayı çok zordur. O öğretmenin de sizin gibi bir insan olduğunu unutmayın ve önyargılı yaklaşmayın. Zamanla sınıf içi kaynaşma olunca her şey oturunca yine aynı şekilde devam ediyorsa öğretmenin tutumu o zaman bu düşündüklerinizi düşünebilirsiniz.
 
Bu senenin öğretmen konusu gecikti ama..
Elinize sağlık ne iyi ettiniz. :D

Valla biz de nasil olacağımızı şaşırdık.

Muhtemelen fazla yumuşak olsaydı kızınız eve gürültüden başım ağrıyor sikayetleriyle gelecekti.
Ahmet yüzünden ders işleyemedik.
Mehmet beni boğazladı öğretmenim sadece güzelce uyardı. Bugun yine bogazladı Mehmet bizim öğretmenden hic çekinmiyor ki..

Sonra vayy disiplinsiz igritmen aman çocuklarımız ne olacak..
 
burda çok iyi gözlem yapmanız lazım. öğretmen otoriter mi sinirli mi? eğer sınıfta otoriteyi sağlamak adına kararlı ve sert duruşu varsa bu iyi bir şey. sürekli sevgi pıtırcığı olmaları hem mümkün değil hem de doğru değil bana göre. ancak öfke problemi varsa, çocuklara yerli yersiz bağırıp onları ürkütüyorsa o zaman iş farklı. biraz zaman tanıyın.
 
yanlış anlamayın genel olarak yazıyorum. öğretmen de değilim, çocuğum da yok. sadece çevremden gördüğüm kadarıyla her şeyin eskiye dönmesini ve insanların öğretmenlere daha fazla saygı duymasını isterdim. bu zamanda tüm veliler okula karşı, öğretmenlere karşı önyargılı ve çok ilgili. bence çocukları yıpratan asıl bu. çocuğun okul hayatı hakkında her şey biliniyor, öğle arası okulda bekleniyor, arkadaşı kursa gidiyorsa daha küçücükken kurslara başlanıyor ve ailede sürekli bir öğretmen kaygısı. öğretmen için okul değiştirmeler, sınıf değiştirmeler. bizim zamanımız çok güzeldi ya, ne ailemiz öğretmen hakkında yorum yapardı, ne öğle arasında okulda beklenirdi, ne veliler birleşip sürekli okul konuşurdu. aileler karışmadığı için de çok özgüvenliydik, öğle arası anne beklemeden arkadaşlarımızla kaynaşırdık vs vs.. şimdi her şey çok değişti.. bence okul ve öğretmen konusunda kaygılanmayın. öğretmene de öğrenciye de biraz vakit verin. okullar daha yeni açıldı
 
Bazı öğretmenler okulun ilk zamanları çocukları disipline alıştırmak için çok sert davranır. Yıl içinde yavaş yavaş yumuşar normal haline döner. Eğer bu taktiği uyguluyorsa endişelenmeyin, zamana bırakın. Öğretmen ne yaptığının bilincindedir.
Tabi kendi özel meselelerinden dolayı sinirli ve agresifse o ayrı. O zaman profesyonel değildir. Onu da zamanla anlayabilirsiniz.
Şiddet, hakaret vs yoksa bence zamana bırakın. Her öğretmenin yöntemi farklıdır. Bir de şu var genellikle daha ciddi bir öğretmenin yetiştirdiği öğrenciler daha disiplinli ve başarılı oluyor. Benim zamanımda öyleydi yani. Dediğim gibi hemen karar vermeyin. Zamana bırakın. Çocuğunuz olumsuz etkilenirse başka bir sınıfa veya okula geçiş yaparsınız.
 
Bazı öğretmenler okulun ilk zamanları çocukları disipline alıştırmak için çok sert davranır. Yıl içinde yavaş yavaş yumuşar normal haline döner. Eğer bu taktiği uyguluyorsa endişelenmeyin, zamana bırakın. Öğretmen ne yaptığının bilincindedir.
Tabi kendi özel meselelerinden dolayı sinirli ve agresifse o ayrı. O zaman profesyonel değildir. Onu da zamanla anlayabilirsiniz.
Şiddet, hakaret vs yoksa bence zamana bırakın. Her öğretmenin yöntemi farklıdır. Bir de şu var genellikle daha ciddi bir öğretmenin yetiştirdiği öğrenciler daha disiplinli ve başarılı oluyor. Benim zamanımda öyleydi yani. Dediğim gibi hemen karar vermeyin. Zamana bırakın. Çocuğunuz olumsuz etkilenirse başka bir sınıfa veya okula geçiş yaparsınız.
Yorum için cok teşekkür ederim. Insallah dediğiniz gibi olur ❣
 
Sınıf öğretmeni değilim branşçıyım mesleğin ilk yılında sizin beklentiniz tipte bir öğretmendim ki karakterim de öyledir yumuşak huylu naif denen cinsten (bunu kendimi övmek adına yapmıyorum yanlış anlaşılmasın ) baktım ki öğrenciler ne beni ne dersimi ciddiye almıyor özellikle ilk derslerdeki tutum neyse bütün yıl o gözle görülüyor en az 20 çocuğu bir arada tutarak ders motivasyonu sağlamanın ne demek olduğunu en iyi meslektaşlarım bilir susun diye bağırıp masaya vurduğum halde bile ciddiye alınmamıştım artık ne bağırıyorum ne masalara vuruyorum sınıf yönetiminin ne demek olduğunu idrak edebilip uygulayabiliyorum sanırım artık aradığınız iyi bir eğitimci olsun yeter ben de öğrencilerime mesafeliyimdir fakat onları devamlı gözlemler takip ederim mesela bu yıl ilk derste bi çocukta problem olduğunu sezinledim hemen rehber öğretmenimiz ile görüştüm çocuk kaynaştırma öğrencisi değilmiş ertesi hafta tekrar çocuğu takibe aldım çocuğun beni algılayamadığını fark ettim yine rehber öğretmenimize koştum görüşmesini istedim meğer çocuk işitme engelli imiş ne Veli bunu okula söylemiş ne rapor alınmış bu konuda ertesi ders çocuğu öğretmen masasının önüne oturttuk en azından artık bizi duyabiliyor çocuk demem o ki sert mizaçlı olup otoriter diye nitelendirilen öğretmen zannettiğiniz gibi kötü bir öğretmen olmayabilir
 
11 senedir öğretmenlik yapıyorum. Çok öğrencim oldu, çok sınıfa girip çıktım. Şimdi eğri oturup doğru konuşmak lazım. Lay lay lomla , canım cicimle öğrencilere bir şey öğretemiyorsunuz. Sınıf ortamı maalesef kitaplarda yazıldığı gibi olmuyor. Farklı kültürlerden, çok problemli ailelerden gelen çocuklar var. Her çocuk sizin kızınız gibi değil. Dolayısıyla ortak bir dil oluşturmanız gerekiyor. Sizi dinlemeleri çin üzerlerinde belli bir otorite kurmanız şart. Başka türlü ders anlatamazsınız. Bu da yumuşak bir yüzle olmuyor maalesef. Ancak ben bağırıp çağırmaya da karşıyım. Çok sinirli öğretmenlere anlam veremiyorum. Ama herkesin de öğretmenlik yapma şekli aynı olmuyor. Öğretmenin öfke problemi yoksa, işini iyi yaptığını düşünüyorsanız bence bir sorun yok burda. Sevgi yumağı gibi davranması şart değil, bunu yapmaması iyi bir öğretmen olmadığı anlamına gelmez. Dediğim gibi herkesin öğretmenlik yapma şekli, kişilik yapısı farklıdır. Ben de öğrencilere genelde mesafeliyim ama onları sevdiğimi bilirler. Şunu da ekleyeyim 1.sınıf her zaman zordur. Hatta 2.sınıfın yarısı da öğretmenleri çok zorlar. Hem okuma yazma öğretmek, hem davranış kazandırmak, hem de sınıf disiplinini, kuralları oturtmak zorundasınızdır. Bütün bunlarla aynı anda baş etmeye çalışmak öğretmeni mental ve fiziksel olarak fazla yorar. O nedenle tavrı çok otoriter ve sinirli yansımış olabilir size. Çünkü bizler baştan ipleri sıkı tutmak isteriz. Zamanla çocuklar öğretmene, öğretmen çocuklara alışır ve sınıf düzeni oturur merak etmeyin.
Uzun anlatiminiz için çok teşekkür ederim. Kızım çok söz dinleyen de bir çocuk. Sizede ayrıca katılıyorum anlıyorum da inanın. Insallah zamanla buraya tanımadan etiket koymuşum derim 😊 tekrar tesekkurler
 
Sınıf öğretmeni değilim branşçıyım mesleğin ilk yılında sizin beklentiniz tipte bir öğretmendim ki karakterim de öyledir yumuşak huylu naif denen cinsten (bunu kendimi övmek adına yapmıyorum yanlış anlaşılmasın ) baktım ki öğrenciler ne beni ne dersimi ciddiye almıyor özellikle ilk derslerdeki tutum neyse bütün yıl o gözle görülüyor en az 20 çocuğu bir arada tutarak ders motivasyonu sağlamanın ne demek olduğunu en iyi meslektaşlarım bilir susun diye bağırıp masaya vurduğum halde bile ciddiye alınmamıştım artık ne bağırıyorum ne masalara vuruyorum sınıf yönetiminin ne demek olduğunu idrak edebilip uygulayabiliyorum sanırım artık aradığınız iyi bir eğitimci olsun yeter ben de öğrencilerime mesafeliyimdir fakat onları devamlı gözlemler takip ederim mesela bu yıl ilk derste bi çocukta problem olduğunu sezinledim hemen rehber öğretmenimiz ile görüştüm çocuk kaynaştırma öğrencisi değilmiş ertesi hafta tekrar çocuğu takibe aldım çocuğun beni algılayamadığını fark ettim yine rehber öğretmenimize koştum görüşmesini istedim meğer çocuk işitme engelli imiş ne Veli bunu okula söylemiş ne rapor alınmış bu konuda ertesi ders çocuğu öğretmen masasının önüne oturttuk en azından artık bizi duyabiliyor çocuk demem o ki sert mizaçlı olup otoriter diye nitelendirilen öğretmen zannettiğiniz gibi kötü bir öğretmen olmayabilir
Yorum için çokça teşekkür ederim öncelikle. Kendisini tanımadan kötü demek haddim değil inanın. Insallah dediğiniz gibi olur ve ben sizlere yazarım
 
Bende bu yıl 1. Sınıfları okutuyorum. Normal hayatta iki kere söylediğimiz şeyi birisi anlamazsa içten hafif sinirleniriz ya hani. Düşün ki en az 20 kişilik bir sınıfta kimse sizi anlamıyor. Her öğrenciye belki 10 defa( en az) elinden tutup bir harfi yazdırıyorsunuz. 100 kere otur, sessiz olalım, tahtaya bakalım diye tekrarlıyorsunuz. Ben akşam eve geldiğimde 2 saate yakın odama kapanıp kimseyle tek kelime konuşmadan kendimi sakinleştiriyorum. 1. Sınıfın ilk bir ayı çok zordur. O öğretmenin de sizin gibi bir insan olduğunu unutmayın ve önyargılı yaklaşmayın. Zamanla sınıf içi kaynaşma olunca her şey oturunca yine aynı şekilde devam ediyorsa öğretmenin tutumu o zaman bu düşündüklerinizi düşünebilirsiniz.
2 saat bile yetmez mental yorgunluk için inanın anlıyorum sizi. İçten kolaylıklar dilerim sizede tüm öğretmenlerimize de. Öğretmen temeli olunca endişemi de anlarsınız sizde.
 
Fiziksel, psikolojik şiddet uygulamadığı sürece otorite şart. En az 30 kişilik sınıflarda her karakterde çocuk var.
Endişenizi anladım öğretmen tabii ki çok önemli. Kırıcı, aşağılayıcı konuşmuyorsa öğretmen sorun değil, kızınıza ilkokulun anaokulundan farklı bir ortam olduğunu anlatın. Öğretmenini anlatırken niye böyle yapıyor vs diye kızınızın yanında olumsuz tepkiler vermeyin öğretmeninden soğur önyargılı olur.
Bende birinci sınıf velisiyim sancılı süreçler bu zamanlar hem çocuk için hem veli için hem öğretmen için.
 
Tecrübenizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Sanirim ortası yok bu işin. Haklısınıziz her ikiside iyi olmayabiliyor. Yüreği sevgi dolu bir insanla karşılaştığınız için olumlu bakın bana kalırsa. Sevgi her şeyin ilacı
Sizin sevgi anlayışınız sanırım dokunarak, söyleyerek ifade edilmesi. Otoriter insan sevgisiz insan değildir ki. Büyük çocuğumun öğretmeni otoriter yeri gelince de sevgisini gösteren bir öğretmendi ama hep bir mesafesi vardı çocuklarla ve çocuklar da veliler de o sınırı aşmazdı aşamazdı. Bence olması gereken bu. Sonra laçka veli öğrenci ilişkileri oluyor.
Akademik olarak ve kurallara uymak adına çok şey kattı oğlumun öğretmeni çocuklara.
 
Fiziksel, psikolojik şiddet uygulamadığı sürece otorite şart. En az 30 kişilik sınıflarda her karakterde çocuk var.
Endişenizi anladım öğretmen tabii ki çok önemli. Kırıcı, aşağılayıcı konuşmuyorsa öğretmen sorun değil, kızınıza ilkokulun anaokulundan farklı bir ortam olduğunu anlatın. Öğretmenini anlatırken niye böyle yapıyor vs diye kızınızın yanında olumsuz tepkiler vermeyin öğretmeninden soğur önyargılı olur.
Bende birinci sınıf velisiyim sancılı süreçler bu zamanlar hem çocuk için hem veli için hem öğretmen için.
Hiç dermiyim aksine öğretmenimiz sizi çok seviyormuş dedim. Teşekkür ederim yorumunuz için 😊
 
Bende ogretmenim ve ana sinifina giden kizim var ayni zamanda veliyim.sert degilim ama otoriterim cunku cocuklar yumusak yuzlu ogretmenleri takmiyor.her gun bir veli gelip hocam lutfen cocugum hassas ona kizmayin,ona ilgi gosterin,siz ona sevgiyle ilgiyle yaklasirsaniz cok basarili olur diyor.mubarek bu cocuklarin hepsi mi hassas duygusal girisken sosyal hic mi farkli cocuk yok.abartmayin ya cocuklarin basarisizliginin buyuk kismi velilerden kaynaklaniyor.dunya sizin cocugunuz etrafinda donmuyor otoriteyi disiplini ogrenecek tabi dozunda olmak sartiyla.
 
İçinize sinmediyse değiştirin. Beni eğitimden dersten okuldan soğutan kişi de ilkokul öğretmenimdi. Lisede ancak toplayabildim ben o da özel çabalarla oldu. En en en önemlisi ilkokul öğretmeni kesinlikle. Keşke o zamanlar annem babam da dikkat etselermiş
 
Benim ilkokul ogretmenim tam sevgi pitircigiydi. Ama 3 tane zengin ogrencisi disinda kimseyi pek sevmezdi bence, berke bora melike.
Veliler ile samimi, gorunuste bagirmaz kizmaz. Ortaokulda 1 ogretmenim olmasa tum guvenimi bitirmisti. Hep en arkada oturdum hic bir gosteriye secmeli derse katilmadim olmadi secmedi oscar almami bekliyordu sanirim. Ve annemle cok samimiydi, derslerim iyiydi. Bende icime kapandikca kapandim ne anlatayimki.
Biraz gozlemleyin, hersey gozuktugu gibi olmayabilir cocuklar anaokuluna gitmedi gunlerce evde kaldi dengeye gelmesi zor olabilir
 
Sizde ogretmensiniz sanirim, memnun oldum cevabiniz için.
Peki ya geç kalırsam bekledikten sonra. Sinif degisimide çok zor oluyor sanirim
İnsanın özellikle ilkokul öğretmenleri, karakterini şekillendirir.
Ben bunu en kötü şekilde deneyimledim ve ardından bir insanın başına gelebilecek en güzel mucizeyle, şu yaşımda hala görsem saygıdan elimin ayağımın dolaştığı bir öğretmenin, yol gösterici ve idolün elinde özenle işlendim.
Yine öyle bir şansı lisede yakaladım, aşırı aşırı disipline bir öğretmen hanımla yolum kesişti, ondan yetişkinlik öğrendim.
Otorite bağırma, göz korkutma, sinir ya da tehditle olmuyor.
Lisede bu bağsettiğim hanım öğretmenizin 1 bakışı, evet 1 bakışı ergenleri saniyeler içinde sustururdu çünkü dağ gibi dururdu kadın zekasıyla karşımızda, yenemezdiniz onu.
Kaş kalktığı an bilirdik ki içimizi okuyabilir, bizi her türlü alt edebilir.
Eğer ki yolum onlara düşmeseydi, zorbalık yapan diğer insan diyemeyeceğim canlıdan kendimi kurtaramasaydım muhtemelen psikolojik olarak ‘sorunlu’ bir insan olurdum.


Burada her türlü konuda ‘çocuk aile içinde ebeveyn tartışması duymasın, bağırmaya kavgaya şahit olmasın’ denirken, mesele sınıf olunca öğretmenlerin daha minicik çocuklara bağırması, masaya vurması vb davranışlar normal kabul edilebiliyor.
Hayret!
 
Bakın orası ilkokul, kreş değil. Öğretmenleri de anaokulu öğretmeni değil. Bir kere aldıkları eğitim farklı. Hiçbir öğretmen çocuklara sevgi pıtırcığı olmak zorunda değil. Şiddet uygularsa ya da hakaret ederse gerekeni yaparsınız ama mıç mıç değil diye de kimseyi etiketleyemezsiniz.

Mesela ben sertimdir. Yazım tarzımda hitabım da öyledir. Öğretmen değilim ama olsaydım da öyle çiçekli böcekli bir öğretmen olamazdım. Yapıma ters. Bazı iş arkadaşlarım bile evli olup olmadığımı, çocuk sahibi olup olmadığımı bilmez. Konuşmam, anlatmam çünkü. Merhaba der; oturur makalemi yazarım. İşimi eksiksiz yaparım ama.

Bir de şunu kabul edelim; bizim çocuklarımız bize sevimli. Benim de kızım var ve bana göre çok muhteşem. Okuldaki öğretmeni için ise sadece öğrencisi. Bu hep böyle olacak. Öğretmen öğretmendir ve sadece kendi çocuklarının annesidir. Kızınız mezun olunca muhtemelen onu hatırlamayacak. O yüzden de beklentiniz yüksek olmasın. Siz ne öğretiyor ona bakın.
 
Bende ogretmenim ve ana sinifina giden kizim var ayni zamanda veliyim.sert degilim ama otoriterim cunku cocuklar yumusak yuzlu ogretmenleri takmiyor.her gun bir veli gelip hocam lutfen cocugum hassas ona kizmayin,ona ilgi gosterin,siz ona sevgiyle ilgiyle yaklasirsaniz cok basarili olur diyor.mubarek bu cocuklarin hepsi mi hassas duygusal girisken sosyal hic mi farkli cocuk yok.abartmayin ya cocuklarin basarisizliginin buyuk kismi velilerden kaynaklaniyor.dunya sizin cocugunuz etrafinda donmuyor otoriteyi disiplini ogrenecek tabi dozunda olmak sartiyla.
Öğretmene
İnsanın özellikle ilkokul öğretmenleri, karakterini şekillendirir.
Ben bunu en kötü şekilde deneyimledim ve ardından bir insanın başına gelebilecek en güzel mucizeyle, şu yaşımda hala görsem saygıdan elimin ayağımın dolaştığı bir öğretmenin, yol gösterici ve idolün elinde özenle işlendim.
Yine öyle bir şansı lisede yakaladım, aşırı aşırı disipline bir öğretmen hanımla yolum kesişti, ondan yetişkinlik öğrendim.
Otorite bağırma, göz korkutma, sinir ya da tehditle olmuyor.
Lisede bu bağsettiğim hanım öğretmenizin 1 bakışı, evet 1 bakışı ergenleri saniyeler içinde sustururdu çünkü dağ gibi dururdu kadın zekasıyla karşımızda, yenemezdiniz onu.
Kaş kalktığı an bilirdik ki içimizi okuyabilir, bizi her türlü alt edebilir.
Eğer ki yolum onlara düşmeseydi, zorbalık yapan diğer insan diyemeyeceğim canlıdan kendimi kurtaramasaydım muhtemelen psikolojik olarak ‘sorunlu’ bir insan olurdum.


Burada her türlü konuda ‘çocuk aile içinde ebeveyn tartışması duymasın, bağırmaya kavgaya şahit olmasın’ denirken, mesele sınıf olunca öğretmenlerin daha minicik çocuklara bağırması, masaya vurması vb davranışlar normal kabul edilebiliyor.
Hayret!
Tecrübenizi paylaştığınız için cok teşekkür ederim. Son paragraf da da objektif bakış açınız alkışı cok çok hak ediyor 😔
 
Back
X