• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Öğretmen

Aramizda pedegog ya da psikoloji okuyan arkadaslar varsa onlar da yorum yapsalar iyi olur.gercekten öğretmen dogru birsey yapiyorsa ( pek öyle hissetmedim) tabi ki ben de yanlis bir yorum yapmak istemem.Ama bir misal bana cocugum anne senin icin bir resim yaptim deyip verse ben de burun kivirip üzgün yüz koysam o an ne hissederdi. Aslinda benim önemsedigim öğretmenin uygulayabilir dediginiz dönüt sisteminden daha fazla o an ne hissettiği.
yanlış örnek veriyorsunuz. Anne ve öğretmen aynı değildir aynı tepkiyi vermemeli. Anneler çocukları suç işlemedikçe asla olumsuz geri dönüş yapmamalı. Çünkü çocuğun ona güvenen inanan aile rolüne ihtiyacı var. Öğretmenin de daha farklı tavrı olmalı doğru yanlışı öğretmek için.
 
Bir de bazi günler tek renk çalismasi diye birsey var.Çocuklarin sadece tek bir renkle resim yapmalari isteniyormus. Baska renkler yasak.Böyle birsey duyan uygulayan var mi acaba?
Bu çocukların hayal gücünü geliştirmek ve 3 boyutlu düşünmelerini sağlamak için bir çalışma çocuk derinlik algısı oluşturmak için ( kendi deyimleriyle birbirinden ayırt etmek icin) aynı rengi yer yer açık yer yer köyü boyar. Öğretim yöntemlerini de mi sorguluyorsunuz.
 
yanlış örnek veriyorsunuz. Anne ve öğretmen aynı değildir aynı tepkiyi vermemeli. Anneler çocukları suç işlemedikçe asla olumsuz geri dönüş yapmamalı. Çünkü çocuğun ona güvenen inanan aile rolüne ihtiyacı var. Öğretmenin de daha farklı tavrı olmalı doğru yanlışı öğretmek için.
Anneler de bir öğretmen değil midir? Böyle düşündüm.Öğretmenler elbet adil olmak adına daha otoriter ve anne sevkatine bürünemez.Ama okul öncesi oldugu icin üzgün yüzü bu sekilde örneklemeyle degerlendirdim.
 
Aramizda pedegog ya da psikoloji okuyan arkadaslar varsa onlar da yorum yapsalar iyi olur.gercekten öğretmen dogru birsey yapiyorsa ( pek öyle hissetmedim) tabi ki ben de yanlis bir yorum yapmak istemem.Ama bir misal bana cocugum anne senin icin bir resim yaptim deyip verse ben de burun kivirip üzgün yüz koysam o an ne hissederdi. Aslinda benim önemsedigim öğretmenin uygulayabilir dediginiz dönüt sisteminden daha fazla o an çocuğun ne hissettiği.
Pedagojik formasyonum var. Şunu söyleyeyim size,unutmayin siz onun annesisiniz ama o öğretmeni sizinle ayni doğrultuda davranmasıni beklemek çok da sağlıklı olmaz. Yorumunuzdan anladığım kadarıyla iletişime açık birisiniz. Çocuklarımız takdir edildikleri gibi yanlış bir davranışta ya da o etkinliğe uygun olmayan bir davranış gösterdiğinde de takdir edilmemesi gayet normal sıkmayın o güzel canınızı. Naçizane küçük bir tavsiye size bol bol kitap okuyun hem endişeleriniz azalır hem de çok daha bilinçli çocuk yetistirirsiniz;)
 
Bu çocukların hayal gücünü geliştirmek ve 3 boyutlu düşünmelerini sağlamak için bir çalışma çocuk derinlik algısı oluşturmak için ( kendi deyimleriyle birbirinden ayırt etmek icin) aynı rengi yer yer açık yer yer köyü boyar. Öğretim yöntemlerini de mi sorguluyorsunuz.
Ben de aksine hayal gücünün sınırlandığını düşündüm. Evet sorguluyorum.
 
Anneler de bir öğretmen değil midir? Böyle düşündüm.Öğretmenler elbet adil olmak adına daha otoriter ve anne sevkatine bürünemez.Ama okul öncesi oldugu icin üzgün yüzü bu sekilde örneklemeyle degerlendirdim.
Mesela siz de duymuşsunuzdur öğretmenler der ki çocuklarınızı kimseyle kıyaslamayın, notları kötü ise olumlu yaklaşın. Ama okulda bu var mi? okul öğrencilerin birbiriyle kıyaslandığı ortam çünkü onlara not veriyoruz bilgilerine göre not veriyoruz ellerine karne veriyoruz bu da başlı başına yanlış bir uygulama olmuyor mu? Anne baba rolü ile öğretmen rolü birbirlerinin görevini paylaşan ama birbirinden çok farklı iki kavram.
 
belkide yanlış düşünüyorum afedersiniz ama bu kreş olayı bana çocuğun anneleri tarafından baştan atılması gibime geliyor. ne bileyim o yaşta bir çocuğun öncelikle anne ilgisine ihtiyacı varken en hassas döneminde ne idüğü belirsiz bir kreş öğretmenine emanet ediliyor. kaldıki öğretmen harika olsa dahi olsa o yaştaki on tane çocuğa gerekli ilgiyi gösteremez. zaten çocuklar artık çocuk hayatı yaşamıyor, hayatarının çok büyük ve en verimli olan kısmı 5-18 arası dört duvar arasında geçiyor, hatta üniversitede eklenirse 25 yaşa kadar diyebiliriz. bu süreye birde 3-4 yaşında kreşi eklersek çok yazık yani o çocuklara. diyorumya özür dilerim ama bu kreş olayı bence ya çocuğu başından atıp keyfine bakmak yada elin çocuğu gidiyor diye bu kreş modasına uymaktan başka bişey değil. her sokakta artık bir kreş mutlaka var, mantar gibi heryere türediler.
o yaşta bir çocuğun kreş öğretmenine değil annesine ihtiyacı var.
elbette çalışan insanlar var, mecburen kreşe verenler ama bence bu son tercih olmalı.
sizin durumunuzdan bakarsak öğretmen diye tabir ettiğiniz kişi öğretmen dahi olmayabilir, bi araştırın derim. zira o yaşta bir yavruya yaptığı şey bırakın öğretmenliği insanlığa dahi sığmaz.

Çocuğunuz var mı yada nasıl bir ortamda yaşıyorsunuz bilmiyorum
Ama keşke dediğiniz kadar kolay olsa
Her mahalle her sokakta kreş olma sebebi artık çocuklarımızın bir mahalle hayatı, sokağa çıkma imkanı olmamasından.
Arkadaş ortamı saglayamamızdan
Bir nevi para ile sosyal ortam satın alma kreş işi..
Çocuğun oyun arkadaşı sadede annesi babası olunca, bir şeyler eksik kalıyor.
Yaşıtını arıyor, oyun kurmayı. Kendini ifade etmeyi öğrenmesi gerekiyor.
Bunun içinde sosyal Ortama ihtiyacı var.

Kreşi savunmuyorum, ben evde eğitimin legal olunu bulursam evde eğitim bile düşünen bir anneyim.
Ama kreşi sadece annenin rahatlığına indirgemek insafsızlık olur.
 
Haklısınız ama işte ben anne olarak çocuğumun üzgün bir şekilde eve gelmesini istemezdim :KK43:
Sevinçli bir şekilde eve gelmeleri ne kadar normalse üzgün gelmeleri de o kadar normal. İnsanız nihayetinde gün içinde kaç kere duygu durumumuz değişiyor. Böyle böyle hayata alışacaklar. Bu durum tatsiz bir hal alıp özgüven zedelenmesine gidiyorsa işte orada müdahale edilmesi gerekiyor. Bu yüzden bilinçli ve çok uyanık olup çocuklarımızı yakından takip etmeliyiz:)
 
Ben de aksine hayal gücünün sınırlandığını düşündüm. Evet sorguluyorum.
Şu derslerin notlarını internette veya üniversite yakınlarındaki fotokopicilerden bulabilirsiniz bence merakınızı gidermeye yardımcı olur:
Sınıf Yönetimi
Öğretim teknik ve yöntemleri
Eğitim Psikolojisi
Materyal Tasarım

Kitap okur gibi okuyabileceğiniz dersler bunlar. Eminim annelik serüveninizde yardımcı olur
 
Sevinçli bir şekilde eve gelmeleri ne kadar normalse üzgün gelmeleri de o kadar normal. İnsanız nihayetinde gün içinde kaç kere duygu durumumuz değişiyor. Böyle böyle hayata alışacaklar. Bu durum tatsiz bir hal alıp özgüven zedelenmesine gidiyorsa işte orada müdahale edilmesi gerekiyor. Bu yüzden bilinçli ve çok uyanık olup çocuklarımızı yakından takip etmeliyiz:)
Doğru söylüyorsun canın kızım 2.5 yaşında şimdiden nasıl eğitim alacak diye düşünmekten başım ağrıyor. Her çocuk kaliteli ve güzel eğitimi hak ediyor. Ah ah ebeveyn olmak ne kadar zormuş :(
 
Doğru söylüyorsun canın kızım 2.5 yaşında şimdiden nasıl eğitim alacak diye düşünmekten başım ağrıyor. Her çocuk kaliteli ve güzel eğitimi hak ediyor. Ah ah ebeveyn olmak ne kadar zormuş :KK43:
Bol bol okuyun lütfen bunu gelecek için yapin ülkeniz için yapın çocuğunuz için yapin ama yapin çok bilinçli olmalıyız. Bir ülkenin geleceği annelerin elinde şekilleniyor unutmayın . Çok ama çok değerlisiniz parmaklarınızın ucunda gelecek var;)
 
Resim yetenek işiyse niçin not veriyorsunuz demişti on yaşındaki oğlum . Öğretmen epey saçmalamış.
Resim yetenek işi değildir sanılanın aksine. Yeteneği olanlar sivrilebilir ama teknik geliştirerek de büyük başarılar elde edilebilir. Mesela ben çöp adam çizemem hatta ders anlatırken çizim yaptığımda öğrenciler dalga geçer ama ortaokuldayken özel bir teknik kullandigim resmim Türkiye 4.sü olmuştu.
 
Bende devlet anaokulunda çalışan 17 yıllık bir öğretmenim. Bu yaş çocuğu az yada çok elbette taşırır.Bu dönemin özelliğidir bu. Üzgün yüz çizilecek bir durum değildir yani. Ben gülen yüzde yapmıyorum, sticker dağıtan yada elma boyatan, yıldız veren bir öğretmende değilim. Ödül ve cezanın eğitimde yerinin çok az olması gerektiğini düşünüyorum. Gerekli, önemli yerlerde dönüt verilmeli çocuğa. Bu da sözel olursa bana göre daha iyidir. Her davranışa bir sembolle cevap vermek saçmalık benim fikrimce.

ben de böyle düşünüyorum, eğitimci değilim, sadece benim sıpalardan deneyimliyim.

çocuklar liseye kadar hatta kimisi ondan sonra da öğretmenlerine çok bağlı oluyorlar, öğretmenlik zor meslek, başarılar dilerim.
 
Bol bol okuyun lütfen bunu gelecek için yapin ülkeniz için yapın çocuğunuz için yapin ama yapin çok bilinçli olmalıyız. Bir ülkenin geleceği annelerin elinde şekilleniyor unutmayın . Çok ama çok değerlisiniz parmaklarınızın ucunda gelecek var:KK66:
Evet inşaAllah biz önce sonra öğretmenleri evlatlarımıza 4 elle sarılacağız eminim buna :)
 
Ben de aksine hayal gücünün sınırlandığını düşündüm. Evet sorguluyorum.
Sizin böyle düşünmeniz mi yoksa 4 yıl bu konu zerinde eğitim almış bir insanın böyle düşünmesi mi önemlidir? Ben onun annesiyim diyebilirsiniz o zaman öğretmenlere güvenmeyip kendi eğitiminizi kendiniz verebilirsiniz. Ayrıca siz “silmeyelim oğlum gel bakalım birlikte öğretmeninin istediği gibi bir çalışma yapalım sonra sen bunu oğretmenine göster” deseydiniz ve neden üzgün surat aldığını açıklasaydınız çocuğunuz üzülmekten çok size ve öğretmene karşı olan güvenini arttırabilirdi.
Anne olmak ayrıdır anlayabiliyorum ancak anne ve öğretmen işbirliği içerisinde olmalı ve öğretmene destek olmalıdır inanın o zaman öğrencinin ne psikolojisi bozulur ne de özgüven eksikliği yaşar.
 
benim bi ara gittiğim anasınıfında da çocuklara bi etkinlik vermiştim, mesela ilk sırada 3 tane balon vardı, karşısında da bi kaç kutucuk. kaç balon varsa o kadar kutucuğu boyamalarını istemiştim, alt sırada mesela 2 balık vardı, karşısındaki kutucuklardan 2'sini boyamaları gerekiyordu.
ama bunu bi türlü anlamayan bi iki çocuk vardı. defalarca ama defalarca "x'cim bak kaç tane balon var say" diyordum, sayıyordu "3 tane" diyordu, "o zaman karşısındaki kutulardan 3 tanesini boya" diyordum. bir türlü yapamıyordu hepsini boyuyodu. ama hiç yapamadığını anlamadığını yüzüne vuracak bi şey yapmadım. zamanla daha iyi olur belki.
belki çocukta dikkat eksikliği vardır
 
Eğitimde öğrenciye geri dönüt verme diye bir şey vardır, bu dönüt her zaman 'aferin' temalı olmak zorunda değildir. Öğretmen dönütü çocuk üzerinden değil, kendi üzerinden vermiş. üzgün surat yaparak kendisinin üzüldüğünü göstermiş, ben diliyle dönütü sağlamış .
Çocuk yetiştirmede bu çok önemlidir, çocuk bir hata yaptigindda ya da bir şeyi eksik yaptığında sen şöyle yapiyorsun böyle yapma demek yerine; böyle yaptığın zaman ben çok üzülüyorum, şöyle şöyle hissediyorum demek daha doğrudur. (Ben de öğretmenim)

aslında ben dili de önerilmiyor diye biliyorum ben.
bu direk size bağlı kılıyor çocuğu, öğretmenimi üzmemeliyim diye değil o davranış yanlış olduğu için yapmamalı.

ki anaokulu seviyesinde taşırmadan çizen çocuk da nadirdir ve muhtemelen ya çok yetenekli ya da çok erken yaşta ebeveynleri tarafından resme alıştırılmıştır.

benim oğlum neredeyse tam bir yıl boyunca çizgi çizip bak yol yaptım dedi, ben de olumlu konuştum hep, çok güzel olmuş dedim hep, böyle böyle resme ilgisi arttı, şu an daha anlamlı çizgiler çiziyor. Ben kendi çocuğumu tanıdığım için onun özelinde konuşuyorum sadece, o ilk zamanlar ona yok olmamış böyle yapacaksın desem hemen sıkılır bunalır bırakırdı, halbuki olumlu konuşunca uzun süre başında oturup kendince denemeler yaptı.
 
Ben de bir eğitimciyim ve bu mesajı aradım yorumlarda. Burada annelere anlatamazsınız dönüt nedir hayır diyebilmenin yada bu olmamış tekrar dene demenin de çocuklarını geliştireceğini. Öğretmenler çocuklarınızın anne babası değildir her şeye olumlu yaklaşmak olumlu sonuç doğurmaz. Aman bu da öğretmen mi deyip üyeyi gaza getirmeyin sonra çocuklarınıza öğretmenleri kötülemeye başlıyorsunuz. Hepimiz öğretmenlerimizden olumsuz dönüt aldık bu hayatımızı sonsuza dek dönülmez yola sokmadı ya. Şu da var öğretmen herkese gülen yüz çizse, her arkadaşından daha çok çaba harcayıp uğraşan çocuk çabasının yersiz olduğunu düşünmez mi? Ya da haksızlığa uğradığını. Anneler sadece çocukları üzülür gözüyle bakıyor ama öğretmenler hem tüm sınıfı hem öğrenci gelişimi için doğru olanı düşünmek zorundadır.

niye anlatamayasınız pardon?
 
Eğitimde öğrenciye geri dönüt verme diye bir şey vardır, bu dönüt her zaman 'aferin' temalı olmak zorunda değildir. Öğretmen dönütü çocuk üzerinden değil, kendi üzerinden vermiş. üzgün surat yaparak kendisinin üzüldüğünü göstermiş, ben diliyle dönütü sağlamış .
Çocuk yetiştirmede bu çok önemlidir, çocuk bir hata yaptigindda ya da bir şeyi eksik yaptığında sen şöyle yapiyorsun böyle yapma demek yerine; böyle yaptığın zaman ben çok üzülüyorum, şöyle şöyle hissediyorum demek daha doğrudur. (Ben de öğretmenim)

Ben de bir eğitimciyim ve bu mesajı aradım yorumlarda. Burada annelere anlatamazsınız dönüt nedir hayır diyebilmenin yada bu olmamış tekrar dene demenin de çocuklarını geliştireceğini. Öğretmenler çocuklarınızın anne babası değildir her şeye olumlu yaklaşmak olumlu sonuç doğurmaz. Aman bu da öğretmen mi deyip üyeyi gaza getirmeyin sonra çocuklarınıza öğretmenleri kötülemeye başlıyorsunuz. Hepimiz öğretmenlerimizden olumsuz dönüt aldık bu hayatımızı sonsuza dek dönülmez yola sokmadı ya. Şu da var öğretmen herkese gülen yüz çizse, her arkadaşından daha çok çaba harcayıp uğraşan çocuk çabasının yersiz olduğunu düşünmez mi? Ya da haksızlığa uğradığını. Anneler sadece çocukları üzülür gözüyle bakıyor ama öğretmenler hem tüm sınıfı hem öğrenci gelişimi için doğru olanı düşünmek zorundadır.

Bu bakış açısı çoçuğa göre değişir.
Çoçuğun becerisi o kadar ise yada arkadaşları ile aynı çabayı gösterip ortaya daha kötü bir sonuç koyuyorsa, o ağlayan yüz özgüvenini daha çok kırmaz mı?
Öğretmene niyeti sormak lazım.

Burada mesele öğretmene güvensizlik.
Öğretmen çocuğu ne kadar tanıyor, kendi değerlendirmeleri var mı? Baskıyı kaldırıp kaldıramayacağını biliyor mu? Mesela resim konusunda yeteneksiz olan çocuğun legolarla Harika iş çıkardığının farkında mı? Zor...
Bu sistemde zor.

Anne olarak aynı durumda olsam, beklentim çocuguma, üzgün surat yerine ondan ne beklediğini anlatan öğretmen olur.

Güzel renkler seçmişsin, burayı boyarken yeterince özenli olmamış, bir dahaki sefere daha dikkatli olacağını biliyorum,

Demek pohpohlamak değildir.
Bunu diyip izlesin. Belki çocuk gerçekten fiziksel olarak beceri olarak hazır değil?
Gerekirse anneye sorsun.

Tavuk değil ki bu, minik insan. Özeni ve dikkati hak ediyor
 
Back
X