OKB Hastalığım ve İnsanların Beni Anlamaması...

İstifçilik bende de var bir de sevgilimin geçmişini aşırı kafama takıyorum benim de geçmişte yaşantım oldu ama sürekli aklımda kendimi yetersiz hissediyorum sadece sevgili konusunda değil her şeyde. Önce daha kötüydü örneğin kapı kapandı mı acaba diye 5 dakikalık yolu sırf kapıyı kontrol etmek için yürüdüğümü bilirim.
Aşırı kafaya takmak pek normal değil, bunun icin ilaç gerek. Bende önceden cok takardım hatta çirkin bir kız değilimdir ama ister istemez kendimi kıyaslardım böyle. Fakat kendimi yetersiz hissetme gibi bir durumum olmadı hiç. Sürekli kendime “kendimden degerli, kıymetli hiçbir şey yok” diyorum. Sık sık tekrarlıyorum pozitif enerji saçıyorum kendime az da olsa ruhum rahatlıyor. İşte böyle böyle cümlelerle kendimi rahatlata rahatlata kendimi kontrol etmeyi öğrendim. Kontrol etmeyi öğrenince emin olun azda olsa hafifleyeceksiniz.
 
Kendi kendinize aşmaya çalışın, insanların anlaması için hastalık hakkında bilgi sahibi olması lazım. Üzerine gitme yöntemi, düşünceleri serbest bırakmak başka çözüm yok. O davranışları düzeltmek için zaman lazım, o zaman sürecinde de asla yaptığın davranışları tekrar etme ve düşünceleri umursama.
 
Merhaba hanımlar, bir psikiyatri doktoru tarafından teşhisi konulmuş OKB hastalığım var. Benimkisi daha çok temizlikten ziyade takıntı şeklinde. Örneğin insanlar benim hakkımda ne düşünür diye kendimi rahatça ifade edemiyorum, başkaları ne derse desin kendimi beğenmiyorum, sayı takıntım var müzik çalarımda atıyorum 49 şarkı varsa onu 50 şarkıya tamamlamadan rahat edemiyorum, sevgilimin sürekli geçmişini düşünüp kendime adeta işkence ediyorum. Senelerce ilaç kullandım hiçbir işe yaramadı ve insanlar beni anlamıyor daha doğrusu bunun hastalık olduğunu bilmiyorlar. Şu an 25 yaşındayım ve daha öncesinden de intihar girişimlerim oldu. Yaptığım hiçbir işi beğenmiyorum ve dışarı çıktığımda eğer evde yalnızsam kapı kapanmış mı diye kapıya dokunup duruyorum. Gerçekten psikolojim o kadar bozuldu ki. Benim gibi bu hastalıktan muzdarip olan var mı? Çünkü etrafımdaki hiç kimse beni anlamıyor sevgilime de söyleyemedim hastalığımı.
bende 4 5 seneden beri okb teşhisi ile yaşamaya çalışıyorum. benimde temizlik takıntım hiç olmadı genellikle hastalıklarla ilgili takıntılarım var ve dediğiniz gibi kimse beni de anlamıyor malesef düşünememeye yapmaya çalış diyorlar fakat bu elimde olan bişey değil malesef. kullanmadığım ilaç bnm de kalmadı ama uyumaktan başka bi faydası olmadı. en son 6 ay önce babamı anı bi kalp krizi sonucu kaybettim en büyük korkum ve takıntımla yüzleşmek zorunda kaldım. o günden beri takıntılarım o kadar arttı ki bu süreçte de sürekli babam iyi mi nasıl bi yerde sürekli bunları düşünüyorum. aklıma gelen bişey oluyor örneğin ışığı 7 kere kapatıp açmak gibi yapmazsam babam kötü durumda olcak diye endişe duyuyorum gibi beter şeyler. içinden çıkılmaz bi hal aldı. en son terapi dediler ama malesef korona sürecinden dolayı yüz yüze terapi de alamıyorum
 
bende 4 5 seneden beri okb teşhisi ile yaşamaya çalışıyorum. benimde temizlik takıntım hiç olmadı genellikle hastalıklarla ilgili takıntılarım var ve dediğiniz gibi kimse beni de anlamıyor malesef düşünememeye yapmaya çalış diyorlar fakat bu elimde olan bişey değil malesef. kullanmadığım ilaç bnm de kalmadı ama uyumaktan başka bi faydası olmadı. en son 6 ay önce babamı anı bi kalp krizi sonucu kaybettim en büyük korkum ve takıntımla yüzleşmek zorunda kaldım. o günden beri takıntılarım o kadar arttı ki bu süreçte de sürekli babam iyi mi nasıl bi yerde sürekli bunları düşünüyorum. aklıma gelen bişey oluyor örneğin ışığı 7 kere kapatıp açmak gibi yapmazsam babam kötü durumda olcak diye endişe duyuyorum gibi beter şeyler. içinden çıkılmaz bi hal aldı. en son terapi dediler ama malesef korona sürecinden dolayı yüz yüze terapi de alamıyorum
Allah rahmet eylesin, başınız sağolsun maalesef yüz yüze terapilerden ziyade bu süreçte telefonla terapi yapılıyor diye biliyorum.
 
25 yaşımdayım okb bende de lise yıllarında bailamıştı ailem bu konuda asla anlamadı beni ve ben evlendikten sonra hergün ev silip süpürünce komşum farketti durumumu. En son sürekli beni kahveye çaya çağırıyordu oyalıyordu resmen süpürgeye dokunmayayım diye. Daha sonra eşim tedavi için gittiği doktora bende gittim. Anlattım başke şeyler anlatıyordum aslında ama adam konuştuklarımdan takıntılarımı farketti direk ona yöneldi. Bi süre tedavi gördüm. Sonra kendimi kontrol etmeye başladım yapmasam ne olacak? Yaptım ne olacak? Sürekli tersini olumlu olarak düşünüp bastırmaya çalışıyorum.
Ama hala mutfakta bişeye dokununca elimi sürekli yıkama ihtiyacı tüm dolapların düzenli olması başkasına asla düzelttirmeme başkasının yaptığını gidip yeniden yapma gibi takıntılarım devam etse de hayatımı kısıtlayacak boyutta değil.
Siz doktorunuzu değiştirin özele gidin mutlaka devlet zaman kaybı sadece.
 
Rabbim yardımcınız olsun inşaAllah çok zor durum
Ama sevgilinizin bilmesi gerekiyor ondan saklamayın evlenince ortaya çıkarsa büyük sorun olur
Bende depresyon ilacı kullanıyorum eşimle evlenmeden önce herşeyi anlattım ona rağmen kabul etti beni sizde anlatın
Sevgiliniz sizden saklasa ne hissederdiniz ona göre hareket edin
 
İstanbuldaysan devlette doktor önerebilirim. Kartal Koşuyolu Kalp ve Damar da Psikiyatrist Handan Neze. Benim ailemde biçok kişiyi tedavi etti, bir dönem birlikte de çalıştık muazzam bi doktor. Tavsiye ederim, ilaç kullanman gerekiyor kendi kendine halledemezsin ne yazık ki
 
Merhaba hanımlar, bir psikiyatri doktoru tarafından teşhisi konulmuş OKB hastalığım var. Benimkisi daha çok temizlikten ziyade takıntı şeklinde. Örneğin insanlar benim hakkımda ne düşünür diye kendimi rahatça ifade edemiyorum, başkaları ne derse desin kendimi beğenmiyorum, sayı takıntım var müzik çalarımda atıyorum 49 şarkı varsa onu 50 şarkıya tamamlamadan rahat edemiyorum, sevgilimin sürekli geçmişini düşünüp kendime adeta işkence ediyorum. Senelerce ilaç kullandım hiçbir işe yaramadı ve insanlar beni anlamıyor daha doğrusu bunun hastalık olduğunu bilmiyorlar. Şu an 25 yaşındayım ve daha öncesinden de intihar girişimlerim oldu. Yaptığım hiçbir işi beğenmiyorum ve dışarı çıktığımda eğer evde yalnızsam kapı kapanmış mı diye kapıya dokunup duruyorum. Gerçekten psikolojim o kadar bozuldu ki. Benim gibi bu hastalıktan muzdarip olan var mı? Çünkü etrafımdaki hiç kimse beni anlamıyor sevgilime de söyleyemedim hastalığımı.
Doktorunuzu degıstırın
 
Rabbim yardımcınız olsun inşaAllah çok zor durum
Ama sevgilinizin bilmesi gerekiyor ondan saklamayın evlenince ortaya çıkarsa büyük sorun olur
Bende depresyon ilacı kullanıyorum eşimle evlenmeden önce herşeyi anlattım ona rağmen kabul etti beni sizde anlatın
Sevgiliniz sizden saklasa ne hissederdiniz ona göre hareket edin
Bugün söyledim birlikte aşacağız dedi zaten dün geçmiş kavgası etmiştik bende bugün dayanamadım söyledim. Tekrar tedavi olacağım inşallah.
 
İstanbuldaysan devlette doktor önerebilirim. Kartal Koşuyolu Kalp ve Damar da Psikiyatrist Handan Neze. Benim ailemde biçok kişiyi tedavi etti, bir dönem birlikte de çalıştık muazzam bi doktor. Tavsiye ederim, ilaç kullanman gerekiyor kendi kendine halledemezsin ne yazık ki
Maalesef İstanbul'da değilim. İlaç tedavisi şartmış bu hafta başlıyorum inşallah uzmana görünüp.
 
İlaçlar sizi sakinlestiriyor ve gereksiz korkularınızi ortadan kaldırıyor. Ama bunun daim olması size de bağlı. Çünkü psikolojik hastalıklar da genetik olabilir. Yani siz bu hastalığa sahipsiniz, bazen artacak bazen sönecek. Artmaması ya da artınca hemen sönmesi için ne yapmalı? Stresten uzak duracaksiniz. Kötü bir şey yaşayınca ah vah etmeyip geçici dünyanın işleri, bunlar da geçecek diyeceksiniz. Bir de sizi korkutan şeylere tepkisiz kalarak meydan okuyacaksınız. Şöyle ki müzik çalarda 49 şarkı kalsın, rahatsız olsanız da catlasaniz da öyle kalsın. Çok kısa bir süre sonra kendinizi cok daha iyi hissedeceksiniz
 
İstanbuldaysan devlette doktor önerebilirim. Kartal Koşuyolu Kalp ve Damar da Psikiyatrist Handan Neze. Benim ailemde biçok kişiyi tedavi etti, bir dönem birlikte de çalıştık muazzam bi doktor. Tavsiye ederim, ilaç kullanman gerekiyor kendi kendine halledemezsin ne yazık ki
Merhaba acaba bu doktor hala aynı yerindemidir. Bir bilginiz varmı iyi bir piskiyatris te ihtiyacım var da ondan sormak istedim
 
Maalesef bu sıkıntılar bende de var. En büyük sıkıntım çift sayı takıntısı..sonrası Evden çıkarken kapı kapandımı, anahtarı kapıda unuttum mu, düzleştirici yi fişten çektim mi.. O kadar boğuluyorum ki.. Ayrıca bocek korkusu, sosyal fobi.. Kendimi çok değersiz hissetme, herşeyi mükemmel yapmaya çalışma. Korona ile beraber takıntılarım daha da çok arttı.. İyi bir psikolog bulup gideceğim en kısa zamanda.. Bu sayduklarımın üstesinden gelemiyorum..
 
Online terapi alabilirsiniz. Devlet hastanesinde pek ilgilendiklerini sanmıyorum. Netten birçok psikiyatristin videoları var belki iyi gelebilir.
 
X