OKB Hastalığım ve İnsanların Beni Anlamaması...

Biti Zdrava

Allah'ın İzniyle Atanacağım İnşallah
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
20 Mart 2015
2.265
1.932
28
Merhaba hanımlar, bir psikiyatri doktoru tarafından teşhisi konulmuş OKB hastalığım var. Benimkisi daha çok temizlikten ziyade takıntı şeklinde. Örneğin insanlar benim hakkımda ne düşünür diye kendimi rahatça ifade edemiyorum, başkaları ne derse desin kendimi beğenmiyorum, sayı takıntım var müzik çalarımda atıyorum 49 şarkı varsa onu 50 şarkıya tamamlamadan rahat edemiyorum, sevgilimin sürekli geçmişini düşünüp kendime adeta işkence ediyorum. Senelerce ilaç kullandım hiçbir işe yaramadı ve insanlar beni anlamıyor daha doğrusu bunun hastalık olduğunu bilmiyorlar. Şu an 25 yaşındayım ve daha öncesinden de intihar girişimlerim oldu. Yaptığım hiçbir işi beğenmiyorum ve dışarı çıktığımda eğer evde yalnızsam kapı kapanmış mı diye kapıya dokunup duruyorum. Gerçekten psikolojim o kadar bozuldu ki. Benim gibi bu hastalıktan muzdarip olan var mı? Çünkü etrafımdaki hiç kimse beni anlamıyor sevgilime de söyleyemedim hastalığımı.
 
Üniversitedeyken depresyon tedavisi görmüştüm. Sizin saydığınuz bazı özellikler bende de mevcuttu. Belki okb depreyson karışımı bir şeydi bilemiyorum şimdi tam. Doktor tedavisiyle ama iyileştim ben en fazla 2 yıl içinde.

Acaba doktorunuzu mu değiştirseniz?
Ben lisedeyken gitmiştim beni dinledi etti ve OKB teşhisi koydu sonra lise dönemim boyunca ilaç kullandım sonra da kestik ilaçları. Bu hastalık da ilaç tedavisi olmadan iyileşmek mümkün değilmiş diye duymuştum. Evet haklısınız başka bir uzmana gitmekte yarar var.
 
Ben lisedeyken gitmiştim beni dinledi etti ve OKB teşhisi koydu sonra lise dönemim boyunca ilaç kullandım sonra da kestik ilaçları. Bu hastalık da ilaç tedavisi olmadan iyileşmek mümkün değilmiş diye duymuştum. Evet haklısınız başka bir uzmana gitmekte yarar var.
Ben ilaç tedavisiyle iyileştim. Ama epey ağır bir tedaviden bahsediyorum.
Dediğim gibi 2 yıla gayet normal bir insandım
Ha yine mesela ara ara törpülenecek yanlarım var tabi ki
Sadece hayatımı etkileyecek düzeyde değil

Bilmem kaç yıl önce doktoruma 200 lira mı ne veriyordum. İyi bir doktordu gerçekten
 
Merhaba hanımlar, bir psikiyatri doktoru tarafından teşhisi konulmuş OKB hastalığım var. Benimkisi daha çok temizlikten ziyade takıntı şeklinde. Örneğin insanlar benim hakkımda ne düşünür diye kendimi rahatça ifade edemiyorum, başkaları ne derse desin kendimi beğenmiyorum, sayı takıntım var müzik çalarımda atıyorum 49 şarkı varsa onu 50 şarkıya tamamlamadan rahat edemiyorum, sevgilimin sürekli geçmişini düşünüp kendime adeta işkence ediyorum. Senelerce ilaç kullandım hiçbir işe yaramadı ve insanlar beni anlamıyor daha doğrusu bunun hastalık olduğunu bilmiyorlar. Şu an 25 yaşındayım ve daha öncesinden de intihar girişimlerim oldu. Yaptığım hiçbir işi beğenmiyorum ve dışarı çıktığımda eğer evde yalnızsam kapı kapanmış mı diye kapıya dokunup duruyorum. Gerçekten psikolojim o kadar bozuldu ki. Benim gibi bu hastalıktan muzdarip olan var mı? Çünkü etrafımdaki hiç kimse beni anlamıyor sevgilime de söyleyemedim hastalığımı.
Geçmişte 2 yıl gibi bir süre ilaç kullandım bırakmak çok sancılı oldu ( doktor kontrolünde bırakmış olduğum halde ) .
Tam anlamıyla geçmiş değil bazı olaylar tetikliyor hâlâ bazı şeylere takılıp kalıyorum
Kendine guvenmen bu süreçte en önemlisi kimseye anlatmanada gerek yok, insanlar en ufacık sorunda yüzüne vurmaktan çekinmezler daha çok üzülürsün
 
Ben ilaç tedavisiyle iyileştim. Ama epey ağır bir tedaviden bahsediyorum.
Dediğim gibi 2 yıla gayet normal bir insandım
Ha yine mesela ara ara törpülenecek yanlarım var tabi ki
Sadece hayatımı etkileyecek düzeyde değil

Bilmem kaç yıl önce doktoruma 200 lira mı ne veriyordum. İyi bir doktordu gerçekten
Ben devlete gitmiştim ilaç ismi yazmak uygun olmadığından yazmıyorum ama verdiği ilaçlar hep uyku yapıyordu bu da benim okuluma da etki ediyordu. En iyisi sanırım paraya kıymak bu noktada.
 
Geçmişte 2 yıl gibi bir süre ilaç kullandım bırakmak çok sancılı oldu ( doktor kontrolünde bırakmış olduğum halde ) .
Tam anlamıyla geçmiş değil bazı olaylar tetikliyor hâlâ bazı şeylere takılıp kalıyorum
Kendine guvenmen bu süreçte en önemlisi kimseye anlatmanada gerek yok, insanlar en ufacık sorunda yüzüne vurmaktan çekinmezler daha çok üzülürsün
Ailem bile anlamıyor abartıyorsun diyor. Bende sevdiğini kaybetme korkusu da var bu hastalıkla beraber. Kimse anlamıyor beni. Ben 3 yıl gibi bir sürede ilaçlarımı kullanmıştım.
 
Canim psikoterapi aldin mi? Senin icin en etkili cözüm bu olacaktir. Ilac kullandigin dönemdd takintilarinda azalma oluyor muydu? Ve sevgiline durulundan neden bahsetmedin? Güvenmiyor musun, seni yargilar veya anlamaz diye mi düsünüyorsun?
 
Ailem bile anlamıyor abartıyorsun diyor. Bende sevdiğini kaybetme korkusu da var bu hastalıkla beraber. Kimse anlamıyor beni. Ben 3 yıl gibi bir sürede ilaçlarımı kullanmıştım.
Ilaclar beni çok rahatlatmıştı belki başka bir doktora gitmen daha iyi olur başka bir ilaca başlarlar.
Bu süreçte insanin kendisine güvenmesi çok önemli, korkularının üzerine gitmengerek sevgilin seni bırakırsa ne olur En fazla neden korkuyorsun bunların cevabını ver kendine
Herşey olacağına varır öyle düşün olacağı varsa onu ne geçemezsin hayırlısını işte dua et olumlu düşün güzel olsun
 
Ben devlete gitmiştim ilaç ismi yazmak uygun olmadığından yazmıyorum ama verdiği ilaçlar hep uyku yapıyordu bu da benim okuluma da etki ediyordu. En iyisi sanırım paraya kıymak bu noktada.
İlaç ismi ben de hatırlayamam şu an zaten.
Ama doktora gidince aşırı uyku yaptığını söyleyince ona göre bir ayar vermesi lazımdı.
Şu da var ki bu ilaçların da yan etkisi var yani. Her ilacın var ama kullanmaya devam ediyoruz.

Maddi durumunuz müsaitse ben böyle durumlarda özel hastanelerden yanayım hep.
 
Merhaba hanımlar, bir psikiyatri doktoru tarafından teşhisi konulmuş OKB hastalığım var. Benimkisi daha çok temizlikten ziyade takıntı şeklinde. Örneğin insanlar benim hakkımda ne düşünür diye kendimi rahatça ifade edemiyorum, başkaları ne derse desin kendimi beğenmiyorum, sayı takıntım var müzik çalarımda atıyorum 49 şarkı varsa onu 50 şarkıya tamamlamadan rahat edemiyorum, sevgilimin sürekli geçmişini düşünüp kendime adeta işkence ediyorum. Senelerce ilaç kullandım hiçbir işe yaramadı ve insanlar beni anlamıyor daha doğrusu bunun hastalık olduğunu bilmiyorlar. Şu an 25 yaşındayım ve daha öncesinden de intihar girişimlerim oldu. Yaptığım hiçbir işi beğenmiyorum ve dışarı çıktığımda eğer evde yalnızsam kapı kapanmış mı diye kapıya dokunup duruyorum. Gerçekten psikolojim o kadar bozuldu ki. Benim gibi bu hastalıktan muzdarip olan var mı? Çünkü etrafımdaki hiç kimse beni anlamıyor sevgilime de söyleyemedim hastalığımı.
Şu televizyondaki diziyi izlemeden önce hiç bilmezdim böyle bir şey olduğunu, meğer ne çok varmış.. Allah yardımcınız olsun, namaz kılın🤲🏻🌷
 
Bana teşhis konduğunda ilaç önerildi ama zorunlu olarak söylenmedi, adını hatırlamıyorum ben de ilacın. Günlük hayatı etkilemediği sürece ilaca gerek yok denmişti. Hani evden çıkamaz halde ya da günlük fonksiyonları yerine getiremez halde olmak lazımmış ilaç kullanmak için. Hiç ilaç kullanmayarak yendim ben. Kompulsif yönü çok yoktu belki de bende. Hâlâ küçük totemlerim var. Ancak obsesyonları dinlemeyerek ya da tersini yaparak o dürtülerin azalmasını sağladım. İntihar girişiminin okb ile bir bağlantısı var mıydı, o anlık sebepleri nelerdi? Yanında depresyon ya da farklı bir psikolojik rahatsızlık olabilir mi acaba, kaç farklı uzmana göründünüz?
 
Bende obsession var. Son derece kendimden cok cevremi etkiliyor bu durum. Özellikle özel hayatım maalesef. İlac kullanma durumuna geldigimi biliyorum ama kendi kendimi kontrol etmeyi saglıyorum elimden geldigince. Sonsuz takıntılarım düsüncelerim var detayların takıntıların icinde boguluyorum. Bunun yanında istifcilik durumum vardı o da takıntı seviyesine kadar gelmisti kendimi frenleye frenleye kontrol ederek bundan kurtuldum. Fakat ne olursa olsun takıntımdan kurtulamasam da kontrol etmeyi ögrendim kendi kendimi.
 
Bunu asmanin en kestirme yolu izerine gitmek kuzum yoksa artar ,kendine hedefler koy bugun biri hakkimda ne dusundu ilgilenmeyecegim diye ama bunu dusunup durma dikkatini baska yone ver ,zaten dusunce dagilacak zamanla farkinda olmadan,zorlansanda takinti yaptigin konular uzerine durma illa su olacak diye,esasinda olumsuz hissettiren dusunceler kendi dusuncelerin degil bunu da unutma sen icine boyle bir his geldiginde bunu onemsedigin icin giderek artiyor
 
Bana teşhis konduğunda ilaç önerildi ama zorunlu olarak söylenmedi, adını hatırlamıyorum ben de ilacın. Günlük hayatı etkilemediği sürece ilaca gerek yok denmişti. Hani evden çıkamaz halde ya da günlük fonksiyonları yerine getiremez halde olmak lazımmış ilaç kullanmak için. Hiç ilaç kullanmayarak yendim ben. Kompulsif yönü çok yoktu belki de bende. Hâlâ küçük totemlerim var. Ancak obsesyonları dinlemeyerek ya da tersini yaparak o dürtülerin azalmasını sağladım. İntihar girişiminin okb ile bir bağlantısı var mıydı, o anlık sebepleri nelerdi? Yanında depresyon ya da farklı bir psikolojik rahatsızlık olabilir mi acaba, kaç farklı uzmana göründünüz?
Birçok uzmana göründüm küçükken annemi kaybettiğim için aşırı sorunlu bir çocukluk dönemi geçirdim. Sonra lisede göründüğüm uzman bana OKB teşhisi koydu bunun yanında hala aşamadığım öfke kontrolsüzlüğüm de var maalesef,
 
Bunu asmanin en kestirme yolu izerine gitmek kuzum yoksa artar ,kendine hedefler koy bugun biri hakkimda ne dusundu ilgilenmeyecegim diye ama bunu dusunup durma dikkatini baska yone ver ,zaten dusunce dagilacak zamanla farkinda olmadan,zorlansanda takinti yaptigin konular uzerine durma illa su olacak diye,esasinda olumsuz hissettiren dusunceler kendi dusuncelerin degil bunu da unutma sen icine boyle bir his geldiginde bunu onemsedigin icin giderek artiyor
İnsanların yanında maalesef rahat edemiyorum en çok da bu zorluyor beni. Rezil olma korkum var.
 
Bende obsession var. Son derece kendimden cok cevremi etkiliyor bu durum. Özellikle özel hayatım maalesef. İlac kullanma durumuna geldigimi biliyorum ama kendi kendimi kontrol etmeyi saglıyorum elimden geldigince. Sonsuz takıntılarım düsüncelerim var detayların takıntıların icinde boguluyorum. Bunun yanında istifcilik durumum vardı o da takıntı seviyesine kadar gelmisti kendimi frenleye frenleye kontrol ederek bundan kurtuldum. Fakat ne olursa olsun takıntımdan kurtulamasam da kontrol etmeyi ögrendim kendi kendimi.
İstifçilik bende de var bir de sevgilimin geçmişini aşırı kafama takıyorum benim de geçmişte yaşantım oldu ama sürekli aklımda kendimi yetersiz hissediyorum sadece sevgili konusunda değil her şeyde. Önce daha kötüydü örneğin kapı kapandı mı acaba diye 5 dakikalık yolu sırf kapıyı kontrol etmek için yürüdüğümü bilirim.
 
Şu televizyondaki diziyi izlemeden önce hiç bilmezdim böyle bir şey olduğunu, meğer ne çok varmış.. Allah yardımcınız olsun, namaz kılın🤲🏻🌷
Maalesef var ve insanın günlük hayatını etkiliyor genelde sadece temizlik olarak düşünülüyor ama değil herkeste farklı farklı türleri var.
 
İnsanların yanında maalesef rahat edemiyorum en çok da bu zorluyor beni. Rezil olma korkum var.
O bende de oldu vok siddetlenebiliyor fakat kuzum en fazla rezil oluruz e sonra?en fazla 1 gun akillarinda kalir unutup giderler kimse onemsemex ki boyle seyleri herkes kendi derdinde inan ,baskasinin basina gelse sende onemsemez gecersin insanlik hali dersin..hadi diyelim olduk ucunda ölüm yok soyle dusun bugun rezil olduysan yarin durumu toparlayacagin baska birsey olur
 
En kötü ne olabilir? Olsun deyip geçeceksiniz. Rezillik korkunuz mu var, rezil olun, nolacak?
Size gülsünler, alay etsinler, küçümsesinler, ee? Nolacak rezil olsanız da size gülseler? Çok mu önemliler?
 
X