Okul bıraktıran sosyal fobi

cookieee

Hatasız kul, bugsız oyun olmaz. ^^
Kayıtlı Üye
2 Temmuz 2014
105
45
98
Merhaba kızlar. Herkese iyi tatiller.
Sosyal fobi denen illet hayatımı mahvetti. Okula devam etseydim şuan öğretmen olarak görevimi yapıyor olacaktım. Bu seneki afla tekrar kayıt yaptırdım ve bıraktığım yerden devam ediyorum. Yaşım 27 bu arada. Sınıfımdakiler benden yaşça küçük. Hem bu sebepten hem de fobimden dolayı hiç arkadaş edinemem diye çok endişeliyim. Sadece bir derse girebildim ve kimseyle tanışamadım şimdilik.
Psikiyatriye gidiyorum dideral ve esmax verdi.
Aynı zamanda psikoloğa da gidiyorum. 2 seansa gittim ve bi faydasını göremedim şimdilik.
Sizlerden tavsiye istiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Bu fobiyle okulu bitiremem. Nasıl yenebilirim bu illeti? Teşekkürler..
 
Klüpler vardır muhakkak, sınıfınızdaki insanlara odaklanmak yerine, belki bir kulübe üye olsanız, orada ortak ilgi alanlarınız olan insanlarla tanışır, sosyalleşirsiniz. Sınıfta sosyalleşmek için aslında bir merhaba yeter, yanına oturduğunuz insana bir merhaba, günaydın deseniz, derslerden konu açsanız ya da onların çoğunun ilk üniversite deneyimi, yurt, aileden uzakta bir şehirde hayat gibi konulardan muhabbet açsanız, vs... Bunlar sizi çok geriyorsa, kendinize fazla yüklenmenin de alemi yok. Tedavinize öncelik verin, psikolog size zaten yol gösterecektir.
 
Çok hassasım ben. Eleştirilmekten saçmalarsam dalga geçilmekten çok korkuyorum. Sınıfta doğru cevabı bilsem bile söz alıp konuşamıyorum ya sesim çatlarsa ya yanlış telafüz edersem diye. Çünkü herkesin gözü bende olacak. Bunu bile yapamazken sunumlar başlayacak. Düşününce bile ellerim buz gibi oluyor terliyor ve titriyor :(
 
  • Beğen
Reactions: Wcy
Klüpler vardır muhakkak, sınıfınızdaki insanlara odaklanmak yerine, belki bir kulübe üye olsanız, orada ortak ilgi alanlarınız olan insanlarla tanışır, sosyalleşirsiniz. Sınıfta sosyalleşmek için aslında bir merhaba yeter, yanına oturduğunuz insana bir merhaba, günaydın deseniz, derslerden konu açsanız ya da onların çoğunun ilk üniversite deneyimi, yurt, aileden uzakta bir şehirde hayat gibi konulardan muhabbet açsanız, vs... Bunlar sizi çok geriyorsa, kendinize fazla yüklenmenin de alemi yok. Tedavinize öncelik verin, psikolog size zaten yol gösterecektir.
Evet çok geriliyorum. Aslında muhabbet açıyorum ve devamı gelmiyor kalıyor öyle... Okul dışında da hiç arkadaşım yok çok yalnızım. :(
 
ilaçlarınızı ihmal etmeyin 2 seans zaten çok kısa bir anda mucize beklemeyin küçük hedefler belirleyin kendinize adım adım yapmaya çalışın ve lütfen başkalarıyla karşılaştırmayın kendinizi Her insan tek ve özel bu durum sizin suçunuz değil sosyalfobi engeliniz sadece zamanla o engeli aşacağınıza inanın
 
İnsanların çoğu o kadar aptal ki bir miktar bile umursamaya değmez. Bu hayatı onlar yüzünden çar çur etmek ya da etmemek sizin elinizde. Karar sizin. Bol şans.
İnsanların düşüncelerini çok önemsiyorum elimde olmadan. Sürekli kafamda şöyle konuşursam acaba benim hakkımda ne düşünürler düşüncesi var.. Teşekkürler
 
yaşınız zaten onlardan büyük abla olarak yaklaşın.ders notu falan tutun vizelerde not ver diye onlar samimiyet kurar zaten.
 
Bende öyleydim ama baktım bana güler dediklerim benden daha çok saçmalıyor ve hiç ama hiç muhattap olmayacağım insanlar benime üstten konuşuyor dalga geçiyor kendimi aştım resmen şuan çok ama çok farklıyım iyikide değişmişim sende aş kendini kimse senden iyideğil bunu unutma
 
Insanlari bu kadar takma kimse mukemel degil ayrica sacmalayada biliriz.insaniz robot degil.kastikca hata yaparsin relaks ok biraz
 
Sosyal fobiyi görünce hemen yazmak istedim çünkü bende bu durumdan muzdariptim. Yaklaşık 5 yıldır insanlarla değil konuşmak insan olan yere giremeyen girse de zorunda kalmadıkça konuşmayan, otobüse bile bindiğinde heyecandan titreyen, erkeklerle asla iletişim kuramayan, aşırı çekingen bir kızdım. Nedeni de ailemin tutumuydu ve artık reşit olduğum için bu sene mayıs ayında bir psikiyatriste başladım ailemden gizlice. Hatta burda da konum vardı okuyabilirsiniz isterseniz. 5 ay kadar ilacımı hiç aksatmadan kullandım , kendimi zorladım, sosyalleşmek için elimden geleni yaptım, şuanda üniversitedeyim ve çok şükür korktuğum başıma gelmedi arkadaş da edindim sevgili de .He tabiki tam anlamıyla atlattım diyemem ama size tavsiyem ilaçlarınızı ne kadar yan etki de yapsa bırakmayın, zorlayın kendinizi gidin merhaba diyin, sohbet kurun biliyorum çok zor ama isterseniz olmayacak bir şey yok. Bunları size marketten utancından yiyecek bile alamayan, kimseyle konuşamayan, konuşurken sesi titrediği için dershaneyi bırakan biri olarak söylüyorum
 
Merhaba kızlar. Herkese iyi tatiller.
Sosyal fobi denen illet hayatımı mahvetti. Okula devam etseydim şuan öğretmen olarak görevimi yapıyor olacaktım. Bu seneki afla tekrar kayıt yaptırdım ve bıraktığım yerden devam ediyorum. Yaşım 27 bu arada. Sınıfımdakiler benden yaşça küçük. Hem bu sebepten hem de fobimden dolayı hiç arkadaş edinemem diye çok endişeliyim. Sadece bir derse girebildim ve kimseyle tanışamadım şimdilik.
Psikiyatriye gidiyorum dideral ve esmax verdi.
Aynı zamanda psikoloğa da gidiyorum. 2 seansa gittim ve bi faydasını göremedim şimdilik.
Sizlerden tavsiye istiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Bu fobiyle okulu bitiremem. Nasıl yenebilirim bu illeti? Teşekkürler..
Okulu bitirdiniz bir şekilde, ya sonrası? Bu özgüvensizlikle öğrencilerinize nasıl ders anlatmayı düşünüyorsunuz? Aşmanız lazım, kendi kendinize veya psikolojik destek alarak. Ortamda konuşamayacak çekinecek ne var yahu insan evladı onlar da. Kimse sizden üstün değil bunu anlatın kendinize. bırakın onlar sizinle konuşmaya çekinsin siz değil
 
Yani ilk hafta zaten kaynaşamazsın ki. Önce insanlar birbirini tartar ölçer bazıları çabuk diyalog kurar bazısı geç. Sen otur sınıfa dersine odaklan gerisi gelir merak etme. Herkes senin durumunda onların senden üstünlüğü ne ki çekiniyorsun. Ben de bu sene yeni okul ortamına başladım başta öyle böyle derken ki çok soğuklardı konuşsam muhattap olmuyorlardı filan. Şimdi oldu iyi yani. Mükemmel mi değil çok umrumda da değil işin açıkçası. Mecburiyetten gidiyorum laf olsun diye konusuyorum konuşsa ne yazar konuşmasa ne yazar.
 
Canim inan bu durumdan muzdarip bircok insan vardir ama tedavine devam ederek sorunlarini asabilirsin...arkadasliklar zamanla da olusabilir...onceligin okulun ve isin olsun...sunumlarda da panik yapman dogal...bir kez sunum yaptinmi ikincisinfe daha iyi davranirsin...aldiris etme kimseyi fazla takma...okuluna devam....
 
Merhaba kızlar. Herkese iyi tatiller.
Sosyal fobi denen illet hayatımı mahvetti. Okula devam etseydim şuan öğretmen olarak görevimi yapıyor olacaktım. Bu seneki afla tekrar kayıt yaptırdım ve bıraktığım yerden devam ediyorum. Yaşım 27 bu arada. Sınıfımdakiler benden yaşça küçük. Hem bu sebepten hem de fobimden dolayı hiç arkadaş edinemem diye çok endişeliyim. Sadece bir derse girebildim ve kimseyle tanışamadım şimdilik.
Psikiyatriye gidiyorum dideral ve esmax verdi.
Aynı zamanda psikoloğa da gidiyorum. 2 seansa gittim ve bi faydasını göremedim şimdilik.
Sizlerden tavsiye istiyorum. Nasıl arkadaş edinebilirim? Bu fobiyle okulu bitiremem. Nasıl yenebilirim bu illeti? Teşekkürler..
Okumanin yasi yok birakma olsun varsim senden kucuk olsunlar sorun mu bu ? Yanlis anlamadiysam dislanmaktan cekiniyorsun ? Yanlissa duzelt lutfen
Kimse sen buyuksun diye dalga gecicegini yada seni dislicagini zannetmiyorum

Hem avrupada cok normal 36 yasinda universite okuyor millet , ben bile 31 yasindayim bebegim buyusun calisma hayatimin yaninda hobi olarak universite okumayi planliyorum ilgim oldugu bölümü ..

Benim asistanligini yaptigim Doktorum 55 yasinda Doktor oldu hemsireydi oda ilk..

Sen yeterki iste ve vazgecme gelecegin senin elinde..
 
Yemisim okul arkadaslarini, hayat o kadar acimasizki millet kan agliyo is yok guc yok .

Biran once okulu bitirip isinize bakin.
Kimse icin bu tip dusuncelere girmeye degmez.
30 yasinda lys girdim 17 yasindaki genclerle, once bi tuhaf geldi guldum hatta kendime hosuma gitti cunki.hiic umrumda degiller valla.
Rahat olun kasmayin.
 
Henüz iki seans psikoterapi görmüşsünüz,
sonuç almanız için yeterli değil.
İlk iki seans bizim için danışanı tanıma ve sorununu anlama aşamasıdır.
Aksatmadan seanslarınıza devam etmenizi tavsiye ederim, sosyal fobi teşhisi aldıysanız sorunlarınızı tek başınıza aşmanız mümkün olmayabilir.
Uzun ve çaba isteyen bir sürecin henüz başındasınız, kolaylıklar diliyorum.
 
Yahu 27 yaş nedir ki gayet gençsiniz. Benim sınıfımda 40 yaşında ve ilk universitesi olan ablamız vardı canımızdı resmen. Bizden de başarılıydı. Sosyal kulüpler var, kimse size yaşınızı sormayacak veya kimsenin umrunda olmayacak söz veriyorum
 
Back
X