Okuyan dostlarim ve okuyamayan ben :(

Asell80

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Kasım 2016
1.210
1.541
53
125
Biz 3 arkadaştık biri fatma digeri deniz ortaokulu beraber bitirdik.

Ama ailem beni okutmadi diger iki arkadaşım liseye gittiler onlar icin okadar sevinmiştim ki hele fatmanın yeri bende ayrıydı onun okuması kendi okumam kadar mutlu etmişti beni.

Lise bitti ardından ıkiside üniversiteye gittiler daha az görüşmeye başladık onlara da hak verdim çevreleri genişledi yoğun dersler bana ayıracak vakitleri yoktu. Oysa ben onlar giderin en azindan benim gidemediğim göremediğim ulasamadigim yerlere onlar gidip görüp benimle paylaşarak bi nebzede olsa üzüntümü azalacaktı.

Ama onlar yaptıkları hiçbirşeyi paylasmiyolardi aradıklarında hep bilindik ders okul vs.derlerdi facede falan gezdiklerini başka şehirlere gidip gördüklerini öğrenirdim. Yine dedim belki ben goremedigim icin beni üzmemek icun anlatmıyorlar. Yaz tatillerinde memlekete geldiklerinde mutlaka beni gormeye gelirlerdi bende yollarını dört gözle beklerdim benim cok iyi dostlarum var derdim.


Yıllar geçti üniversite bitti iki arkadaşımda en iyi konumlara geldiler fatma hemşire olmustu ama mesleğini pek sevmediği icin açıktan ikinci üniversiteyi okuyodu deniz mühendis olmustu yurtdışına kadar gitti kendilerini geliştirdiler.

Peki ben evlendim fatma düğünüme geldi sağolsun yalniz bırakmadı beni deniz yurtdışında olduğu icin gelemedi ama evlendikten sonra çocuğum olunca evime beni gormeye geldi benim çocukluk arkadaşlarımdı dostlarımdı.

Peki ya şimdi ne oldi ıkiside gittikçe uzaklaştı hayatlarında kendilerine eş okumuş kendini geliştirmiş insanlarla dostluk oluşturdular denizi ınstagramda ekledim birsuru fotosunu begendim ama o beni eklemedi dedim belki görmemiştir ama fatma benden sonra instagram açtı baktim onu eklemiş megerse kendi tahsilatına yakın bilgili insanlarla takiplesiyo kendimi cok ezik hissetim.

Fatmaya mesaj attim neden boyle olduk farkındamısın olsek birbirimizden haberimiz olmayacak dedim evet haklısın dedi aksam arayacam konusuruz dedi aramadı ertesi gün mesaj attı arayamadim musait değildim bugun nöbetten cikinca arayacam dedi aramadı aradan taa bir ay geçti hic sesi cikmadi sosyal medyadan baktim geziyo kamplara katılıyo bana ayıracak hic vakti yokmuş.

Şimdi soruyorum size dostlukta bile kültür farki olur mu gerçek dostlar olsaydık aramıza eğitim girermiydi siz benim yerimde olsaydınız görüşme icin adım attıklarında ne cevap verirdiniz :KK43: hic dostum yok ne kadar acı bir durum

Not cok uzun oldu kusura bakmayın bu arada okulun cok iyiydi ailem bırakmadı yıllar sonra açıktan kayt oldum birkac sınavdan sonra yine bırakmadılar ve artuk benimde hevesim kaçtı okumaktan soğuttular.
 
Eşin umarım okumaya karşı biri değildir ve açıktan okursun??
Neden soğudunki, madem ezik hissediyosun, kendini kendine ıspatlama zzamanı bence..
 
Dostlarınızla hic koptunuz mu bilmiyorim ama gercekten bir zamanlar herseyini paylastigin insanlarin simdi hic arayip sormamalari seni eskisi gibi umursamamalari insani yaraliyo

Arkadaşlarım var evet ama sadece uzaktan gorustuklerim var hayatımı herşeyimi paylaştığım sadece bunlardi
Çok abartmışsınız.
Çevreleri değişti,hayata bakışları bile değişti ama yine de düğününüze gelmiş yani,
Paylaşacak şeyleri olmayabilir sizinle.
Başka arkadaşınız vardır mutlaka onlara yoğunlaşın.
 
Yok eşim karşı degil
Eşin umarım okumaya karşı biri değildir ve açıktan okursun??
Neden soğudunki, madem ezik hissediyosun, kendini kendine ıspatlama zzamanı bence..
çocuğum var die kayıt yapamıyorum ona bakacak kimse yok esim pazar günleri bile çalışır.
 
Aileniz size büyük bir kötülük etmiş ama hala geç değil.
Arkadaş konusunda uzun yıllar geçmiş,bazı şeyler değişmiştir araya mesafeler girmiş uzun bir süre,herkes arkadaşlarına o kadar sadık olmayabiliyor bazen.Üzüntünüzü anlıyorum ama hayat devam ediyor,yeni insanlar tanımak için geç değil.
 
Yıllarca bunların hesabını yapmanız çok ilginç. Herkesin kendince bi düzeni var. Ben ailemi bike arayamıyorum çoğu zaman, sizinle ilgilenmelerini beklemeniz anlamsız biraz.
Sorunuza gelince evet kültür farkı önemli, paylaşacak ortak nokta kalmıyor. Sürekli size rapor verir gibi aramaları anlamsız olur zaten.
Kendi hayatınıza odaklanin
 
Aslinda yıldım tekrar okumaya cesaretim inancın kalmadi okulu 2. Bitirmiştim ama ailem yüzünden olmadi sonra 5 yıl geçtikten sonra açığa kaydoldum 15 dersten 1 tanesinde kalmıştım o kadar ara vermeme rağmen yine sıkıntı ettiler gidemedim artik heves bırakmadılar simdi cok zorlasam eşim destek olur ama bu seferde ben pes ettim inancım kalmadi istemiyorum yoruldum ayni hayalin defalarca yıkımını izlemekten
Aileniz size büyük bir kötülük etmiş ama hala geç değil.
Arkadaş konusunda uzun yıllar geçmiş,bazı şeyler değişmiştir araya mesafeler girmiş uzun bir süre,herkes arkadaşlarına o kadar sadık olmayabiliyor bazen.Üzüntünüzü anlıyorum ama hayat devam ediyor,yeni insanlar tanımak için geç değil.
 
Uzulmekte kirilmakta haklısınız.
Ama siz onlarda takılı kalmışsınız. Onlar ise çevreleri genişlemiş ve yeni , belki daha çok ortak paydaya sahip arkadaşlar bulmuşlar.
Tabi bu sizi bıraktıkları anlamına gelmiyor. Ama arayacağım dediyse aramalıydı
 
Aslinda yıldım tekrar okumaya cesaretim inancın kalmadi okulu 2. Bitirmiştim ama ailem yüzünden olmadi sonra 5 yıl geçtikten sonra açığa kaydoldum 15 dersten 1 tanesinde kalmıştım o kadar ara vermeme rağmen yine sıkıntı ettiler gidemedim artik heves bırakmadılar simdi cok zorlasam eşim destek olur ama bu seferde ben pes ettim inancım kalmadi istemiyorum yoruldum ayni hayalin defalarca yıkımını izlemekten


Eşiniz destekmiş,aileniz yüzünden bırakmışsınız onlar bir şey demezler bu saatten sonra.Bence deneyebilirsiniz hala.
 
Benimki hesap degil aslinda gecmisi soyle bir düşündüm de aklimda bunlar oturmuş bana rapor vermelerini tabiki beklemiyorim ama bukadar uzaklasmak ta çok üzücü
Yıllarca bunların hesabını yapmanız çok ilginç. Herkesin kendince bi düzeni var. Ben ailemi bike arayamıyorum çoğu zaman, sizinle ilgilenmelerini beklemeniz anlamsız biraz.
Sorunuza gelince evet kültür farkı önemli, paylaşacak ortak nokta kalmıyor. Sürekli size rapor verir gibi aramaları anlamsız olur zaten.
Kendi hayatınıza odaklanin
 
Benimki hesap degil aslinda gecmisi soyle bir düşündüm de aklimda bunlar oturmuş bana rapor vermelerini tabiki beklemiyorim ama bukadar uzaklasmak ta çok üzücü
Sizi anlıyorum, ama ne yazıkki hayatın gerçeği bu. Herkes kendi derdine dusuyor
 
Yani kultur farki degilde yasamlar degisiyor oncelikler degisiyor .Bende arkadaslarimla konusmak gorusmek istiyorum ama imkanlar sinirli oluyor .Birde mesefe giriyor bence hayatiniza bakin.
 
Senin adına üzüldüm.Evet çevreleri genişledi belki daha yakın oldukları arkadaşları oldu ama paylasilmis o kadar şey var,en azından arada birbirinizi arayıp "nasılsın" diyebilmeliydiniz.

Şu saatten sonra yapacak bir şey yok,sen de arama konuşmaya çalışma,kendi hayatına bak.Kendin için bir şeyler yap.Hic bir şey için geç degil,yeterki sen iste.
 
bosver kardesim, üzülme.
yani niye üzülüyorsun ki. senin huzurun varsa bu sana yeter de artar.
su zamanda kim olursa olsun, insanlarin yitigi Huzurdur.
Huzur varsa gercekten cok büyük nimete sahipsin demektir.

sosyal medyayi cok önemseme. gerceklik payi tartisilir. görünüs gercekten farkli olabilir. insanoglu cogu itina ile özendirici pozlar paylasmayi sever. yani maksat nedir bilmem ama maalesef böyledir.
 
seni canı gönülden sevseydiler araniza hiçbirşey girmezdi sevgileri sahteymiş kendine yeni dostlar edin hayat hep ileriye bakılarak yaşanır
 
seni canı gönülden sevseydiler araniza hiçbirşey girmezdi sevgileri sahteymiş kendine yeni dostlar edin hayat hep ileriye bakılarak yaşanır
 
Ben onlara takıldığınızı düşünmedim aslında. Siz okuyamadığınıza takılmışsınız haklı olarak. Çok kötü bir durum. Aileniz çok büyük kötülük yapmış size bütün hayatınızı etkileyecek bir kötülük. Ama hiçbir şey için geç değil.
 
Back
X