olamaz ya olamaz biktim kendimden

titaza

Guru
Kayıtlı Üye
22 Ekim 2011
379
68
323
Almanya
selamlar kk hatunlari belki bu anlatacagim sizin icin basit gelicek ama ben isin icinden cikamiyorum nezaman bir topluluga girsem sanki herkez bana bakiyormus gibi elim ayagim dolasiyor ve 14.10.12 de türkiyeye gelicem ama amasi var iste otel veya pansiyon da kalmayi düsünüyorum, evde cok rahat yemek yiyorum catali kasigi rahat kullaniyorum yemek yerkende agzim kapali olmasina dikkat ederim hep ama lokantalarda ise sanki hic ömrümde yemek yememisim gibi neyi nasil kullanicami karistiriyorum insanlar sürekli beni izliyormusda kusur bulucaklarmis gibi heyecandan ne yapicami bilemiyorum sebebinide bilmiyorum neden bu sacma seyi atamiyorum üzerimden yüzümü kizariklik basiyor bende digerleri gibi rahat hareket etmek istiyorum disarda yemek esnasinda offff of ve simdi size soruyorum sizlerden benim gibi olan varmi yoksa lokantalarda cokmu rahat hareket ediyosunuz? yemek esnasinda yaninizda herkim olursa olsun ister aile ister es yada arkadas vs. cünkü ben yanimda kim olursa olsun istersem yalniz olayim gene ayni gene ayniiii ve türkiyeye geldigimde ne olucak halim budurumda
 
amin insallah vermesin kimselere baska dert yasim 31 ama bu hastalikmidir nedir yaslami alakasi var yoksa :S al iste bir dert daha cikti bana eger öyleyse

sanırım prsikolojik...ergen yaşlardayken 13-14 insan içine karışınca bendede takıntı vardıda ondan yaşınızı sordum... bence rahat olun kimsenin umrunda değilsiniz emin olun ve o rahatlıkla yiyin yemeğinizi...benim kimse umrumda olmaz rahat rahat yerim yemeğimi
 
Dışarıdaki insanların düşüncelerini fazlasıyla önemsediğinizi, kendinize olan güveni dış etkenlerle oluşturduğunuz kanısına vardım.
Açıkcası bazen öyle bir yemek yerim ki gurmeyim diyen öyle yemez, bazen de döke saça kimseyi umursamadan elimle bile gayet rahat şekilde yerim.
Hatta geçenlerde o kadar açtım ki arkadaşlarım uyardı peçeteyi bırak bari onu yeme diye:))
Nerede olduğum ya da yanımdaki insanlar önemli değildir, biraz daha kendinize odaklanın.
O anın tadını çıkarın, hayatınızdan bir kesit olduğunu unutmadan diğer insanların gelip geçici olduğunu yaşayanın sadece siz olduğunu düşünün.
En önemlisi kendinize güvenin.
 

ergenlikte olsa haklisin ama kocaman kadin oldum artik ve bu durumu aciklayamiyorumda kimselere benim icin vallahi resmen utanc verici bir hal aldi bu durum rahat olayim derken temelli rezillik diz boyu oluyor cok zaman iki lokma alir yemegi birakirim orda :26: zoraki sohbet acarim durumu kurtarmak icin :26:
 

inan senin yerinde olmak cok isterdim
 
Şimdi aklıma geldi, ben bu durumu salata yediğimde yaşardım.
Şimdi kesersin güzelce de sol elle çatalı o minicik parçaları ağzına götürene kadar düşürme derken hoooopp hepsi gider:))
En son çare olarak en başta bütün yiyeceğim salatayı(siz de yemeğinizi öyle yapın) yiyebileceğim, dökmeyeceğim büyüklükte kesmeye başladım, en son bütün işlemi bitirip, bıçağı bir kenara atıp, güzel güzel sağ elimle çatalla tek işlemde yemeyi öğrendim.
Hayatım kolaylaştı resmen.
 

ne güzel sevindim sizin adiniza valla, bende cok zaman uygularim ama uygulama esnasindada kanrevan icinde kalirim sanki milletin gözü elimde etraftakileri yok saymayi ögrenmeliyim sanirim ama nasil
 
inan senin yerinde olmak cok isterdim

Yemek yemek doğal bir ihtiyaçtır.
Nefes almak gibi...
Bunu bir de öyle düşünün.
İnsanlar sizi nasıl yemek yediğinizle değerlendirecekse ohooo hiç olmasınlar daha iyi.
Şimdi hepimiz dışarıda minik minik tın tın yiyoruz da evde yediğimiz salatanın suyuna ekmek banmıyor muyuz, sıyırmıyor muyuz o tabakları?:)
Aslında kimi kandırıyoruz diye de düşünmeden edemiyorum, karşımızdaki insanları rahatsız etmeyecek şekilde davranıyorsak gerisi mühim değil.
Onlar size bakıyorsa siz de onlara bakıyorsunuz, onların eli ayağı dolaşsın boşverin...
Lütfen birazcık böyle bakın olaya...
Yemek yemek candır yaa...
Nasılına değil keyfinize bakın
 
Son düzenleme:

ne güzel anlatiyosun valla hem cok hosuma gitti hem bu sifir moralle güldürdün allahta seni güldürsün cokta haklisin
 
Daha küçük yaşlarda hepimizin atlattığı bir dönemdir bu,
sizin durumunuzun da psikolojik bir rahatsızlık olduğunu falan düşünmüyorum.
Olsa olsa çekingenlik,mahçup olma korkusu,hassasiyettir.
Şöyle düşünün,siz çatal bıçak kullanmayı biliyorsunuz.
Bu da bambaşka bir kültür değil bence,neticede hiçbirimiz ingiliz kraliyet ailesine mensup değiliz.
Aldınız sağ ele bıçağı sol ele çatalı,ama elleriniz titriyor,herkes size bakıyormuş gibi geliyor.
Hıh işte tam o an da şunu düşünün''şimdi bu eti,pizzayı ya da pideyi kesip bir lokma ağzıma atmazsam,
yine oyalanır ne yapacağımı bilemezsem asıl o zaman dikkatleri üzerime çekicem,herkes bana bakacak''
Gayet sakin olun,siz başkasının hakkını yemiyorsunuz.
Parasını ödediğiniz yemeği,herkes gibi keyfini çıkara çıkara yemek sizin en doğal hakkınız.
Kastettiğim tabi ki ''yaban filmlerinde ki bütün kızarmış tavuğu ya da kuzu budunu hunharca yiyen tipleri rol-model alın''değil
Ama elinizi kolunuzu nereye koyacağınızı bilememe telaşını atın üstünüzden.
Herkes sizin gibi insan ve o mekana gelme amaçları karınlarını doyurmak.
İçinizden nasıl geliyorsa öyle davranın.
Nasıl karnınız doyucaksa öyle yiyin yemeğinizi.
Zaten bu hassasiyet ve çekingenlikle mümükünü yok görgü kurallarını aşmanızın
 
ne zamandan beri bu durumla karşı karşıyasınız? belki size yardımcı olabilirim.
bu olayın ilk ortaya çıktığı zamanları hatırlamaya çalışıp anlatabilirseniz eğer.
 
Bende hiç çekinmemm
Nişanlımın yanında fln ilk gunden beri cok rahatımdır

Ama kayınpederin yanında biraz cekinirim iste
Bide bıcakla kesilerek yenecek ama sert ve hafiften yuvarlak yiyeceklerde sinir olurumm

Hani boyle bıcaktan kayarda zıplar gider tabaktan baska yerlere
2 kez basıma geldi 2side kayınpederin yanındaydı
 
pdrcimerve kardesim bu olay uzun zamandir var bende ozamanlar asiri kiloluydum ki simdide tam tersi 68 kg ama haala var bende bu takinti

ve mutluluk84 cok güldüm gercekten icimdeki düsündüklerimin tam tersi yorumlar geldi bende sandim ters tepkiler alirim mesela yani kücükgörülürüm ezik durumuna düserim aciklarsam derdimi diye ama iyikide acikladim inanin sizden duyduklarim rahatlatti beni
 

Salatanın suyuna ekmek banmak mı,inanamıyorum nasıl bir kabalık
Ben salatanın bitmesini ve tabağı direkt dikerek suyunu içmeyi tercih ediyorum
Tabi eşimle yalnızsak,her zaman da değil hani böyle yeşil salataysa ekşisi,zeytinyağı tuzu falan
Eşimin ''heyyy gidi koca izmirli''takılmalarına bile kulağımı tıkıyorum
Gören de hiç ummaz yani ruhum da böyle bir kabalık beslediğimi
 

Rahatla tabi arkadaşım ya,ne o öyle kibarlık,çıt kırıldımlık.
Herşeyden önce nimete saygısızlık olur.
Sana ''Afrikada ki çocuklar''örneğini vermemi istemezsin herhalde.
Gerçekten ben artık yaşım ilerledikçe,yemek olayını daha bir manevi düşünüyorum.
Duygusal bir bağ var yemeklerle aramda
Yarım bıraktığımda ihanete uğratıyormuşum gibi pişmanlık duyuyorum
Eşimle yeni çıkmaya başladığımızda aç kalırdım.
Yiyemezdim.''Ben geç yemiştim,zaten çok da yemiyorum halimden de belli değil mi''derdim.
Sanki her lokmamı izleyip,ayıplayacakmış gibine çocukça dimi.
O'da zaten zayıfım diye ''bak o tabak bitecek''derdi.
Şimdi mi;''istersen bitirme,bu saatte sana kilodan başka bi artısı olmaz zaten''diyebiliyo
Yanın da yemek yiyemeyen ben de tabağımı bitirip ''istersen sana yardım edebilirim''diyorum
 

En güzelini yapıyorsunuz valahi.
Bundan sonra ben de deneyeyim bunu
Hanım hanımcık insanlarız ama yemek başka bir şey.
Hanımlıktan mı ölelim açlıktan mı:)))
Hatta bazı arkadaşlarım elle yenilecek şeyleri bıçakla falan kesmeye çalışırlar(zaten üçgen kesilmiş tostu keseni gördüm) sinir olurum, al bi peçete eline madem çok kibarsın da öyle ye cılkını çıkarma nimetin diye kızarım.
Yıllardır dillere sakız olan bir anım var, ben gene açlıktan gözüm dönmüş haldur huldur yemek yiyorum, sevgilim bir elinde peçete bir elinde kola beni tamam kaçmıyor yavaş ol iç şunu telkinleriyle sakinleştirmeye çalışıyor.
Bir kızdım ona, verme şu kolayı midemi şişiriyor sonra yemeğimizi bitiremiyorum aklım onda kalıyor, şimdi peçeteyle silecek zamanım yok bitsin komple silerim uğraştırma beni diye
O günden sonra bütün tartışmalarda beni yemeğe götürerek gönlümü aldı:)))
sizleri bilmem ama benim kalbime giden yol hakikaten mideden geçiyor ve değil insanlar dünya olsa umrumda değil, gene nasıl yiyeceksem öyle yerim açım yahuuu
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…