Merhabalar. 19 yaşındayım. Nasıl anlatacağımı inanın hiç bilmiyorum ama anlatmam gereken bir derdim var 
Biliyorum çok da olaylı bir gönderi değil (İçerik çıkartılamayacak bir post) ama yine de lütfen başka bir platformda paylaşmayın. Kuralları okudum ama yine de bir kuralı ihlal ediyorsam bildirirseniz hemen kaldırırım.
İlkokul, ortaokul ve lisede akademik olarak başarım hep yüksekti. Sınıfın ineği olarak bilinirdim aynı zamanda da popülerdim. İki cinsiyetten de çok arkadaşım oldu. Okul hayatımda bir sürü çıkma teklifi aldım ama hiçbirini kabul edemedim/etmedim. Muhafazakar bir ailem var ama ebeveynlerim bana hep güvendi yani kabul etsem de sıkıntı olmazdı. Ne zaman çıkma teklifi alsam şaşırırdım çünkü hiç öyle bir vibeım yok. Feminen sayılmam. Maskülen de değilim. Güzel de değilim hatta ortalamadan düşük bir tipim var. Sosyal olarak da bence tuhafım ve ses tonum monoton. Hiçbir zaman bir ilişkide olmayı düşünemedim. Hiçbir zaman bir erkeğe bakıp da yakışıklı olduğunu düşünmedim. Lisede kız arkadaşlarımın sevgilileri olduğunda ve onlar hakkında konuştuklarında hiçbir şey anlamıyordum. Crushları olduklarında ve çekici buldukları fiziksel özelliklerinden bahsettiklerinde abarttıklarını düşünüyordum.
Derslerde iyi olmama rağmen 12. sınıfta benim kontrolümde olmayan birkaç olay yaşadım ve motivasyonum çok azaldı. Yks’ye düzgün çalışmadım ve dolayısıyla istediğim bir sıralamada değildim. Annemle aram bozuktu ve tartışmaların üzerinden birkaç saat geçse bile saatlerce konuşmaya devam ederdi. O konuştuğu şeyler arasında da çirkin olduğum ve kimsenin beni “almayacağını” (
) falan söylüyordu.
Benim zaten daha önceki başarılarımın hepsi akademikti ve YKS’de çuvallayınca kendimi çok eksik, başarısız, gereksiz hissettim, dolayısıyla da intih@rı düşünmeye başladım. Yurtdışında yeni yeni popüler olan bir yöntem için malzeme (O amaçla kullanılabilen) satın aldım ve evde sakladım (Daha sonrasında annem buldu ama bu çok ayrı bir olay). O sırada hiç yalnız kalabileceğim bir zaman yoktu bundan dolayı da planlarımı erteledim. Aynı zamanda da kasiyer olarak işe başladım genellikle turistlerin bulunduğu bir yerde. Bir ay içerisinde beş erkek çıkma teklifi etti (Çok şaşırmıştım). İlki 30 yaşını geçmişti sanırım ve sürekli numaramı istedi. İkincisi benimle yaşıttı ama ciddi olup olmadığını anlamadım. Üçüncüsü gerçekten ilgiliydi ama yine de istemedim. Dördüncüsü beni Amerika’ya götürmeyi teklif etti (Yabancıydı yine de çok saçma bir teklif ??). Beşincisi de ilgiliydi ama ısrarcıydı. O zamanlar bir sevgili bulmanın özgüvenimi iyileştireceğini düşünüyordum ama hep olmaması için de bir bahane buluyordum nedense. Sürekli ya ama şundan dolayı olmazdı falan diyordum. Sonra bir gün yabancı 35 yaş üstü olduğunu düşündüğüm bir kadın büyük bir alışveriş yapıyordu, İngilizce bilmiyordu ve çeviri kullanarak konuşuyorduk. Yarım saat yardım ettim sonra o kasadan aldıklarını geçirttirdi ve gitti. Bir gün sonra geri gelmişti ve hola diyip hemen telefonunun ekranını yüzüme tuttu. Uzun bir yazıydı, kısacası senden hoşlanıyorum ve seninle bir ilişkiye başlamak istiyorum eğer yönelimini yanlış anladıysam özür dilerim diyordu. Ben kimseyle flörtöz konuşmam çok şaşırmıştım onun benim yönelimim hakkında böyle düşünmesine, orada dondum. Ne diyeceğimi bilemedim sadece başımı hayır anlamında salladım (Çok kabacaydı… ). Sonra o görüşürüz işareti yaparak çıktı. Ben o gün eve giderken kendimi çok heyecanlı hissettim. Egom okşanmıştı ve mutluydum. Sonra erkeklerden böyle teklifler alınca hiç böyle hissetmediğimi ve üzerlerine düşünmediğimi bile fark ettim. O kadının yönelimimin böyle olduğunu düşünmesi de beni merak ettirmişti. İnternetten saçma testler yapmaya başladım. Homoseksüellik üzerine. Daha önce hiç cinsel dürtüm olmadı, bundan dolayı lezbiyen olmadığımı biliyordum. Eğer olsaydım dürtüm olurdu değil mi? Sonra bir gün geçmişi düşünürken aslında crushlarımın olduğunu fark ettim. Sadece arkadaş olup iyi vakit geçirmek istediğimden (Cinsel istek olmadan ama yine de hayat arkadaşı olarak) crush olarak sınıflandırmamışım o zamanlar. İzlediğim bütün tv dizilerinde hep kadınların fan tarzı bir şeyi oluyordum ve onlardan hoşlanıyordum (Parasosyal anlamda değil, mommy issues olarak hiç değil). Bunu fark ettiğimden beri kendimi çok kötü hissediyorum. Annem ve babam asla kabul etmezler. Ki zaten ben de bir kadın bulamam. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sanırım annemin dediği gibi kimseyle evlenmeyeceğim ve yalnız öleceğim. Ama bunu kabul etmek istemediğimden acaba hormon dengesinden dolayı mı böyleyim diyorum. Çoğu kadın cinsellik diye bir konsept olmasa erkeklerle çıkmazdı bence (Sizce?). Belki de dürtülerim olmadığından onlardan hoşlanamıyorumdur? Böyle bir şeyden şüpheleniyorsam nasıl kontrol edebilirim? Böyle bir durumdan geçip de aslında sadece bir dönem olduğunu düşünen biri var mı? Lütfen yargılamayın. Gereksiz ayrıntılar için özür dilerim kafam çok karışık
Biliyorum çok da olaylı bir gönderi değil (İçerik çıkartılamayacak bir post) ama yine de lütfen başka bir platformda paylaşmayın. Kuralları okudum ama yine de bir kuralı ihlal ediyorsam bildirirseniz hemen kaldırırım.İlkokul, ortaokul ve lisede akademik olarak başarım hep yüksekti. Sınıfın ineği olarak bilinirdim aynı zamanda da popülerdim. İki cinsiyetten de çok arkadaşım oldu. Okul hayatımda bir sürü çıkma teklifi aldım ama hiçbirini kabul edemedim/etmedim. Muhafazakar bir ailem var ama ebeveynlerim bana hep güvendi yani kabul etsem de sıkıntı olmazdı. Ne zaman çıkma teklifi alsam şaşırırdım çünkü hiç öyle bir vibeım yok. Feminen sayılmam. Maskülen de değilim. Güzel de değilim hatta ortalamadan düşük bir tipim var. Sosyal olarak da bence tuhafım ve ses tonum monoton. Hiçbir zaman bir ilişkide olmayı düşünemedim. Hiçbir zaman bir erkeğe bakıp da yakışıklı olduğunu düşünmedim. Lisede kız arkadaşlarımın sevgilileri olduğunda ve onlar hakkında konuştuklarında hiçbir şey anlamıyordum. Crushları olduklarında ve çekici buldukları fiziksel özelliklerinden bahsettiklerinde abarttıklarını düşünüyordum.
Derslerde iyi olmama rağmen 12. sınıfta benim kontrolümde olmayan birkaç olay yaşadım ve motivasyonum çok azaldı. Yks’ye düzgün çalışmadım ve dolayısıyla istediğim bir sıralamada değildim. Annemle aram bozuktu ve tartışmaların üzerinden birkaç saat geçse bile saatlerce konuşmaya devam ederdi. O konuştuğu şeyler arasında da çirkin olduğum ve kimsenin beni “almayacağını” (
) falan söylüyordu.Benim zaten daha önceki başarılarımın hepsi akademikti ve YKS’de çuvallayınca kendimi çok eksik, başarısız, gereksiz hissettim, dolayısıyla da intih@rı düşünmeye başladım. Yurtdışında yeni yeni popüler olan bir yöntem için malzeme (O amaçla kullanılabilen) satın aldım ve evde sakladım (Daha sonrasında annem buldu ama bu çok ayrı bir olay). O sırada hiç yalnız kalabileceğim bir zaman yoktu bundan dolayı da planlarımı erteledim. Aynı zamanda da kasiyer olarak işe başladım genellikle turistlerin bulunduğu bir yerde. Bir ay içerisinde beş erkek çıkma teklifi etti (Çok şaşırmıştım). İlki 30 yaşını geçmişti sanırım ve sürekli numaramı istedi. İkincisi benimle yaşıttı ama ciddi olup olmadığını anlamadım. Üçüncüsü gerçekten ilgiliydi ama yine de istemedim. Dördüncüsü beni Amerika’ya götürmeyi teklif etti (Yabancıydı yine de çok saçma bir teklif ??). Beşincisi de ilgiliydi ama ısrarcıydı. O zamanlar bir sevgili bulmanın özgüvenimi iyileştireceğini düşünüyordum ama hep olmaması için de bir bahane buluyordum nedense. Sürekli ya ama şundan dolayı olmazdı falan diyordum. Sonra bir gün yabancı 35 yaş üstü olduğunu düşündüğüm bir kadın büyük bir alışveriş yapıyordu, İngilizce bilmiyordu ve çeviri kullanarak konuşuyorduk. Yarım saat yardım ettim sonra o kasadan aldıklarını geçirttirdi ve gitti. Bir gün sonra geri gelmişti ve hola diyip hemen telefonunun ekranını yüzüme tuttu. Uzun bir yazıydı, kısacası senden hoşlanıyorum ve seninle bir ilişkiye başlamak istiyorum eğer yönelimini yanlış anladıysam özür dilerim diyordu. Ben kimseyle flörtöz konuşmam çok şaşırmıştım onun benim yönelimim hakkında böyle düşünmesine, orada dondum. Ne diyeceğimi bilemedim sadece başımı hayır anlamında salladım (Çok kabacaydı… ). Sonra o görüşürüz işareti yaparak çıktı. Ben o gün eve giderken kendimi çok heyecanlı hissettim. Egom okşanmıştı ve mutluydum. Sonra erkeklerden böyle teklifler alınca hiç böyle hissetmediğimi ve üzerlerine düşünmediğimi bile fark ettim. O kadının yönelimimin böyle olduğunu düşünmesi de beni merak ettirmişti. İnternetten saçma testler yapmaya başladım. Homoseksüellik üzerine. Daha önce hiç cinsel dürtüm olmadı, bundan dolayı lezbiyen olmadığımı biliyordum. Eğer olsaydım dürtüm olurdu değil mi? Sonra bir gün geçmişi düşünürken aslında crushlarımın olduğunu fark ettim. Sadece arkadaş olup iyi vakit geçirmek istediğimden (Cinsel istek olmadan ama yine de hayat arkadaşı olarak) crush olarak sınıflandırmamışım o zamanlar. İzlediğim bütün tv dizilerinde hep kadınların fan tarzı bir şeyi oluyordum ve onlardan hoşlanıyordum (Parasosyal anlamda değil, mommy issues olarak hiç değil). Bunu fark ettiğimden beri kendimi çok kötü hissediyorum. Annem ve babam asla kabul etmezler. Ki zaten ben de bir kadın bulamam. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sanırım annemin dediği gibi kimseyle evlenmeyeceğim ve yalnız öleceğim. Ama bunu kabul etmek istemediğimden acaba hormon dengesinden dolayı mı böyleyim diyorum. Çoğu kadın cinsellik diye bir konsept olmasa erkeklerle çıkmazdı bence (Sizce?). Belki de dürtülerim olmadığından onlardan hoşlanamıyorumdur? Böyle bir şeyden şüpheleniyorsam nasıl kontrol edebilirim? Böyle bir durumdan geçip de aslında sadece bir dönem olduğunu düşünen biri var mı? Lütfen yargılamayın. Gereksiz ayrıntılar için özür dilerim kafam çok karışık
Son düzenleme:
Onları kaybetmemek için her şeyi yapabilirim gibi geliyor 
Özür dilerim. Haklısınız. Ben kabullenemediğim için yok şundandır yok bundandır diyip diyip duruyorum. Üçüncü tavsiyenize 1 ay içinde başlıyor olacağım 
