- 15 Ekim 2015
- 3.098
- 3.249
- 63
Gercekten
Bu gecenin en guzel yazisi olmus.Evet, çüreyeceğiz.
Eğer dini inancınız varsa zaten ölüm bir son değil, bir başlangıç olarak kabul edilir. Ebedi huzura kavuşmadan önce açmanız gereken son kapı, geçmeniz gereken son sınav.
Eğer yoksa da ki çürüme kelimesinden olmadığını varsayıyorum. (Şurayı düzelteyim, inançlı biriymişsiniz, ilk mesajı tam okumamışım)
Hayatın döngüsü bu şekilde.
Nasıl ki bizden önceki canlılar ölüp bize yaşamamız için gerekli elementleri sağladılarsa biz de hayatın döngüsüne karışacağız. Ve bir şekilde varlığımızı bu hayatta sürdürmeye devam edeceğiz.
Görmeyeceğiz, duymayacağız, gülmeyeceğiz ama parçalarımız toprağa karışacak ve belki bir bitkiye gübre olacak. O bitki çürüyecek ve biz bir şekilde yeniden bir canlıya hayat vereceğiz.
Bir şekilde varlığımız devam edecek.
Bütün bunlardan daha da önemlisi.
Hayatta bizden bir iz bırakmak. Evsiz bir çocuğa uzattığımız elimizle, bağışladığımız organlarımızla, yaptığımız iyiliklerle, hayatta iz bırakmak yani sadece çürüyüp gitmemek, güzelce çürüyüp gitmek, bizim elimizde.
Vasiyetimdir, öldüğüm gün, dikebildikleri kadar ağaç diksinler istiyorum, organlarımı da bağışlasınlar. Benden çıkanlar, başkalarının işine yarasın, hiçbir faydam dokunmadıysa bile hayata çocuklara oksijen, kalbi delik birine kalp olayım istiyorum.
Bu tarz sorgulamalar, hayatın bazı aşamalarında normaldir. Sakin kafayla düşünmek, dertleri çözer, içinizi ferahlatır.