• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Olmaz dediğim oldu ! otobüsteki çocuğu unutamıyorum...

bence çok düşünmemek lazım. olmuşla ölmüşe çare yok bence sizde yolunuza bakın. basit bi etkilenme, bu kadar. belki kötü bi insandı belki sizi çok üzecekti belkide gerçekten sapığın tekiydi gecenin bi vakti, ne malum?
 
hemen birini bul çivi çiviyi söker :KK70: :KK70:
Tekrar
Gri ojeli kizi arayan cocugun hikayesini biliyor musunuz :) bilmiyorsaniz aratin bi bulun okuyun bence. Icinize bir umut isigi dogar belki :) siz neden yapamayasiniz ki?
Evt malesef benim tanımlayabilecek gri oje kadar bile bişeyim yok birde üzerinden çok zaman geçtiği için cesaretimde yok o zamanlar tabi bu kafada değilim böyle şeyler aklıma gelmedi
 
otobüsten kız beğenip tanışan biri pek tekin biri değildir.

doğrusunu yapmışsınız şimdi boşluktan gözünüzde büyütmüşsünüz sanki mükemmel biriymiş gibi. çapkın ve aldatan biridir o.
 
Tekrar

Evt malesef benim tanımlayabilecek gri oje kadar bile bişeyim yok birde üzerinden çok zaman geçtiği için cesaretimde yok o zamanlar tabi bu kafada değilim böyle şeyler aklıma gelmedi
iyi olmuş işte bi daha ki sefere başkasına kabalık etmezsin
amacım kabalık etmek değildi zaten de o zamanda farkındaydım etkilendiğimin sadece ani korku endişe karışık bir tepki oldu.
 
Belki o an hissettiklerin doğruydu ve seni yanlış şeylerden kurtardı.
Bilemezsin.
Böylesi daha hayırlı oldu de geç bence.
2,5 sene çok uzun bir zaman dilimi.
 
Yillar önce annemle metrobuse binmistim.Karsimda yesil gozlü güzel giyimli hayatimda bu zamana kadar gördüğüm en yakisikli erkek vardi.Ben ona o bana bakti.Karsilikli oturuyordu hatta annem de incelemiş çocuğu annem o neydi kizim evladim ne kadar yakisikli maşallah dedi.Şu zamana kadar o cocugun yakisikliligini hic unutmadim.Ama fazla etkisinde kalip hayatima devam etmemezlik yapmadim.Ara sira hatirlar anarim sadece o kadar.Sizin 2.5 yil unutamamaniz cok uzun o aninizi güzel bi şekilde anip hayatiniza devam edin.
 
Ah benimde var böyle bi anım. Konunu okuyunca anımsadım gülümseyerek :)
Keşke tüm anıları gülümseyerek hatırlasak...
Boşver kalsın böyle hatırında :)
 
Yahu NE bu gripler belki saati soracaktı evliydi belki nişanlıydı belki çocuğu bile vardı NE bu hareketler..ne bu hareketler Yani..bişey sorabilirmiyim diyen adam pardon bi böbreğinizi alabilirmiyim müsait bi yerde " diyecek hali Yok ya, yada müsaitseniz bi öpücük alsam...yani giden gitmiş ne desen boş
 
Sehirler arasi trende , hatta boğaz köprüsünü geçer iken metrobüste tanistigim gibi sahaf gezmeye gittigim flörtlerim olduğu için bana cok normal geldi konu :)
Bence iki insanin tanismasinin yeri ve zamani olamaz. Doğru insanin karşina nereden cikacagi da hic beli olmaz...
Yine de icinizden geldigi gibi davramissiniz, belki de o anin sartlariyla dogru olani yapamissiniz.
Simdi durup durup akliniza gelmesinin nedeni muhtemelen yalniz olmanizdir.
Size before sunrise ve akabinde devam filmi olan before sunseti izlemenizi oneriyorum. Viyana treninde tanisan amerikali ve fransiz gencin tek güncük macerasini ve 9 sene sonrasini anlatan bir film... Serinin devam filmi olan sunsette (yani yillar sonra bir daha karsialstiklari filmde) kadin o zaman numara vs almamalari icin soyle diyor: gencken boyle hisleri her zaman yasayacagimizi zannediyoruz. Oysa gecen onca zamandan sonra anladim ki bu hisler insanin karsisina birkac kez cikiyor
Tabii benim gibi odunca degil,fransiz aksaniyla tatlis tatliş söylüyordu :)


Ben de gecen iş donusu ilk duraktan metrobus bekliyorum,kafamda kocaman kahverengi bir sapka var. Tam yaninda durdugum cocugun da kahverengi kocaman sapkasi var. İkimizin de ustunde gri mont.. Sanki ciftiz de birlikte gelmisiz gibi. Bir suru zincirlikuyi arabasi gecti ama bir turlu avcilar arabasi gecmedi,dakikalaaar gectii...o telefona bakiyo ben bakiyorum falan, cocuga uyum saglamaya calisiyorum. O kulaklik takti diye kulaklik taktim mesela. Sonra arabamiz geldi, tabii onbes dakika bekleyen bir suru insan cullandi,ben de o hengamede hemen yanina oturdum. Kulakligi cikartti ben de kulakligimi cikarttim, cantadan kitap cikartti,ben de hemen cantamdan kitabimi cikarttim :) ara ara yansimamiza bakip caktirmadan güldük birbirimize. Ben inmek uzereyken kitabi cantama koydum,baktim o da kapatti kitabini :)kulakliğimi taktim, o da takti...
Sonra?
Dügmeye bastim indim:p
Epeydir kendimi bir butunun parcasi olarak hissetmemistim. Bu hissi ozledigimi farkettim...
Bazen insanin hayatina boyle kucuk anlar girebilir. Takinti haline getirmektense anin tadini cikarmak daha mutlu hissetmenizi saglar diye dusunuyorum
 
3 senede hayatiniza giren kisi ne kadar sureli girdi?
Bence unutamamanizin sebebi suanda hayatinizda tam istediginiz gibi birinin olmamasi. Onu dusundukce, tanimadiginiz birinin hayaline asik oluyorsunuz. Yani kafanizdaki o kisiye. Kim bilir belki yeniden karsilasirsiniz.. Belki de karsiniza oh iyiki de bundan once kimseyle olmamis dedirtecek biri cikar yakinda.
 
Askindan olse de teklif eden birini terslemek kizlarimizin sanindandir :D

Adam gelmis guzel guzel medeni cesaretiyle teklif edecek dimi. Sanki eskiyaymis gibi terslemek niye. "Evet olur" veya "hayir olmaz" demek yerine neden terslenir bu erkekler.
 
Yani artık imkansız...Pişmanlık duyma olan olmuştur ama takıntı haline gelmiş olabilir sende boşver gitti bitti..
 
2014 diyorsun yahu :) cocugu bile vardir belki simdi :) bir kez gormussun bide insan yüzünü unutur 3 yilda yanindan gecse tanimaman lazim
 
Face den aratsaydın il ilçe felan yada ne bileyim kara kalem çalışan birine tarif et çizsin onu google görsellerden arat. Koca sahilde bir kum tanesi aramak gibi bişey senin dediğin. Bide üzerinden çok yıl geçmiş sevgilisi olabilir. Ben 2014 kasımda evlendim çocuğum oldu 10 aylık :)
Ama filmlerde olan şeylerede inanırım kaderciyimdir biraz yazılmışsa bulursun buraya konu açman bile buna vesile olabilir
 
Vardir herkesin bu sekil bir anisi ki. Bir kere bende trenle universiteden eve donuyorum. Tren cok dolu, ayakta yolculuk ediyorum. Kapinin orda bir cocuk var. Spor cantasi gozume carpmisti, belli ki sporcuydu. Ben yurtdisinda yasiyorum, cocugun hangi ulkeden oldugunu da cikaramamistim. Kacak bakislar attik baya birbirimize. Bir ara ben ileri yurumek zorunda kaldim baya nerdeyse yan yana duracak kadar yakinlasmistik. Tabi ben o birseyler soyler diye bekliyorum. Sonra duragima geldik, herkes kalkinca ortalik cok kalabaliklasti. O arada onu goremedim. Trenden indim, etrafima bakindim nerde, indi mi diye. Sonra merdivenden hizlica indigini farkettim. Merdivenin ucunda bir kiz karsiladi onu. Yerimde kaldim oyle birden pis capkin kiz arkadasi varmis dedim. Hemen kafamdan attim, kulakliklarimi taktim, muzigimi actim, yanlarindan gectim gittim. Yazinizi okuyunca bir aklima geldi, benimde aradan gecmis 10 yil yani:))

Yani siz de acaba sorusuna cevap verseydim ne olurdu sorusunun pismanligi var. Belki de sonu birseye varmayacakti. 3 sene gecmis aradan. Gecip gitmistir oralardan, okuldu isti, belki nisanlandi hatta coktan evlendi. 3 5 dakika gordugunuz birisi icin bu kadar kafa patlatmaya degmez ki?
 
Sehirler arasi trende , hatta boğaz köprüsünü geçer iken metrobüste tanistigim gibi sahaf gezmeye gittigim flörtlerim olduğu için bana cok normal geldi konu :)
Bence iki insanin tanismasinin yeri ve zamani olamaz. Doğru insanin karşina nereden cikacagi da hic beli olmaz...
Yine de icinizden geldigi gibi davramissiniz, belki de o anin sartlariyla dogru olani yapamissiniz.
Simdi durup durup akliniza gelmesinin nedeni muhtemelen yalniz olmanizdir.
Size before sunrise ve akabinde devam filmi olan before sunseti izlemenizi oneriyorum. Viyana treninde tanisan amerikali ve fransiz gencin tek güncük macerasini ve 9 sene sonrasini anlatan bir film... Serinin devam filmi olan sunsette (yani yillar sonra bir daha karsialstiklari filmde) kadin o zaman numara vs almamalari icin soyle diyor: gencken boyle hisleri her zaman yasayacagimizi zannediyoruz. Oysa gecen onca zamandan sonra anladim ki bu hisler insanin karsisina birkac kez cikiyor
Tabii benim gibi odunca degil,fransiz aksaniyla tatlis tatliş söylüyordu :)


Ben de gecen iş donusu ilk duraktan metrobus bekliyorum,kafamda kocaman kahverengi bir sapka var. Tam yaninda durdugum cocugun da kahverengi kocaman sapkasi var. İkimizin de ustunde gri mont.. Sanki ciftiz de birlikte gelmisiz gibi. Bir suru zincirlikuyi arabasi gecti ama bir turlu avcilar arabasi gecmedi,dakikalaaar gectii...o telefona bakiyo ben bakiyorum falan, cocuga uyum saglamaya calisiyorum. O kulaklik takti diye kulaklik taktim mesela. Sonra arabamiz geldi, tabii onbes dakika bekleyen bir suru insan cullandi,ben de o hengamede hemen yanina oturdum. Kulakligi cikartti ben de kulakligimi cikarttim, cantadan kitap cikartti,ben de hemen cantamdan kitabimi cikarttim :) ara ara yansimamiza bakip caktirmadan güldük birbirimize. Ben inmek uzereyken kitabi cantama koydum,baktim o da kapatti kitabini :)kulakliğimi taktim, o da takti...
Sonra?
Dügmeye bastim indim:p
Epeydir kendimi bir butunun parcasi olarak hissetmemistim. Bu hissi ozledigimi farkettim...
Bazen insanin hayatina boyle kucuk anlar girebilir. Takinti haline getirmektense anin tadini cikarmak daha mutlu hissetmenizi saglar diye dusunuyorum
Vay be:KK36:
 
Back
X