Ölmüşüm de haberim yok gibi sanki

hayatınızda biri olsa tabi ki güzel ama olmaması da dünyanın sonu değil. bu duruma odaklanmayın. bence bütün sorun hayatın monoton olmasında. hayatımızın en güzel yıllarını çalışarak geçiriyoruz. fırsat bulunca, hatta fırsatı sen yarat, bol bol gez. sevdiğin şeyleri yap. Dünyaya bir daha gelmiceksin. giden zaman da geri gelmiyor.
 
MissCherryBlossom .!.:
Psikolog ne dedi?
Genişletmek için tıkla...
Kurslara gitmemi devam etmemi söylüyor, yüzmeye de gitmemi söyledi. Kusursuz insan olmaz dedi, sen kendinde de kusur gördüğün icin kendine deger vermiyorsun dedi. Odevler veriyor iste usendigin şeyleri yaz 10 yıl sonrasını yaz ve su anki durumunla karşılaştırıp neler yapabileceğini düşün gibi...
 
Tam olarak dedikleriniz gibi olmasa da benim de çook benzer ve fazla düşüncelerim var ki yaş 20. Ben artık çok da fazla mutlu olmaya çalışmıyorum kabullendim kendimi. Sanırım kronik mutsuzlardanım hiç bir şeyin fayda ettiği yok, genel de göstermelik yaşıyormuş gibi hissediyorum hatta. Umarım sizin hayatınız renklenir, mutlu olursunuz. Ama bu tür şeyler bu ara aklınıza geliyorsa bana kalırsa fazla uzun sürmez. Emin olun ki yaşın zerrre önemi yok.
 
miniminimarg .!.:
Bir dedim var bölümündesiniz, içim kasvetli olduğu için yazı dilime de yansımış bu çok doğal. Bu bölümde iç açıcı konular okumayı beklemiyorsunuz herhalde.
Genişletmek için tıkla...
Elbette şen şakrak konular beklemiyorum ama siz yok yere kendinize dert ediniyorsunuz.
Yapmayın bunu kendinize, hayatı biraz yaşamaya bakın.
Gezin, tozun. Ramazanın feyzini alamaya çalışın.
 
Öncelikle kendi kendinize yetebilmeyi öğrenin bence.
Takılıp kalmayın birine öyle.
Takın kulağınıza kulaklığınızı bir yürüyüş yapın.
Kendinize bir kahve ısmarlayın mesela.
İlgiyi alakayı önce kendiniz kendinize gösterin.
 
hayatınıza neden biri yok biliyor musunuz?
hayata bu kadar negatif baktığınız için...
dünyanın en güzel, en alımlı, en zeki kadını da olsanız, kolay kolay kimse bu kadar karamsar, bu kadar negatif enerjisi olan biriyle birlikte olmak istemez.
önce tek başınıza mutlu olmayı deneyin, yoga yapın mesela, çikolata kurslarına katılın, seyahat edin... ya da neyden keyif alıyorsanız onları yapın işte, önce iç huzuru yakalayın, gerisi gelir.
 
miniminimarg .!.:
30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.

En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
Genişletmek için tıkla...
Ya ben şu : Otuz yaşındayım , hayat bitti ,ölüyorum modunda yaşayanları anlayamıyorum konu sahibi ,üzgünüm . Yirmi dokuz yaşındayım ,evliligimde 8 senem bitiyor ,yine de alışamadım babamdan ayrı yasamaya ..keşke 30dan sonra evlenseydim diyorum hep ..ağlıyorum 8 senedir , her gece. .babaaaaa diye diye uyuduğumu gören eşim kendinden utanıyor bazen ,çok erken kopardım seni babandan ,dusuncesiyle ..ağlıyor adam benimle , ondan daha büyük bir aşkla bağlı olduğum babam için ..

Uzman yardımı aliyormussun. .bir ilerleme olmadığını düşünüyorsan doktorunu değiştirmende fayda var ..birde yalnız kalmamaya çalış ..yalnızlık daha çok düşünmeye ve sonrasında depresyonun en derinine itiyor ..umarım en kısa sürede bdv de konu actirtmayacak kadar iyi biriyle tanışırsın :)
 
Normalde görseniz bişey anlamazsınız, öyle karamsar bir enerji yaymiyorum yani ama içim böyle işte. Yoga, meditasyon,kurs, seyahat hepsini denedim. İçimde hiç bir kıpırtı yok.

Terapiye yeni başladım, 4 seans oldu daha. İyi geliyor aslında ama bir kaç gün sonra geçiyor o iyi his.
 
pelin- .!.:
hayatınıza neden biri yok biliyor musunuz?
hayata bu kadar negatif baktığınız için...
dünyanın en güzel, en alımlı, en zeki kadını da olsanız, kolay kolay kimse bu kadar karamsar, bu kadar negatif enerjisi olan biriyle birlikte olmak istemez.
önce tek başınıza mutlu olmayı deneyin, yoga yapın mesela, çikolata kurslarına katılın, seyahat edin... ya da neyden keyif alıyorsanız onları yapın işte, önce iç huzuru yakalayın, gerisi gelir.
Genişletmek için tıkla...

hımm şimdi 30 yaşında terkedilen biri olarak ben bu söylemi biraz ağır buldum. insan sadece negatif baktığı için mi hayatında biri olmaz? ya da hayat arkadaşının olmaması kötü bir sosyal statü müdür? belki arkadaş yaşadıklarından sonra karamsar olmuştur bir süre. hepimiz böyle dönemler atlatırız ve geçer.
 
strawberryland .!.:
hımm şimdi 30 yaşında terkedilen biri olarak ben bu söylemi biraz ağır buldum. insan sadece negatif baktığı için mi hayatında biri olmaz? ya da hayat arkadaşının olmaması kötü bir sosyal statü müdür? belki arkadaş yaşadıklarından sonra karamsar olmuştur bir süre. hepimiz böyle dönemler atlatırız ve geçer.
Genişletmek için tıkla...

eğer siz de içimde yaşam enerjisi yok, çok mutsuzum asla mutlu olamayacağım diyorsanız muhtemelen bu yüzden hayatınıza yeni kimse girmiyordur.
düşünsenize, siz hayatınıza yaşam enerjisi tükenmiş, mutsuz, üzgün, depresif birini sokar mısınız?
süregelen bir ilişkinin içindeyken birlikte olduğunuz kişi depresyona girerse onun yanında olmak için elinizden geleni yaparsınız, ama yani tanıştığınız depresif bir insandan kaçmak istersiniz çünkü bütün enerjinizi emer.
işin gerçeği bu, kendimden biliyorum, nerdeyse 15 yıldır tekrarlayan depresyonla mücadele ediyorum, şu an depresif dönemdeyim mesela, kendime tahammülüm yok, bu halimle yeni tanıştığım biri neden bana tahammül etsin ki?
 
miniminimarg .!.:
30 yaşındayım yakında 31 olucam ama daha 30 derken bile zorlanıyorum. Arkadaşlar evlendi koptuk, sevgilim terk etti. İsten eve evden işe ot gibi yaşıyorum. Yaşadığımdan emin bile değilim. Bazen kursa falan yazılıyorum ama icimde yasam enerjisi yok, hiç bir etkisi olmuyor. 30 yas sendromu diye bir sey var galiba, yaşımı kafaya takiyorum, bekarligimi takiyorum. Psikologa gidiyorum ama eski neşeme bir daha kavuşamayacakmışım gibi, her şeyi kaçırmışım gibi geliyor.
Şimdi Ramazan ayı geliyor, oruçtan dolayı çok enerjisiz pasif oluyorum zaten, bu sefer daha da zor gececekmis gibi geliyor. Bombos bir ay olarak geçecek şimdiden belli. Hayatımdan 1 ayı daha şimdiden sildim yani.

En çok da hayatımda birinin olmamasını çok takıyorum. İlgi bağımlısı mıyım acaba? Yasimdan dolayı artık sevgili edinmek cok zorlaştı yalnızlık çok ağır geliyor. Sanki biri olsa kendimi toparlarmisim gibi.
Genişletmek için tıkla...
Evliyim senden daha yalnizim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
Aşk, ölüm, evlilik... Her şey kader mi yoksa biz mi seçiyoruz? Aklım karışık kalbim kırgın.
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
6K
yildizligece8
Y
V
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
8K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
Nhessa
28 Ekim - 3 Kasım 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
Nhessa
Nhessa
O
Eşimin ailesi ile sorunum
8 9 10
Yorumlar
193
Görüntüleme
27K
MFF
M
Nhessa
27 Mayıs - 2 Haziran 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
Nhessa
Nhessa
Back
X