Olmuyor...mutsuzum...ben nasıl iyileşeceğim?

OLmuyor..ne yapsam olmuyor. aklım duygularımla yaptığı savaşı kaybediyor her seferinde...

Konumu yazın acmıştım. bilenler bilir konumu.((bakmak isteyenler için http://www.kadinlarkulubu.com/ask-acisi-cekenler/543953-tum-carelerim-tukendibana-geri-donmuyor.html))

Bana destek oldunuz,akıl verdiniz,yön gösterdiniz. ''tamam' dedim ''bitecek artık benim için de,o beni silmiş'' dedim,''elimden geleni yaptım ben'' dedim ama olmuyor.

Bir beklentim yok artık,o rededilmelerden sonra olması da çok ütopik. ama kabul edemiyorum ben bu durumu. ''şimdi nerde ,ne yapıyor,kiminle,iyi mi'' diye beynimi kemiren sorularım var. bunların cevabını almadan yaşayamıyorum artık.

Mutsuzum...tüm gerginliklerimin,öfkemin, hırçınlıklarımın,göz yaşlarımın altında onsuz'luğun olduğuna inanıyorum.

benden nasıl bu kadar kolay vazgeçebildi,neden affetmek bu kadar zordu?bana neden bir şans daha veremedi? VE ACABA GİTSEM YANINA BİR UMUT OLUR MUYDU HERŞEY DEĞİŞİR MİYDİ?hata mı ettim gitmemekle diyorum?Bu soruların zihnimden geçmediği gun yok.

Doğum günü geliyor. 8 Aralık doğum günü. keşke ''iyi seneler,çok güzel bir hayatın olsun'' diyebilseydim ona..kapılarım kapalı,diyemiyorum ama.

Peki ben ne zaman bu durumu kabul edeceğim?ne zaman kendime onun gibi yeni bir yol çizebileceğim? ben nasıl iyileşebileceğim bilmiyorum.

aşk kimsenin tekelinde değil, yeniden aşık olabilirsin.. inan bana.. elinden geleni yaptın bunu biliyorsun değil mi ?.. mükemmel olamazdık ve hatalar yaptık.. ama hiçbi zaman affedilmeyecek büyüklükte değildi hatalarımız.. o affetmeyi değil seni ardında bırakmayı seçti.. boşversene sen, aşk affeder böyle şeyleri.. seni bi adamla yatakta yakalamış gibi muamele göstermiş.. senin vicdanında kendi yansımasını keyifle seyretmek istemiş aklınca.. geç bitanem geçççç.. kendini paralamışsın onun uğrunda.. aylarca peşinde koşmuşsun.. iyi de yapmışsın.. ama o bütün bu çabalara bi değer vermiyor da geçmişte yaşiyorsa sen de bırak onu mazinin tozlu raflarında.. hayat güzel.. sonbaharda aşk başkadır.. kendini yepyeni bi aşka hazırla.. sende var bu güç.. vicdanın da huzura ersin yorgun yüreğin de.. onlara güzel bi aşk borçlusun artık

çok üzüldüm,keşke yapabileceğimiz bir şey,verebileceğimiz bir akıl olsa da acını dindirebilsek((

Allah kalbine inşirah(feahlama) versin...Benim de..

''Geçecek'' deyip elimi omzuna koysam acın hafifler belki..

....................
........................

daha önceki konunu hatırlıyorum..kargoyla mektup yollamıştın cevabını da yazmıştın buraya.. seni anlayabiliyorum ama sen elinden gelen herşeyi yaptın..hatta fazlasını yaptın...haber almıyor musun hiç

sensiz__asla123 .!.:

canımm .... şuan o duygularını , öfkenii .. öyle iyi anlıyorum ki..

inan şuan benden daha fazla anlayan yoktur...

yoluna bak derimm için yansa daa

Genişletmek için tıkla...

hep diyorlar. yoluna bak diyorlar.ben de biliyorum ki yoluma bakmam gerek. ama olmuyor,elimde değil.buraya konu açalı nerdeyse 4 ay oldu.ama ben hala çok fazla yol katedemedim.

sensiz__asla123 .!.:

aşk kimsenin tekelinde değil, yeniden aşık olabilirsin.. inan bana.. elinden geleni yaptın bunu biliyorsun değil mi ?.. mükemmel olamazdık ve hatalar yaptık.. ama hiçbi zaman affedilmeyecek büyüklükte değildi hatalarımız.. o affetmeyi değil seni ardında bırakmayı seçti.. boşversene sen, aşk affeder böyle şeyleri.. seni bi adamla yatakta yakalamış gibi muamele göstermiş.. senin vicdanında kendi yansımasını keyifle seyretmek istemiş aklınca.. geç bitanem geçççç.. kendini paralamışsın onun uğrunda.. aylarca peşinde koşmuşsun.. iyi de yapmışsın.. ama o bütün bu çabalara bi değer vermiyor da geçmişte yaşiyorsa sen de bırak onu mazinin tozlu raflarında.. hayat güzel.. sonbaharda aşk başkadır.. kendini yepyeni bi aşka hazırla.. sende var bu güç.. vicdanın da huzura ersin yorgun yüreğin de.. onlara güzel bi aşk borçlusun artık

Genişletmek için tıkla...

bu mesajı önceki konumdan hatırlıyorum.o kadar güç vermişti ki bana...ama anlık sanki tüm söylenenler.sonrasında uçup gidiyor. bana ne oldu bilmiyorum.çare bulamıyorum artık.ben bu değilim,değildim.

melsa34 .!.:

çok üzüldüm,keşke yapabileceğimiz bir şey,verebileceğimiz bir akıl olsa da acını dindirebilsek((

Genişletmek için tıkla...

hiçbir çare kalmamış demek. akıl verilecek bir şey kalmamış.

tulipa .!.:

''Geçecek'' deyip elimi omzuna koysam acın hafifler belki..

Genişletmek için tıkla...

belki..acımı hiçbir şey hafifletmeye yetmedi şu ana kadar. ben hala aynı yerdeyim kimi zaman kendimi avutsam da.

aysima64 .!.:

daha önceki konunu hatırlıyorum..kargoyla mektup yollamıştın cevabını da yazmıştın buraya.. seni anlayabiliyorum ama sen elinden gelen herşeyi yaptın..hatta fazlasını yaptın...haber almıyor musun hiç

Genişletmek için tıkla...

haber alacak bir pozisyonum yok ki. arkadaşlarımız varf 2 tane ortak. onlarla da aram açıldı sırf bu yüzden. onun arkadaşlığını kaybetmemek adına yardım etmediler bana,girmediler araya. bir dönem daha mail atmaya devam ettim. kapatacağım dediği mail adreslerini kapatmamıs,maillerin okundu iletisi geldi bana..1 aydır da hiçbir şekilde mail atmıyorum artık.

bugun doğum gününün yaklaştığını anımsadım ve çok kötü oldum elimde değil.

'hatta fazlasını yaptın' demişsiniz...gerçekten öyle mi acaba? gitsem değişir miydi bir şeyler.yoksa ben hala kendimi suçlamanın bir yolunu mu arıyorum.

Rosemaryy .!.:

Olmuyor diye bişey yok, oluyor, olacak, olmak zorunda, mutsuzum diye bişey de yok, mutlu olacaksın, olmak zorundasın, seni çok iyi anlıyorum, klasik olacak ama zaman herşeyin ilacı, zamanla yaraların kabuk bağlayacak, iyileşeceksin, ama bu süre biraz sıkıntılı geçecek, üzüleceksin, ağlayacaksın, anılar aklına gelecek, üzül, ağla, bağır, çağır, kır, dök, rahatlarsın o zaman bi parça da olsa, daha beter, kötü olanları düşün, şükret, bol bol dua et, acını dibine kadar yaşa, yaşayacaksın zaten, yaşamadan olmaz, kolay değil, biliyorum, hemde hiç kolay değil ama hayatta neler neler oluyor, alışacaksın bi süre sonra, alışmak zorundasın, nereye kadar böyle gidecek, böyle yaşayacaksın, toparlaman lazım kendini, onunla ilgili ne varsa sil at kafandan, hepsini at çöpe, onu sana hatırlatacak hiç bişey kalmasın hayatında, doğum günü geliyor demişsin, sıradan bi arkadaşının doğum günüymüş gibi düşünmeye çalış, facebookuna bakma, numarasını sil, ortak arkadaşlarınıza onu sorma, onunla ilgili hiç bişey sorma, konuşma, zor olacak ama hepsi geçecek.

Genişletmek için tıkla...

2 yıl oldu yaram demek ki hala kapanmadı..1 yılı aşkın zamandır onu geri kazanmak için uğraşıyorum ama nafile...

ve ne telefonu var ne de onunla irtibat kurmamı sağlayacal bir arkadaşı. farklı şehirlerdeyiz.mektup gönderdim adresine mailler attım ama nafile.affetmiyor beni.

madem olmayacak bu iş artık hiç umut yok,unutmak istiyorum. artık yeni bir sayfa açabilmek istiyorum.

kelebekyuvasi .!.:

2 yıl oldu yaram demek ki hala kapanmadı..1 yılı aşkın zamandır onu geri kazanmak için uğraşıyorum ama nafile...

ve ne telefonu var ne de onunla irtibat kurmamı sağlayacal bir arkadaşı. farklı şehirlerdeyiz.mektup gönderdim adresine mailler attım ama nafile.affetmiyor beni.

madem olmayacak bu iş artık hiç umut yok,unutmak istiyorum. artık yeni bir sayfa açabilmek istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Karşına doğru düzgün, seni hak edecek, sevgini hak edecek biri çıktığında bütün bunlar aklına bile gelmeyecek, emin ol.

Onceki konunu da biliyorum.
Bence artik konu seni affedip affetmemesi degil. Konu artik onun sizinle bir iliskiye baslamak istememesi bence. bunca suredir hala umutlarinizi tuketmemis olmaniz cok kotu. bu iliskinin bir gelecegi olmadigina emin olmaniz icin gereken ne varsa yapin diyorum cunku sizin durumunuz asktan ziyade tutkuya donusmus. Eger yuzyuze gorusupte red edilirseniz belki o zaman bu iliskinin bittigini kabullenirsiniz. supheyle yasanmaz. Onun yanina gitmediginiz hergun bunun iyi mi kotu mu oldugunu dusunuyormussunuz. gidin.. Kaybedecek hic birseyiniz yok. ama yenilgiyi goze alarak gidin. cunku sizi karsisinda gordugunde ilginizden bunalmis bi adamla da karsilasabilirsiniz, ki bu bence cok olasi. ama dedigim gibi kafanizda bu iliskinin bitmesi icin ne gerekiyorsa yapin bence.

Konuyu içtenlikle okudum ve aynı içtenlikle cevap vermeye çalışacağım, kusurum olursa affola...

Arkadaşım, bu iş olmayacak.
Sen kendini paralasan da yerlere, onun ayaklarının altına atsan da olmayacak.

Bir de sevdiğiniz adamın gözünden bakalım olaya.
Sıkıntı içerisindeymiş, ayrı şehirdeymişsiniz, babasının sağlık sorunları derken bunalmış ve sizden anlayış beklemiş.
Bu sürede dozajı kaçırmış, hakettiklerinizi size verememiş ve canınıza tak etmiş olduğunuz bir gün onu bırakmışsınız.
Peki ya sonra?
Ertesi gün sevdiğiniz adam babasını kaybetmiş.
Önce siz gitmişsiniz hayatından, sonra insanın hayatındaki en en önemli iki kişiden biri bırakmış onu.

Bu travmanın affı olur mu sizce?
Size baktığı hergün babasının ölümünü yeniden yaşamayacak mı?
Belki o an sizin mesajınıza o kadar sinirliydi ki aldı başını gitti bir yere ve o haberi öylece aldı.
Ya da kafasında sadece siz vardınız, öfkesi ve kırgınlığı varken bunu yaşadı, bir nevi kendini suçladı.
Bunun dönüşü olabilir mi?

Her şeyi geçtim, tekrar beraber oldunuz diyelim.
En ufacık bir tatsızlıkta 'sen beni öyle bir günde bıraktın ki...' dediği anda aradaki sınırlar dağ olacak, siz gözleriniz dolu dolu iken zor yutkunacaksınız, o da öfke ve suçlarcasına size gözlerini dikip bakacak.
Sorumlusu olmadığınız bu acının vebali istemsiz bir şekilde omuzlarına yüklenecek.
Bununla insanoğlu baş edebilir mi?
Hadi ettiniz, hatta evleniyorsunuz.
Sizi istemeye babası gelemeyecek, düğününüzde olamayacak.
Sevdiğiniz adam her bu konuyu açtığında, içindeki bu boşluk ortaya döküldüğünde, onun bir şey demesine gerek kalmadan gözleriniz yerdeki halıların izleri üzerine düşmeyecek mi?
Kaldırdığınızda başınızı, aranızda saatlerce geçecek olan sessizliği ne bozacak?
Hayatınıza kaldığı yerden devam mı edeceksiniz o anlarda yoksa geçmişiniz hiçbir zaman gölgesini üzerinizden eksik etmeyecek mi?...
O sizi bu yanlızlık ve acı için siz de onu bunlara yaşamaya mecbur bırakan olduğu için gerçekten, iliklerinize kadar affedip, yaşananları unutabilecek misiniz?

Çok hüzünlü bir olay yaşamışsınız ve derler ya 'kader ağlarını örmüş'.
Hakikaten öyle...
Siz birbirinize iyi gelemeyeceksiniz arkadaşım.
O sana her baktığında babasızlığı ve zor geçen zamanlarda yokluğunu hissedecek, sen ona her baktığında pişmanlığı ve suçluluğu yaşayacaksın.

Lütfen bırakın artık bu yükü üzerinizden, bırakın iki yaralı insanı başkaları tamir etsin.
Birbirinizi acıtmak, bunları deşmek yerine müsade edin, başka yürekler şifa olsun acılarınıza, gözyaşlarınıza.

Bizlere söylemesi çok kolay, biliyorum.
Ama şunu dile getirmeden geçmeyeyim, ilk defa bu kadar içim acıyarak birine 'aşkını bırakmasını' söyledim ve gözlerim dolarak bir ileti yazıyorum, yazması bile kolay olmadı.
Yaşamasını düşünemiyorum...
Allahım ikinize de sabırlar versin, acılarınızı tamir edecek insanlar nasip etsin...

after_before .!.:

Bida hiç konuşmadınız mı?

Genişletmek için tıkla...

Hayir. O mektubun ardindan bir mektup daha gonderdim aldi onu da.bir iki kez mail attim.o kadar. Baska hicbir sey yapmadim.cevap alamadim cunku.