Olmuyor...mutsuzum...ben nasıl iyileşeceğim?

Arkadaşım lütfen yıpratma kendini bu kadar.

Bu hayatın sonu değil ki.

Unutman gerek,hayatına devam etmen gerek.

Ama son kez doğum gnünde bir mail veya mektup gönder istersen...

Çok da umutlanma ama..

Umut yok degil mi? Cikmamis candan umit kesilmez der buyukler ama benim bu durumumda umit kalmamis.
 
Bu gunleri gulumseyerek hatirlamayi o kadar cok isterim ki. Su an imkansiz geliyor. Ben hala yerimde sayiyorum. Bir adim ileri gidemiyorum ama hep geriye,gecmise gidiyor ayaklarim. Artik huzurlu olmak,vicdanim rahat uyumak istiyorum. "Neden boyle oldu,neden boyle yaptim" diye sorgulamadigim bir gun istiyorum.
Bu arada tesekkur ederim.

kabul et artik olanlari. her gun kendine neden neden neden diye sormayi birak artik. Bu sorulara defalarca cevap vermissindir zaten. 2 sene olmus. Birak artik bu isin pesini. Gencligini, enerjini bir gidenin pesinde kosarak harcama. yeter artik. iddia ediyorum kimse iki sene arkasindan goz yasi dokulecek kadar harika olamaz! sen bu isi takinti haline getirmissin. bi baskasiyla iliskin olsa bu kisiyi unutacaksin belkide, birak artik onu gozunde ilahlastirmayi. sen burda hala goz yasi dokup hesap yaparken, o kendi hayatini yasiyor..

Umut yok degil mi? Cikmamis candan umit kesilmez der buyukler ama benim bu durumumda umit kalmamis.

umut yok..
Umutlanma artik. lutfen yapma kendine bunu :(
 
kasıtlı mı yapıyorlar bilinçsizce mi bilmiyorum ama vicdan azabı çekip de suçluluk duyguları ile oradan oraya savrulan bir insana yapılacak en büyük kötülük ayrılık sonrasında onu suçlamak. sanıyorsunuz ki o sizi affetse bu ilişki kurtulacak çünkü size sunduğu bahaneler hazır; sizin hatalarınız, sizin eksiklikleriniz, sizin onu terk edişiniz, sizin başkalarıyla konuşmanız vs. yani öznesi hep sizsiniz cümlelerinin... karşınıza geçip yaşanmış günlerin hatrına seni artık sevmiyorum, sen beni terk ettin ama benim de ilgisizliğim vardı haklısın, bu saatten sonra seninle olmak istemiyorum, hayatımda biri var, sana aşkım bitmişti, aslında ikimizin de hatası yok dese inanın bu vicdan azabından da bu acıdan da kurtulacaksınız. ama topu size attığı müddetçe siz neleri onarabilirimin derdine düşersiniz haliyle.

diyelim ki çok kötü bir anında terk ettiniz ve sahiden bu yaşanan onu çok etkiledi size aşırı derecede öfkeli... bunca zaman öfke kalır mı geriye? özlem hiç mi olmaz, aşk hiç mi su yüzüne çıkmaz? kaldı ki zamanlama yanlış da olsa ayrılık mesajını size çektiren dolaylı yoldan da olsa yine kendisi... sizden anlayış bekleyebilirdi, sizden zaman isteyebilirdi hiçbiri olmasa bile bunca zaman sonra öfkesi dindiğinde en azından arkadaşça da olsa bir kez olsun konuşabilirdi sizinle. hiç mi üzülmez bir insan halinize... ama üzülmezler... onlar için eğer bir günah keçisi bulunduysa kendi sorumluluklarını da karşı tarafın omuzlarına yıkar ve o ilişkiyi kendi içlerinde öldürüp yollarına devam ederler. içleri bile sızlamaz siz kahrolsanız da... çok acı bir olay yaşamış, kolay değil ama siz de onun için hayatınızın en güzel günlerini ziyan ediyorsunuz, acıyla kıvranıyorsunuz, bir kez olsun size saygı duyup konuşsa dinecek bir acı üstelik. ama ipler onun elinde ve o sizin halinizi düşünmüyor bile. biliyorum kabullenmesi zor kalp kötülükleri siliyor, en güzel anlar belki de geçmiştekinden daha canlı bir şekilde zihinde yer alıyor, zihnin kalbin bir yanılsaması sanırım bu da ama onunla hesabınızı kendi içinizde kapatmaktan başka çare de görülmüyor ne yazık ki. çünkü ondan beklediğiniz hamle gelmeyecek, gelecek olsaydı emin olun şimdiye dek gelirdi. ve şunu da bilin ki nedeni sizin onu terk etmeniz değil ya da sonrasındaki davranışlarınız... ilk aylar için gerekçe olabilir belki ama şimdi... o olayı çoktan kendi içinde kapatmış lütfen artık kendimizi düşünelim biraz, birini sevmek çok güzel ama bir aşk insanın geri kalan günlerini elinden alıyorsa ve o acıya rağmen karşı taraf hiçbir şey yapmıyorsa bu sevgi olmaz artık insanın kendi kendine yaptığı eziyet olur sadece. insanlara şans tanıyın, başkalarında onu aramayın, önce onun yerini başkasının da alabileceğine dair inanç geliştirin içinizde çünkü siz kafanızda bunu halledemezseniz elbette ki karşı tarafta da onu aramaya devam edersiniz.
 
kabul et artik olanlari. her gun kendine neden neden neden diye sormayi birak artik. Bu sorulara defalarca cevap vermissindir zaten. 2 sene olmus. Birak artik bu isin pesini. Gencligini, enerjini bir gidenin pesinde kosarak harcama. yeter artik. iddia ediyorum kimse iki sene arkasindan goz yasi dokulecek kadar harika olamaz! sen bu isi takinti haline getirmissin. bi baskasiyla iliskin olsa bu kisiyi unutacaksin belkide, birak artik onu gozunde ilahlastirmayi. sen burda hala goz yasi dokup hesap yaparken, o kendi hayatini yasiyor..



umut yok..
Umutlanma artik. lutfen yapma kendine bunu :(



Burda bir arkadasimizin tavsiyesine uydum. Bugun dogum gunuydu.mektup yolladim.ve kabul edilmedi!
Ya orda yoktu ya da alici kabul etmedi ki cook buyuk ihtimal alici kabul etmedi.ben daha neyin gozume sokulmasini bekliyorum ki!kendime aciyorum.
 
kasıtlı mı yapıyorlar bilinçsizce mi bilmiyorum ama vicdan azabı çekip de suçluluk duyguları ile oradan oraya savrulan bir insana yapılacak en büyük kötülük ayrılık sonrasında onu suçlamak. sanıyorsunuz ki o sizi affetse bu ilişki kurtulacak çünkü size sunduğu bahaneler hazır; sizin hatalarınız, sizin eksiklikleriniz, sizin onu terk edişiniz, sizin başkalarıyla konuşmanız vs. yani öznesi hep sizsiniz cümlelerinin... karşınıza geçip yaşanmış günlerin hatrına seni artık sevmiyorum, sen beni terk ettin ama benim de ilgisizliğim vardı haklısın, bu saatten sonra seninle olmak istemiyorum, hayatımda biri var, sana aşkım bitmişti, aslında ikimizin de hatası yok dese inanın bu vicdan azabından da bu acıdan da kurtulacaksınız. ama topu size attığı müddetçe siz neleri onarabilirimin derdine düşersiniz haliyle.

diyelim ki çok kötü bir anında terk ettiniz ve sahiden bu yaşanan onu çok etkiledi size aşırı derecede öfkeli... bunca zaman öfke kalır mı geriye? özlem hiç mi olmaz, aşk hiç mi su yüzüne çıkmaz? kaldı ki zamanlama yanlış da olsa ayrılık mesajını size çektiren dolaylı yoldan da olsa yine kendisi... sizden anlayış bekleyebilirdi, sizden zaman isteyebilirdi hiçbiri olmasa bile bunca zaman sonra öfkesi dindiğinde en azından arkadaşça da olsa bir kez olsun konuşabilirdi sizinle. hiç mi üzülmez bir insan halinize... ama üzülmezler... onlar için eğer bir günah keçisi bulunduysa kendi sorumluluklarını da karşı tarafın omuzlarına yıkar ve o ilişkiyi kendi içlerinde öldürüp yollarına devam ederler. içleri bile sızlamaz siz kahrolsanız da... çok acı bir olay yaşamış, kolay değil ama siz de onun için hayatınızın en güzel günlerini ziyan ediyorsunuz, acıyla kıvranıyorsunuz, bir kez olsun size saygı duyup konuşsa dinecek bir acı üstelik. ama ipler onun elinde ve o sizin halinizi düşünmüyor bile. biliyorum kabullenmesi zor kalp kötülükleri siliyor, en güzel anlar belki de geçmiştekinden daha canlı bir şekilde zihinde yer alıyor, zihnin kalbin bir yanılsaması sanırım bu da ama onunla hesabınızı kendi içinizde kapatmaktan başka çare de görülmüyor ne yazık ki. çünkü ondan beklediğiniz hamle gelmeyecek, gelecek olsaydı emin olun şimdiye dek gelirdi. ve şunu da bilin ki nedeni sizin onu terk etmeniz değil ya da sonrasındaki davranışlarınız... ilk aylar için gerekçe olabilir belki ama şimdi... o olayı çoktan kendi içinde kapatmış lütfen artık kendimizi düşünelim biraz, birini sevmek çok güzel ama bir aşk insanın geri kalan günlerini elinden alıyorsa ve o acıya rağmen karşı taraf hiçbir şey yapmıyorsa bu sevgi olmaz artık insanın kendi kendine yaptığı eziyet olur sadece. insanlara şans tanıyın, başkalarında onu aramayın, önce onun yerini başkasının da alabileceğine dair inanç geliştirin içinizde çünkü siz kafanızda bunu halledemezseniz elbette ki karşı tarafta da onu aramaya devam edersiniz.

O kadar dogru teshisler ki bunlar. "Suc benim,daha baska ne yapilabilir kazanmam icin" , "elimden geleni yaptim mi hata bendeydi cunku" vs dusunceleri icinde kivranmak, "seni sevmiyorum" cumlesini duymaktan daha aci. Keske bunu soyleyebilseydi. Hicbir zaman soylemedi. Tek soyledigi "beni rahatsiz etme,git onunla bunnla konus"
Amacina da ulasti. 1.5 yildir onu kazanmak icin ugrasiyorum. Bu ne kadar uzun bir sure insan hayatiinda.
Tanidigim insanlara sans verseydim belki su an bu durumda olmazdim. Ama o insanlar da "gelen gideni aratir" cinsindendi ve aratti zaten.
Yapmam gereken hicbir sey kalmadi. Telefon numarasi yok.sosyal medyada herhangi bir adresi yok.sadece elimde artik kullanip kullanmadigina emin olmadigim bir mail adresi var. Ben degil 100 milyon tane mail atsam sonuc degismeyecek.bunu icimde sindirmeliyim.bitmeli artik.yoruldum.
 
Ona gonderdigim o mektupta onu cevap vermek zorunda birakmistim. Gelmemi istemiyorsan soyle gelmeyim cevap vermezsen gelecegim diye. O da mecburen cevap verip o agir maili atmisti bana...ve bir daha bir sey yazmayacagim her seyin uzerine yemin ederim demisti.

Simdi gonderdigim maili o yuzden almadi belki de.yine cevap vermek ugrasmak zorunda kalirim diye. Nasil bitirdiyse icinde ne yazdigini merak etmiyor. Dogum gununden tahmin etmistir gerci.
 
Merhaba kelebek yuvası; son msjının üzerinden 2 ay geçmiş nasıl oldun?
Önceki sayfalara bakarken gördüm. Keşke o beni aldatsaydı öle bitseydi gibi bir şeyler söylemişsin. Sana o durumu yaşamış bir insan olarak şunu söyleyebilirim ki oda hiç kolay değil. . beterin beteri vardır diye boşa dememişler. Ama hikayeni okurken kendimle ortak şu noktaları buldum. Bence giden kişinin bizden vazgeçmiş olmasını kabul edemiyoruz. Belkide psikologa gitmek doğru bir tercih olacaktır.
 
Back
X