Tek tek alinti yapmadan, gorucu usulunu diline dolayanlara cevap vermek istiyorum.
Gorucu usulu diyerek bu sekilde evlenen insanlara mecburiyetten evlenmis muamelesi yapilmasina itirazim var.
"sen de mi gorucu usulu evlendin yoksa yaran mi var gocundin guzzzzeliiim" seklinde alabilecegim tepkilere pesinen cevap vereyim; evet ben esimle okul, isyeri, arkadas ortami disinda bir sekilde tanistim. Bizi kocamin teyzesi tanistirdi. Ama Kadincagiz sadece tanistirdi; kimse evleneceksiniz diye girtlagimiza basmadi. Gorduk, hoslandik birbirimizden, kalbimiz carpti, gorusmedigimiz zaman ozledik birbirimizi. Kisaca asik olduk ve evlenmeye karar verdik.
Simdi benim evliligimin universite kafesinde, kutuphanesinde, dolmus kuyrugunda,isyerinde, arkadasin dugununde vs. baslayan bir askin neticesi karar verilmis bir evlilikten nesi eksik? Nesi çağ dışı? Neresi körü körüne bilinmeze yelken acmak?
Evet ben gorucu usulu denilen evlenme seklini insan haklarina aykiri buluyorum.
Ama bugun artik boyle bir uygulama yok. Varsa da, hani o kanimizi donduran; kizlarin parayla satilmasi, ensest saldirilara maruz kalmasi türünden toplumun standardi olarak kabul edilmeyecek bir durum olarak gorulebilir.
Cunku gorucu usulu denilen hadisede, gerdek gecesine kadar ortalikta ne gelin vardir ne damat. Birileri her ikisini kafalarina gore birbirine uygun gorur ve hadi cocuk yapin diye tıkıverirler bir odaya.
Bu satirlar, "gorucu usulu evlenmissin sekerim daha ne bekliyordun ki" gibilerinden konusup da isin icinden kolayca siyrilma huyumuzdan vazgecme zamanimizin geldigini hatirlatma ihtiyaci sebebiyle yazilmistir.
Herkese aski doya doys yasayip; sevip sevildigi huzurlu evlilikler diliyorum.