• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölüm çok yakınımda sanki...

öncelikle herkese cevapları için teşekkür ederim. bana moral vermek istiyorsunuz anlıyorum. ama sorun sadece beni reddeden erkek değil inanın. ben fıtratım gereği hep yalnızım bu yaşıma kadar. ne bir arkadaşım ne de bir sevgilim oldu. hep asosyal, içine kapanık, hayattan zevk almayan bir insan oldum. yaşım 23 tür. hep platonik takıldım bir erkeğe sevgi duyarken, başka bir erkekle olma fırsatını hep kaçırdım. öğrencilik hayatım bile çok kötü geçti sadece okulumu bitirdim kalıcı dostlar edinemedim kendime. bir de üstüne ailemdeki sorunlar eklenince iyice depresyona girdim.

biliyorsunuz artık sosyal medya denilen bir meret var. bir insanı unutmak isteseniz bile hakim olamıyor onun hayatını bir şekilde sosyal medyadan öğreniyorsunuz. böylece gözden ırak olan gönülden de ırak olur söylemi tarih oldu neredeyse. ben de sözümona çocuğu unutamıyor başkasıyla beraber olmasına seyirci kalıyorum ve buna katlanamıyorum. kolum kanadım kırılıyor hiçbirsey yapmayasım geliyor üzüntüden, elimden kayıp gidenler yüzünden. onu başka biriyle gördükçe sanki biri beni bıçaklamış gibi fiziksel acı çekiyor, kıvranıyor, inliyorum. yani kriz geçiriyorum. dediğiniz gibi başka erkekler de var ama unutamıyorum yapamıyorum elimde değil. bu yüzden artık hiçbirsey hissetmemek için ölmek istedim. hatta inanmayacaksınız ama acizliğimi ifşa etmemek için intihar etmek değil de birinin beni öldürmesini bile istiyorum. bana ne oldu böyle. yoksa ben şizofren vs gibi bir akıl hastalığına mı yakalandım?
 
öncelikle herkese cevapları için teşekkür ederim. bana moral vermek istiyorsunuz anlıyorum. ama sorun sadece beni reddeden erkek değil inanın. ben fıtratım gereği hep yalnızım bu yaşıma kadar. ne bir arkadaşım ne de bir sevgilim oldu. hep asosyal, içine kapanık, hayattan zevk almayan bir insan oldum. yaşım 23 tür. hep platonik takıldım bir erkeğe sevgi duyarken, başka bir erkekle olma fırsatını hep kaçırdım. öğrencilik hayatım bile çok kötü geçti sadece okulumu bitirdim kalıcı dostlar edinemedim kendime. bir de üstüne ailemdeki sorunlar eklenince iyice depresyona girdim.

biliyorsunuz artık sosyal medya denilen bir meret var. bir insanı unutmak isteseniz bile hakim olamıyor onun hayatını bir şekilde sosyal medyadan öğreniyorsunuz. böylece gözden ırak olan gönülden de ırak olur söylemi tarih oldu neredeyse. ben de sözümona çocuğu unutamıyor başkasıyla beraber olmasına seyirci kalıyorum ve buna katlanamıyorum. kolum kanadım kırılıyor hiçbirsey yapmayasım geliyor üzüntüden, elimden kayıp gidenler yüzünden. onu başka biriyle gördükçe sanki biri beni bıçaklamış gibi fiziksel acı çekiyor, kıvranıyor, inliyorum. yani kriz geçiriyorum. dediğiniz gibi başka erkekler de var ama unutamıyorum yapamıyorum elimde değil. bu yüzden artık hiçbirsey hissetmemek için ölmek istedim. hatta inanmayacaksınız ama acizliğimi ifşa etmemek için intihar etmek değil de birinin beni öldürmesini bile istiyorum. bana ne oldu böyle. yoksa ben şizofren vs gibi bir akıl hastalığına mı yakalandım?
Öncelikle tedavini mutlaka olmalısın ve kendi kendine bi karar vermelisin ben güçlüyüm unutabilirim demelisin.int vs de takip etmemeye kesin karar vermelisin biliyorum kolay değil ama hayatına kıyacak kadarda önemli değil .bizim köyde olmuştu böyle bi olay kızın babası kızı sevdiği kişiye vermedi kızda intihar etti sonuç olarak ne oldu biliyo musun kızın sevdiği ,kız öldükten 6 ay sonra başkasıyla evlendi çok üzülmüştüm. kızda zamanla unutuldu gitti iyi düşün.ölüm son değil ve inan burda çektiklerin oradakilerin yanında hiç birşey.
 
Ölümle çözüm olsaydı dünyada kimse kalmazdi.. unutmaya çalışın kendi hayatiniza bakın :(
 
öncelikle herkese cevapları için teşekkür ederim. bana moral vermek istiyorsunuz anlıyorum. ama sorun sadece beni reddeden erkek değil inanın. ben fıtratım gereği hep yalnızım bu yaşıma kadar. ne bir arkadaşım ne de bir sevgilim oldu. hep asosyal, içine kapanık, hayattan zevk almayan bir insan oldum. yaşım 23 tür. hep platonik takıldım bir erkeğe sevgi duyarken, başka bir erkekle olma fırsatını hep kaçırdım. öğrencilik hayatım bile çok kötü geçti sadece okulumu bitirdim kalıcı dostlar edinemedim kendime. bir de üstüne ailemdeki sorunlar eklenince iyice depresyona girdim.

biliyorsunuz artık sosyal medya denilen bir meret var. bir insanı unutmak isteseniz bile hakim olamıyor onun hayatını bir şekilde sosyal medyadan öğreniyorsunuz. böylece gözden ırak olan gönülden de ırak olur söylemi tarih oldu neredeyse. ben de sözümona çocuğu unutamıyor başkasıyla beraber olmasına seyirci kalıyorum ve buna katlanamıyorum. kolum kanadım kırılıyor hiçbirsey yapmayasım geliyor üzüntüden, elimden kayıp gidenler yüzünden. onu başka biriyle gördükçe sanki biri beni bıçaklamış gibi fiziksel acı çekiyor, kıvranıyor, inliyorum. yani kriz geçiriyorum. dediğiniz gibi başka erkekler de var ama unutamıyorum yapamıyorum elimde değil. bu yüzden artık hiçbirsey hissetmemek için ölmek istedim. hatta inanmayacaksınız ama acizliğimi ifşa etmemek için intihar etmek değil de birinin beni öldürmesini bile istiyorum. bana ne oldu böyle. yoksa ben şizofren vs gibi bir akıl hastalığına mı yakalandım?
tedavi ol
 
siz ölmeyi bayılmak sandınız herhalde.
geçmiş olsun mis gibi depresyondasınız.
keşke tedaviyi kabul etseydiniz.
ek olarak bir kaç sene sonra aklınıza gelmeyecek bir adam için ölünür mü?
ölümün de asaleti olmalı.
hepimiz aşk acısı çektik, bu acıdan ölen kimse duymadım ben.
 
Ölmek önce çözüm gibi görünüz insana... Fakat asıl sorun oradaki hayatımızın nasıl olacağı.. Şahsen ben hesap vermekten daha doğrusu verememek ten çok korkuyorum ... Bol bol dua edin. kendinize farklı aktiviteler bulun sevdiginiz arkadaşlarınızla buluşup kafanızı dağıtın. Allah yardımcınız olsun
 
benim hiç sevgilim olmadı desem. 4 erkeğe platonik aşık oldum simdiye kadar sonuncusuna açıldım o da reddetti. bir kere buluşmayı bile çok gördü buluşamadık. zaten tek sorunum aşk acısı değil dediğim gibi her türlü sorunum var. peki eşin seni nasıl aldattı niye ayrıldınız? biraz açar mısın merak ettim.
asık oldugu ıcın ayrıldık
basbaya evlılık suresınce hep baska kadınlar olmus
en sonuncuda asık oldugu ıcın ve bende yakaladıgım ıcın ayrıldık
boyle yanı
 
Cubbeli ahmet hocanin bi sozu var.. Diyorlar ki olsemde bir kurtulsam. Sanki oteki taraf tahtali koy dinlenme tesisleri :) hic birsey icin degmez kardesim.. Ye ic gez eglen gül sev sevil.. Bi daha mi geleceksin dunyaya.. Cok sukur sagliklisin da.. Bu cok buyuk bi nimet.. Degerini bil.. En guzel zamanlarini keske diyerek, oflayip puflayarak gecirme..
:KK53::KK53::KK53:
 
Ben bu tip konuları çok şımarıkça buluyorum kusura bakma, psikiyatrik birsey olduğu hissini almadım depresif melankolik bir hal sadece
 
Allaha büyük konuşmayım da bi erkek için ölümü düşünenleri anlamiyorum

Annemle sorunlarım vardi kimi zaman babamla
Birçok ailevi sorun ışte ailede sevilmedigimi üvey olduğumu hissediyordum
Sınavı kazanamadim
Arkadaş ortamı sorunsaliydim
Bazen o aralar diyodum intihar değil de niye yaşıyorum diye
Sonra sacmalama hazal dedim kendine gel herkes hayatını kafasına göre yaşayamaz hem olsem nolcak herşey daha da sarpa saracak
Allah verdi Allah alacak!
 
öncelikle herkese cevapları için teşekkür ederim. bana moral vermek istiyorsunuz anlıyorum. ama sorun sadece beni reddeden erkek değil inanın. ben fıtratım gereği hep yalnızım bu yaşıma kadar. ne bir arkadaşım ne de bir sevgilim oldu. hep asosyal, içine kapanık, hayattan zevk almayan bir insan oldum. yaşım 23 tür. hep platonik takıldım bir erkeğe sevgi duyarken, başka bir erkekle olma fırsatını hep kaçırdım. öğrencilik hayatım bile çok kötü geçti sadece okulumu bitirdim kalıcı dostlar edinemedim kendime. bir de üstüne ailemdeki sorunlar eklenince iyice depresyona girdim.

biliyorsunuz artık sosyal medya denilen bir meret var. bir insanı unutmak isteseniz bile hakim olamıyor onun hayatını bir şekilde sosyal medyadan öğreniyorsunuz. böylece gözden ırak olan gönülden de ırak olur söylemi tarih oldu neredeyse. ben de sözümona çocuğu unutamıyor başkasıyla beraber olmasına seyirci kalıyorum ve buna katlanamıyorum. kolum kanadım kırılıyor hiçbirsey yapmayasım geliyor üzüntüden, elimden kayıp gidenler yüzünden. onu başka biriyle gördükçe sanki biri beni bıçaklamış gibi fiziksel acı çekiyor, kıvranıyor, inliyorum. yani kriz geçiriyorum. dediğiniz gibi başka erkekler de var ama unutamıyorum yapamıyorum elimde değil. bu yüzden artık hiçbirsey hissetmemek için ölmek istedim. hatta inanmayacaksınız ama acizliğimi ifşa etmemek için intihar etmek değil de birinin beni öldürmesini bile istiyorum. bana ne oldu böyle. yoksa ben şizofren vs gibi bir akıl hastalığına mı yakalandım?

offf of....
fıtratınız filan değil bu, tedavi olmanız gerekiyor bu kadar.
akıl hastalığı dediğiniz de öyle kolay değil.
akıl hastalığına yakalanılmaz ayrıca, zira bulaşıcı değildir.
yapmanız gereken şey en kısa zamanda tedaviye başlamanız, mazoşizminiz baya ilerlemiş.
kendinize dur deyin...
 
Merhaba canım,unutma yıldızlar karanlıkta parlar!!! Senin gibi bende 23 yaşındayım ve benim de güzel bir işim var. Senin gibi benimde hiç sevgilim olmadı ve ilk defa bu yaşımda aşık oldum. Büyük bir deli cesaretiyle itiraf ettim. Ben sana o gözle bakmadım dedi. EYVALLAH dedim...Ben elmayı seviyorum diye elma da beni sevmek zorunda değil dedim. Baba konusunda ise annemle 5 sene önce ayrıldılar.Numarasını,adresini değiştirdi. Face'den sildi. Üniversiteyi bitirdim 1 kuruşu geçmedi bana. Çok suçladığım zamanlar oldu kendimi... Acaba ben iyi evlat olamadım mı ? Onun başını öne eğecek bir davranışta mı bulundum diye çok sordum kendime. Cevabım hep hayır oldu. Çünkü o zamana kadar hiç sevgilim olmamıştı adıma ve onun adına leke getirecek hiçbirşey yapmamıştım.Her zaman düzgün davranmıştım. Nerde nasıl davranılması gerekiyorsa öyle davranmıştım. Yani vicdanen rahattım. 3 tane mükemmel evladı o kaçırmıştı. Maddi zorluklar da yaşadım. Hep bundan daha kötüsü olmaz heralde derken daha kötüsüyle karşılaştım. Birgün bile umutsuzluğa kapılmadım. Hala da kapılmam. Dua ettim hep. Bilirim istediğin hiçbirşey Allaha fazla gelmez. Dua et.Asla pes etme!!!
 
Ne kadar güçsüzsünüz bi aynaya bakın ve kendinize gelin.
Başkasına aşıksınız ama onun sevgilisi var bu mu sizi taşıran damla?
Bukadar kendinizi bırakmayın.
Sizin kendinizden başka kiminiz var?
Önce kendi kişiliğiniz için ayakta durun.
Ve tavsiyem bol bol dua edin
 
Bak arkadaşım ben seni tanımam yazdığım da sende ne derece tesir eder bilmem. Derdini küçümsemiyorum. İnsanın taşıdığı yük eşeğinkine benzemez, kimse kimsenin sırtındaki yükü bilemez derler. Sevdiğim çocuğun sevgilisi olsa Allah'ın selameti başına der geçerdim. Öncelikle sen kendi kendini doğurmadın, o nefesi sana sen vermedin. Emanet can taşıyorsun, Allah ne vakit isterse o zaman alır.
İkincisi olumsuz şeyler yaşamış olabilirsin ama iyice bir irdele hayatında çoğu insanda olmayan şeyler de vardır. Şükret, sabret, inanç göster her şey yoluna girer. 23 yaşındasın daha hayatının 1/3'ünü bile yaşamamışsın. Annene evlat acısı yaşatırsan birini darmaduman eder de gidersin. Ölümden sonrasını bilmiyorsun. Yağmurdan kaçarken doluya tutulma? Hem yeniden aşık olursun, nice güzellikler yaşarsın. Ben ölen insanlara en çok hikayelerinin nereye kadar gideceğini bilemeden öldüler diye üzülüyorum bilyor musun.. Bunca sıkıntının mükafatı olmayacak sanma. Dertleşelim, konuşalım, hep birlikte değerlendirelim. Fikir fikirden üstündür. Arkadaşım yok ya da tanıdıklara anlatmak istemiyorum dersen ben dilediğin kadar konuşurum senle. Mükemmel biri değilim ama seni dinlerim hiç değilse. :)
 
:KK20::KK20::KK20:
bir laf vardır iki ucu .. değnek diye aynı o durumdayım.
Hayatına yön vermeye başla mesela mutsuz cadıdan o ney öyle karamsarlığı iyice benimsemişsin silkelen kendine gel herkez dönem dönem bunalır kimi az kimi çok ama ayakta kalan kazanır sen kaybetmeye nekadar meraklıymışsın başkasını seviyomuş ben yerinde olsam ölmeyi değil onu kendime aşık edip dikkati kendime çekmenin yolunu arar aşık oluncada onu bok gibi ortada bırakızdım sen karşısında aciz olunca ona hiç birşey olmucak ölüncede sana madalya takmıcaklar çevrendeki insanların sana acınası gözlerle bakmasından hoşnutsan başka ben gıptayla bakılmasını tercih ederdim git kuaföre yaptır saçlarını giyin süslen ve biraz kendine güven çık bakalım bi sokağa nasıl beğeniliyosun çıkabiliyosan bütün kızlar toplandık yap gece kulübüne git eğlen eminim güzel bir bayansın kendine acıma o eziğe acı senin gibi dolu dolu seven birini kaybetti diye.
Eğer özel olduğunu hisseder kendine değer verirsen özel olursun at kafandan bu düşünceyi anneni düşünüp hastaneye yatmıyosun peki sen ölünce annene nolucak onu düşünüyormusun,boşver bence hala arkandakileri düşünebiliyorsan hiç bişey için geç değil dünya onun etrafında dönmüyo KENDİNE DEĞER VER VE Bİ ŞANS TANI (İYİ ŞANSLAR RABBİM YAR VE YARDIMCIN OLSUN):KK20::KK20::KK20:
 
:KK20::KK20::KK20:
Hayatına yön vermeye başla mesela mutsuz cadıdan o ney öyle karamsarlığı iyice benimsemişsin silkelen kendine gel herkez dönem dönem bunalır kimi az kimi çok ama ayakta kalan kazanır sen kaybetmeye nekadar meraklıymışsın başkasını seviyomuş ben yerinde olsam ölmeyi değil onu kendime aşık edip dikkati kendime çekmenin yolunu arar aşık oluncada onu bok gibi ortada bırakızdım sen karşısında aciz olunca ona hiç birşey olmucak ölüncede sana madalya takmıcaklar çevrendeki insanların sana acınası gözlerle bakmasından hoşnutsan başka ben gıptayla bakılmasını tercih ederdim git kuaföre yaptır saçlarını giyin süslen ve biraz kendine güven çık bakalım bi sokağa nasıl beğeniliyosun çıkabiliyosan bütün kızlar toplandık yap gece kulübüne git eğlen eminim güzel bir bayansın kendine acıma o eziğe acı senin gibi dolu dolu seven birini kaybetti diye.
Eğer özel olduğunu hisseder kendine değer verirsen özel olursun at kafandan bu düşünceyi anneni düşünüp hastaneye yatmıyosun peki sen ölünce annene nolucak onu düşünüyormusun,boşver bence hala arkandakileri düşünebiliyorsan hiç bişey için geç değil dünya onun etrafında dönmüyo KENDİNE DEĞER VER VE Bİ ŞANS TANI (İYİ ŞANSLAR RABBİM YAR VE YARDIMCIN OLSUN):KK20::KK20::KK20:
Birz çıkıştım ama silkelen diye konuşalım paylaşalım güçlen ablacım
 
Back
X