• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölüm her şeyi affettirir mi?

ben uzulurum ıkı gunluk dunya ölum oldugunu unutup boyle ıslere gırıstıgı ıcın
keske boyle yapmasaydı hep bırlıkte mutlu gecınmek varken tek basına öldu dıye uzulurdum
kırgınlıgım kalırdı yıne ama cok uzulurdum
ben ınsanlara nefret edecek kadar buyuk anlam yuklemıyorum hayatımda tanımıs bulundugum gereksız bır ınsana nıye buyuk derın guclu duygumu nefretımı yukleyıp ona anlam katayım kı ? acırım halıne kısılıksızlıgıne ve hıc umrumda olmaz yalnız öldugunde keske daha akıllı olsaydı dıye uzulurum sadece
 
Ben de hayatıma hep olumsuz anı katmış olan birinin ardından "Allah rahmet etsin diyemem, diyemiyorum. Çünkü beni uzun yıllar yıprattı...
İşte bunun için efendi gibi iyi yaşayıp iyi anılmak gerek, hayat bitip gidiyor işte
 
Üzülünecek insanlar için üzülüyoruz zaten. 1.5 sene oldu ablam vefat edeli. Halâ tedavi görüyorum,kabullenemiyorum. Avazımın çıktığı kadar bağırmak istiyorum her aklıma geldiğinde. Arkasından yas tutulacak insanlar canımızı acıtıyor işte.
Ama mesela dün bir video izledim,isterim ki o adamı paramparça etsinler.
Kendi halinde duran kediyi süpürge sopasıyla felç etti. Kanım döndü,midem bulandı.
"Şiddeti şiddetle çözemeyiz" artık çok saçma geliyor bana.
Bu kadar hümanistçe düşünmek ahmaklık.
İnsanlar çıldırmış,bir şekilde dizginlenmeleri gerekiyor. Caniyse,topluma zararlıysa geberip gitmeli.
Son cümlelerine katılıyorum.

Allah sabır versin sana ve ailene.
 
Affetseniz ne olacak

Ve affetmeseniz ne olacak??

Zaten af da istememiş.



Icinizden ne düşündüğünüz onun için ne değiştirir bunu bilemiyoruz.
 
Yani ne alaka? Neden bana kötülüğü dokunan bi insanın ölümüne üzüleyim ki ? Bilmiyorum ben biraz kindar bi insanım yapılan iyiliği de kötülüğü de unutmuyorum o yüzden bende affetmezdim. İnanın eşinize kötülüğü dokunan biri olsa o da affedemez. İnsanız sonuçta acı geçiyor ama acı çekmiş olmak unutulmuyor, her üzüntü iz bırakıyor bizde. Üzmeyin kendinizi bunun vicdansızlıkla ilgisi yok, aksine bi kalbimiz olduğu için bu kadar etkileniyoruz .
 
Bana göre varligi zulum olan insanin, yoklugu sadece hüzünlendirir ama acıtmaz bilakis hafifletir.Hüzün de ölümün kendisinedir, yok oluşa sahit olmayadır..
 
Değil öldüğünü bilmek cehenneme gittiğini bilsem bile affedemiyeceğim insanlar var
Size kalmış kalbiniz bilir
 
Sevmediğim birine öldü diye dua etmem şahsen. Usulen Allah rahmet eylesin der geçerim.
 
ben oglak burcuyum ve biraz kindarim.karsimdaki unuttugumu sanir bende unuturum bi sure ama o kinim asla gecmez.kucuk olaylarda bisey degil de beni cok uzmusse asla unutmam.hayatimda bi kac kisi var allaha havale ettigim onalr oldugunde uzulurum ama ahirette affetmem.sirf oldu diye affetmek bana mantikli gelmiyor yasarken bana dunyayi zindan ettilerse olunce affetmek sacma geliyor
 
Merhaba güzel kadınlar;

Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?

Şöyle anlatayım ;

Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.

Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.

Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.

Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.

Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.

Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.

Her neyse....

Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.

Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Affettirmiyor canım ya bı anlık üzüntü oluyor da yine insanın aklına yasattiklari geliyor

Şahsen bı yakınım nefret ederdi öldüler hala da etkileri var üzerlerinde miras vs yüzünde hala da beddua ediyor öldüler yine kurtulamadım diye

Ölüm onlar için kurtuluş oluyor bazen geride bıraktıkları yakıp yıktıkları canını acittiklari kalıyor geride ://
 
Canım bir şey söylemek zorunda degilsin ki duygu durum bildiriminde olmana hiç gerek yok. Ama bu her iki duygu içinde geçerli yani sevsende hiç sevmesende bunu dillendirmene gerek yok. Çünkü vefat etmiş gitmiş artık. Allah kalanlara uzun ömür versin. Ölüm unutturmaz belki ama nötr olmayı öğretir. Bir insana kızmaktan vazgeçersin. Onu sevmeye başlamazsin
 
Allah affetsin ama bende bir şey değişmezdi. nitekim öyle de oldu. canımı çok yakan bir arkadaşım aniden vefat etti, öldüğünde kırgındım, helalleşemedim. hatta o zaman evliydim ve eşim biliyordu ve ben helalleştim sen de helalleş dediğinde, tuhaf gelmişti. insanlar öleceğini bilerek yaşasın o zaman affedemiyorum demiştim.
hala da adının geçtiği yerlerde rahmet dileyemiyorum.
canımı yakan, gözümden yaş akıtanlarla helalleşemiyorum, o kadar yüksek gönüllü olamıyorum.
 
Bana yaptigi kotuluge bagli olarak degisir.
Affedilecek seyler var, ahirette bile affedilmeyecek seyler var.

Cok kotu.seyler yasattiysa uzulmem arkasindan.

Ama siradan kavgalar kirginliklarsa uzulurum Allah rahmet eylesin.der gecerim

Yani yasanilan seylere bagli.
 
önemlı olan kolayını değil en zorunu yapıp nefsıne ne kadar ağır gelsede affetmek.kı afetsende affetmesende yerıne yerleşmiş birşey değişmez. sadece sana zarar verir kalbın hep kötu birşeyle meşgul olacak.affedersen ne zıhnın bulanır ne kalbin.unutur gıdersin..onun yerıne yeğenlerınızle en azından bağ kurmaya çalışın.o zaten eğerki varsa taksıratı ALLAH gormuyormıkı cezasız kalsın.afetmek buyukluktur.
 
Affedemem öyle kolay değil hele de siz yeğenlerden mahrum kalmıssınız 2 kişi dışında insanlarda etkilenmiş

Ama okuyunca aklıma başka bir hikayem geldi. Yıllar önce mahalle fırınında kötü bir olay yaşamıştım, ve çok üzülmüştüm, ev kalabalıktı sayıyı fazla almak istedim, oda yanlış anlayıp başkasına alıyorum zannedip itiraz etti, ramazan kuyrugu var ama kuyruk dolu bende 2 değilde 5 6 tane istiyorum. Çok bağırdı o an çok üzüldüm, ardıma da itiraz edecek savunacak erkek yoktu. Aradan belki 1o yıl geçti bir daha oraya gitmedik. Bir gün fırının önünden geçerken amaan 3 günlük dünya, ben affettim sende affet Allahım dedim.Ertesi gün haberlerde adamın o saatlerde hastahaneye kaldırıldığını ve öldüğünü ögrendim. Çok garip hissetmiştim. Benim o an öyle hissetmem, adamın son andada olsa helallik almış olması.
Sonra fırına gidip anlatmıştım, abisi çok tuhaf oldu gözleri doldu ve iyki gelip anlattın dedi.
Affetmek ne olursa olsun içinizden gelir, siz istesenizde affedemezseniz bazen insan yapamaz. Bundan sonrasına bakmaya çalışın. Çok takmamaya çalışın.
Ayyyy tüylerim diken diken oldu.Benze bir olayı bende yaşadım.Babannem bana çok çektirdi.Ailede dikkat çeken bir kızdım.Bana resmen psikolojik işkence uyguladı.Amaci yabancıyla evlenmemek.Anneme ve bana yaptıklarını anlatamam.Yillar geçti ben evlendim,evliliğimin beş altıncı yılında vefat etti.Allahim ben her Allah'ın günü rüyamda gördüm.Ama yuzu simsiyah ve hep yalvarmakli.Ama affedemiyordum.Bir gün gene görünce gece kalkıp Allah'ım ben affettim sende affet dedim bir dahada görmedim rüyamda.En basiti ortaokulda satranç kursuna yazdırmıştı beni öğretmenim.Babannem bunu duyunca babamı nasıl doldurduysa bir güzel dayak yemiştim .Babam döverkende nasıl sen okulda kumar oynamaya yazılırsin diyordu.Cahilligi siz düşünün.Amannnn neyseölen öldü yapalım.Yasadigimiz kötü şeyleri unutmali,hayattan zevk almaliyiz
 
Öleceğini bilip yaşasaydı.
Yazık o kadar güzel günlerin sebebi olmuş, ölünce mi unutulacak affedilecek?
Hadi oradan.

Kör ölünce badem gözlü olmuyor şahsen bende.
 
Bence duygularınız gayet normal. Uzaktan bakınca insanlar daha duygusal konuşabiliyorlar bakmayın birçok kişi sizin gibi hissedecektir. Bir insana ölsün diye dua etmedikçe ölümünden üzüntü duymadığınız için kimse sizi suçlayamaz. Her gün hatta her dakika birileri ölüyor hepsine üzülsek hayatta kalamazdık bıraksınlar bazılarına da kayıtsız kalalım hele de böyle bir geçmiş varsa
 
Back
X