• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölüm her şeyi affettirir mi?

Merhaba güzel kadınlar;

Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?

Şöyle anlatayım ;

Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.

Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.

Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.

Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.

Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.

Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.

Her neyse....

Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.

Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Affettirmez
 
Merhaba güzel kadınlar;

Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?

Şöyle anlatayım ;

Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.

Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.

Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.

Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.

Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.

Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.

Her neyse....

Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.

Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
esiniz cok hakli benim babam ikinci evliligini yapti esi oldu biz ortada yetim .gibi kaldik sonuc o kadina niye kizayaim allah afvetsin sorun hic bir zamn itek tatafli degil abinizede arayin sucu. sonuc olrak annemde oldu o kadinda babama cok kizginim konusmuyorm hani olursede kizar miyim zamn icimdeki ates soner
 
Canımı yakıp beni üzen kimseye ne hakkimi helal ederim nede üzülüp affederim. Beni kirarken benimde bi insan ve kalbim olduğunu düşünmeli. Allaha bırakırım önce sonra da gerçekten ne kadar uzdugune bakarim ve ona göre davranirim
 
Kötülüğünü gördüğüm insanın ölümüne sevinmedim ama üzülmedim de yani bende hissettirdiği duygu ‘hissizlik’ oldu
Açılan yarayı ölüm kapatmıyor çünkü en büyük gerçek ölüm zaten ve hepimize var
Gerçek hayatta benden özür dilemeyen insanı sırf öldüğü için affetmem ‘Allahım artık hesabını sen gör’ derim
 
Ölüpte arkasindan hicbirsey hissetmedigim insanlar oldu.
Ama affedemeyecegim olmadi.
Yasanmisliklarla alakali bence.

Aileninizin hic kabahatinin olmadigini düsünmüyorum.
Cocuklarini bile göndermemisse birsey mutlaka
Yasanmis olmali.
Abin nerdeyse 20 sene evli kalmis.
Imkani yok mutlaka bilmedigin birseyler vardir
 
Merhaba güzel kadınlar;

Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?

Şöyle anlatayım ;

Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.

Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.

Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.

Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.

Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.

Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.

Her neyse....

Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.

Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Bitane mikropta bizde var ,şuan düşündüm o yada ailesinden biri ölse zil takip oynamam ama uzulecegimide sanmiyorum . Vicdan yapacak bir durum.yok
 
Rahmetli kadar abinizde bu durumdan meshul, abinizede ayni kizginligi hissediyor musunuz?
 
Merhaba güzel kadınlar;

Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?

Şöyle anlatayım ;

Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.

Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.

Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.

Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.

Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.

Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.

Her neyse....

Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.

Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Affetmem umrum bile olmaz babaannem öldüğünde yaşım 17 18 di şuan 32 yaşımdayım arkasından 1 defa bile Fatiha okumadım annemin evliliğinin ilk gününden öldüğü güne kadar çok ama çok çektirdi bizlere babam ondan önce vefat etmişti cenazenin ertesi günü bizlere öküz öldü ortaklı bitti diyen biriydi kendisi
öyle birine hiç üzülmemde affetmemde
 
Bende ölüm affettirmezde unutturmazda hicbir seyi.nefret dolu oldugum biri öldugunde bana haber verdiler mektup birakmis hhakini helal etsin yazmis dediler.takdiri ilahi herkes ölecek dedim gectim
Vicdansiz miyim hayir degilim.kinci miyim belki.
Ama sadece öldü diye birisi yaptiklarinida unutamam
 
Merhaba güzel kadınlar;

Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?

Şöyle anlatayım ;

Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.

Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.

Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.

Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.

Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.

Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.

Her neyse....

Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.

Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Ohh ne güzel, kötülük yap dur nasılsa hepimiz ölümlüyüz, nasılsa affedileceğiz hemi?
 
Herkes bir gün öleceğini aklından çıkarmayıp hayattayken ona göre davranmalı.

Ölünce melek gibi bir insan olmayacağız. Hayatta yaptıklarımızla hatırlanacağız.

Bu endişeyi taşımayan insan öldüğünde neden affedeyim? Kötülük yapmayı BİLİNÇLİ olarak seçen biri, kötü kalpli biri yaşasa da kötüdür, ölünce kötüdür bana göre.

Ölmesi affedilmesi için yeterli bir sebep değil bana göre.
 
Benim sahsima bir sey yapip yapmamis olmasi onemli. Annem aglamistir,abimesiyle bozusmustur,ben o kadar inandirici bulamiyorum bu tarz seyleri. Annem aglamasaymis,her seye aglamasinlar veya abim saf miymis 3.sahislar yuzunden neden esiyle arasini bozmus bozmayaymis der gecerim. Cunku hic kimseyle bir baskasi yuzunden aramiz bozmam ben,kimsenin lafiyla sozuyle aglamam. Ancak o kisiyle yuz yuze gelip sorun yasarsam buna gore davranirim.

Tanimadigim insanlar öldügünde bile mekani cennet olsun diyebiliyorum o yuzden sorun yok benim icin. Bu kisiye bagli bir durum,aksini dusunen de vicdansizdir diyemeyiz.
 
bence olum zamaninda degil her an affetmeli. hayat nefret kizgunlik kirginlik tasiyamayacak kadar zor. zaten bir suru yuk var omzumuzda ne diye bir de affetmemenin yukunu tasiyalim?
 
Benim sahsima bir sey yapip yapmamis olmasi onemli. Annem aglamistir,abimesiyle bozusmustur,ben o kadar inandirici bulamiyorum bu tarz seyleri. Annem aglamasaymis,her seye aglamasinlar veya abim saf miymis 3.sahislar yuzunden neden esiyle arasini bozmus bozmayaymis der gecerim. Cunku hic kimseyle bir baskasi yuzunden aramiz bozmam ben,kimsenin lafiyla sozuyle aglamam. Ancak o kisiyle yuz yuze gelip sorun yasarsam buna gore davranirim.

Tanimadigim insanlar öldügünde bile mekani cennet olsun diyebiliyorum o yuzden sorun yok benim icin. Bu kisiye bagli bir durum,aksini dusunen de vicdansizdir diyemeyiz.

:KK52::KK9::KK9::KK9:
Evet mesela annem aglamasaymis olayi cok dogru
Bir tanıdığımın gelini ile arası bozuldu ama oglu gidip geliyordu yanına. Agliyormus efendim üzülüyormuş oglunu dolduruyorlar diyemi nedir ama oglu gorusuyordu gidip geliyordu annesine ona dediler ki sen ne agliyorsun ya onlar keyfinde kârı koca geziyorlar internete koyuyorlar foto vs
 
Çok üzüldüm ben. neyseki çocuklar büyükmüş.kadın çok gençmiş daha .Allah taksiratını affetsin,rahmet eylesin.
 
Çok kinci biriyimdir normalde birinin bi hatasını görsem senelerce konuşmayan tıplerdenın ta kı o kişi benmle konusup hatasını anlayana kadar .Ama ölüm konusunda cok duygusala bağlarım hatta haklı bile olsam kesın bnde haksızlık etmişimdir dıe vicdan yaparım .Bnmde anlattığın gıbı bı yengem var ama ölürse allah korusun butun yaptıklarını unutur allah affetsin derim
 
Back
X